Η ΑΥΤΟΜΕΜΨΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

 

Οι θλίψεις και οι πειρασμοί είναι συνηφασμένοι με την ζωή του ευσεβούς χριστιανού. Αυτό είναι η εκπλήρωσις του λόγου του Σωτήρος μας: ''Εν το κόσμω θλίψιν έξετε''. Εκείνο όμως, το οποίο επιτείνει την θλίψη,  την μεταβάλλει σε διαρκή λύπη και ακηδία και τελικά οδηγεί τον άνθρωπο σε απόγνωση και του προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα αθεράπευτα είναι η αυτοδικαίωσις και η έλλειψις βαθειάς Πίστεως, ότι όλα γίνονται με την πρόνοια του φιλανθρώπου Θεού.

Στο σημείο αυτό, ίσως εντοπίζεται η αιτία της πνευματικής καχεξίας πολλών συγχρόνων μας Χριστιανών. Το να δικαιολογούμε τον εαυτόν μας συνεχώς,να αποφεύγουμε την παραδοχή των σφαλμάτων μας και να φοβούμεθα μήπως πέσουμε στα μάτια των άλλων,όλα αυτά αποδεικνύουν έλλειψη ταπεινού φρονήματος και καταστάσεως μετανοίας. Η προσπάθεια,όμως της συνεχούς αυτοδικαίωσής μας,μας απωθεί την Χάρι του Αγίου Πνεύματος και η ψυχή στερείται της ειρήνης και της αναπαύσεως.

Αλλά, γιατι αδελφέ μου αποδιώχνεις το έλεος του Θεού; Γιατι ταράσσεσαι αποκρούοντας κάθε κατηγορία, κάθε τι που σε θίγει; Αν δεν έσφαλες σήμερα, λησμονείς, ότι είχες σφάλλει στο παρελθόν και είχες λυπήσει τον Κύριόν μας; Γιατι λοιπόν επαναστατείς, δυσανασχετείς και καταθλίβεσαι; Ο Αββάς Ζωσιμάς, ο θεόπνευστος αυτός πνευματικός ιατρός, μας συμβουλεύει και μας υπενθυμίζει τα εξής: ''Αυτός, που σε ζημιώνει ή σε υβρίζει είναι ''καυτήρ του Ιησού'',ο οποίος σε απαλλάσει από την πλεονεξία ή την υπερηφάνεια...

Εάν,όμως δεν ανέχεσαι αυτά,όχι μόνο δεν ευχαριστείς, αλλά και πλέκεις λογισμούς εναντίον αυτού που σε έθλιψε, είναι σαν να λέγεις στον Ιησού: ''Δεν θέλω να με ιατρεύσεις, δεν δέχομαι τα τα φάρμακά Σου, επιθυμώ να σαπίσω στα τραύματά μου''... Τί λοιπόν να σου κάνει ο αγαθός Κύριος;... Γνώριζε αδελφέ, ότι αυτός, που αποφεύγει ωφέλιμο πειρασμό, αποφεύγει την αιώνια ζωή. ''Να μην λησμονούμε λοιπόν, ότι τα πάντα επιτρέπει η φιλανθρωπία του Σωτήρος μας προς το συμφέρον μας, για λόγους καθαρά θεραπευτικούς: ''Ούτως ακριβώς θέλει σωθήναι'' λέγει ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής,''ο τοις ιατρικοίς φαρμάκοις μη ανθιστάμενος.

Αύται δε είσιν οδύναι και λύπαι δια ποικίλων επιφορών απαγόμεναι''. Επομένως, όλα πρέπει να τα αναφέρουμε στον Θεό,ακόμη και τα απλούστερα και ευτελέστερα. Αφού, έτσι θέλει ο Θεός, οφείλουμε να υποτασσώμεθα γαλήνια, πλήρεις εμπιστοσύνης στην πατρική Του Πρόνοια. Οι Άγιοι Πατέρες μας λέγουν, ότι αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη εργασία του ανθρώπου: να έχει πάντοτε ενώπιόν του τις αμαρτίες του,να κατακρίνει τον εαυτόν του και να προσδοκά πειρασμό και δοκιμασία μέχρι τελευταίας αναπνοής. ''Είπεν ο Αββάς Αντώνιος τω Αββά Ποιμένι: ''Αύτη έστιν η μεγάλη εργασία του ανθρώπου, ίνα το σφάλμα εαυτού επάνω εαυτού βάλη ενώπιον του Θεού, και προσδοκήση έως εσχάτης αναπνοής''.

Μη λοιπόν αδελφέ μου μεταθέτεις συνεχώς τις ευθύνες στους άλλους, μη δικαιολογήσαι, μη βλέπεις τόσο ανθρώπινα τα πράγματα, τα οποία σου συμβαίνουν, διότι με την τακτική αυτή πάντοτε θα έχεις εσωτερική ταραχή και θλίψη. Ας μάθεις να αυτομέμφεσαι, να μετανοείς, να ταπεινώνεσαι και να τα βλέπεις όλα μέσα από το πρίσμα του θελήματος του Θεού. Και να μην λησμονείς ποτέ, ότι η παραδοχή της ενοχής μας, είτε είμεθα πράγματι υπεύθυνοι, είτε όχι, έχει αποτελέσματα θεραπευτικά.

Να ενθυμήσαι τον Προφήτη Δαυίδ, ο οποίος είπε εκείνον τον αξιομνημόνευτο λόγο, όταν ο Σεμεί τον καταριόταν: ''Άφετε αυτόν καταράσθαι, ότι είπεν αυτώ Κύριος. είπως (μήπως) ίδοι Κύριος εν τη ταπεινώσει μου και επιστρέψει μοι αγαθά αντί της κατάρας αυτού τη ημέρα ταύτη''. (Β΄Βασιλ.ις΄11-12). Αυτή η μεγαλειώδης αυτομεμψία του Προφητάνακτος Δαβίδ, ας είναι ο ασφαλής οδηγός σου, κατά τις ακούσιες ιδίως δοκιμασίες και θλίψεις, ώστε να διατηρείς την ειρήνη σου και να θεραπεύεται η καρδιά σου... 

Άρθρο του Μακαριστού Μητροπολίτη και πνευματικού πατρός ημών κ. Κυπριανού

Εισαγωγή, επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Πηγή: Περιοδικό ''ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ''

αριθμός τεύχους 366

Αύγουστος 2012

Μακαριστός Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός Α'