Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΠΗΡΕΣ ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ;


 

 

 Ἐπῆρες εὐλογία ἀπὸ τὴν Παναγία;...

- Πῶς εἴπατε, Πάτερ;... 

εἶπε ἐκεῖνος συγχυσμένος.

Εὐλογία ἀπὸ τὴν Παναγία;...

Δὲν μπορῶ νὰ Σᾶς καταλάβω...

- Αὐτὸ ποὺ σὲ ἐρωτάω,... συμπλήρωσε σταθερὰ ὁ Γέροντας.

Σοῦ ἔδωσε ἡ Παναγία εὐλογία νὰ κάνης αὐτὲς τὶς ἐνέργειες γιὰ νὰ σώσης τὴν Εἰκόνα Της;



ταν ὁ Στάρετς Βαρσανούφιος εἶχε πιὰ ἐπιβληθῆ στὴν συνείδησι ὅλων γιὰ τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ χαρίσματά του, συνέβη καὶ τὸ ἑξῆς: Ὁ ὑπέργηρος Ἀρχιεπίσκοπος Νόβγοροδ Γουρίας, Τοποτηρητὴς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Καλούγας, στὴν ὁποία ὑπαγόταν ἡ Ὄπτινα, μπερδεύτηκε σὲ ἕνα χαλί, ἔπεσε καὶ ὑπέστη διάφορα τραύματα. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν, πὼς γιὰ πολὺ καιρὸ ἔμεινε στὸ κρεβάτι. Καὶ ἔτσι μιὰ Πανήγυρι στὴν Ὄπτινα τὴν ἐτέλεσε ὁ βοηθός του Ἐπίσκοπος. Μετὰ τὴν Λειτουργία παρετέθη τράπεζα, στὴν ὁποία παρεκάθισε καὶ ἕνας Στρατηγός, ποὺ συνταξιοῦχος πιὰ ὑπηρετοῦσε στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Μεταξὺ τοῦ Στρατηγοῦ καὶ τοῦ Ἐπισκόπου ἄρχισε μία συζήτησι γιὰ τὸ πῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Γουρίας ἔδωκε εὐλογία νὰ γίνη σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐπισκευὴ τῆς θαυματουργῆς Εἰκόνας τῆς Παναγίας τοῦ Τιχβίν, ποὺ κατὰ παλαιὰ παράδοσι εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ καὶ τὴν σέβεται βαθύτατα ὁλόκληρη ἡ Ρωσσία. Ὁ Ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος εὑρῆκε ὅτι ἡ Εἰκόνα αὐτὴ εἶχε τόσο πολὺ μαυρίσει, ὥστε νὰ μὴ διακρίνεται σ’ Αὐτὴν τίποτε.

Καὶ γι’ αὐτὸ εὑρῆκε εἰδικοὺς τεχνίτες νὰ τὴν καθαρίσουν καὶ νὰ τὴν ἐπιδιορθώσουν. Καὶ ἔπεισε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ποὺ –ὅπως ἔλεγε καὶ τόνιζε ὁ Στρατηγὸς– εἶχε γίνει ἀπὸ τὰ πολλὰ γεράματα ἐντελῶς ἄβουλος, σωστὸ ραμολιμέντο, καὶ τὸν κατάφερε, νὰ δώση εὐλογία νὰ ἐπιζωγραφίσουν τί; Εἰκόνα ‒ ἔργο τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ. - Καὶ πῶς συνέβη αὐτό;... πετάχθηκε ἕνας Προσκυνητής. Κάτω ἀπὸ τὰ μάτια ὅλου τοῦ κόσμου; -Ὄχι καὶ ἔτσι!... ἀπάντησε ὁ Στρατηγός. Ἡ διόρθωσι ἐγίνετο τὴν νύκτα. Λίγο-λίγο. Καὶ μὲ τόση προσοχὴ καὶ ἐπιδεξιότητα, ποὺ κανεὶς δὲν καταλάβαινε, ἂν ἄλλαξε κάτι. Καὶ ὅλοι ἐνόμιζαν, πὼς ἁπλῶς τὴν ἐκαθάρισαν καὶ λίγο-λίγο ἄρχισε νὰ φαίνεται ἡ παλαιὰ Εἰκόνα! -Μὰ αὐτὸ εἶναι βεβήλωσι!... Βεβήλωσι χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη ποὺ ἔκαμε ὁ εἰκονομάχος, ποὺ ἐκάρφωσε τὸ σπαθί του στὴν ἄχραντη μορφὴ τῆς Παναγίας τῶν Ἰβήρων!... Ὁ Στρατηγὸς φαινόταν νὰ δικαιολογῆ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο γιὰ τὴν ἄδεια ποὺ ἔδωκε. Καὶ δὲν φαινόταν νὰ τὸν συγκινῆ ἡ παρατήρησι ἄλλων, ὅτι τὸ πρᾶγμα διεδόθη στὸν λαὸ καὶ ἔχει προκαλέσει σοβαρὸ σκανδαλισμό. Ἕνας ὅμως ἀπὸ τοὺς ἀκροατές, κάπως πιὸ ζηλωτὴς καὶ θερμόαιμος, δὲν ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτό του νὰ περάση τὸ γεγονὸς ἀπαρατήρητο...

κατσε καὶ ἔγραψε ἕνα ὀξὺ γράμμα σὲ ἕνα ἀλλο γνωστό του ἀνώτερο ὑπάλληλο, «στρατηγό», τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τὸν Σκβορτσώφ, ἄνθρωπο μὲ πολὺ μεγάλο κῦρος. Στὴν συνέχεια ἔγραψε καὶ ἄλλο γράμμα στὸν ἐπίσης γνωστό του Ἐπίσκοπο Πέρμης Ἀνδρόνικο, ζητώντας του νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὸ θέμα. Μὰ πρὶν ἀκόμη ταχυδρομήση τὸ δεύτερο γράμμα, στὸν Ἐπίσκοπο Ἀνδρόνικο, θυμήθηκε πὼς δὲν πρέπει ὁ καλὸς καὶ ζηλωτὴς Χριστιανὸς νὰ κάνη ποτέ του κάποια ἐνέργεια καὶ μάλιστα σὲ ἄμεση σχέσι μὲ τὴν ἐκκλησιαστική του ἰδιότητα καὶ τὴν πνευματική του ζωή, χωρὶς νὰ συμβουλευθῆ τὸν Πνευματικό του. Ἐπῆρε λοιπὸν στὴν τσέπη του τὸ γράμμα καὶ ἐπῆγε στὸν Γέροντα Βαρσανούφιο. Τοῦ τὸ διάβασε καὶ ζήτησε εὐλογία, νὰ τὸ στείλη στὸν Ἐπίσκοπο καὶ νὰ συνεχίση τὶς ἐνέργειές του. Ὁ Γέροντας Βαρσανούφιος, ἀφοῦ τὸν ἄκουσε μὲ πολλὴ προσοχή, τὸν ἐρώτησε: -Πῶς τὸ ἔγραψες αὐτὸ τὸ γράμμα; Ἐπῆρες εὐλογία ἀπὸ τὴν Παναγία;...

-Πῶς εἴπατε, Πάτερ;... εἶπε ἐκεῖνος συγχυσμένος. Εὐλογία ἀπὸ τὴν Παναγία;... Δὲν μπορῶ νὰ Σᾶς καταλάβω... -Αὐτὸ ποὺ σὲ ἐρωτάω,... συμπλήρωσε σταθερὰ ὁ Γέροντας. Σοῦ ἔδωσε ἡ Παναγία εὐλογία νὰ κάνης αὐτὲς τὶς ἐνέργειες, γιὰ νὰ σώσης τὴν Εἰκόνα Της;... -Ὄχι βέβαια. Ἀπ’ εὐθείας ἡ Παναγία δὲν μοῦ ἔδωκε εὐλογία γιὰ τὶς ἐνέργειές μου αὐτές. Μὰ νομίζω, πὼς εἶναι χρέος κάθε καλοῦ Χριστιανοῦ, ποὺ ἔχει κάποιο ζῆλο, νὰ προστατεύη τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Πίστεώς του ἀπὸ κάθε βεβήλωσι. -Συμφωνῶ,... ἀπάντησε ὁ Γέροντας Βαρσανούφιος. Μὰ ὄχι ὅταν πρόκειται νὰ ἔλθη σὲ ἀντίθεσι μὲ ἕνα φορέα τῆς ὑπέρτατης ἐκείνης ἐξουσίας, ποὺ εἶχαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ποιός εἶσαι ἐσύ, ποὺ θὰ ἔλθης ἀντιμέτωπος μὲ ἕναν Ἀρχιερέα, γιὰ νὰ τοῦ ὑπαγορεύσης τί πρέπει νὰ κάμη σὰν ὑπεύθυνος Ποιμένας «τῆς κληρωθείσης αὐτῷ ἐπαρχίας», τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ τοῦ τὴν ἐμπιστεύθηκε ὁ ἴδιος ὁ Θεός; δὲν τὸ ξέρεις, ὅτι ἔχει ὅλο τὸ πλήρωμα τῆς ἀρχιερατικῆς ἀποστολικῆς ἐξουσίας; Ἄφησε κατὰ μέρος κάθε σκέψι γιὰ ὁποιαδήποτε ἐνέργεια.

φησε τὸ θέμα στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Παναγίας: νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουν, ὅπως Ἐκεῖνοι θέλουν. Κάνε στὸ θέμα αὐτὸ ὑπακοή. Καὶ ὁ Κύριός μας, ποὺ μᾶς στεφανώνει γιὰ τὴν προαίρεσί μας, ὅταν ἐπιζητοῦμε τὸ ἀγαθό, θὰ σὲ ἀνταμείψη πλουσίως καὶ γιὰ τὴν ὑπακοή σου, καὶ γιὰ τὴν καλή σου πρόθεσι. Μά, γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, μὴν ἀφήνης τὸν ἑαυτό σου νὰ ἔλθη σὲ ἀντίθεσι μὲ τὸν Ἀρχιερέα, γιὰ κανένα λόγο. ιαφορετικὰ θὰ σὲ τιμωρήση ἡ Παναγία. -Καὶ τί θὰ γίνη τώρα, Πάτερ, μὲ τὸ γράμμα ποὺ ἔστειλα στὴν Σύνοδο, στὸν «στρατηγό»;... -Εἶναι δική σου δουλειά, νὰ βρῆς τὸν τρόπο νὰ τὸ ἀποσύρης. Ὁ ὁποιοσδήποτε λαϊκός, ἔστω καὶ Στρατηγός, ἔστω καὶ ὑπεύθυνο πρόσωπο στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, δὲν ἀποτελεῖ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ μᾶς, «ἐξουσία ἀπὸ Θεοῦ». Μὴ τὰ ξεχνᾶς ποτὲ κάτι τέτοια...



Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Στάρετς Βαρσανούφιος
Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου
Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικοπόλεως
Πρέβεζα 1987
Επιμέλεια ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου