Μια ιστορικά σημαντική-από κάθε άποψη-φωτογραφία!
Εκ δεξιών,
ο αοίδημος, πνευματικός πατήρ των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών,
εδώ,
ως Μητροπολίτης Πελαγονίας κ.Χρυσόστομος Καβουρίδης
προ της ημερολογιακής καινοτομίας
και εξ αριστερών... ο διάκος του,
ο μετέπειτα διώκτης της Ορθοδοξίας,
ο Οικουμενιστής Πατριάρχης Αθηναγόρας...!
Η σύγρονη επανάληψη της προδοσίας του Ιούδα...
Άπό τήν ήμέραν πού έφηρμόσθη τό παπικόν ήμερολόγιον
μέ τήν βοήθειαν του στρατιωτικού νόμου τής έπαναστάσεως,ούδεμία άντίστασις έπεχειρήθη ύπό τίνος.
Οι Ρασσοφόροι-δράσται του έκκλησιαστικού πραξικοπήματος,ασφαλώς «έτριβον» καταχαρούμενοι τάς χείράς των,
διότι ένόμιζον, ότι ό Λαός έδέχθη τήν μεταρρύθμισιν.
Διά τούς Κληρικούς των δέν ανησυχούσαν,
διότι ύπήρχε,
ώς «δαμόκλειος σπάθη» άνωθέν τους,
ή «καθαίρεσις», ή «έξορία» καί ό «…χωροφύλακας»!
Αι ήμέραι περνούσαν μέσα είς μίαν «βουβαμάρα» των Λαϊκών,
ώσπου μετά 13 ήμέρας ήλθεν ή 25 Μαρτίου μέ τό Πάτριον Έορτολόγιον,
δηλ. ή 7 ’Απριλίου μέ τό νέον.
Ό “Ιερός Ναός τής Μητροπόλεως τιμάται είς τόν Εύαγγελισμόν τής Θεοτόκου ήτο κλειστός.
Τήν παραμονήν 24 Μαρτίου π.έορτ. (6 Άπριλ. ν.ήμ.)
κατά τάς απογευματινός ώρας πλήθος Πιστών,
άπ’όλας τάς συνοικίας των ’Αθηνών,
μέ λαμπάδας καί «τάματα» έπλημμύρισαν γύρωθεν τόν Ναόν τής Μητροπόλεως.
’Αλλά άς άφήσωμεν νά μάς τά περιγράφουν οι έφημερίδες τής έποχής έκείνης.
Ή «Βραδυνή» έγραφε:
ΣKHNAI ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ-ΕΓΕΝΟΝΤΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ
Είς τούς διαφόρους ναούς έγένοντο χθές τό άπόγευμα διάφορα επεισόδια, διότι κατόπιν διαταγής τού ’Αρχιεπισκόπου ό έσπερινός έψάλη ένωρίς, ίνα μή προσέλθουν οί πιστοί έπειδή σήμερον έδει νά έορτασθή ό Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου κατά τό καταργπθέν έκκλησιαστικόν ήμερολόγιον. ’Επίσης ύπό τοΰ άρχιεπισκόπου άπηγορεύθη έπί ποινή κ α θ α ι ρ έ σ ε ω ς είς τούς ιερείς νά λειτουργήσουν σήμερον ή νά ψάλλουν τά τροπάρια του Εύαγγελισμού. Έξ άλλου άπηγορεύθη ή κρούσις τών κωδώνων τοΰ Ρωσσικού ναού, ώς καί ή διά σήμερον τέλεσις τής λειτουργίας είς τό Μετόχιον τοΰ Παναγίου Τάφου, μολονότι τό Πατριαρχεΐον Ιεροσολύμων δέν άπεδέχθη τό νέον ήμερολόγιον.
Παρ’ δλα τά ληφθέντα μέτρα πλήθη πιστών κατέκλυσαν άπό τοΰ άπογεύματος μέχρι βαθείας νυκτός τόν Μητροπολιτών Ναόν, τή έπιμόνω δέ άπαιτήσει αυτών έδέχθη είς τών ιερέων νά ψάλη παράκλησιν «ύπείκων ώς έλεγε, εις τάς άπειλάς του κόσμου». Οί έπίτροποι ήθέλησαν νά κλείσουν τήν έκκλησίαν, άλλά πρό του θρησκευτικού φανατισμού ό ναός παρέμεινεν άνοικτός μέχρι νυκτός. Εις τήν Μητρόπολιν ένένοντο εφέτος καί τρία θαύματα. Τήν 5ην απογευματινήν, ό 7ετής Στασινόπουλος, έκ νενετής παράλυτος καί κωφάλαλος, μεταφερθείς ύπό τής μητρός του προ της είκόνος τής Θεοτόκου κατελήφθη ύπό σπασμών καί μετά πάροδον ολίγης ώρας έν μέσω γενικής κατανύξεως ήγέρθη καί έπρόφερε τάς λέξεις: «μαμά-γιαγιά-μπαμπά», συγχρόνως ήρχισε νά περπατή.
’Ολίγον άργότερον ίάθη μία 17έτις νεάνις παράλυτος καί τήν 7ην έσπερινήν εις έργατικός κωφάλαλος. Ούτος καίτοι 30τούτης ώμίλησε διά πρώτην φοράν χθές δηλώσας, ότι σήμερον δέν θά μεταβή εις τήν έργασίαν του. Τά ονόματα των δύο τελευταίων,οί έπίτροποι του ναού μολονότι τά γνωρίζουν άρνούνται νά τά ανακοινώσουν, ισχυριζόμενοι,οτι δέν έγένοντο θαύματα, ένώ τούναντίον ύπό όλοκλήρου τού έκκλησιάσματος όμολογούνται ταύτα. ’Επίσης η «Νέα ’Ημέρα» έγραφε:
ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΒΙΑΙΑ ΕΚΔΙΩΞΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εις τόν Μητροπολιτικόν Ναόν έσημειώθησαν χθές σκηναί,ήκιστα κολακευτικοί διά τήν αξιοπρέπειαν τής Δημοκρατικής Κυβερνήσεως. Αστυνομικά όργανα έπέδραμον κατά των πολυπληθών προσκυνητών, τούς όποιους έξεδίωξαν βία τής ’Εκκλησίας, δηλώσαντα, ότι απαγορεύεται ή είσοδος! Καί, όταν ό κόσμος κατηνανακτισμένος έζήτησε νά μάθη τήν αιτίαν, έλάμβανε τήν άπάντησιν, ότι παρήλθεν ή έορτή του Ευαγγελισμού… ’Εν τούτοις, παρά τά μέτρα ταύτα τής αστυνομίας, ό κόσμος μέ άληθή θρησκευτικόν φανατισμόν κατώρθωσε νά είσέλθη εις τήν έκκλησίαν καί νά διεξαγάγη μόνος του τήν έωθινήν άκολουθίαν. Συγκινητικόν ήτο το θέαμα·όμάδες δεσποινίδων, αί όποιοι, έλλείψει ιερέων,έψαλλον μόναι διάφορα τροπάρια έκ του Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Εις τάς λαϊκός τάξεις έκράτει ζωηρά δυσφορία κατά τής Κυβερνήσεως, άπαγορευσάσης σήμερον εις τούς Ιερείς νά λειτουργήσουν. Έτονίζετο, ότι αί θρησκευτικοί μεταρρυθμίσεις δέν έπιβάλλονται,άλλά ωριμάζουν παρά τή λαϊκή συνειδήσει. Τέλος τό «Σκρίπ» έγραφε:
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
-ΕΝ ΚΩΦΑΛΑΛΟΝ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΝΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΧΘΕΣΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ
Ό Ελληνικός Λαός,ό κατ’ έξοχήν Χριστιανικός Λαός του κόσμου, ό άνακτήσας τήν έλευθερίαν του από τόν Τουρκικόν ζυγόν, διότι διετήρησε άλώβητον τήν θρησκείαν του, καί τους ’Αγίους Κανόνας τής ’Εκκλησίας, δέν έπαυσε νά πιστεύη εις τόν θεόν. Καί ή άπόπειρα ή γενομένη από τήν κρατούσαν δημοκρατικήν ολιγαρχίαν πρός βεβήλωσιν τής άγίας του θεού ’Εκκλησίας,μετατροπήν των ύμνων και μετακίνησιν των Άγίων Εορτών, άπήχησε κακώς παρά τοίς Χριστιανοίς, οί όποίοι, οϋτε νά άκούσουν ήθέλησαν, ότι είναι δυνατόν ν’άφήσουν τά παλαιό έθιμα, νά λησμονήσουν τόσων έτών χριστιανικήν ιστορίαν, καί νά φρανγκέψουν, διότι έτσι τό ήθέλησαν οί Παπαναστασίου καί Κονδύλης. Συνεπώς οί ’Ορθόδοξοι καί Γνήσιοι «Ελληνες,πιστοί εις τάς άρχάς αύτάς, δέν ήταν δυνατόν παρά νά έορτάζουσι σήμερον τήν άγίαν ήμέραν τού Ευαγγελισμού. Ό Μητροπολίτης, όμως έχει τήν δύναμιν νά κλείση τόν ναόν… Οί προσερχόμενοι κατέκλυσαν μετ’ άλλων τόν Ναόν ολόκληρον καί ή κυκλοφορία έντός αύτού κατέστη άδύνατος.
Οί Πιστοί ήκουσαν τόν Εσπερινόν, καί μετά δυσφορίας συνεζήτουν μετά τήν άπόλυσιν, έπί τής άλλαγής του θρησκευτικού ήμερολογίου και τής μετακινήσεως τής Εορτής τοϋ Εύαγγελισμού. Εύλαβείς δισχίλιοι πιστοί,άναμίξει μετά γυναικών καί παίδων, εις μίαν γενικήν όμοφωνίαν διαδήλωνον τήν έμμονήν των εις τά «΄Αγια Δόγματα τής θρησκείας, τά οποία ήλθον νά μάς άλλάξουν οί Δημοκρατικοί,καί μία φωνή ήκούετο: «’Εμείς δέν θά φραγκέψουμεν! Είμεθα ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί,καί θά παραμείνουμεν ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί!».Έν τω μεταξύ,οί έπίτροποι τοϋ Ναού δέν ήνοιγον τάς πύλας τοϋ Ναού, κατ’ έντολήν τοϋ ’Αρχιεπισκόπου. -Δέν θά φύγωμεν! -θά μείνωμεν δλην τήν νύκτα! -Είμεθα Χριστιανοί καί μάς άνήκει ή ’Εκκλησία. Οι ’Επίτροποι πρό τής έπιμονής αύτής τοϋ Χριστεπώνυμου πληρώματος, ήνανκάσθησαν νά ύποχωρήσουν καί νά άφήσουν τούς χριστιανούς νά έκτελέσουν τά καθήκοντά των.
Δέν ήτο δέ δυνατόν νά πράξωσι καί άλλως, διότι κύματα Λαού διαρκώς προσήρχοντο,προσφέροντες τά κηρία των εις τήν Θεοτόκον καί προσκυνοϋντα τήν θείαν Εικόνα τής θεομήτορος. Εις μίαν στιγμήν, ένώ συνέβαινον, όσα άφηγήθημεν, κραυγαί θριαμβευτικής χαράς ήκούσθησαν άπό τόν πρό του ίερού Βήματος, ένώ άπό χίλια στόματα έπανελαμβάνετο, ώς ήχώ ή λέξις: θαύμα! θαΰμα! «΄Εκπληκτοι,οί κατορθώσαντες νά πλησιάσωσι Χριστιανοί πρός στό μέρος, όπου ήκούοντο εισέτι αί ευχαριστήριοι καί χαρωπαί φωναί μιας νυναικός κρατούσης άπό τής χειρός πενταετές παιδίον,ήκουσαν: -Μίλησε τό παιδί μου. «΄Ητο μουγκό άπό τόν καιρό πού γεννήθηκε. Σ’ ευχαριστώ Παναγία μου! Ρίγη συγκινήσεως διέδραμον τούς πάντας. Ή δεξιά τών Χριστιανών ύψώθη καί τό σημείον του Σταυρού, μετ’εύλαβείας άρρήτου έσημειώθη έπανειλημμένως. Κατ’ έκείνην τήν στιγμήν, όμως,μέσα εις έκείνο το περιβάλλον τών πιστευόντων χριστιανών, ή άνθρωπίνη φύσις, ή άμφιβάλλουσα, ή άνθρωπίνη φύσις, πού εις πάσαν στιγμήν τού Μαρτυρίου τού Κυρίου ήμών Ιησού Χριστού, έφάνη έπιτακτική καί διατάσσουσα, ή άνθρωπίνη φύσις, πού έκαμε τόν θωμά νά θέλη νά θέση τόν δάκτυλόν του έπί τον τύπον τών ήλων, ίνα πιστεύση, ή άνθρωπίνη φύσις, ή άμφιβάλλουσα καί όταν ακόμη πιστεύει, έξεδηλώθη, όχι βεβαίως έτοιμος νά άμφισβητήση το θαύμα,άλλά διά νά πεισθή:
Νά ίδούμε το παιδί. Βέβαια δέν το είπε κανείς, άλλ’ ή συγκέντρωσις πάντων προς το μέρος, όπου εύρίσκετο, το άποκτήσαν τήν φωνήν του Χριστιανόπαιδον, ή προσπάθεια, όπως τό ίδούν, όπως το ακούσουν, αύτο έσήμαινεν. Κανείς, όμως δέν έμεινεν άμφιβάλλων. Το παιδί ώμιλούσε. Καθαρά-καθαρά, σάν κρύσταλλο ή φωνούλα του έκύλα. Καί έκάλει τήν μητέρα του: -Μαμά, μαμά. Καί κατόπιν, ενώ τά χεράκια του έθώπευαν τον πατέρα του, τού έλεγε: -Μπαμπά μου,μπαμπά μου. Οί γονείς του ήσαν έξαλλοι άπό χαράν. Δέν ήμπορούσαν,νά ομιλήσουν. Τά δάκρυα κατελείφοντο τών παρειών των άφθονα. Τούς άπέτεινον τον λόγον,μά αύτοί δέν ήμπορούσαν νά ομιλήσουν. ’Έκαμον μόνον τον Σταυρόν των καί τά βλέμματά των έστρέφοντο προς τήν Εικόνα τής θεομήτορος, γεμάτα εύχαριστώ. Οί Χριστιανοί,πού είδαν τήν γραφικήν αύτήν εικόνα δέν ήμπορούσαν νά μή δοθούν ολόκληροι προς τον θεόν,τον ζώντα. Καί δέν ήμπορούσαν νά μή ένθυμηθούν, ότι ή Πίστις σέσωκέ τους.
Καί, ότι καλώς είχον τήν γνώμην,ότι δέν πρέπει νά άφήσουν νά μεταρρυθμισθούν τά ιερά καί όσια καί νά άπομακρυνθώμεν άπό τά θεσπισθέντα ύπό τών Ιερών Πατέρων τής ’Εκκλησίας καί ύφ’ ήμών έπί χιλιετηρίδας άκολουθηθέντα, πιστώς. Ό ίερεύς, ό όποίος έτέλει τήν παράκλησιν διά το άλαλον παιδίον, μάς είπε λίαν συγκεκινημένος τά έξής: -Άνεγίνωσκον τήν παράκλησιν έπάνω εις το άλαλο παιδί, ότε εις μίαν στιγμήν ήκουσα τήν μητέρα του νά φωνάζη ότι: ώμίλησε το παιδί της καί το άκουσα κι’έγώ νά λέγει εύδιακρίτως: «Μαμά, μαμά». Ή συγκίνησίς μου ήτο άπερίγραπτος διά τό θαύμα, τόσον μεγάλη ήτο ή συγκίνησίς μου, ώστε δέν ήμπόρεσα νά άντιληφθώ περισσότερα. Ο Ιερευς λέγεται Παπα-Γεώργης,είναι πρόσφυξ, τό έπίθετόν του δέν ήθέλησε νά μάς τό είπή, διότι έφοβήθη μήπως τού συμβή κανέν κακόν. Επίσης τό θαύμα μάς τό έβεβαίωσαν oι παριστάμενοι κατά τήν ώραν έκείνην εις τήν Μητρόπολιν κυρίαι Σοφία Παναγουλοπούλου ή Καλισκώτου έκ Πατρών, Ελένη Μπακοπούλου κατοικούσα εις τήν Λεωφόρον ’Αλεξάνδρας, Γιανοϋλα Μανταριώτου καί άλλαι. Περί τήν 8ην έσπερινήν ώραν, ένω ή Εκκλησία ήτο πλήρης πιστών, περίπολος στρατού προσήλθε καί ήθέλησε νά κλείση τήν ’Εκκλησίαν, έξάγουσα τους έκκλησιαζομένους. Θόρυβος έδημιουργήθη καί οί πιστοί έδήλωσαν, ότι έπ’ ούδενί λόγω θά έγκατέλειπον τήν ’Εκκλησίαν.
Τήν 9.30′ μ.μ. ώραν, όμως λοχαγός του Πεζικού μετά μαθητών τής Σχολής τής Χωροφυλακής είσήλθον εις τόν Ναόν καί έξέβαλλον έξω τούς Χριστιανούς, θελήσας,όπως κλείση τόν Ναόν. ’Εκ τούτου προεκλήθησαν έπεισόδια,διεπληκτήθη δέ εις «Δημοκρατικός» καταφθάσας έπί τόπου, όπως δώση χείρα βοήθειας εις τούς άρνησιθρήσκους μέ ένα πιστόν. Ή ένέργεια αύτη του λοχαγού, ό όποιος ήθέλησε νά έπέμβη καί εις τά Εκκλησιαστικά ζητήματα,έξηρέθισε τούς Χριστιανούς, οί όποιοι έπέμεναν εις τό νά άνοιξη ή Εκκλησία καί νά έπιτραπή ή είσοδός των.Πράγματι, οί Επίτροποι πρό τής άπαιτήσεως ταύτης ήνοιξαν τήν Μητρόπολιν. Ευθύς κατηρτίσθησαν χοροί έκ νέων καί νεάνιδων,οίτινες έψαλλον διάφορα τροπάρια έκ τής Λειτουργίας τού Εύαγγελισμού τής Θεοτόκου. Ή προσέλευσις των πιστών έξηκολούθησε καθ’ δλην τήν νύκτα. Τήν έπομένην ήμέρα, 26 Μαρτίου π. έορτ. (9 Άπριλ. ν. ήμ), δηλαδή τήν έπομένη τής Εορτής τού Ευαγγελισμού, οί έφημερίδες έγραφον πάλιν. Ή «Καθημερινή» τού «Αγγέλου Βλάχου, έγραφε:
Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
ΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ
-ΝΕΑΝΙΔΕΣ ΨΑΛΛΟΥΣΑΙ ΤΡΟΠΑΡΙΑ
-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ
-Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΝΔΙΔΕΙ
-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ
-ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
Παρ’όλας τάς καταβληθείσας, ύπό του ’Αρχιεπισκόπου ’Αθηνών προσπαθείας, ό Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου έωρτάσθη χθές υπό συμπολιτών,έστω καί άνευ ιεροτελεστιών. Επίσης έτηρήθη ύπό τών πιστών καί ό κανών περί «καταλύσεως ιχθύων» κατά τήν χθεσινήν ήμέραν. Ή ζήτησις αύτών εις τήν αγοράν υπήρξε μεγίστη. Άντιθέτως, ο ’Αρχιεπίσκοπος έξέδωκεν αύστηροτάτας διαταγής πρός τούς ιερείς, ίνα μή οΰτοι λειτουργήσουν χθές ή τελέσουν άλλας ιεροτελεστίας έπί ποινή καθαιρέσεως αύτών. ’Επίσης, έπειδή ύπήρχεν ή πληροφορία, ότι θά έτελείτο λειτουργία εις τινα ναίσκον παρά τό Παγκράτι,ή Μητρόπολις ειδοποίησε τήν άστυνομίαν νά λάθη τά προσήκοντα μέτρα πρός παρεμπόδισιν πόσης συναθροίσεως πιστών. Έξ άλλου,οί έπίτροποι του Μητροπολιτικού Ναού έζήτησαν άπό το Α΄ άστυνομικόν τμήμα τήν παρελθούσαν νύκτα, όπως άποστείλη δύναμιν καί έκδιώξη τούς παραμένοντας εντός τού ναού προσκυνητής, συνάμα δε, όπως φρουρήση τήν έκκλησίαν καί άπαγορεύση τήν είσοδον τών πιστών.
Αλλά ή άστυνομία, όρθότερον τών έπιτρόπων σκεπτόμενη,άπέφυγε νά έπέμβη ίνα μή φανατισθή έτι μάλλον ό κόσμος,ό μή θέλων νά αναγνώριση τήν μεταβολήν τού θρησκευτικού ήμερολονίου. Χθές καθ’ δλην τήν ήμέραν έξηκολούθησεν ή προσέλευσις τών πιστών εις τον Μητροπολιτικόν ναόν, αί δέ εισπράξεις αύτού, έκ πωλήσεως κηρίων ύπερέβησαν κατά πολύ τάς εισπράξεις προηγουμένων έτών, μολονότι πολλαί γυναίκες ήναπτον λαμπάδας, άγορασθείσας έκ τών κηροπλαστείων, έπειδή ένόμιζον, ότι ό αρχιεπίσκοπος θά είχεν άπαγορεύση τήν πώλησιν κηρίων παρά τών έπιτρόπων τού ναού. Τήν πρωίαν ό κόσμος άνέμενε ματαίως τήν έναρξιν τής λειτουργίας, έπειδή δέ, δέν ένεφανίζετο ίερεύς, διάφοροι νεάνιδες έψαλλον κατανυκτικώτατα τά τροπάρια τής λειτουργίας. ’Ακολούθως καί καθ’ όλην τήν ήμέραν νεάνιδες, άναπληρούσαι τούς ιερείς άνενίνωσκον τάς εύχάς τού μεγάλου καί μικρού παρακλητικού κανόνος, ένώ τά έντός τού ναού πλήθη γονυπετή έπαναλάμβανον τά τροπάρια:
Διάσωσον άπό κινδύνων τούς δούλους σου θεοτόκε» καί «Έπίβλεψον έν εύμενία έπί τήν έμήν χαλεπήν τοΰ σώματος κάκωσιν». Προ τής Είκόνος τής θεομήτορος,τής εύρισκομένης κάτωθεν του Τέμπλου, είχεν άφαιρεθή τό ύπάρχον μανουάλιον, πολλοί δε, ώς έκ τούτου έρεθισθέντες έτι μάλλον παρέμενον γονυπετείς προ τής Είκόνος, κρατούντες άνημμένα κηρία. Ό θρησκευτικός φανατισμός του πλήθους τοσούτον είχε κορυφωθή, ώστε άπεπέμφθη διά τής βίας έκ του ναού ύπό τών γυναικών εις, όστις έτόλμησε να είπη,ότι παρήλθεν ή έορτή του Ευαγγελισμού. Ό Αρχιεπίσκοπος συναισθανθείς το γενόμενον άτοπον καί κατόπιν της έπιμονής τού κόσμου έπέτρεψε τήν 6ην άπογευματινήν είς έναν των ίερέων τής Μπτροπόλεως, νά άναγνώση τάς εύχάς τού παρακλητικού κανόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου