ΒΕΛΙΑΡ ΤΕΧΝΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ

 

 

Έχοντας τέτοια διάθεση από την ζηλοφθονία,ο διάβολος επιχειρεί,να φοβίσει

 τους ανθρώπους του Θεού και να τους εξωθήσει με της προσβολές του.

Αγωνίστηκε εναντίον του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου με διαφόρων ειδών

 προσβολές και προσπάθησε,να τον κλονίσει.

Στην αρχή πήρε τη μορφή και τη στολή στρατηγού συνοδευόμενου από 

ατέλειωτους στρατιώτες,χρησιμοποιώντας παραγγέλματα και φωνές και ήρθε,

να επιτεθεί εναντίον ενός ανθρώπου,που ζούσε στην έρημο και δεν είχε,όχι μονάχα όπλα,αλλά και την προστασία.

Ήταν καταβεβλημένος από μακροχρόνιες νηστείες και κάθε είδους ταλαιπωρίες 

και έλειωνε πραγματικά μέσα στην άσκηση από αγάπη για το Σωτήρα Χριστό.

Μπήκε λοιπόν, μέσα στο σπήλαιο του και τον προκάλεσε σε συμπλοκή, ενώ η φάλαγγα των οπαδών του γέμιζαν με ήχους τον χώρο έξω από το σπήλαιο του ασκητού. Ο μεγάλος εκείνος άντρας πρόστρεξε αμέσως προς τον Θεό με προσευχή από τα βάθη της ψυχής του, σήκωσε τα μάτια του προς αυτόν και το νοερό του βλέμμα και τον παρακαλούσε να τον βοηθήσει.

Ο πονηρός μπροστά στην επιμονή του Αγίου δεν μπορούσε πλέον, ούτε για λίγο να παραμείνει κοντά του, αλλά εξαφανίστηκε αμέσως. Λίγο αργότερα, όμως επινόησε ένα άλλο τρόπο πειρασμού του Οσίου. Μετέβαλε όλη την στρατιά του σε φίδια. Ο ίδιος προχωρούσε πρώτος μπροστά έρποντας με την μορφή ενός υπερφυσικού στο μέγεθος φιδιού και φοβερός στην Θέα. Κινούσε την φονική του γλώσσα γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο και προχωρούσε εναντίον του Πέτρου επιθετικά απειλώντας τον από μακριά με βρυγμούς και θορύβους ορμητικού ανέμου, ότι θα τον καταβροχθίσει.

Ο Άγιος δεν καταδέχτηκε ούτε να τον κοιτάξει, κρατούσε τα χέρια του υψωμένα προς τον ουρανό και ζητούσε το έλεος και την επέμβαση του Κυρίου Ιησού. Τότε ο νοητός εκείνος Αμαλήκ νικήθηκε και πάλι και διώχθηκε ενώ ήταν ταχύτερος όταν υποχωρούσε παρά όταν επιτείθετο. Απογοητευμένος ο σατανάς από κάθε άλλο είδος επιθέσεως ήλπιζε, ότι θα καταφέρει να νικήσει τον άγιο μεταβάλλοντας τον εαυτό του σε μορφή ψεύτικου αγγέλου.

Προσήλθε λοιπόν, έξω από το σπήλαιο του αποφεύγοντας την κατά πρόσωπο συνομιλία και μιλούσε από μια τρύπα του σπηλαίου. Αφού χαιρέτησε τον όσιο του είπε: «Να είσαι ανδρείος και ισχυρός Πέτρε ». Όταν ο Όσιος τον ρώτησε μετά από σκέψη, «Ποιος είσαι και από που έρχεσαι; Εκείνος είπε: Είμαι αρχιστράτηγος της δόξας του Κυρίου. Έρχομαι, να σου δηλώσω, ποια αμοιβή είναι θησαυρισμένη για σένα στα επουράνια, για τα μέχρι σήμερα κατορθώματα σου και συγχρόνως να σε διδάξω τι πρέπει να κάνεις από εδώ και στο εξής.

Ξεπέρασες όλους του πρίν από σένα σε άσκηση και καρτερία. Ο Δανιήλ συναναστράφηκε με θαυμαστό τρόπο για λίγο, για σαράντα μέρες με τα θηρία ενώ εσύ για πολύ καιρό μένεις με αυτά. Η καρτερία του Ιώβ ήταν ακούσια, εσύ όμως υπομένεις με καρτερία, με τη θέληση σου, σε τόπους ακατοίκητους κάθε κακοπάθεια και δεν απογοητεύτηκες. Ένα σου υπολείπεται τώρα να έρθεις ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους κάνεις καλύτερους.

Αν όμως υποπτεύεσαι την παρουσία μου, ότι δηλαδή έγινε χωρίς την θεία άδεια, θα σου δώσω μια απόδειξη, ότι στάλθηκα από το Θεό και, ότι για σένα δεν είναι πλέον θεοφιλές να κατοικείς εδώ. Η πηγή, που είχες δίπλα σου με τρεχούμενο νερό με δική μου ενέργεια στέρρεψε (αυτό πραγματικά του είχε κάνει από πρίν ο διάβολος).»

Ο άνθρωπος του Θεού και πάλι αντιλαμβανόμενος την διαβολική κακία συνέχισε, να μένει στην έρημο αγωνιζόμενος και προσευχόμενος. Είναι πολυμήχανος πραγματικά ο σατανάς και προσπαθεί να εμποδίσει κάθε αγαθή πρόθεση μας και πράξη μόλις αρχίζει και αν δεν μπορέσει να την εμποδίσει στην αρχή προσπαθεί να παρέμβει κάπου στην μέση με άλλα σοφίσματα και άλλους τρόπους και να νικήσει. Συνηθίζει να υποδεικνύει το επίπονο και δυσκατόρθωτο της αρετής, ώστε να μας εμβάλει ραθυμία και απελπισία, βάζει μέσα μας την σκέψη, ότι επιχειρούμε δύσκολα και επίπονα πράγματα και δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τα καταφέρουμε.

Σε όσους συνεχίζουν,

να αγωνίζονται προξενεί ακόμη και απιστία στα βραβεία που έχει υποσχεθεί 

ο Θεός στους αληθινά πιστούς.

Όμως ο Θεός αμοίβοντας την υπομονή και την εμπιστοσύνη μας σ’ αυτόν μας δίνει το έλεος του.

Και αν ακόμη πέσουμε μας προσφέρει προθεσμία μετανοίας για να γυρίσουμε κοντά του μετά από κάθε παρακοή.

Σε μας προσφέρθηκε,ως δώρο η μετάνοια.

Εκείνος,ο διάβολος, 

δεν έχει τη δυνατότητα,να μετανοήσει και η πτώση του είναι αθεράπευτη

 γιατί έχει αποκτήσει από έπαρση εκούσια το πλήρωμα της κακίας και της αποστασίας. 

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς