Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝΟΙΚΗΤΩ ΕΝ ΥΜΙΝ ΠΛΟΥΣΙΩΣ




«Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικήτω ἐν ὑμῖν πλουσίως» (Κολασ. γʹ 16 )



του Μακαριστού Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α'



Οι ευσεβείς λαϊκοί ἐν Χριστῷ ἀδελ­φοί μας 

δέν πρέπει νά λησμονοῦν οὔτε νά περιφρονοῦν ἕνα πολυωφελές δῶρο τῆς Θείας Εὐσπλαγχνίας, 

γιά τήν πνευματική τους οἰκοδομή: 

τήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς.


Βεβαίως, εἶναι δυνατὸν νὰ μελετᾶ κανεὶς τὴν Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ γεννῶν­ται ὡρισμένα ἐρωτήματα: ἆρά γε, ὁ «λόγος τοῦ Χριστοῦ» διαμένει μέσα του «πλουσίως»; Κάθε πότε τὴν μελετᾶ; Τὴν γνωρίζει ἐπαρκῶς; Ἀποτελεῖ αὐτὴ φωτεινὸ ὁδηγὸ καὶ ρυθμιστὴ τῆς ζωῆς του; Ἀσκοῦν τὰ ἱερὰ Κείμενα στὸν ἐσωτερικό του κόσμο, τὴν καρδιά του, δύναμι καὶ ἐπιρροή; Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς συμβουλεύουν νὰ ἐφαρμόζουμε τὴν ἀδιάλειπτη καὶ εὐλαβῆ ἀνάγνωσι τῶν Ἁγίων Γραφῶν, οὕ­τως ὥστε ἡ συνεχὴς αὐτὴ προσπάθεια νὰ ἐξοικειώση τὴν καρδιά μας μὲ τὴν Διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ νοῦς μας δὲ νὰ κολυμπάη κυριολεκτικὰ σὲ Αὐτήν: τότε καὶ οἱ πράξεις μας περισσότερο ἄνετα καὶ ἀβίαστα θὰ γίνουν εὐαγγελικές. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ Μέγας Παχώμιος, ὁ Πατὴρ αὐτὸς τοῦ Κοινο­βιακοῦ Μοναχισμοῦ, ἐγνώριζε ἀπὸ στήθους τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ παρα­ κινηθεὶς ἀπὸ Θεία Ἀποκάλυψι, ἐπέ­βαλλε στοὺς μαθητάς του τὸ καθῆκον νὰ ἐκμανθάνουν αὐτό, ὥστε νὰ τοὺς συνοδεύη καὶ καθοδηγῆ παντοῦ. 


Ιδιαιτερη προσοχὴ χρειάζεται, ὥστε νὰ μὴ διαβάζεται τὸ Βιβλίο τῆς Ζωῆς διανοητικά, γιὰ «ὑψηλὲς πτή­σεις» ἢ ἀπὸ περιέργεια καὶ γιὰ νὰ ἀπο­κτηθοῦν γνώσεις· ἀπαιτεῖται νὰ τὸ δια­βάζουμε μὲ τὰ ἔργα μας, δηλαδὴ μὲ τὴν ἐφαρμογή του, προκειμένου ἡ Ζωή Του νὰ γίνη ζωή μας. Αὐτὸ θὰ τὸ κατανοήσουμε καλύτερα, ὅταν προσέξουμε τὴν ἑξῆς ἁπλῆ, ἀλλὰ τόσο βαθειὰ ἀλήθεια: ἡ Καινὴ Δια­ θήκη ἀρχίζει μὲ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἁγίου Ματθαίου, τὸ ὁποῖο μᾶς καθοδηγεῖ στὴν πρᾶξι, δηλαδὴ στὴν τήρησι τῶν Ἐντολῶν· καὶ τελειώνει μὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Θεολόγο, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ αὐτοὺς ποὺ καθαρίσθηκαν μέσῳ τῆς πράξεως στὴν ἕνωσι μὲ τὸν Κύριό μας, δηλαδὴ στὴν θεωρία. 


Αλλά, ἂς μὴ νομίση κανείς, ὅτι ἡ μελέτη τοῦ «λόγου τοῦ Χριστοῦ» εἶ­ναι ἕνα εὔκολο ἐγχείρημα καὶ ὅτι ἐπιτυγχάνεται μὲ τὶς ἰδικές μας γνω­στικὲς ἱκανότητες: ἡ προσευχή, μὲ πνεῦμα συντριβῆς καὶ ταπεινώσεως, εἶναι ἀπαραίτητη, ὥστε νὰ ἀνοίξη ὁ Θεῖος Παράκλητος τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς μας καὶ νὰ μᾶς ἀποκαλυφθοῦν οἱ Θεῖες Ἀλήθειες. Ἐπίσης, ἐφ᾿ ὅσον ἡ ἑρμηνεία τῶν Ἁγιογραφικῶν Κειμένων εἶναι δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὀφείλουμε ἐπι­μελῶς νὰ ἀποφεύγουμε τὶς ἰδικές μας εὔκολες ὑποκειμενικὲς ἑρμηνεῖες· πρέπει νὰ καταφεύγουμε μὲ ἐμπιστο­σύνη καὶ εὐλάβεια στὶς ἑρμηνευτικὲς ἀπόψεις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀκόμη, δὲν θὰ πρέπει νὰ μᾶς δια­φεύγη, ὅτι μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ δὲν ὑπάρχει τίποτε ἀσήμαντο καὶ ἀνάξιο προσοχῆς· ἀντιθέτως, ὅλα ἐκπέμπουν τὸ φῶς τῆς Χάριτος καὶ ἑπομένως ἡ μελέτη της πρέπει νὰ γίνεται μὲ πολλὴ εὐλάβεια, προσοχὴ καὶ ἀφοσίωσι. 


Οι Θεοφόροι Διδάσκαλοι τῆς Πί­στεώς μας συμβουλεύουν τοὺς εὐσεβεῖς Χριστιανοὺς νὰ μελετοῦν ὄρθιοι τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἀπὸ σεβασμὸ πρὸς τὰ ἱερὰ Λόγια· καὶ στὴν περίπτωσι ὅμως, κατὰ τὴν ὁποίαν κάποιος μελετᾶ τὸν θεῖον Λόγο γονατιστὸς ἢ καθήμενος - καὶ τοῦτο συγκαταβατικῶς, τότε ἡ εὐλάβεια, ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ κατάνυξις καὶ ἡ προσοχὴ πρέπει νὰ κυριεύουν τὴν ψυχή του. Ἕνα ἐκπληκτικὸ παράδειγμα εὐλαβείας πρὸς τὰ ἱερὰ Βιβλία τῆς Ἁγίας Πίστεώς μας διασώζεται ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο: οἱ Χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς του εἶχαν συνήθεια, ὅταν ἔμελλαν νὰ ἀναγνώσουν κάποιο ἱερὸ Βιβλίο, νὰ νίπτουν πρωτίστως τὰ χέρια τους καὶ κατόπιν νὰ λαμβάνουν τὸ Βιβλίο πρὸς ἀνάγνωσιν· καὶ οἱ μὲν ἄνδρες ἐδιά­βαζαν ἀσκεπεῖς, οἱ δὲ γυναῖκες ἐκά­λυπταν τὴν κεφαλή τους!... 


Εὐθέως γοῦν συστελλό­μεθα καὶ τὰς χεῖρας νιπτό­μεθα, ὅταν Βιβλίον βου­λώμεθα λαβεῖν. Ὁρᾶς καὶ πρὸ τῆς ἀναγνώσεως πόση εὐλάβεια; Καὶ γυνή, κἂν ἀκατακάλυπτος ᾖ, περιτίθεται εὐθέως τὸ φᾶρος (τὴν καλύπτρα), τῆς ἔνδοθεν εὐ­λαβείας τὸ δεῖγμα ἐνδεικνυ­μένη· καὶ ἀνήρ, ἐὰν κατα­ κεκαλυμμένος ᾖ, γυμνοῖ τὴν κεφαλήν. Ὁρᾶς πῶς κήρυξ γίνεται τῆς ἔνδοθεν εὐλα­βείας, τὸ ἔξωθεν σχῆμα;». 



Λοιπόν, 

«ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως»!... 

Ἀπό τά ἁπλούστερα στά δυσκολώτερα·

 διά πράξεως καί θεωρίας· 

μέ προσευχή καί εὐλάβεια· 

μέ ὁδηγούς τούς Θεοφόρους Πατέρας.




(17/30.10.2005)
Εκ του ορθοδόξου περιοδικού 
της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής ''ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ''
 τεύχος 374, 
Φθινόπωρο - Χειμώνας 2015
Επιμέλεια ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


 Μακαριστός Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός Α'


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου