''Διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον.''
Από ομιλία του πατριάρχη Αθηναγόρα στην Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου.
''Πορεία Αγάπης'' σελ.53.
"Γιατί δεν επανερχόμεθα αυτομάτως και στην Μυστηριακήν επικοινωνίαν;
Διότι είναι ανάγκη να προπαρασκευάσωμεν τους λαούς μας και θεολογικώς και ψυχολογικώς.
Κατά τα 900 χρόνια που επέρασαν από το 1054 φθάσαμε οι δύο κόσμοι Ανατολής και Δύσεως να νομίζωμεν,
ότι ανήκομε σε διαφορετικές Εκκλησίες και σε διαφορετικές Θρησκείες.
Και επομένως γίνεται πρόδηλος ο σκοπός των Διαλόγων.
Να προπαρασκευάσουν ψυχολογικώς τους λαούς μας,
ότι πρόκειται για μία Εκκλησία και μία Θρησκεία,
ότι πιστεύομαι όλοι τον ίδιον Θεόν-τον Σωτήρα Χριστόν.
Εσείς και Ημείς σεβόμεθα όλες τις Θρησκείες
και εκτιμούμε τον τόπον και την χώραν εις την οποία ζούμε...
Για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα έχουν γραφεί πολλά.
Έχουν αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα αρκετά στοιχεία,
που δείχνουν πόσο αποστασιοποιήθηκε από την Ορθοδοξία.
Δείχνουν ακόμα,
πόσο δικαιολογημένες υπήρξαν για τις ενέργειές του οι αντιδράσεις των Ορθοδόξων.
Το 1970,τρεις επίσκοποι, ο πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και ο Παραμυθίας Παύλος,
ως και δεκάδα αγιορείτικων μοναστηριών,
διέκοψαν το «μνημόσυνό» του,
όπως προτρέπουν τους πιστούς οι Πατέρες της Εκκλησίας,
όταν κάποιος επίσκοπος διδάσκει ή ακολουθεί κάποια αίρεση.
Ο Αθηναγόρας, όχι μόνο ακολούθησε αίρεση, τον παπισμό, αλλά ενώθηκε μ' αυτόν, και μαζί του ένωσε το 1965 ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία στην οποία πέτυχε να είναι Πατριάρχης. Υπάρχουν όμως και τα χειρότερα. Τα κατάγγειλε ο προκάτοχός του Πατριάρχης, ο Μάξιμος Ε. Κατάγγειλε, ότι ο Αθηναγόρας έχει εκθειάσει στο περιοδικό «Ορθοδοξία» τον Μωαμεθανισμό. Επίσης, ότι θεάθηκε να προσεύχεται στην μεν Κωνσταντινούπολη στο τέμενος Εγιούπ, στα δε Ιεροσόλυμα στο τέμενος Ομάρ! Αναφέρει ακόμα ο Μάξιμος Ε τα λόγια που έλεγε ο ίδιος ο Αθηναγόρας και είναι: «Εμείς εις το χωριό μας, εις το πατρικό μας σπίτι, είχομεν δύο, τον παπά και τον δερβίση, τον δερβίσ' Κιαμήλ.
Εξομολογούμεθα και ελέγομεν τα μυστικά μας εις τον δερβίσ' Κιαμήλ, διότι εις τον παπά δεν είχομεν εμπιστοσύνη»! Ο Αθηναγόρας δεν είχε προσχωρήσει μόνο στο παπισμό. Είχε προσχωρήσει και στον ισλαμισμό, αφού εξομολογείτο στο «δερβίσ' Κιαμήλ» και προσευχόταν σαν μωαμεθανός στα ισλαμικά τεμένη! Ευτυχώς, δεν έγινε και χότζας, γιατί όπως έλεγαν οι παληοί αγιορείτες «ο καλόγερος όταν ασεβήσει, γίνεται ή παπάς, ή χότζας»! Κι' ο Αθηναγόρας ασέβησε, αλλά χότζας δεν φαίνεται να έγινε. Το κακό όμως με τον Αθηναγόρα δεν σταμάτησε ούτε εδώ. Προχώρησε ακόμα χειρότερα. Έγινε Ραββίνος! Ναι, έγινε Ραββίνος!
Έγινε δηλ. θρησκευτικός λειτουργός των Εβραίων. Λειτουργούσε σε συναγωγές τους! Το ότι ο Αθηναγόρας αλλαξοπίστησε και έγινε Ραββίνος, δεν είναι αποκύημα αρρωστημένης φαντασίας. Είναι ξεδιάντροπη ομολογία του ίδιου του Αθηναγόρα! Απίστευτη και όμως αληθινή! Η ομολογία αυτή είναι συγκλονιστικό «ντοκουμέντο». Είδε το φως της δημοσιότητας τον Οκτώβριο 2006. Εμείς λάβαμε γνώση μόλις τώρα. Μας το έστειλε το «Ορθόδοξο Κέντρο Πατερικών Μελετών "O άγιος Μάρκος ο Ευγενικός"» (www. orthodoxosagon. gr), που βρίσκεται στη Μεθώνη Πιερίας και διευθύνει ο Μάριος Πηλαβάκης, τον οποίο και ευχαριστούμε.Το «ντοκουμέντο» αυτό είναι η δήλωση του Αθηναγόρα, που έγινε σε εβραϊκή Συναγωγή τηςΝέας Υόρκης, στην οποία λέει:
Στην «Κέρκυρα, όπου έζησα κάποτε, λειτούργησα αρκετές φορές ως ραββίνος για τους Εβραίους φίλους μου»!!! Αν το γεγονός αυτό το είχε καταγγείλει οποιοσδήποτε άλλος, δεν θα το πιστεύαμε. Θα το θεωρούσαμε αδιανόητο και αδύνατο να γίνη, ακόμα και από τον Αθηναγόρα, για τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Β (Χατζησταύρου) έγραψε: «Ο Αθηναγόρας ο Α ουδέν πρεσβεύει, εις ουδέν πιστεύει, ει μη μόνω εαυτώ δουλεύει και την αποθανάτισιν του ονόματός του επιδιώκει, έστω και κατά Ηρόστρατον δια της καταστροφής της Εκκλησίας.'' Το ότι ο Αθηναγόρας τόσο κατηγορηματικά ομολογεί και δηλώνει ο ίδιος ότι αρκετές φορές λειτούργησε στη Κέρκυρα ως Ραββίνος, πείθει τον καθένα, ότι αυτό είναι αλήθεια. Ο Αθηναγόρας ήταν ακόμα νεαρός διάκονος, όταν το 1923 πραξικοπηματικά χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Κέρκυρας. Παρέμεινε στη θέση του αυτή μέχρι το 1930, όταν μετατέθηκε στην Αρχιεπισκοπή της Αμερικής.
Επομένως, κατά το διάστημα από το 1923 μέχρι το 1930, λειτουργούσε στην Κέρκυρα, όπως λέει ο ίδιος, ως Ραββίνος. Το 1940, όταν ξεκίνησε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος παρακολούθησε μια «λειτουργία» στη Συναγωγή των Εβραίων της Νέας Υόρκης. Τη «λειτουργία» αυτή περιγράφει η εφημερίδα «New York Times» (25.11.1940). Μετάφραση στα ελληνικά του δημοσιεύματος αυτού, με σχετικό προλογικό σημείωμα, δημοσιεύει το περιοδικό «Χρονικά», ( Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2006), που εκδίδουν οι Ισραηλίτες της Ελλάδος. Ιδού, λοιπόν, τι γράφουν τα «Χρονικά» στις σελίδες 3 και 4:« Λειτουργία από Έλληνες Εβραίους στη Συναγωγή της Νέας Υόρκης Η 28η Οκτωβρίου 1940 και ο ηρωϊκός πόλεμος που ακολούθησε, κινητοποίησε τις δυνάμεις του Ελληνισμού οπουδήποτε της Οικουμένης.
Οι Έλληνες Εβραίοι πέρα από τη στράτευσή τους στις Ένοπλες υνάμεις, προσπάθησαν να βοηθήσουν υλικά, με κάθε μέσο στο εσωτερικό και κυρίως σε ξένες χώρες τον αγώνα. Τα «Χρονικά» έχουν κατά καιρούς δημοσιεύσει ενέργειες που έγιναν από Εβραίους του εξωτερικού. Παρακάτω παρατίθεται μετάφραση δημοσιεύματος της «New York Times», της 25ης Νοεμβρίου 1940, για λειτουργία που έγινε στη Συναγωγή της Νέας Υόρκης: Οι εδώ Έλληνες Εβραίοι προσεύχονται για τη νίκη.
Η Ελλάδα μπορεί να ηττηθεί, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να κατακτηθεί, δήλωσε χθες ο Ραββίνος ρ. Νταβίντ ντε σόλα Πουλ σε ειδική λειτουργία που έλαβε χώρα στην ισπανική και πορτογαλική Συναγωγή, στο Σέντραλ Παρκ Γουέστ, στην 70η οδό, για τον «υποφέροντα ελληνικό λαό». Στη λειτουργία, που πραγματοποιήθηκε με τη χορηγία των Ελλήνων Εβραίων της Νέας Υόρκης, παρέστησαν 600 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Βορείου και Νοτίου Αμερικής Αθηναγόρας, ο εδώ Έλληνας γενικός Πρόξενος Ν. Λέλης κλπ.... Μετά τη λειτουργία παρατέθηκε δεξίωση προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου Αθηναγόρα και των εκπροσώπων της Ελληνικής Κυβέρνησης.
Ο Αρχιεπίσκοπος εξεδήλωσε τη χαρά του για την παρουσία του στις λειτουργίες,
ενώ δήλωσε επίσης «ιδιαιτέρως ευχαριστημένος
που η αποστολή των Ελλήνων Εβραίων είναι από την ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Ιωάννινα.
Είμαστε από την ίδια πόλη κι' είμαι πολύ υπερήφανος γι' αυτούς» συμπλήρωσε.
«Στην Κέρκυρα,
όπου έζησα κάποτε, λειτούργησα αρκετές φορές ως Ραββίνος για τους Εβραίους φίλους μου»...
Κατά τα άλλα,
οι Πατριάρχες Δημήτριος και Βαρθολομαίος,
όπως έχουν δηλώσει, συνέχισαν και συνεχίζουν το έργο του!
Το έργο του Ραββίνου Αθηναγόρα!
Αθανάσιος Σακαρέλλος
Σημείωση! ''Και Ραββίνος ο Αθηναγόρας!''
Ομολογία του ιδίου.
Δημοσιεύθηκε στον ''Ορθόδοξο Τύπο'' στις 20 Ιουλίου 2007.
Υπό Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου - Επιτίμου Δικηγόρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου