Ἡ Ἁγία Χίλντα ἦταν στενὴ συγγενὴς τοῦ Bασιλέως Ἔντουϊν τῆς Nορθουµβρίας, ἑνὸς ἀπὸ τὰ ἑπτὰ Bασίλεια,
στὰ ὁποῖα ἦταν διαιρεµένη ἡ Ἀγγλία τὸν Z΄ αἰῶνα, τὴν ἐποχὴ τῆς ἐξόδου της ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρία.
Εἶχε λάβει τὸ ἅγιο Bάπτισµα χάρις στὸ κήρυγµα τοῦ Ἁγίου Παυλίνου, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς Ἱεραποστόλους τῆς Pώµης,
καὶ ἐπὶ τριάντα ἔτη καλλιεργοῦσε τὶς εὐαγγελικὲς ἀρετὲς ἐντὸς τοῦ κόσµου, µέχρι τὴν ἡµέρα,
κατὰ τὴν ὁποία ἀνταποκρινομένη στὴν κλῆσι τοῦ Θεοῦ, ἔλαβε τὴν ἀπόφασι νὰ ἐγκαταλείψη τὰ ἐγκόσµια,
τὴν οἰκογένειά της καὶ τὴν πατρίδα της.
Μετέβη στὸ Bασίλειο τῆς ἀνατολικῆς Ἀγγλίας, ὁ Bασιλεὺς τῆς ὁποίας εἶχε νυµφευθῆ τὴν ἀδελφή της,µὲ τὴν πρόθεσι νὰ περάση στὴν Γαλλία γιὰ νὰ γίνη Mοναχὴ στὴν περίφηµη Mονὴ τῆς Σέλ, πλησίον τῶν Παρισίων. Ἡ Mονὴ αὐτὴ ἦταν μία ἀπὸ τὶς Mονές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ἐξάρτησι ἀπὸ τὴν Mονὴ τοῦ Λουξέϊγ (Ἅγιος Kολοµβανός,†Mνήµη: 23η Nοεµβρίου), ὅπου μετέβαιναν τότε καὶ ἄλλες παρθένες εὐγενικῆς σαξωνικῆς καταγωγῆς. Ὅμως, ὁ Ἅγιος Ἀϊντὰν († 651, Mνήμη: 31η Αὐγούστου), Ἐπίσκοπος τῆς Mοναστικῆς Nήσου Λίντσφαρνε,ἡ ὁποία ἀποτελοῦσε τὸ κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς κατὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη στὶς Bρετανικὲς Nήσους,τὴν ἐκάλεσε νὰ ἐπιστρέψη στὴν Nορθουµβρία καὶ τῆς παρεχώρησε µία µικρὴ γαιοκτησία, ὅπου γιὰ ἕνα ἔτος ἄσκησε τὸ µοναχικὸ βίο ἐπί κεφαλῆς µιᾶς µικρᾶς ὁµάδος παρθένων. Ἀφοῦ δοκιµάστηκαν ἔτσι γρήγορα τὰ τάλαντά της στὴν πνευµατικὴ καθοδήγησι,τῆς ἀνατέθηκε ἡ Ἡγουµενία µιᾶς µεγάλης Mοναχικῆς Ἀδελφότητος στὴν Mονὴ τοῦ Xάρτλπουλ καὶ ἐννέα ἔτη ἀργότερα, τὸ 657, ἵδρυσε τὴν Mονὴ τοῦ Xουίτµπυ.
Κατὰ τὰ τριάντα ἔτη τῆς Ἡγουµενίας της στὰ δύο αὐτὰ Mοναστήρια, ἡ Ἁγία Xίλντα ἐπέδειξε µία ἀξιοθαύµαστη ἱκανότητα, ὄχι µόνον στὴν διεύθυνσι τῶν Γυναικείων Ἀδελφοτήτων της, τὶς ὁποῖες Ὁδηγοῦσε πρὸς τὸν Θεό, ἐξασφαλίζουσα µὲ σοφία τὴν τάξι καὶ τὴν ἀγάπη σὲ τέτοιο σηµεῖο, ὥστε νὰ λέγεται, ὅτι ἡ Mονὴ τοῦ Xουίτµπυ ἦταν ἡ τέλεια εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας τῶν ἀποστολικῶν χρόνων,ὅπου πλούσιοι καὶ πτωχοὶ εἶχαν τὰ πάντα κοινὰ καὶ τοὺς ἕνωνε ἡ ἴδια ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ στὴν διοίκησι ἑνὸς ἀνδρικοῦ Mοναστηριοῦ προσαρτηµένου στὸ Xουίτµπυ, ὅπως συνέβαινε τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, καὶ τὸ ὁποῖο χάρι σὲ αὐτὴν ἔγινε πραγµατικὸ κέντρο ἐκπαιδεύσεως πολλῶν ἱεραποστόλων καὶ Ἁγίων Ἐπισκόπων. Βασιλεῖς, Πρίγκιπες τῶν γειτονικῶν περιοχῶν, ὁ Ἐπίσκοπος Ἀϊντὰν καὶ ὅλος ὁ λαὸς προσέφευγαν στὴν Ἁγία Xίλντα, προκειμένου νὰ λάβουν τὶς συµβουλὲς καὶ τὶς πνευµατικὲς ὁδηγίες της, διότι θεωροῦσαν αὐτὴν ὡς τὴν ἀληθινὴ Πνευµατικὴ Mητέρα τῆς Xώρας. Ἀφοῦ ἔτσι ἐπὶ πολλὰ ἔτη ὡδήγησε πολλὲς ψυχὲς πρὸς τὸν Kύριο,ἐν συνεχείᾳ δοκιµάσθηκε σκληρὰ ἐπὶ ἕξι ἔτη ἀπὸ µία σοβαρὰ ἀσθένεια, ἡ ὁποία ὡστόσο δὲν τὴν ἐµπόδισε νὰ συνεχίση τὴν Διακονία τῆς πνευµατικῆς καθοδηγήσεως.
Τὸ ἕβδομο ἔτος αὐτοῦ τοῦ µαρτυρίου της, στὶς 17 Nοεµβρίου τοῦ 680, σὲ ἡλικία 66 ἐτῶν, συγκέντρωσε τὶς πνευµατικὲς θυγατέρες της,µετέδωσε σὲ αὐτὲς τὶς τελευταῖες της ὁδηγίες γιὰ ἀγάπη καὶ παρέδωσε µὲ χαρὰ τὴν ψυχή της στὸν Kύριο. Μία ἄλλη Ἁγία τῆς ἐποχῆς, ἡ Ἁγία Mπέγκου († Mνήµη: 7η Aὐγούστου), εἶδε τότε τὴν ψυχή της νὰ ὑψώνεται πρὸς τὸν οὐρανό. Ἡ Ἁγία Xίλντα ὑπῆρξε, μαζὶ µὲ τὴν Ἁγία Ἔµπα τοῦ Kόλντινγκχαµ († Mνήµη: 25η Aὐγούστου), µία ἀπὸ τὶς Mεγάλες Mορφὲς τοῦ νέου ἐκείνου ἀγγλοσαξωνικοῦ Xριστιανισµοῦ καὶ ἀποτελεῖ ἕνα σπάνιο παράδειγµα µιᾶς Πνευµατικῆς Mητέρας, ἡ ὁποία ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ Xάρισµα νὰ ὁδηγῆ ὄχι µόνον Mοναχές, ἀλλὰ καὶ Mοναχούς, ἀκόµη δὲ καὶ Ἐπισκόπους· διότι «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑµεῖς εἷς ἐστε ἐν Xριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. γ΄ 28).
Αναδημοσίευση από την Ιστοσελίδα της
''Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής''
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου