''Η παγκοσμιοποίηση δεν επέφερε μόνο οικονομικές αλλαγές,αλλά και πολιτισμικές, θρησκευτικές, ηθικές.
Η μεταφορά των μαζών από την Αφρική και την Ασία στην Ευρώπη, έγινε βάσει σχεδίου,που εν πρώτοις αποσκοπούσε στην πλήρη απελευθέρωση των αγορών και κατά δεύτερον σε αυτό, που εν ευθέτω καιρώ δρομολογείται:Δηλαδή στην ομογενοποίηση όλων των Εθνών σε ένα παγκόσμιο κράτος,που βεβαίως θα έχει και μία παγκόσμια κυβέρνηση''.
Ντέιβιντ Ροκφέλερ
''Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (ΠΣΕ) είναι θαυμαστή κίνηση Χριστιανών,
τέκνων του Θεού,
τα οποία ήταν διασκορπισμένα και τα οποία τώρα αναζητούν την αποκατάσταση της ενότητας
μεταξύ τους σε μια Εκκλησία.
Στο απώτερο μέλλον η ένωση όλων των θρησκειών
θα αποτελεί την κορύφωση του αγώνα μας,
όλοι οι άνθρωποι να πιστεύουν σε έναν Θεό και να ανήκουν σε μία Εκκλησία.
Όλα τα μέλη του ΠΣΕ, αυτήν την Εκκλησία οραματιζόμαστε''.
(Δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Corriere de la Sera, 6 Απριλίου 2014)
''Δεν υπάρχει για τον Τεκτονισμό ιδιαίτερος Θεός.
Ο Θεός κάθε Τέκτονα παραμένει Εκείνος της Θρησκείας του.
Προκειμένου δε να μην υπάρχουν μεταξύ των Τεκτόνων,
δογματικές αντιπαλότητες ή θρησκευτικές διαφορές,
ο Θεός αποκαλείται με τη γενική προσωνυμία του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.''
(Καταστατικό της Μασονικής, ''Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας'')
Πρέπει να γίνει αντιληπτό,
πως ο διεθνής Τεκτονισμός αποτελεί το δυνατό όπλο του εβραικού Σιωνισμού,
προκειμένου να εγκαθιδρύσει μια παγκόσμια κυβέρνηση και μια παγκόσμια θρησκεία,
ηγέτης των οποίων δεν θα είναι άλλος, από τον ίδιο τον Αντίχριστο.
''Η Παγκοσμιοποίηση (σχολίαζε προ καιρού ο δημοσιογράφος του Time, Michael Schuman),
κάποτε σήμαινε απλά την εξαγωγή του δυτικού πολιτισμού στον υπόλοιπο κόσμο.
Τώρα συμβαίνει το αντίστροφο.
Εισαγάγουμε λαούς σε όλη την Ευρώπη,
προκειμένου να γίνει (η Ευρώπη) κάτι σαν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Διαφορετικές φυλές, που σμίγουν, για να αποδυναμωθούν
και εντέλει να καταστραφούν τα ήθη και έθιμά τους,
η γλώσσα, ο πολιτισμός τους, η Παιδεία και η θρησκεία τους''.
Στην Ευρώπη,
από τις αρχές της δεκαετίας του '90 ξεκίνησε
μια αθρόα σταδιακά, μαζική μετανάστευση λαών,
λόγω της σημαντικής γεωστρατηγικής της θέσης στην γηραιά ήπειρο.
Το 1991 ο Αντώνης Σαμαράς άνοιγε την πόρτα και τα σύνορα,
για να περάσουν στην ελληνική όχθη, περίπου 1.500.000 κάτοικοι της Αλβανίας,
αρθμός επίσημος, που αμφισβητήθηκε αργότερα,
γιατι δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.
Οι Αλβανοί ξεπέρασαν κατά πολύ τα 2.000.000
και επέφεραν στην Ελλάδα τα ήδη γνωστά,καυτά προβλήματα σε όλη την Επικράτεια.
.png){kind=small}
Από τα τέλη Οκτωβρίου του 1990 είχε ήδη ξεκινήσει η συζήτηση, αλλά και οι διμερείς επαφές με την αλβανική κυβέρνηση για το λεγόμενο «άνοιγμα των συνόρων». Εκείνη την περίοδο, η ελληνική κυβέρνηση εκφράζοντας συμφέροντα Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών προωθούσε «δημιουργία υδροηλεκτρικού εργοστασίου από την Ελλάδα στον Αώο ποταμό, για κοινή χρήση των δύο χωρών» και «κατασκευή από Ελληνες επιχειρηματίες του δρόμου της Εγνατίας οδού, με σκοπό να φτάνει μέχρι το Δυρράχιο». Ο δε Αντώνης Σαμαράς, ως υπουργός τότε Εξωτερικών περιόδευσε στην Αλβανία,στο Αργυρόκαστρο και στα ελληνικά, μειονοτικά χωριά της Βορείου Ηπείρου. Αποτέλεσμα: Η άρση του εμπολέμου με την γειτονική χώρα επιτεύχθηκε, τα σύνορα άνοιξαν και όλοι οι βαρυποινίτες Αλβανοί των φυλακών του Χότζα κατέφυγαν στην Ελλάδα. Η πρώτη, σταδιακή αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού ήταν γεγονός. Αργότερα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θα εργαζόντουσαν με περισσή χάρη και ιδιαίτερο ζήλο, δίνοντας βίζα στους μετανάστες και άλλα προνόμια,που ήδη είχαν δρομολογηθεί με την συνθήκη του Μάαστριχτ!
Η Νέα Τάξη, μετά την τεχνητή κατάρρευση και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας εργάστηκε σταδιακά για την προσπάθεια επιβολής παγκόσμιας κυβέρνησης από ισχυρούς κύκλους της πολιτικοοικονομικής εξουσίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο στόχος τους, που ήταν φυσικά τα οικονομικά τους συμφέροντα, αντικαθιστώντας μια αποδυναμωμένη (οικονομικά) Αμερική, από μια παγκόσμια κυβέρνηση και ένα παγκόσμιο νόμισμα υπό την διακυβέρνηση του ΟΗΕ. Η δυναστεία Rothschild, η δυναστεία J.P. Morgan,η δυναστεία Warburg και η δυναστεία Rockefeller είναι μερικοί απο τους αργυραμοιβούς,που προωθούν την Νέα αυτή Τάξη, ενώ την διεθμή συμμορία συμπληρώνουν άνθρωποι όπως ο Τζορτζ Σορος, ο Χένρι Κίσσιγκερ και άλλοι. Ένα απο τα μεγάλα σημερινά αφεντικά της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ δήλωνε ανέξοδα: ''Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας μεταπλάσεως, ενός παγκόσμιου μετασχηματισμού.
Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η σωστή μεγάλη κρίση και το έθνος θα αποδεχθεί την Νέα Παγκόσμια Τάξη. Η μεγάλη οικονομική κρίση, που θα δημιουργηθεί, θα αποσκοπεί στην εγκαθίδρυση αυτής της παγκόσμιας κυβέρνησης, ως μόνης ιδεατής λύσης''. Γύρω από τον σκληρό αυτό πυρήνα υπάρχουν σήμερα, όλοι οι μεγάλοι τραπεζικοί κολοσσοί, όπως η Goldman Sachs, η Morgan Stanley, η J.P. Morgan Chase, η Citigroup, η Bank of America και η Wells Fargo, που ο Καθεστωτικός Τύπος αναφέρει, ως «κερδοσκόπους» ή «αγορές». Παράλληλα οι σχεδιαζόμενες ''εξεγέρσεις'' στην Αφρική και οι ''τεχνητοί'' εμφύλιοι πόλεμοι μετέθεσαν εκατομμύρια οικονομικούς μετανάστες στην Ευρώπη, με σκοπό να αλλάξει όλο το Νομοθετικό Σύστημα, η Παιδεία, ο Πολιτισμός και ο Χριστιανισμός της.
Ο ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΣ
ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Ακριβώς εδώ παίζει τον δικό του ρόλο η μεγαλύτερη Παναίρεση, που υπάρχει από καταβολής κόσμου, και δεν είναι άλλη από τον γνωστό και επάρατο Οικουμενισμό! Ο Πάπας και όλοι οι Οικουμενικοί Πατριάρχες από τον Μελέτιο Μεταξάκη και μετά, εργάστηκαν για την ένωση όλων των Αιρέσεων, που πλέον τις αποκαλούν ''Αδελφές Εκκλησίες'' και σκοπός τους είναι σε δεύτερο βαθμό ο προσεταιρισμός όλων των θρησκειών, προκειμένου να συγκροτήσουν την Πανθρησκεία του Αντιχρίστου! Όλοι αυτοί, οι Οικουμενικοί Πατριάρχες είναι γνωστοί Τέκτονες, που εργάζονται επί σκοπού για την ένωση, προβάλλοντας έντονα το στοιχείο μιας αφηρημένης, άγευστης και άοσμης ''Αγάπης'', στο όνομα της οποίας υποδαυλίζεται με αμετροπρέπεια η ίδια η Αλήθεια, η γνήσια, Ορθή Πίστη. Ο Τεκτονισμός, ως όπλο του Σιωνισμού ''χτυπάει'' σε δυο σημεία: Στην Παγκοσμιοποίηση και στον Οικουμενισμό.
Στο καταστατικό του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών γράφεται επισήμως: ''Στο Π.Σ.Ε.συμμετέχουν όλες οι επί γης Εκκλησίες,προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια προς την επίτευξη αμοιβαίας συμφωνίας για την λατρεία ενός κοινού Θεού''. Αυτός ο Θεός είναι ο Μ.Α.Τ.Σ. των Τεκτόνων, δηλαδή ο ίδιος ο Εωσφόρος. Σαφέστατα λοιπόν ορίζεται, πως η κάθε Εκκλησία που συμμετέχει στον προτεσταντικό αυτό Οργανισμό δεν κατέχει την Αλήθεια, αλλά,όλες μαζί ολοκληρώνουν την Αλήθεια... «Εἰς τήν κίνησιν προς την ἕνωσιν, δέν πρόκειται ἡ μία Ἐκκλησία νά βαδίσῃ πρός τήν ἄλλην, ἀλλ’ ὅλαι ὁμοῦ νά ἐπανιδρύσωμεν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ἐν συνυπάρξει εἰς τήν Ἀνατολήν καί τήν Δύσιν, ὅπως ἐζῶμεν μέχρι τοῦ 1054, παρά καί τάς τότε ὑφισταμένας θεολογικάς διαφοράς». Πατριάρχης Αθηναγόρας, Εστία, 10 Ιανουαρίου 1968.
Στον δαιμονικό αυτόν Οργανισμό ανήκουν επίσημα Όλες οι επίσημες Ορθόδοξες Εκκλησίες αποδεχόμενες, το του καταστατικού, που ορίζει, πως δεν κατέχουν όλη την Αλήθεια... Άρα και μόνο με την συμμετοχή τους, αρνούνται την αποκλειστικότητα της Μίας, Αγίας, Αποστολικής και Καθολικής Εκκλησίας, αφού όλες έχουν συνυπογράψει όλα τα άρθρα του καταστατικού του Π.Σ.Ε. «Στήν Ἑλλάδα βρισκόμαστε μπροστά σέ πολύ λεπτή κατάσταση, γιατί, ἐνῶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος (σ.σ. Χριστόδουλος) καί οἱ μητροπολῖτες ἐπιθυμοῦν νά ἔχουν μιά σημαντική συνεργασία μέ τήν Καθολική Ἐκκλησία, αὐτοί ἔχουν καί εὐθύνες πρός τόν κόσμο, τούς πιστούς, πολλοί ἀπό τούς ὁποίους δέν εἶναι προετοιμασμένοι στήν προοπτική τοῦ διαλόγου, ἐνῶ ἄλλοι ἔχουν μιά ἄποψη πιό φονταμενταλιστική γιά τήν Ἐκκλησία. Αὐτό γιά μᾶς εἶναι ἡ μεγάλη πρόκληση νά προετοιμάσουμε τόν κόσμο, νά τόν διαπαιδαγωγήσουμε, γιά νά μήν ἀντιδράσει ἐπηρεασμένος ἀπό τίς προκαταλήψεις καί πληροφορίες, πού δέν ἀνταποκρίνονται στά γεγονότα... Εἶναι σημαντικό νά κατανοηθεῖ ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη χρόνου, ἐλπίζω ὄχι ὑπερβολικοῦ, γιά νά σχηματίσουμε τή συνείδηση τοῦ κόσμου»''! Μητροπολίτης Αχαίας Αθανάσιος.'' ''Ἐκφράζομεν τήν εἰλικρινῆ καί σταθεράν ἀποφασιστικότητά μας, ὑπακούοντες εἰς τό θέλημα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ἐντείνωμεν τάς προσπαθείας μας διά τήν προώθησιν τῆς πλήρους ἑνότητος ὅλων τῶν Χριστιανῶν και, ὑπεράνω ὅλων,μεταξύ τῶν Καθολικῶν καί τῶν Ὀρθοδόξων. Ὡσαύτως,προτιθέμεθα νά στηρίξωμεν τόν θεολογικόν διάλογον, ὁ ὁποῖος ἤρχισεν ἀκριβῶς πρό τριάκοντα πέντε ἐτῶν ὑπό τοῦ Οἰκουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου καί τοῦ Πάπα Ἰωάννου Παύλου Β’ ἐδῶ εἰς τό Φανάριον καί ὁ ὁποῖος ἀσχολεῖται κατ’ αὐτάς,μέ τά πλέον δύσκολα ζητήματα, τά ὁποῖα ἐσημάδευσαν τήν ἱστορίαν τῶν διαιρέσεών μας καί ἀπαιτοῦν προσεκτικήν καί λεπτομερῆ μελέτην''. Κοινό ανακοινωθέν Πάπα Φραγκίσκου-Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Romfea, 30 Nοεμβρίου 2014
Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΔΙΓΛΩΣΙΑ
ΤΩΝ ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΩΝ ΕΤΕΡΟΖΥΓΟΥΝΤΩΝ
Οι Οικουμενιστές, όπως και οι Τέκτονες, αφού αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία, χρησιμοποιούν ανέκαθεν ένα κοινό ''μυστικό'': Την διγλωσία! Άλλες δηλώσεις κάνουν τάχα περί υπεράσπισης της Πίστης για απλή, εύπεπτη και εσωτερική κατανάλωση, και άλλες, όταν συναντιούνται με τους αιρετικούς ''αδελφούς'' τους... Έτσι στην τελευταία επίσκεψή του στο Άγιον Όρος, ο Οκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δήλωνε: «Ουδένα κίνδυνο διατρέχουμε, ούτε προδώσαμε κάτι μέχρι σήμερα από την ορθόδοξη πίστη μας με τους διαλόγους και τις επαφές και ούτε πρόκειται να το κάνουμε στο μέλλον». Σε κατά καιρούς, άλλες δηλώσεις του, όμως, ο ίδιος αυτοδιαψεύδεται παταγωδώς!... «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.464, σελ. 9, 1/7/1991).
Χωρίς να έχουν λυθεί τα αίτια του σχίσματος θεωρεί τους παπικούς, ως «αδελφή» εκκλησία, δέχτηκε την άρση των αναθεμάτων του 1965, χωρίς οι παπικοί να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις τους''. ( «Ορθόδοξος Τύπος» 22 Δεκεμβρίου 1995). Και αλλού: «Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ είναι αγιότατος» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 647, σελ.2-3 30/4/2005). Σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 για την 25η επέτειο της παποσύνης του προσφάτως θανόντος τότε πάπα, ο κ. Βαρθολομαίος δήλωσε, ότι ο πάπας είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού»!...(«Καθολική» 2/7/2003). Κι ενώ όλοι γνωρίζουν, ότι η Παναίρεση είναι απτό γεγονός, που διαρκεί τώρα, σχεδόν έναν αιώνα, οι περισσότεροι τηρούν σιγήν ανεκλάλητου ιχθύος!.. Είναι γνωστό άλλωστε, πως η πρώτη εκδήλωση του Οικουμενισμού στην χώρα μας ήταν η αλλαγή του ημερολογίου το 1924. Κι ενώ είχαν γραφεί χρόνια ολόκληρα, ανέξοδοι τόνοι χαρτιού για την... αστρονομική υπόσταση και διάσταση του θέματος, ήρθε στην δημοσιότητα η Πατριαρχική ''Εγκύκλιος του 1920'' για να βάλει οριστικό Τέλος στις διάφορες αδικαιολόγητες δικαιολογίες του συρμού.
Ιδού, τι γράφεται εκεί, τέσσερα χρόνια, πριν την καινοτομία του νέου ημερολογίου και για τον σκοπό της αλλαγής του: ''Δύναται δε η φιλία (μεταξύ όλων των χριστιανικών αιρέσεων) αύτη και αγαθόφρων πρός αλλήλους διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκµηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώµην ηµών, ως εξής: α) δια της παραδοχής ενιαίου ηµερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασµόν των µεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών...''. Κι ενώ, ξεκίνησε ένα απίστευτο προγκρόμ απερίγραπτων διώξεων κατά των αποτειχισμένων κανονικώς Ορθοδόξων του Πατρίου Ημερολογίου, αποκαλώντας τους ''ημερολάτρες'' (τυχαίο;επί εικονομαχίας, οι εικονομάχοι αποκαλούσαν τους αγαπώντας τις εικόνες, ''εικονολάτρες''...), φτάσαμε σήμερα στην εποχή μιας θλιβερής και ερωτηματικής αποστασίας, σε έναν απίστευτο θρησκευτικό και κοινωνικό γραικυλισμό.
''ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΕ, ΕΙ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΕΝΗΣΘΕ,
ΟΥ ΚΟΙΝΩΝΩ ΥΜΙΝ, ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΕ ΤΟΙΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙΣ''
Λίγες φωνές, σχεδόν ανύπαρκτες και ο Μοναχισμός, που, ενώ άλλες εποχές, όπως στην ψευτοσύνοδο της Φλωρεντίας (1938-1939) πρωτοστάτησε μαζί με τον λαό, σήμερα να έχει υποστείλλει την σημαία του Αληθείας, του πνεύματος του Νόμου του Θεού και να έρπει ανάμεσα στην επί γνώσει αδιαφορία και στον πνευματικό στρουθοκαμηλισμό!... Κανείς δεν ακούει... Άπαντες οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι αί Σύνοδοι, πάσαι αί θείαι Γραφαί, φεύγειν τους ετερόφρονας παραινούσι και τάς αυτών κοινωνίας διίστασθαι'', λέει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. ''Τούς οὖν τολμῶντας ἑτέρως φρονεῖν ἢ διδάσκειν ἢ κατά τούς ἐναγείς αἱρετικούς τάς ἐκκλησιαστικάς παραδόσεις ἀθετεῖν καί καινοτομίαν τινά ἐπινοεῖν ἢ ἀποβάλλεσθαί τι ἐκ τῶν ἀνατεθειμένων τῇ ἐκκλησίᾳ, εὐαγγέλιον ἢ τύπον τοῦ σταυροῦ ἢ εἰκονικήν ἀναζωγράφησιν ἢ ἅγιον λείψανον μάρτυρος, ἢ ἐπινοεῖν σκολιῶς καί πανούργως πρός τό ἀνατρέψαι μίαν τινά τῶν ἐνθέσμων παραδόσεων τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας, ἔτι γε μήν ὡς κοινοῖς χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς κειμηλίοις ἢ τοῖς εὐαγέσι μοναστηρίοις, ἐπισκόπους μέν ὄντας ἢ κληρικούς καθαιρεῖσθαι προστάσσομεν, μονάζοντας δέ ἢ λαϊκούς τῆς κοινωνίας ἀφορίζεσθαι''.
Όρος της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου. Ο δε Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ορίζει: «Ἐχθρούς γάρ τοῦ Θεοῦ, ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας μεγάλῃ καί πολλῆ τῆ φωνῆ ἀπεφήνατο». (P.G. 99. 1049 Α). Και αλλού λέει: «Οἱ μέν τέλεον περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν οἱ δέ, εἰ καί τοῖς λογισμοῖς ού κατεποντίσθησαν, ὅμως τῆ κοινωνία τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (P.G. 99, 1164 Α). Δηλαδή: «Ἄλλοι μέν ἐναυάγησαν περί τήν πίστιν τελείως, ἄλλοι δέ, καίτοι ἐσωτερικῶς δέν ἀσπάσθηκαν τήν κηρυττομένην κακοδοξίαν, συναπωλέσθησαν ὅμως μέ τούς λοιπούς λόγω τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετ’ αὐτῶν» (P.G. 99, 1164A). Ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός δεν «κοινωνούσε» όχι μόνο με τον αιρετικό Πατριάρχη Μητροφάνη, αλλά, ούτε και με όσους «κοινωνούσαν» μαζί με αυτόν. Γι’ αυτό διαπλάστηκε στην Ορθοδοξία η αρχή,που είναι απόλυτα ορθή: «ο κοινωνών τω ακοινωνήτω,ακοινώνητος έστω»! Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, όταν πιεζόταν ασφυκτικά με πολλές πιέσεις να κοινωνήσει με τον Μονοθελητή Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, υπό την προϋπόθεση να υπογράψει Ορθόδοξη Ομολογία Πίστεως, απάντησε, ότι ούτε τότε θα «κοινωνούσε» μαζί του, γιατί αυτός στα δίπτυχα μνημονεύει τους αιρετικούς προκατόχους του Πατριάρχες.
Όπως σήμερα στα δίπτυχα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μνημονεύει το όνομα του Πάπα Φραγκίσκου! Γι’ αυτό, ο Άγιος Μάξιμος είπε: «επειδή εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις». Ο αείμνηστος Θεολόγος Ιωάννης Κορναράκης είχε γράψει ένα απίστευτα καταπληκτικό κείμενο - απάντηση, για την ''Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού'', που του είχαν δώσει να συνυπογράψει. Έγραφε: ''Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών''. Και τελειώνει: ''Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων. Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ! Εν τούτοις, με την στάση σας αυτή, παραλογίζεσθε. Διότι αποφαίνεσθε ότι, οι οικουμενιστές «θέτουν εαυτούς εκτός της Εκκλησίας», εφ' όσον παραβαίνουν κανόνες της Εκκλησίας.
Αλλά, άραγε, είναι εντός της Εκκλησίας οι Ιερείς εκείνοι, οι οποίοι καταγγέλλουν ανωνύμως, απλώς με χαρτοπόλεμο - ανιαρό και ανίερο - πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους; Επιπλέον, τους αναγνωρίζουν, τους κάνουν, κάποτε και δώρα, και δημοσίως τούς χαρακτηρίζουν ορθοδόξους θεολόγους; Την στιγμή, πού δεν κάνουν οι ίδιοι χρήση του κανόνος που γνωρίζουν, αλλά συμπορεύονται με αυτούς, τους οποίους αναγνωρίζουν και καταγγέλλουν, ως οικουμενιστές, πρέπει να μην είναι,και αυτοί, μέλη της Εκκλησίας!... Θα ήσαν μέσα στην Εκκλησία, εφ' όσον θα διέκοπταν το μνημόσυνο των οικουμενιστών προϊσταμένων τους" και, τότε, σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, θα ήσαν «ορθόδοξοι μετά τιμής της πρεπούσης», επειδή: «ουχί σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτό, αλλά μάλλον ελευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδοεπισκόπων αυτών» (Πηδ. σ. 35.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου