''Ο ευσεβιστής που καταγγέλει ανέξοδα,
διαπομπεύει ασυνείδητα και ''σκοτώνει'' χαιρέκακα
είναι ο χούλιγκαν αποδέκτης της παροιμίας
''ο σκοπός αγιάζει τα μέσα''...
ο αφιονισμένος οπαδός της κερκίδας,
ο μπαχαλάκιας γυρολόγος των αναρτήσεων των άλλων.
Εκείνος,
που τρέφεται με λάσπη,
χορταίνει με διασυρμό και αναπαύεται ως θεόθεν,
αυτοσχέδιος τιμωρός των όλων.
Τι άλλο,
όμως θα πάρει μαζί στον τάφο του εκτός από μια αξίνα κι ένα φτυάρι;''
Γ. Δ.
Είναι κάποιοι ''υπόδικοι'' εραστές μιας ετεροθαλούς και υποκριτικής ευσεβείας,
αυτοί,
που δίκην μιας παθολογικής ερμηνείας της ευσεβείας
είναι γνωστοί ως ευσεβιστές ή αλλιώς,
ως αφιδατωμένοι χριστιανοί που έχασαν την διάκριση
στον δρόμο της ανορθόδοξης, πλανερής πορείας τους.
Είναι οι κατ' επάγγελμα καταγγέλλοντες,
οι κινούντες το δάκτυλο της έπαρσης,
αυτοί που περιμένουν στην γωνία ψάχνοντας
ή και εφευρίσκοντας πολλές φορές αποχρώσεις ενδείξεις αίρεσης ή αμαρτίας,
που πρέπει οπωσδήποτε να στοχοποιηθούν,
να διαπομπευθούν και εντέλει να ακυρωθούν δια παντός.
Γιατι ο κουκουλοφόρος ευσεβιστής της Πίστης
έχει κατοχυρώσει προ πολλού στην φαντασία του,
το θεόθεν δικαίωμα του επαναστάτη χωρίς αιτία,
αυτού που χαροποιείται ανεξάντλητα με τον προσδιορισμό ευθυνών στους άλλους
και εν τέλει αυτοδικαιώνεται μέσα από το δριμή ''Κατηγορώ'' του
προς τους άλλους...
Ο ευσεβιστής είναι ο ενωτικός κρίκος του ευσεβούς με τον δυσεβή άνθρωπο, ο αυτοπροσδιοριζόμενος και, ως το δεξί χέρι του Θεού, που, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, όπου ράβδος βεβαίως νοείται η διαπομπευόμενη καταγγελία και η τιμωρός κατηγορία. Θυμίζουν οι ευσεβιστές, κάτι από κολασμένες φιγούρες του Μεσαίωνα, που αναλάμβαναν γενικευμένα προγκρόμ διώξεων κατά παντός, που εξοστράκίζε -κατ' αυτούς- την έννοια μιας υποκρίνουσας, τυπολατρικής ευσεβείας και ενός αυτιστικού καθωσπρεπισμού. Οι ίδιοι πάσχουν πνευματικά, δεν δύνανται να ανταπεξέλθουν ψυχικά, έχουν απεμπολήσει συνειδητά για τους εαυτούς τους την Χριστολογική έννοια της Ορθοπραξίας και αναζητούν στους άλλους, αυτό, που οι ίδιοι υπολείπονται. Το διαδίκτυο και πιο ειδικά, αυτό το Facebook βρίθει από σκηνές απείρου, ευσεβιστικού κάλλους και υποκριτικών, καθωσπρεπικών ανακοινώσεων. Είναι απίστευτα τραγελαφικό, να βλέπεις καθωςπρέπει ευσεβιστή της Πίστης, όλη την ημέρα να κατηγορεί τους άλλους, ως αμαρτωλούς και πλανεμένους και το βράδυ ν' ανεβάζει βίντεο από...σοβαρά σκυλάδικα της εθνικής, όπου το ημίγυμνο σώμα πάνω στο τραπέζι... να συναγωνίζεται... επαξίως το...φύλλο συκής της τραγουδίστριας, που μερακλώνει ακατάσχετα στα εξωκαρδιακά και κατανυκτικά, ''μυρώδη'' άσματα... της Lady Agella! Οποία ευσεβιστική ομολογία! Ο ευσεβιστής -δυστηχώς- ως πάσχων βαρέως από χριστιανοπρεπή, ανοικό αυτισμό έχει ανακατέψει δυσανάλογα το Ευαγγέλιο του Χριστού μας με το ιλουστρασιόν βιβλίο της Βέφας Αλεξιάδου, όπου οι αναλογούμενες δόσεις μαναβικής ''ορθοδοξίας'' και δηθενικού καθωσπρεπισμού, φτάνουν στα όρια ενός επικίνδυνου, φονταμελιστικού και άνοστου στην γεύση, αχταρμά... Είναι αυτό, το απίστευτα κωμικό και μνημειώδες, που συνέβη κάποια στιγμή με ένα λογοτεχνικά δοσμένο κείμενο, που απλά, απλούστατα εξυμνούσε τον ίδιο τον Θεό. Ο ευσεβιστής, που φυλούσε παγανιά στην μουλωχτή σκοπιά του, προσεκτικά κρυμμένος πίσω από τους άνυδρους και ξηρούς θάμνους της υπό κατασκευήν ατομικής υποκρισίας του, άρχισε να πυροβολεί κατά ριπάς, τόσο, όσο χρειάστηκε, για να μείνει από ''καύσιμα.'' Ανακάλυψε... ανείπωτες, απρεπείς, ακαταχώρητες εκφράσεις, καζαντζακικές οσμές σοβαρής... ασεβείας και, ως εκ τούτου πήρε το φθαρμένο από τα χρόνια χριστιανικό του φτυάρι και άρχισε, να θάβει σε Ομάδες και σε ευπρεπώς...''αυριανίστικα'' θρησκευτικιστικά Ιστολόγια, το υπό σηψαιμίαν ''πτώμα,'' που σκότωσε στο διάβα του. Εκεί βεβαίως, που ο γέλως γίνεται περίγελως είναι, όταν οι ευσεβιστές -προκειμένου να κατοχυρώσουν τα πνευματικά δικαιώματα του υποκριτικού τους κάλλους- αρχίζουν... και χρησιμοποιούν... την καθαρεύουσα...! Έγραφε ένας τέτοιος δύστηχος τις προάλλες... ''Ουαί -λέγω- γύναια, όπου αμαρτάνετε δημοσίως και προβαίνετε εις λίαν ακαλαίσθητους και ακόμψους λόγους, εσείς -λέγω- όπου η ρομφαία του Θεού θα επιπέσει επί της κεφαλήν σας, γύναια του διαβόλου...'' Και συνέχισε το ευσεβιστικό του παραλήρημα...''Τι είναι αυτά που γράφετε αθεράπευτες κορασίδες, όπου προάγετε εις την απώλειαν τους εαυτούς σας και σκανδαλίζετε και ημάς τους ευσεβείς....!'' Αυτό είναι ο ευσεβιστής. Ακέραιος στον λόγο, ατελής στην πράξη. Εξ' αιτίας -συχνά- ενός πρόχειρα, προσθαφαιρετικού ορθολογισμού, που βιώνει ασύλληπτα και ανεπαίσθητα στην υποκρίνουσα ζωή του αγνοεί παντελώς τους όρους ''συμβολισμός'' και ''μεταφορά'' του λόγου. Διαβάζει αυτό, που είναι γραμμένο και αδυνατεί ν' αντιληφθεί, αυτό που υποδηλώνεται. Είναι σαν να διαβάζει την καθημερινή, λαοφιλή μας παροιμία... ''Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα''... και ν' αρχίζει να διερωτάται, πού είναι η πόλη και πού η κανέλλα... Αν ακούσει την ρήση...''πέρα βρέχει'' θα ψάχνει, να βρει από πού ήρθε αυτή η ρημάδα η βροχή... και αν του πουν ''τρία πουλάκια κάθονται'' θα ψάχνει να δει, αν στα καλώδια της ΔΕΗ ήρθαν επιτέλους τα εαρινά, αποδημητικά μας τσόνια...! Κι όμως δεν είναι αστείο. Ψυχολογικώς ερμηνεύεται, ως η αυτιστική νόσος του Aspeger...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου