Προκειμένου να κατανοηθεί -ως επί το πλείστον- καλύτερα το έργο του λόγιου Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου, όσον αφορά τις εύλογες και δικαιολογημένες αντιδράσεις του σχετικά με την Βαυαροκρατία, τον ρόλο της Αντιβασιλείας και την Βρετανική εισβολή και επιβουλή στα κοινωνικά ειωθότα της εναπομείνασας τότε Ελλάδας, θεωρήσαμε αναγκαίο να υπογραμμίσουμε τα κάτωθι και μόνο -επιγραμματικά- τα εξής: η Αγγλία ποτέ δεν ήθελε τον Ιωάννη Καποδίστρια ως Κυβερνήτη της χώρας, αλλά προσπαθούσε να επιβάλλει Μοναρχία -φυσικά- με δικό της Βασιλέα. Οι τρεις μεγάλες, προστάτιδες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) αποφάσισαν τελικά να ορίσουν ως Μονάρχη της χώρας τον Βαυαρό πρίγκιπα Όθωνα σε ηλικία μόλις 17 ετών, γνωστό ως Otto Friedrich Lπudwig von Wittelsbach. Μέχρι όμως να ενηλικιωθεί, ορίστηκε η διακυβέρνηση της χώρας από την λεγόμενη επιτροπή της Αντιβασιλείας, αποτελούμενη από τους: Κόμη Ιωσήφ Λουδοβίκο Armansperg, Γεώργιο Λουδοβίκο φον Μάουερ, Κάρολο φον Άμπελ και Κάρολο Γκράινερ.
Τα μέτρα που πήρε η Αντιβασιλεία και προκάλεσαν ευλόγως την ορθή αντίδραση των Ρωμιών -φυσικά και του ''Ιερωτάτου'' λόγιου Μοναχού Κοσμά- ήταν εκτός άλλων, τα εξής: α. Διαλύθηκε ο τακτικός, ελληνικός στρατός και αντικαταστάθηκε με την εγκατάσταση 5000 Βαυαρών στρατιωτών! β. Με το διάταγμα της 23 Ιουλίου/4 Αυγούστου 1833, η Εκκλησία της Ελλλάδος ορίστηκε ως ''Αυτοκέφαλη'' και υπάχθηκε κατ' ευθείαν στην κρατική εξουσία προκειμένου να ελεγθεί και να διαβληθεί κατά το δυνατόν. γ. Με το διατάγματα της 7ης Οκτωβρίου 1833 διαλύθηκαν όλα τα Μοναστήρια που είχαν λιγότερους από... 6 Μοναχούς. δ. Με άλλο διάταγμα της 9ης Μαρτίου 1834 διαλύθηκαν όλες... οι γυναικείες Ιερές Μονές. ε'. Όσες Μοναχές ήταν μικρότερες από 40 ετών, υποχρεώθηκαν διά Νόμου να επιστρέψουν στον εγκόσμιο βίο!... στ'. Απαγορεύτηκαν οι δωρεές προς την Εκκλησία. ζ'. Όλη η μοναστηριακή περιουσία -πλην εξαιρέσεων- περιήλθε στο Βαυαροκρατούμενο, ελληνικό κράτος! η'. Εκποιήθηκαν εκκλησιαστικά σκεύη, αγιογραφίες, μέχρι και ολόκληρα βυζαντινά τέμπλα, για την δήθεν αναγκαία χρηματοδότηση του νεοσύστατου κράτους. Συνέπεια όλων αυτών ήταν ο ξεσηκωμός των Ελλήνων, που θεώρησαν, πως πλέον στοχοποιείται η Πίστη τους, ενώ πρώην επιφανείς, εθνικοί αγωνιστές οδηγήθηκαν στις φυλακές, όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Πλαπούτας, που θεωρήθηκαν ''εχθροί'' του... Βασιλέως!
Ακολούθησε η εξέγερση της Μάνης, όταν η Αντιβασιλεία θέλησε να βάλει χέρι στους Μανιάτες γαιοκτήμονες και η επέμβαση του Βαυαρικού στρατού στο εσωτερικό της χώρας. Οι γενικευμένες ταραχές και αντιδράσεις οδήγησαν στην ανάκληση των Μάουερ και Άμπελ και όπως έγραφε ο Σπυρίδων Τρικούπης στον Νικόλαο Δραγούμη: ''Αφήνει την Ελλάδα η αντιβασιλεία εις ακαταστασίαν και δυσαρέσκειαν… η Ελλάς είναι και θα παραμείνει Ελλάς''. Και όπως έγραφε και ο Μακρυγιάννης: ''Ότι οι Μπαυαρέζοι και οι οπαδοί τους Έλληνες θέλαν να μας φάνε κι' ο Θεός μας γλύτωσε από τους κακούς τους σκοπούς. Και πασκίζαμεν έξω και μέσα με τρόπον και κατηχούσαμεν τους ανθρώπους, ίσως και κινηθούμεν διά τα έξω και λευτερωθούμεν κ' εμείς εδώ μέσα και κάμωμεν νόμους στέρεους και διοικηθούμεν ως άνθρωποι˙ ότι μας κυβερνούν οι ανθρωποφάγοι με το «έτζι θέλω» και κρίμα στα αίματα και θυσίες οπού κάμαμεν''. (Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα, επιμ. Ι. Βλαχογιάννη).
Για τον επίβουλο και διαλυτικό ρόλο της Αγγλίας στα ελληνικά δρώμενα, που συχνά προκαλούν τις αντιδράσεις του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου (ειδωμένες όμως πάντα υπό το πνεύμα της ορθής Φιλοπατρίας, χωρίς κραυγές και αναθεματισμούς) και -συνέπεια αυτών- φυλακίζεται και δηλητηριάζεται (κατά τον Τριανταφυλλίδη) από Αγγλόφιλους στις φυλακές του Ρίου, καταλήγουμε στα εξής: οι Άγγλοι υπήρξαν οι πρώτοι που προσπάθησαν να οριοθετήσουν, να ποδηγετήσουν και να εγκλωβίσουν την Ελληνική Επανάσταση και με τα περίφημα ''Δάνεια της Αγγλίας'' χρηματοδότησαν τους Προεστούς και τους Φαναριώτες και αυτοί με τη σειρά τους υποθήκευσαν έτσι τα εθνικά κτήματα του μελλοντικού, νεοσύστατου ελληνικού κράτους! Με αυτά τα χρήματα των δανείων, οι Προεστοί εξαγόρασαν Οπλαρχηγούς και τους έστρεψαν εναντίον των Καπεταναίων επιτυγχάνοντας τον διχασμό των Ελλήνων και οδηγώντας τους δυστυχώς σε δύο εμφυλίους πολέμους...
Εκατοντάδες Φιλέλληνες κατά κυριολεξία ''λειτουργούν'' ως χρηματοδοτούμενοι πράκτορες της Μ. Βρετανίας, ενώ ο πολυδιαφημισμένος και νοσηρός, αγγλικός ''διαφωτισμός'' βρίσκει τους δικούς του ενχώριους, ιδεοληπτικούς ''Ουμανιστές'' οσφυοκάμπτες, στα πρόσωπα των Θεοκλήτου Φαρμακίδη και Αδαμαντίου Κοραή! Μην ξεχνούμε και το γνωστό αντορθόδοξο-αντικληρικό, συγγραφικό έργο ''Ελληνική Νομαρχία'' ''Ανωνύμου του Έλληνος'', που χλεύαζε ουσιαστικά και λοιδωρούσε την Ορθόδοξη, Ρωμέικη Πίστη μας. Την Ορθόδοξη Πίστη των Ρωμιών, που οι ''εσπερινόφρονες'', έλληνες ψευδοδιαφωτιστές προσπάθησαν -συνεργούσης της Αγγλίας- να ευτελίσουν, να αμαυρώσουν και να ακυρώσουν. Αυτοί άλλωστε οι πιθικίζοντες νεοδιαφωτιστές της Δύσης -μα κυρίως της Αγγλίας- ήταν που μας καλούσαν να απαρνηθούμε την χιλιόχρονη, Ρωμέικη παράδοση και καταγωγή μας και να προσεταιριστούμε τους αρχαίους κλασσικούς των Ολύμπιων ψευδοθεών και και της μοιρολατρικής δεισιδαιμονίας τους. Τα υπόλοιπα, τα αντιλαμβανόμαστε καλύτερα μέσα από την θεόπνευστη και πατριωτική γραφίδα του έργου του Μοναχού Κοσμά του Φλαμιάτου, που -σήμερα ειδικά- ούτος αποτελεί πρότυπο προς μίμηση και παραδειγματισμό! Εύχεσθε!
Πηγές:
α. Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1962), έκδοση 2η, του Τρύφωνα Ε. Ευαγγελίδη (1894)
β. Δέσποινας Κατηφόρη, ''Σχέσεις J.-G.Eynard- J. von Armansperg'', Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμος 27, σελ.134-15.
γ. Δημητρίου Φωτιάδη: Όθωνας - Η έξωση. Αθήνα: Εκδόσεις Αφοί Ζαχαρόπουλοι, 1988.
δ. Δημητρίου Βερναρδάκη: Καποδίστριας και Όθων. Αθήνα: Ερμείας, 2001.
ε'. Αντωνίου Κλάψη: Πολιτική και διπλωματία της ελληνικής εθνικής ολοκλήρωσης, 1821-1923, Εκδόσεις Πεδίο, Αθήνα, 2019.
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ.
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Τρίτον δε, η εκ της Μ. Βρετανίας επιβουλή, έχουσα τοιούτον συναγωνιστήν την Γαλλίαν, φέρει εις έργον ευστόχως τα κατά των ορθοδόξων και τα περί της Ανατολής αυτής σχέδια και προς τούτοις της Αουστρίας την πτώσιν και την καταστροφήν. Εκ των όσων άλλων πολλών, δολίων και μεγάλων ραδιουργιών μετέρχεται, η περί ης ο λόγος επιβουλή, διά την καταστροφήν της Ρωσσίας, υπάρχει και το διαθρυλλούμενον Σύνταγμα, και έπειτα η Δημοκρατία. Εις αυτό το ορθόδοξον Κράτος κινεί αυτή αμέσως και, ως επί το πλείστον εμμέσως, διά της Γαλλίας και άλλων Λουθηρο-Καλβινικών λαών και γίνεται ο μυστικός διοργανισμός των εταιρειών, υπό το δελεαστικόν όνομα της ελευθερίας και εμπνέει εις αυτάς διά πολλής και ποικίλλης ραδιουργίας τον πόθον και τον ενθουσιασμόν εις σύστασιν Συνταγματικής αρχής, και συγχρόνως ενεργεί και γίνονται πολλά παραδείγματα διά περισσότερον σκάνδαλον, και κ ι ν ε ί κατά τον αυτόν καιρόν τ α ς ε φ η μ ε ρ ί δ α ς και τόσους συστηματικούς σπερμολόγους, και υ π ε ρ ε π α ι ν ο ύ σ ι και ε κ θ ε ι ά ζ ο υ σ ι μεγάλως το πράγμα.
Δι αυτόν τον σκοπόν, υπό το όνομα του Συντάγματος ανεβίβασεν επί θρόνου της Γαλλίας τον Φίλιππον, και εκίνησε την α π ο σ τ α σ ί αν εις την Ισπανίαν, και εις τόσα άλλα Κράτη της Δύσεως. Δι' αυτόν και δι' άλλους και ολεθρίους σκοπούς εκίνησε και κατά το Βασίλειον της Ελλάδος λεγόμενον Σύνταγμα, διά του οποίου έφερε και φέρει πολλά και απαίσια δεινά, αλλά πολύ ολιγώτερα και μετριώτερα εκ των όσων ήλπιζε. Δι' αυτόν τον σκοπόν προς τοις άλλοις, μετά τον αποσκορακισμόν εκ της ιδίας θέσεως του πρωθυπουργού Γκιζώτου, εκίνησε ήδη προσφάτως την λεγόμενην Δημοκρατίαν εις την Γαλλίαν, και τόσας άλλας φρικτάς και απαισίους Σκηνάς εις τα Κράτη της Δύσεως, και αμέσως εκίνησε και κινεί τα ίδια αυτής όργανα ε φ η μ ε ρ ι δ ο γ ρ ά φ ο υ ς και σ π ε ρ μ ο λ ό γ ο υ ς εκθειάζοντας και υπερεπαινούντας το πράγμα, εις ερεθισμόν μιμήσεως και διά σκάνδαλον νέας αποστασίας.
Εις τούτον το νέο δράμα ελπίζει (σημ ημετ.: η Αγγλία), ίνα φέρη νέαν αποστασίαν της Ρωσσίας εις την Λεχίαν, και τας όσας εκείθεν μεγάλας και φρικτάς συνεπείας φαντάζεται, νέαν αποστασίαν εις το Βασίλειον της Ελλάδος, και αφ' ου δι' αυτής φέρη νέον όλεθρον και σφαγήν εις τους Έλληνας διά των εμφυλίων πολέμων και διά των Οθωμανών, εκτείνη τας ιδιοκτησίας αυτής εκ της Επτανήσου εις την Πελοπόννησον και εις τινάς Νήσους, το δε κατά την στερεάν Ελλάδα μέρος παραχωρήση πάλιν εις την Οθωμανικήν εξουσίαν, έως ου παρασκευάση νέας αφορμάς διά την περεταίρω αυτής έκτασιν. Προ πολλού αγωνίζεται, ίνα φέρη εις έργον τοιούτους σκοπούς, διά τούτο και προ πολλού ερεθίζει μυριοτρόπως τον μεταξύ των λεγομένων ανεξαρτήτων Ελλήνων και Οθωμανών πόλεμον, δι' αυτό το τέλος, των οποίων η έκβασις εβράδυνε μέχρι τούδε, διά το απερίσκεπτον και διά την δειλίαν της Οθωμανικής Πόρτας, αλλ' ελπίζει το έργον αυτό μετ' ολίγον.
Δι' αυτόν τον σκοπόν έλαβε ο Κ ά ν ι γ κ νέας και μυστικάς οδηγίας υπό του ιδίου του υπουργείου και απεστάλη εις Κωνσταντινούπολιν. Μυρίας δι' άλλας δολίας και υποκεκρυμμένας ραδιουργίας μετέρχεται συστηματικώς απ' αρχής διά την πτώσιν και την καταστροφήν της Ρωσσίας, την οποίαν, προς τοις εθεώρησε και θεωρεί μέχρι τούδε ως μέγα πρόσκομμα, ως προς την έκβασιν των κατά την Ανατολήν λαμπρών και μεγάλων αυτής σχεδίων. Εκτός των άλλων, όλους δε τους λαούς, εν οις διέδωκε και εμπνέει αδιαλείπτως υπό το πρόσχημα της ελευθερίας τ ο π ν ε ύ μ α τ η ς α π ο σ τ α σ ί α ς, κατέστησε τόσα θηρία αιμοβόρα αδυσώπητα κατά της Ρωσσικής Μοναρχίας, επειδή ψιθυρίζει και περιθρυλλεί απ' αρχής εις αυτούς, ότι καθ' ής ο Ρωσσικός θρόνος διατηρεί και υπερασπίζει τας επί των λαών τυραννίας, καθ' όλα τα άλλα Κράτη, και εν όσω αυτός σώζεται, η των λαών ελευθερία αποβαίνει όλως αδύνατος, και ακατόρθωτος ωσαύτως η τούτου καταστροφή και η πτώσις, ως αυτή λέγει υπόσχεται γενικήν και αισιωτέραν μεταβολήν και αλλοίωσιν καθ' όλα τα Κράτη και τους λαούς.
Επειδή δε όλη η δύναμις και η πανοπλία -της περί ης ο λόγος επιβουλής- υφίσταται εις την υπόκρισιν, εις την τέχνην και εις την ραδιουργίαν, δι' ων, ου μόνον κλέπτει τον νουν των επιβουλευομένων και οικονομεί αυτοίς την άγνοιαν και τον ύπνον, ως προς τον επικείμενον αυτοίς κίνδυνον, αλλά προς τούτοις κινεί αυτούς και σκάπτουσιν αυθόρμητοι και προθύμως της ιδίας αυτών πτώσεως και καταστροφής τον λάκκον, διά τούτο κρίνω αναγκαίον, ίνα εκθέσω συνοπτικώς και εν μέρει, προς μικράν νύξιν εις ανακάλυψιν μυρίων άλλων ήδη σιωπομένων, τα εφεξής:
Α'. Ολίγας τινάς εκ των όσων μυρίων σκευωριών μετέρχεται συστηματικώς απ' αρχής μέχρι τούδε, εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη και προ πάντων εις τα ορθόδοξα. Β'. Διατί προοδεύει και ευστοχεί εις αυτά. Γ'. Ποία κυρίως τα αίτια του νυν εις τους ορθοδόξους επικρατούντος και προοδεύοντος φρικτού και τρομερού πειρασμού. Δ'. Οποίαι ιαματικαί και διορθωτικαί πράξεις γίνονται αναγκαίαι περί της κοινής σωτηρίας και ασφαλείας, προόδου και ευδαιμονίας του Ελληνικού γένους. Ε'. Οποίον ελπίζεται το τέλος των καθ' ημάς πραγμάτων. Ερχόμεθα δε ευθύς εις έκθεσιν του πρώτου αντικειμένου, οποία, δηλαδή εισίν οι δόλιοι τρόποι, τους οποίους μετέρχεται. Των τοιούτων εκ των πολλών άλλων υπάρχουσι και οι εφεξής: Α'. Υ π ό κ ρ ι σ ι ς κ α ι Μ υ σ τ η κ ό τ η ς. Η περί ης ο λόγος, εκ της Αγγλίας κατά των ορθοδόξων επιβουλή μετέρχεται τοιούτο βάθος υποκρίσεως, δόλου και μυστικότητος, ώστε, ως είπα πάλιν, φέρει μεγίστην αμηχανίαν και φόβον εις οποιονδήποτε συνετόν άνδρα τύχη και γνωρίση αυτά εκ πείρας.
Η μυστικότης δε υπάρχει τοιαύτη, ώστε, ενίοτε και τινες εκ των επισήμων Άγγλων αγνοούσι τον σκοπόν, των όσων αυτοί πολυτρόπως και μανικώς ενεργούσι κατά τας δοθείσας αυτοίς μυστικάς εντολάς. Φαίνεται, ότι ηθέλησεν, ου μόνον ίνα μιμηθή, αλλ' ίνα και υπερέβη την ωμότητα και την μυστικότητα της πολιτικής της παλαιάς Σπάρτης. Εκτός τούτου, υπάρχει κατά πάντα αναγκαία η μυστικότης εις την πολιτικήν της Μεγ. Βρετανίας, επειδή και όλοι οι σκοποί και τα πρακτικά αυτής τείνουσιν εις έργα όλως κάκιστα, ολεθριώτατα και Σατανικά. Αυτή η υπόκρισις, φαίνεται συστηματικώς κατά το μάλλον και ήττον και εις όλα τα όργανα και εις τον π ρ ο σ η λ υ τ ι σ μ ό ν αυτής, εξαιρουμένου ολίγου μέρους, του οποίου η πλάνη μένει επίτηδες ανακεκαλυμμένη, διά σκάνδαλον, προς απόπειραν του λαού και δι' άλλους δολίους σκοπούς.
Εις όλον αυτόν τον προσηλυτισμόν της επιβουλής, καθώς όστις υπέρ τους άλλους ευστοχεί κατά την υπόκρισιν, νομίζεται παρ' αυτοίς, ως ο αξιώτερος και ο επαινετώτερος, ωσαύτως το επιβλαβέστερον παρ' αυτοίς σφάλμα θεωρείται η κατά τούτο ανικανότης και αστοχία. Η επιβουλή, επειδή οίδεν εκ της Ιστορίας προς τοις άλλοις, ότι όλοι οι ανακεκαλυμμένοι και φανεροί διωγμοί της πίστεως, ου μόνον εματαιώθησαν, αλλ' έδωκαν αφορμήν εις πλέον επίσημον θρίαμβον της αληθείας, επενόησε διά τούτο τους βαθυτέρους και τεχνικωτέρους τρόπους, επί σκοπώ και ελπίδι, ίνα φέρη δι' αυτών ανεπαισθήτως τ η ν γ ε ν ι κ ή ν κ α ι α θ ρ ό α ν α ν α τ ρ ο π ή ν τ η ς ο ρ θ ο δ ο ξ ί α ς. Εις το θρησκευτικόν σύστημα της Αγγλίας, η υ π ό κ ρ ι σ ι ς ου μόνον ν ο μ ί ζ ε τ α ι θ ε μ ι τ ή, αλλά και ως έ ρ γ ο ν α π α ρ α ί τ η τ ον πρωτίστης και μεγάλης ανάγκης, λαβούσα και κατά τούτο τον τύπον και το παράδειγμα των πρώτων αυτής Λ ο υ θ η ρ ο - Κ α λ β ι ν ι κ ώ ν ψ ε υ δ ο δ ι δ α σ κ ά λ ω ν, οίτινες επί Αρήγου Η' διά τον εξ αυτού φόβον, υποκρίνοντο εν έργω και συστηματικώς ό λ α τ α δ ό γ μ α τ α κ α ι τ α ς τ ε λ ε τ ά ς τ η ς Δ υ τ ι κ ή ς Εκ κ λ η σ ί α ς.
Εν ελάχιστον μέρος εκ του αυτής προσηλυτισμού η επιβουλή κινεί και γίνεται φανερόν, έπειτα εν άλλο μέρος εκ των υποκριτών κινεί και αντιφέρεται πλαστώς κατ' αυτού και δεικνύει κατ' αρχάς, όλα τα δείγματα του πατριωτισμού και του υπέρ της πίστεως ζήλου, δι' έργου, διά λόγου και διά γραφής. Τούτους υποκρίνεται η αρχή, ότι αποστρέφεται και καταδιώκει, ώστε ενίοτε αποστέλλει τινάς εξ αυτών ε ι ς π λ α σ τ ά ς ε ξ ο ρ ί α ς, καθώς τους πρώτους, τους φανερούς προσηλύτους αυτής και τους έχοντας ανακεκαλυμμένην και φανεράν την δ ι α φ θ ο ρ ά ν β ρ α β ε ύ ε ι και προβιβάζει συστηματικώς εις όλα τα επαγγέλματα και τας θέσεις, διά το γενικόν σκάνδαλον εις μίμησιν της τούτων πλάνης και διαφθοράς.
Δι' αυτής της Σκηνής πρώτον μεν διασκεδάζει τον λαόν, τόσον, επειδή πιστεύει εκ τούτου, ότι ο π ρ ο σ η λ υ τ ι σ μ ό ς τ η ς π λ ά ν η ς περιορίζεται εις αυτούς τους ολίγους, όσον και διότι νομίζει, ό τ ι έ χ ε ι κ η δ ε μ ό ν α ς τ η ς Ε κ κ λ η σ ί α ς και υπερασπιστάς της ορθοδόξου πίστεως δι' ειλικρινούς ζήλου΄ δεύτερον δε, κ α τ α σ κ ε υ ά ζ ε ι δι' αυτών των υποκριτών κ α τ α σ κ ό π ο υ ς, ω τ α κ ο υ σ τ ά ς κ α ι δ η μ α γ ω γ ο ύ ς τ ο υ λ α ο ύ' και τρίτον οικονομεί πολλά σκάνδαλα γινόμενα αφορμή πτώσεως εις πολλούς, τόσον εκ των βλασφημιών των φανερών προσηλύτων της πλάνης, όσον, διότι και αυτοί οι υποκριταί αναιρούσι και ανατρέπουσιν εν έργω και λόγω, όσα εσύστησαν κατ' αρχάς, ως θεία και αληθή.
Ίνα εκθέση τις, φέρων παραδείγματα πραγματικά εκ των όσων τοιούτων ενεργεί συστηματικώς απ' αρχής η επιβουλή εις το Κράτος της Επτανήσου, των οποίων τ' απαράλλακτα αντίτυπα βλέπομεν ιδίοις οφθαλμοίς εις το Βασίλειον της Ελλάδος, μέρος δε εξ αυτών και εξ άλλων πολλών ακούομεν ενεργούμενα και εις όλα τα άλλα επιβουλευόμενα Κράτη, η ύλη αποβαίνει τοσούτον εκτεταμένη, ώστε δεν εξαρκεί βιβλίον ολόκληρον εις την έκθεσιν ταύτης. Μία εκ των όσων άλλων σκηνών παριστάνει το δράμα αυτού του είδους της ραδιουργίας, θεωρείται και η επί τοιούτω σκοπώ προ πολλού γενομένη π λ α σ τ ή α ν ά κ ρ ι σ ι ς κ α ι ε ξ ο ρ ί α του δυσωνύμου και επαράτου Καίρη, ομοία κατά πάντα και απαράλλακτος εις πολλάς άλλας της Επτανήσου. Περί τούτου του είδους της ραδιουργίας λέγομεν έπειτα, εις άλλον παράγραφον, ολίγα τινά.
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Τρίτον δε, η εκ της Μ. Βρετανίας επιβουλή, έχουσα τοιούτον συναγωνιστήν την Γαλλίαν, φέρει εις έργον ευστόχως τα κατά των ορθοδόξων και τα περί της Ανατολής αυτής σχέδια και προς τούτοις της Αουστρίας την πτώσιν και την καταστροφήν. Εκ των όσων άλλων πολλών, δολίων και μεγάλων ραδιουργιών μετέρχεται, η περί ης ο λόγος επιβουλή, διά την καταστροφήν της Ρωσσίας, υπάρχει και το διαθρυλλούμενον Σύνταγμα, και έπειτα η Δημοκρατία. Εις αυτό το ορθόδοξον Κράτος κινεί αυτή αμέσως και, ως επί το πλείστον εμμέσως, διά της Γαλλίας και άλλων Λουθηρο-Καλβινικών λαών και γίνεται ο μυστικός διοργανισμός των εταιρειών, υπό το δελεαστικόν όνομα της ελευθερίας και εμπνέει εις αυτάς διά πολλής και ποικίλλης ραδιουργίας τον πόθον και τον ενθουσιασμόν εις σύστασιν Συνταγματικής αρχής, και συγχρόνως ενεργεί και γίνονται πολλά παραδείγματα διά περισσότερον σκάνδαλον, και κ ι ν ε ί κατά τον αυτόν καιρόν τ α ς ε φ η μ ε ρ ί δ α ς και τόσους συστηματικούς σπερμολόγους, και υ π ε ρ ε π α ι ν ο ύ σ ι και ε κ θ ε ι ά ζ ο υ σ ι μεγάλως το πράγμα.
Δι αυτόν τον σκοπόν, υπό το όνομα του Συντάγματος ανεβίβασεν επί θρόνου της Γαλλίας τον Φίλιππον, και εκίνησε την α π ο σ τ α σ ί αν εις την Ισπανίαν, και εις τόσα άλλα Κράτη της Δύσεως. Δι' αυτόν και δι' άλλους και ολεθρίους σκοπούς εκίνησε και κατά το Βασίλειον της Ελλάδος λεγόμενον Σύνταγμα, διά του οποίου έφερε και φέρει πολλά και απαίσια δεινά, αλλά πολύ ολιγώτερα και μετριώτερα εκ των όσων ήλπιζε. Δι' αυτόν τον σκοπόν προς τοις άλλοις, μετά τον αποσκορακισμόν εκ της ιδίας θέσεως του πρωθυπουργού Γκιζώτου, εκίνησε ήδη προσφάτως την λεγόμενην Δημοκρατίαν εις την Γαλλίαν, και τόσας άλλας φρικτάς και απαισίους Σκηνάς εις τα Κράτη της Δύσεως, και αμέσως εκίνησε και κινεί τα ίδια αυτής όργανα ε φ η μ ε ρ ι δ ο γ ρ ά φ ο υ ς και σ π ε ρ μ ο λ ό γ ο υ ς εκθειάζοντας και υπερεπαινούντας το πράγμα, εις ερεθισμόν μιμήσεως και διά σκάνδαλον νέας αποστασίας.
Εις τούτον το νέο δράμα ελπίζει (σημ ημετ.: η Αγγλία), ίνα φέρη νέαν αποστασίαν της Ρωσσίας εις την Λεχίαν, και τας όσας εκείθεν μεγάλας και φρικτάς συνεπείας φαντάζεται, νέαν αποστασίαν εις το Βασίλειον της Ελλάδος, και αφ' ου δι' αυτής φέρη νέον όλεθρον και σφαγήν εις τους Έλληνας διά των εμφυλίων πολέμων και διά των Οθωμανών, εκτείνη τας ιδιοκτησίας αυτής εκ της Επτανήσου εις την Πελοπόννησον και εις τινάς Νήσους, το δε κατά την στερεάν Ελλάδα μέρος παραχωρήση πάλιν εις την Οθωμανικήν εξουσίαν, έως ου παρασκευάση νέας αφορμάς διά την περεταίρω αυτής έκτασιν. Προ πολλού αγωνίζεται, ίνα φέρη εις έργον τοιούτους σκοπούς, διά τούτο και προ πολλού ερεθίζει μυριοτρόπως τον μεταξύ των λεγομένων ανεξαρτήτων Ελλήνων και Οθωμανών πόλεμον, δι' αυτό το τέλος, των οποίων η έκβασις εβράδυνε μέχρι τούδε, διά το απερίσκεπτον και διά την δειλίαν της Οθωμανικής Πόρτας, αλλ' ελπίζει το έργον αυτό μετ' ολίγον.
Δι' αυτόν τον σκοπόν έλαβε ο Κ ά ν ι γ κ νέας και μυστικάς οδηγίας υπό του ιδίου του υπουργείου και απεστάλη εις Κωνσταντινούπολιν. Μυρίας δι' άλλας δολίας και υποκεκρυμμένας ραδιουργίας μετέρχεται συστηματικώς απ' αρχής διά την πτώσιν και την καταστροφήν της Ρωσσίας, την οποίαν, προς τοις εθεώρησε και θεωρεί μέχρι τούδε ως μέγα πρόσκομμα, ως προς την έκβασιν των κατά την Ανατολήν λαμπρών και μεγάλων αυτής σχεδίων. Εκτός των άλλων, όλους δε τους λαούς, εν οις διέδωκε και εμπνέει αδιαλείπτως υπό το πρόσχημα της ελευθερίας τ ο π ν ε ύ μ α τ η ς α π ο σ τ α σ ί α ς, κατέστησε τόσα θηρία αιμοβόρα αδυσώπητα κατά της Ρωσσικής Μοναρχίας, επειδή ψιθυρίζει και περιθρυλλεί απ' αρχής εις αυτούς, ότι καθ' ής ο Ρωσσικός θρόνος διατηρεί και υπερασπίζει τας επί των λαών τυραννίας, καθ' όλα τα άλλα Κράτη, και εν όσω αυτός σώζεται, η των λαών ελευθερία αποβαίνει όλως αδύνατος, και ακατόρθωτος ωσαύτως η τούτου καταστροφή και η πτώσις, ως αυτή λέγει υπόσχεται γενικήν και αισιωτέραν μεταβολήν και αλλοίωσιν καθ' όλα τα Κράτη και τους λαούς.
Επειδή δε όλη η δύναμις και η πανοπλία -της περί ης ο λόγος επιβουλής- υφίσταται εις την υπόκρισιν, εις την τέχνην και εις την ραδιουργίαν, δι' ων, ου μόνον κλέπτει τον νουν των επιβουλευομένων και οικονομεί αυτοίς την άγνοιαν και τον ύπνον, ως προς τον επικείμενον αυτοίς κίνδυνον, αλλά προς τούτοις κινεί αυτούς και σκάπτουσιν αυθόρμητοι και προθύμως της ιδίας αυτών πτώσεως και καταστροφής τον λάκκον, διά τούτο κρίνω αναγκαίον, ίνα εκθέσω συνοπτικώς και εν μέρει, προς μικράν νύξιν εις ανακάλυψιν μυρίων άλλων ήδη σιωπομένων, τα εφεξής:
Α'. Ολίγας τινάς εκ των όσων μυρίων σκευωριών μετέρχεται συστηματικώς απ' αρχής μέχρι τούδε, εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη και προ πάντων εις τα ορθόδοξα. Β'. Διατί προοδεύει και ευστοχεί εις αυτά. Γ'. Ποία κυρίως τα αίτια του νυν εις τους ορθοδόξους επικρατούντος και προοδεύοντος φρικτού και τρομερού πειρασμού. Δ'. Οποίαι ιαματικαί και διορθωτικαί πράξεις γίνονται αναγκαίαι περί της κοινής σωτηρίας και ασφαλείας, προόδου και ευδαιμονίας του Ελληνικού γένους. Ε'. Οποίον ελπίζεται το τέλος των καθ' ημάς πραγμάτων. Ερχόμεθα δε ευθύς εις έκθεσιν του πρώτου αντικειμένου, οποία, δηλαδή εισίν οι δόλιοι τρόποι, τους οποίους μετέρχεται. Των τοιούτων εκ των πολλών άλλων υπάρχουσι και οι εφεξής: Α'. Υ π ό κ ρ ι σ ι ς κ α ι Μ υ σ τ η κ ό τ η ς. Η περί ης ο λόγος, εκ της Αγγλίας κατά των ορθοδόξων επιβουλή μετέρχεται τοιούτο βάθος υποκρίσεως, δόλου και μυστικότητος, ώστε, ως είπα πάλιν, φέρει μεγίστην αμηχανίαν και φόβον εις οποιονδήποτε συνετόν άνδρα τύχη και γνωρίση αυτά εκ πείρας.
Η μυστικότης δε υπάρχει τοιαύτη, ώστε, ενίοτε και τινες εκ των επισήμων Άγγλων αγνοούσι τον σκοπόν, των όσων αυτοί πολυτρόπως και μανικώς ενεργούσι κατά τας δοθείσας αυτοίς μυστικάς εντολάς. Φαίνεται, ότι ηθέλησεν, ου μόνον ίνα μιμηθή, αλλ' ίνα και υπερέβη την ωμότητα και την μυστικότητα της πολιτικής της παλαιάς Σπάρτης. Εκτός τούτου, υπάρχει κατά πάντα αναγκαία η μυστικότης εις την πολιτικήν της Μεγ. Βρετανίας, επειδή και όλοι οι σκοποί και τα πρακτικά αυτής τείνουσιν εις έργα όλως κάκιστα, ολεθριώτατα και Σατανικά. Αυτή η υπόκρισις, φαίνεται συστηματικώς κατά το μάλλον και ήττον και εις όλα τα όργανα και εις τον π ρ ο σ η λ υ τ ι σ μ ό ν αυτής, εξαιρουμένου ολίγου μέρους, του οποίου η πλάνη μένει επίτηδες ανακεκαλυμμένη, διά σκάνδαλον, προς απόπειραν του λαού και δι' άλλους δολίους σκοπούς.
Εις όλον αυτόν τον προσηλυτισμόν της επιβουλής, καθώς όστις υπέρ τους άλλους ευστοχεί κατά την υπόκρισιν, νομίζεται παρ' αυτοίς, ως ο αξιώτερος και ο επαινετώτερος, ωσαύτως το επιβλαβέστερον παρ' αυτοίς σφάλμα θεωρείται η κατά τούτο ανικανότης και αστοχία. Η επιβουλή, επειδή οίδεν εκ της Ιστορίας προς τοις άλλοις, ότι όλοι οι ανακεκαλυμμένοι και φανεροί διωγμοί της πίστεως, ου μόνον εματαιώθησαν, αλλ' έδωκαν αφορμήν εις πλέον επίσημον θρίαμβον της αληθείας, επενόησε διά τούτο τους βαθυτέρους και τεχνικωτέρους τρόπους, επί σκοπώ και ελπίδι, ίνα φέρη δι' αυτών ανεπαισθήτως τ η ν γ ε ν ι κ ή ν κ α ι α θ ρ ό α ν α ν α τ ρ ο π ή ν τ η ς ο ρ θ ο δ ο ξ ί α ς. Εις το θρησκευτικόν σύστημα της Αγγλίας, η υ π ό κ ρ ι σ ι ς ου μόνον ν ο μ ί ζ ε τ α ι θ ε μ ι τ ή, αλλά και ως έ ρ γ ο ν α π α ρ α ί τ η τ ον πρωτίστης και μεγάλης ανάγκης, λαβούσα και κατά τούτο τον τύπον και το παράδειγμα των πρώτων αυτής Λ ο υ θ η ρ ο - Κ α λ β ι ν ι κ ώ ν ψ ε υ δ ο δ ι δ α σ κ ά λ ω ν, οίτινες επί Αρήγου Η' διά τον εξ αυτού φόβον, υποκρίνοντο εν έργω και συστηματικώς ό λ α τ α δ ό γ μ α τ α κ α ι τ α ς τ ε λ ε τ ά ς τ η ς Δ υ τ ι κ ή ς Εκ κ λ η σ ί α ς.
Εν ελάχιστον μέρος εκ του αυτής προσηλυτισμού η επιβουλή κινεί και γίνεται φανερόν, έπειτα εν άλλο μέρος εκ των υποκριτών κινεί και αντιφέρεται πλαστώς κατ' αυτού και δεικνύει κατ' αρχάς, όλα τα δείγματα του πατριωτισμού και του υπέρ της πίστεως ζήλου, δι' έργου, διά λόγου και διά γραφής. Τούτους υποκρίνεται η αρχή, ότι αποστρέφεται και καταδιώκει, ώστε ενίοτε αποστέλλει τινάς εξ αυτών ε ι ς π λ α σ τ ά ς ε ξ ο ρ ί α ς, καθώς τους πρώτους, τους φανερούς προσηλύτους αυτής και τους έχοντας ανακεκαλυμμένην και φανεράν την δ ι α φ θ ο ρ ά ν β ρ α β ε ύ ε ι και προβιβάζει συστηματικώς εις όλα τα επαγγέλματα και τας θέσεις, διά το γενικόν σκάνδαλον εις μίμησιν της τούτων πλάνης και διαφθοράς.
Δι' αυτής της Σκηνής πρώτον μεν διασκεδάζει τον λαόν, τόσον, επειδή πιστεύει εκ τούτου, ότι ο π ρ ο σ η λ υ τ ι σ μ ό ς τ η ς π λ ά ν η ς περιορίζεται εις αυτούς τους ολίγους, όσον και διότι νομίζει, ό τ ι έ χ ε ι κ η δ ε μ ό ν α ς τ η ς Ε κ κ λ η σ ί α ς και υπερασπιστάς της ορθοδόξου πίστεως δι' ειλικρινούς ζήλου΄ δεύτερον δε, κ α τ α σ κ ε υ ά ζ ε ι δι' αυτών των υποκριτών κ α τ α σ κ ό π ο υ ς, ω τ α κ ο υ σ τ ά ς κ α ι δ η μ α γ ω γ ο ύ ς τ ο υ λ α ο ύ' και τρίτον οικονομεί πολλά σκάνδαλα γινόμενα αφορμή πτώσεως εις πολλούς, τόσον εκ των βλασφημιών των φανερών προσηλύτων της πλάνης, όσον, διότι και αυτοί οι υποκριταί αναιρούσι και ανατρέπουσιν εν έργω και λόγω, όσα εσύστησαν κατ' αρχάς, ως θεία και αληθή.
Ίνα εκθέση τις, φέρων παραδείγματα πραγματικά εκ των όσων τοιούτων ενεργεί συστηματικώς απ' αρχής η επιβουλή εις το Κράτος της Επτανήσου, των οποίων τ' απαράλλακτα αντίτυπα βλέπομεν ιδίοις οφθαλμοίς εις το Βασίλειον της Ελλάδος, μέρος δε εξ αυτών και εξ άλλων πολλών ακούομεν ενεργούμενα και εις όλα τα άλλα επιβουλευόμενα Κράτη, η ύλη αποβαίνει τοσούτον εκτεταμένη, ώστε δεν εξαρκεί βιβλίον ολόκληρον εις την έκθεσιν ταύτης. Μία εκ των όσων άλλων σκηνών παριστάνει το δράμα αυτού του είδους της ραδιουργίας, θεωρείται και η επί τοιούτω σκοπώ προ πολλού γενομένη π λ α σ τ ή α ν ά κ ρ ι σ ι ς κ α ι ε ξ ο ρ ί α του δυσωνύμου και επαράτου Καίρη, ομοία κατά πάντα και απαράλλακτος εις πολλάς άλλας της Επτανήσου. Περί τούτου του είδους της ραδιουργίας λέγομεν έπειτα, εις άλλον παράγραφον, ολίγα τινά.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 25-29.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 25-29.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου