Πώς λοιπόν οι νεορθόδοξοι Επίσκοποι μπορούν να κατανοήσουν τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή,
ο οποίος,
όταν ερωτήθηκε σε ποια Εκκλησία ανήκει,
την στιγμή που ήταν χωρισμένος από όλες τις τοπικές Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία,
που είχαν συμφωνήσει στην αίρεση του Μονοθελητισμού,
απάντησε:
''Καθολικήν Εκκλησίαν την ορθήν και σωτήριον της εις αυτόν πίστεως ομολογίαν Πέτρου μακαρίσας,
εφ΄οις αυτόν σαφώς ομολόγησεν ο τον όλων είναι Θεόν απεφήνατο''.
Δηλαδή ο Άγιος Μάξιμος,
ως προυπόθεση για να είσαι μέσα στην Εκκλησία,
δεν θεώρησε να είσαι ενωμένος με τον Επίσκοπο,
αλλά με την αλήθεια.
Με τον Επίσκοπο επιβάλλεται να ενωθείς εφόσον αυτός είναι οργανικά ενωμένος με την αλήθεια.
Αν ενωθείς,
ενώ ο Επίσκοπος δεν είναι ενωμένος με την αλήθεια,
αλλά με την πλάνη και τον Οικουμενισμό,
είναι δείγμα,
ότι και συ αυτομάτως βγαίνεις από την Εκκλησία,
την οποία δεν εκφράζει ο Επίσκοπος,
αλλά οι πατέρες,
η Παράδοση και οι Κανόνες.
Όταν λοιπόν βλέπουμε στις μέρες μας να αφορίζονται οι όντως Ορθόδοξοι και να μην καταδικάζονται οι εν τη Ορθοδοξία αιρετικοί,πρέπει να καταλάβουμε, ότι και οι αναγνωρίζοντες τους παράνομους αφορισμούς, όλοι αυτοί ανήκουν εκεί που ανήκουν οι αρχηγοί και οδηγοί του κακού,δηλαδή στον Οικουμενισμό και όχι στην Ορθοδοξία. Αλίμονο,αν ο Χριστός περίμενε την απόφαση της Συνόδου για να κατατάξει κάποιον εντός ή εκτός της Εκκλησίας.Και αλίμονο αν η Ορθοδοξία είχε αφεθεί στην υπεράσπιση και την προστασία των Επισκόπων μόνο ή των Συνόδων. Αρκεί να σκεφθούμε,για να καταλάβουμε την εξαθλίωση και πλάνη και αποσύνθεση της Συνόδου, ότι ανεκήρυξαν,ως άγιο τον Χρυσόστομο Σμύρνης, ο οποίος αποδεδειγμένα υπήρξε Μασώνος και έτσι άλλαξαν ριζικά την περί Αγίων Παράδοση της Εκκλησίας, γεμίζοντας με απέραντη χαρά τους Μασώνους.
Και αν θέλουμε και άλλο παράδειγμα για να καταλάβουμε τον ύπουλο τρόπο με τον οποίο οι Οικουμενιστές Επίσκοποι εργάζονται για να αμβλύνουν το κριτήριο των Ορθοδόξων, ως προς την πίστη, ας πούμε και το εξής: ''Στον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως Δημητριάδος, την περόδο της Σαρρακοστής, στην εκπομπή ''Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας'' παρουσίασαν, ως άγιο της Εκκλησίας μας τον Φραγκίσκο της Ασσίζης και μίλησαν μεταξύ των άλλων και για την ''αγία όστια''! Τα σχόλια νομίζω περιττεύουν. Ας αφήσουμε, που σε αυτού του τύπου τους σταθμούς,τους λεγόμενους εκκλησιαστικούς,βάζουν μουσική ροκ και κοσμικά τραγούδια, για να πλησιάσουν δήθεν τους νέους''. Τα ανωτέρω αναπτύσσονται πολύ επιτυχώς και στο περιοδικό ''Άγιοι Κολλυβάδες'' του Ιερέως π. Νικολάου Δημαρά, όπου αναφέρει τα εξής:''Διάχυτη είναι η παπική νοοτροπία των Νεοημερολογιτών. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή είναι αδιανόητο να εγερθούν οι πιστοί, λαικοί,μοναχοί και ιερείς εναντίον αρχιερέων που καταπατούν τις Ιερές Παραδόσεις των Πατέρων και κηρύσσουν αιρέσεις κατεγνωσμένες.
Αυτό που έγινε σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας καταδικάζεται από τους εχθρούς των Παλαιοημερολογιτών. Την αυθεντία όμως μέσα στην Εκκλησία την έχει το Πνεύμα το Άγιο. Όποιος έχει πνεύμα άγιο έχει την αυθεντία. Μέσα στην Ορθοδοξία σημασία δεν έχει, ποιος συμφωνεί και ποιος δεν συμφωνεί με τους αρχιερείς, αλλά, ποιος συμφωνεί και ποιος δεν συμφωνεί με τα όργανα του Παναγίου Πνεύματος: τους Πατέρες της Εκκλησίας. Έτσι προσπαθούν οι Νεοημερολογίτες να περάσουν την άποψιν, ότι Εκκλησία είναι οι Αρχιερείς!!! Και λένε με αναισχυντία:''το να εγείρονται τα άτομα, κληρικοί και λαικοί και να αποκηρύσσουν επισκόπους τους οποίους η ''Ορθόδοξος Εκκλησία'' αποδέχεται, είναι καθαροί προτεσταντισμοί''. Για να λέει κανείς τέτοια πράγματα πρέπει να αγνοεί και τον Προτεσταντισμό και την Ορθοδοξία.Προτεσταντισμός δεν είναι η μη αναγνώρισις αυθεντίας στους Αρχιερείς, είναι η μη αναγνώρισις αυθεντίας στην Εκκλησία, είναι η μη αναγνώρισις του γεγονότος, ότι το Άγιον Πνεύμα φωτίζει και καθοδηγεί την Εκκλησία.
Η Εκκλησία σε αντίθεση με τους κακοδόξους Νεοημερολογίτες, όταν μιλάει για την Καθολική Εκκλησία, δεν εννοεί μόνο τους Επισκόπους της, ούτε εννοεί μόνον την σημερινήν ανά τον κόσμο Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Καθολική Εκκλησία δεν είναι μόνον η στρατευομένη, είναι και η Θριαμβεύουσα. Όταν η σημερινή, ανά τον κόσμο, επίσημη ''ορθόδοξη εκκλησία'' έρχεται σε αντίθεση με την Θριαμβεύουσα Εκκλησία των Αγίων Πατέρων και των Οικουμενικών, Πανορθοδόξων και τοπικών Συνόδων, τότε οι Ορθόδοξοι πιστοί που εγείρονται εναντίον της για να παραμείνουν σε κοινωνία πίστεως με την Εκκλησία των Αποστόλων και των Πατέρων,όχι μόνον προτεστάντες δεν είναι,αλλά απεναντίας είναι τα μοναδικά μέλη της στρατευομένης Εκκλησίας. Όχι μόνον σχίσμα δεν κάνουν με το να ακολουθούν την σύγχρονη Ιεραρχία,που βαδίζει δικούς της δρόμους,αλλά είναι αυτοί η Εκκλησία, γιατι μόνον αυτοί αποτελούν ένα σώμα με την από τους Αποστόλους Καθολική Εκκλησία του Χριστού... Η ενότης (της Εκκλησίας) έχει στην ουσία της θεολογικό και αγιοπατερικό περιεχόμενο,διότι είναι ενότης Πίστεως.
Δεν είναι ενότης διοικητική. Διότι τέτοια ενότητα έχουν και οι Φράγκοι και αναγνωρίζουν, ως σημείο της εξωτερικής τους διοικητικής ενότητος και αναφοράς, τον αιρεσιάρχην πάπα. Όμως δεν ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας και βρίσκονται στην αίρεση και στην πλάνη, εκτός Εκκλησίας. Τέτοια ενότητα εννοούν οι Νεοημερολογίτες, ότι πρέπει να έχουμε και εμείς οι Ορθόδοξοι!!! Αυτά τα λένε βέβαια κάτω από την φράγκικη επίδραση στην κακόδοξη και ουνίτικη εκκλησιολογία τους...''. (Και συνεχίζει παρακάτω και εξηγεί αναλυτικά και δια την ευθύνη των Μοναχών και των ''φωτισμένων'' καθηγουμένων του Αγίου Όρους και λέγει): ''Ξέρουν πολύ καλά, ότι ο επίσκοπός τους είναι ψευδεπίσκοπος (ο Πατριάρχης δηλαδή), και ψευδοδιδάσκαλος και όμως εξακολουθούν και τον μνημονεύουν για επίσκοπό τους! Και δεν το ξέρουν μόνον οι Αγιορείτες, το ξέρουν και όλοι οι άλλοι επίσκοποι στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο και παρ΄όλα αυτά εξακολουθούν να τον μνημονεύουν και κοινωνούν με την αίρεσή του και καταμολύνουν τα θυσιαστήριά τους, γιατι κοινωνούν με τον πάπα μέσω του Βαρθολομαίου και με το φρόνημα του ''Πατριάρχου''.
Πώς είναι δυνατόν να μην είναι πρώτιστο καθήκον του Ορθοδόξου πιστού και επομένως υποχρέωσις στοιχειώδης,να προσπαθήσει να γλυτώσει την Εκκλησία από τα σχίσματα,που προκαλούν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι διδάσκοντας άλλα, απ΄ότι διδάσκει η Εκκλησία; Οι αρχιερείς αυτοί,ας είναι και χιλιάδες με τις ετεροδιδασκαλίες τους αποσχίζονται από την Εκκλησία του Χριστού,από την Εκκλησία των Αποστόλων και των Πατέρων. Όσοι αποσχίζονται από αυτούς τους Αρχιερείς, επειδή συνήθως είναι λίγοι, φαίνονται σαν να κάνουν αυτοί το σχίσμα. Έχοντας υπ΄όψιν αυτήν την πραγματικότητα, ο Κανών τονίζει σε όλες τις γενεές των χριστιανών: Δεν πρέπει να σας εξαπατούν τα φαινόμενα, δεν κάνουν σχίσμα οι λίγοι που μένουν πιστοί στην Αποστολική Εκκλησία. Σχίσμα κάνουν, όσοι μένουν πιστοί στους αιρετικούς αρχιερείς και όσοι τους ακολουθούν. Αυτοί αποσχίζονται από την Εκκλησία των Αποστόλων και των Πατέρων. Οι λόγοι που αποσχίζονται από τους τέτοιους αρχιερείς στην πραγματικότητα γλυτώνουν την Εκκλησία από τα πραγματικά σχίσματα. Είναι λοιπόν ή δεν είναι υποχρεωτικός ο ΙΕ΄ Κανών για όλους τους Ορθοδόξους, που δεν θα πρέπει να ξεγελάνε τους εαυτούς τους με τα ''έργα'', τα μεγάλα μοναστήρια, τα κτίρια, τις κατασκηνώσεις και το φιλανθρωπικό έργο, ότι έτσι τάχα εκπληρώνουν το καθήκον τους, ως Ορθόδοξοι;
Όλα αυτά έχουν νόημα,όταν γίνονται για την δόξα της Ορθοδοξίας, όταν οι ηγούμενοι ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας. Και αντιθέτως γίνονται επιπρόσθετο βάρος στην ψυχή εκείνων, που τα προβάλλουν με όλα τα σύγχρονα μέσα και ρίχνουν στάχτη στα μάτια και εξαπατούν τους απλούς που τους ακολουθούν, επειδή εντυπωσιάζονται από τα ''έργα'',παρασύροντάς τους έτσι εις την πλάνη και τον όλεθρο της αιρέσεως. Είναι επομένως πρωταρχικό καθήκον ημών των κληρικών να αγωνιζόμαστε για να διαφυλαχθεί αμόλυντον το Θυσιαστήριον της φίλτατης Ορθοδοξίας μας από κάθε αιρετικήν επιμειξίαν, γιατι διαφορετικά γινόμεθα πρόξενοι απωλείας και των ψυχών μας και των πιστών,που μας ακολουθούν, για τους οποίους θα δώσουμε λόγον στον Θεόν... Τί απολογίαν θα δώσουν εις τον Πανάγαθον Θεόν οι Μοναχοί της σήμερον,όταν βλέπουν τους Ορθοδόξους αδελφούς τους να πάσχουν και να διώκονται και εκείνοι αρκούνται στην προδοτική σιωπή'';
Αυτά,
όμως δεν τα πιστεύουν καθόλου οι σημερινοί επίσκοποι και οι Αγιορείται ηγούμενοι,
γι' αυτό και διώκουν κάθε επικριτή τους...
Δεν αναλογίζονται την ευθύνη τους ενώπιον της Ιστορίας,
αφού λόγω θέσεως και παρελθόντος,
είναι οι πλέον ενδεδειγμένοι να αναχαιτίσουν τον επίσκοπόν τους
από τον κατήφορον της αποστασίας του.
Η μέχρι τούδε στάσις των δυστηχώς,
ουδέν άλλο εκφράζει παρά δειλίαν και φιλαυτίαν,
αφού πρωτίστως προνοούν δια την εξασφάλισιν της ηγουμενίας,
εις δεύτερον μοίραν έχοντες το της ομολογίας...
Διατί δεν μιμούνται τους πατέρας των,
οι οποίοι ενώπιον κακοδόξων αυτοκρατόρων και πατριαρχών,
μετά σταθερότητος και παρρησίας διεκήρυτταν:
''ως τα αίματα πάντων ημών προθύμως εκχέηται''
και ''ετοίμη η ταπείνωσις ημών μέχρι θανάτου υποστήναι ή εξάρνους (αρνητάς)
ημάς γενέσθαι της τοιαύτης ημών ειλικρινούς ομολογίας''.
Άγίου Θεοδώρου Στουδίτη
P.G. 99. 1120 A.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο,τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Από το βιβλίο
''ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ'',
Υπό Αγιορειτών Γερόντων, Έκδοση ''Θηβαική Φωνή'' 2006.Σελίδες 276-279.
Η φωτογραφία του Γέροντος Μεθοδίου
ηγουμένου της ιστορικής Μονής Εσφιγμένου του Άθωνα είναι παρμένη από την σελίδα του F.B
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου