ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ
Αλλ' αν με ρωτήσετε, αγαπητοί μου, ποιο είνε το φοβερώτερο σημείο των καιρών, θα σας πω ότι δεν είνε τα φαινόμενα αυτά. Δεν είνε ο τυφώνας, δεν είνε ο σεισμός, δεν είνε η πυρκαϊά, δεν είνε τα κύματα της θαλάσσης. Το φοβερώτερο σημείο των καιρών είνε η διαίρεσις, που επικρατεί τώρα μεταξύ των ανθρώπων. Ουδέποτε άλλοτε ο κόσμος ήταν τόσο διηρημένος. Πού να ρίξουμε το βλέμμα και να μη δούμε διαίρεσι; Διαίρεσις στα έθνη. Ηνωμένα Έθνη λέγεται ο γνωστός διεθνής οργανισμός, αλλά κατ' ευφημισμόν. Πρέπει να κατεβάσουμε την πινακίδα «Ηνωμένα Έθνη» και να γράψουμε «Διηρημένα Έθνη». Κάτω από τα μειδιάματα και τις φιλοφρονήσεις της διπλωματίας κρύβεται μεγάλη εχθρότης. Όχι τόσο μεταξύ των μικρών εθνών - αυτά είνε τα θύματα, όσο μεταξύ των μεγάλων, που σαν θηρία της Αποκαλύψεως είνε έτοιμα να πέσουν το ένα πάνω στο άλλο. Αλλά διηρημένο είνε και κάθε έθνος εσωτερικώς, υπάρχει το μικρόβιο της διαιρέσεως σε κόμματα, παρατάξεις, φατρίες, αρχηγούς, συμφέροντα, εταιρείες. Προ παντός δε σ' εμάς τους Έλληνες. Ανοίξτε την ιστορία. Τρεις χιλιάδες χρόνια ζωή έχουμε, και στο διάστημα αυτό λίγες φορές το έθνος μας ήταν ενωμένο. Κι όταν ήταν ενωμένο τότε ήταν ένδοξο και αήττητο, έπαιρνε τις κορυφές της Πίνδου και την ύψωνε μέχρι τα άστρα του ουρανού. Όπως είπε κάποιος, αν οι Έλληνες ήταν ενωμένοι, θα είχαν κυριαρχήσει στην υφήλιο. Η διαίρεσις είνε η μεγαλυτέρα συμφορά του έθνους μας. Η διχόνοια βασίλευε συχνά, και τότε συνέβαιναν πολλά κακά, παράδειγμα η καταστροφή της Μ. Ασίας.Παντού διαίρεσις, σε χωριά και κοινότητες.
Διηρημένο όμως και το μικρότερο βασίλειο του κόσμου. Ποιο είνε το μικρότερο βασίλειο, με βασιλιά με βασίλισσα και λαό; Η οικογένεια, ο πατέρας βασιλιάς, η μάνα βασίλισσα και λαός τα παιδιά. Διαίρεσις βασιλεύει στο σπίτι. Αναρχία σκέψεως και ενεργείας. Η γυναίκα δεν υπακούει στον άντρα, ο άντρας δεν σέβεται τη γυναίκα, τα παιδιά δεν υπολογίζουν κανένα. Σύζυγοι διίστανται μεταξύ τους και παιδιά προς τους γονείς. Το σπίτι, που άλλοτε ήταν παράδεισος, εκκλησία, μοναστήρι, τώρα δεν «τραβάει», δεν είνε μαγνήτης. Πρώτα οι μικρές καλύβες των χωριών ήταν παλάτια του ουρανού, άγγελοι κατοικούσαν εκεί, τώρα στις μεγάλες πολυκατοικίες κατοικούν δαίμονες φτερωτοί. Ευλογημένη η εποχή, που οι άνθρωποι δεν ήταν μεν νοητικώς ανεπτυγμένοι αλλ' είχαν καλλιεργημένη την καρδιά. Τώρα το σπίτι κατήντησε ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Σπάνιο το φαινόμενο να βρης αντρόγυνο αγαπημένο, παιδιά με σεβασμό. Δείξτε μου ένα σπίτι που να υπάρχη ομόνοια και ενότης με την αγάπη του Χριστού!Μα υπερβολικά τα λες, θα μου πήτε. Αν τα λέω υπερβολικά, τότε πηγαίνετε στην αρχιεπισκοπή και ρωτήστε, κι αν είστε Χριστιανοί θα κλάψετε για το κατάντημά μας. Πρώτα, με αγράμματους παπάδες, σε 1.000 γάμους δεν είχαμε ούτε 1 διαζύγιο. Τώρα, με παπάδες και δεσποτάδες πτυχιούχους, στους 3 γάμους ο 1 διαλύεται!
Έχουμε μεγάλη ευθύνη οι κληρικοί, δεν εκπληρώνουμε τον προορισμό μας. Κάθε μέρα εκδίδονται πλήθος διαζύγια. Φθάσαμε να γίνη η Ελλάς Χόλλυγουντ.Ζητάει ο άνθρωπος την ενότητα στους λαούς, στα έθνη, στις οικογένειες, και δεν τη βρίσκει. Μπαίνει τέλος στην Εκκλησία, με την ελπίδα ότι εδώ θα βρή την ενότητα, αφού η Εκκλησία προσεύχεται «υπέρ ...της των πάντων ενώσεως» (θ. Λειτ.) και ο Χριστός μας σήμερα υψώνει τα χέρια στο ευαγγέλιο και προσεύχεται να είνε ενωμένοι οι Χριστιανοί (βλ. Ίωάν. 17,11). Και τι βλέπει; Εδώ ορθόδοξοι, εκεί φράγκοι, πιο 'κει διαμαρτυρόμενοι σε τρακόσα κομμάτια.Η διαίρεσις των Χριστιανών είνε ένα εμπόδιο της διαδόσεως του χριστιανισμού - τα δύο τρίτα του κόσμου είνε ειδωλολάτρες. Πάνε οι ιεραπόστολοι στους αγρίους, τους κηρύττουν το Ευαγγέλιο, κ' εκείνοι δακρύζουν. Και θα περίμενε κανείς να βαπτίζωνται και να γίνωνται Χριστιανοί. Εν τούτοις δεν βαπτίζονται. Ωραία, λένε, είνε τα λόγια σας, τα άμφιά σας, οι ψαλμωδίες σας, είστε όμως κομματιασμένοι, δεν έχετε αγάπη μεταξύ σας, οι Άγγλοι κυνηγούν τους Αμερικανούς, οι Αμερικανοί τους Άγγλους και ούτω καθ' εξής. Εμείς, που δεν είμαστε Χριστιανοί, έχουμε περισσότερη ενότητα μεταξύ μας, εσείς δεν είστε ενωμένοι, έχετε μίσος μεταξύ σας. Να πάτε λοιπόν πρώτα ν' αγαπηθήτε μεταξύ σας και μετά να έλθετε να κηρύξετε σ' εμάς το Ευαγγέλιο.
* Μακαριστού Επισκόπου π.Αυγουστίνου Καντιώτη.
Διηρημένο όμως και το μικρότερο βασίλειο του κόσμου. Ποιο είνε το μικρότερο βασίλειο, με βασιλιά με βασίλισσα και λαό; Η οικογένεια, ο πατέρας βασιλιάς, η μάνα βασίλισσα και λαός τα παιδιά. Διαίρεσις βασιλεύει στο σπίτι. Αναρχία σκέψεως και ενεργείας. Η γυναίκα δεν υπακούει στον άντρα, ο άντρας δεν σέβεται τη γυναίκα, τα παιδιά δεν υπολογίζουν κανένα. Σύζυγοι διίστανται μεταξύ τους και παιδιά προς τους γονείς. Το σπίτι, που άλλοτε ήταν παράδεισος, εκκλησία, μοναστήρι, τώρα δεν «τραβάει», δεν είνε μαγνήτης. Πρώτα οι μικρές καλύβες των χωριών ήταν παλάτια του ουρανού, άγγελοι κατοικούσαν εκεί, τώρα στις μεγάλες πολυκατοικίες κατοικούν δαίμονες φτερωτοί. Ευλογημένη η εποχή, που οι άνθρωποι δεν ήταν μεν νοητικώς ανεπτυγμένοι αλλ' είχαν καλλιεργημένη την καρδιά. Τώρα το σπίτι κατήντησε ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Σπάνιο το φαινόμενο να βρης αντρόγυνο αγαπημένο, παιδιά με σεβασμό. Δείξτε μου ένα σπίτι που να υπάρχη ομόνοια και ενότης με την αγάπη του Χριστού!Μα υπερβολικά τα λες, θα μου πήτε. Αν τα λέω υπερβολικά, τότε πηγαίνετε στην αρχιεπισκοπή και ρωτήστε, κι αν είστε Χριστιανοί θα κλάψετε για το κατάντημά μας. Πρώτα, με αγράμματους παπάδες, σε 1.000 γάμους δεν είχαμε ούτε 1 διαζύγιο. Τώρα, με παπάδες και δεσποτάδες πτυχιούχους, στους 3 γάμους ο 1 διαλύεται! 
Έχουμε μεγάλη ευθύνη οι κληρικοί, δεν εκπληρώνουμε τον προορισμό μας. Κάθε μέρα εκδίδονται πλήθος διαζύγια. Φθάσαμε να γίνη η Ελλάς Χόλλυγουντ.Ζητάει ο άνθρωπος την ενότητα στους λαούς, στα έθνη, στις οικογένειες, και δεν τη βρίσκει. Μπαίνει τέλος στην Εκκλησία, με την ελπίδα ότι εδώ θα βρή την ενότητα, αφού η Εκκλησία προσεύχεται «υπέρ ...της των πάντων ενώσεως» (θ. Λειτ.) και ο Χριστός μας σήμερα υψώνει τα χέρια στο ευαγγέλιο και προσεύχεται να είνε ενωμένοι οι Χριστιανοί (βλ. Ίωάν. 17,11). Και τι βλέπει; Εδώ ορθόδοξοι, εκεί φράγκοι, πιο 'κει διαμαρτυρόμενοι σε τρακόσα κομμάτια.Η διαίρεσις των Χριστιανών είνε ένα εμπόδιο της διαδόσεως του χριστιανισμού - τα δύο τρίτα του κόσμου είνε ειδωλολάτρες. Πάνε οι ιεραπόστολοι στους αγρίους, τους κηρύττουν το Ευαγγέλιο, κ' εκείνοι δακρύζουν. Και θα περίμενε κανείς να βαπτίζωνται και να γίνωνται Χριστιανοί. Εν τούτοις δεν βαπτίζονται. Ωραία, λένε, είνε τα λόγια σας, τα άμφιά σας, οι ψαλμωδίες σας, είστε όμως κομματιασμένοι, δεν έχετε αγάπη μεταξύ σας, οι Άγγλοι κυνηγούν τους Αμερικανούς, οι Αμερικανοί τους Άγγλους και ούτω καθ' εξής. Εμείς, που δεν είμαστε Χριστιανοί, έχουμε περισσότερη ενότητα μεταξύ μας, εσείς δεν είστε ενωμένοι, έχετε μίσος μεταξύ σας. Να πάτε λοιπόν πρώτα ν' αγαπηθήτε μεταξύ σας και μετά να έλθετε να κηρύξετε σ' εμάς το Ευαγγέλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου