ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ

Κυριακή των Απόκρεω. Ἒτσι ὀνομάζεται ἡ τελευταία ἡμέρα κατά τήν ὁποίαν καταλύεται κρέας, πρός πάσης ἀρχομένης νηστείας. 

Στήν συνείδηση, ὃμως, τοῦ Λαοῦ μας, ὡς «ἀποκρηά», «ἀπόκρηες» ἢ «ἀποκρηές», ἒχει μείνει ἡ προτελευταία ἀπό τῆς «Καθαρᾶς Δευτέρας» Κυριακή, διότι ἀπό τήν ἂλλη ἡμέρα, ἀρχίζει ἡ σταδιακή μετάβαση μας εἰς τήν περίοδο τῆς νηστείας πού ἀκολουθεῖ. 

του π. Ευθυμίου Μπαρδάκα

Ἡ Ἀνατολική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, προσεπάθησε νά συγκρατήση τήν διάθεσιν τοῦ Λαοῦ μας γιά «γλέντι», μέσα σέ κόσμια μέτρα, χωρίς τίς παγανιστικές θέσεις πού προέρχονται ἀπό τήν ἀρχαιότητα («Διονύσια» καί «Κρόνια» ἑορταστικά δρώμενα τῆς ἀρχαιότητος), καί κυρίως ἐστίασε στό θέμα τοῦ «μασκαρέματος» καί τῆς καταργήσεως τῶν βωμολοχιῶν καί τῶν στιχουργημάτων καί δρωμένων μέ σαρκολατρικό ἢ καί ὑβριστικό περιεχόμενο. Ὃπως εἶναι γνωστόν, ἓνας τῶν στόχων τῶν κειμένων, στιχουργημάτων, δρωμένων κ.λπ. τῶν ἀπόκρεω, ἦταν καί (δστυχῶς, ἐξακολουθεῖ νά εἶναι) ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Ἱερεῖς καί γενικῶς, κάθε τί πού ἒχει σχέσιν μέ τήν Πίστην μας καί τήν Ἐκκλησίαν μας (έτσι γίνεται σέ κάθε εὐκαιρία, ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ σκότους, πού μεταβάλλουν κάθε Θρησκευτική περίοδο, σέ στόχο χλεύης καί σατανικῆς σάτιρας...!). Ἱστορικῶς, οἱ λαϊκές ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τῶν ἀπόκρεω, ἐνεφανίσθησαν κατά τόν 13ον μ.Χ. αἰῶνα, χωρίς νά εἶναι γνωστόν τό πότε ἐνεφανίσθη καί ἡ «μόδα» τῶν μεταμφιέσεων.

Ἡ Δυτική Ἐκκλησία, ἐπρωτοστάτησε εἰς τά ξέφρενα καί ἂνευ ὁρίων «γλέντια» καί αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τίς ἐνέργειες τοῦ Πάπα Ἰουλίου τοῦ Γ΄, ὁ ὁποῖος κατά τόν 16ον αιῶνα διωργἀνωσε κατά τάς Ἀπόκρεω, Ἱπποδρομίες, χορούς μεταμφιέσεων, κωμωδίες, πολυτελέστατα γεύματα κ.λπ. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, κατά τούς νεωτέρους χρόνους, ἐπεδειξε κάποιαν ἐφεκτικήν στάσιν ὡς πρός τόν ἑορτασμόν τῶν Απόκρεω, προσπαθοῦσα νά τάς περιορίσῃ μέσα σέ κάποια ἀξιοπρεπῆ ὃρια, νά τάς δεχθῇ ὡς ἡμέρας ψυχαγωγίας τοῦ Λαοῦ, ἀλλά χωρίς παρεκτροπές, «διονυσιασμούς», παγανιστικές τάσεις καί μεταμφιέσεις. Ἐδῶ, νά σημειώσωμε, πώς ὁ πολυμήχανος Λαός μας, ἐχρησιμοποίησε τήν συνήθεια τῶν μεταμφιέσεων κατά τήν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας, μέ τό νά μεταμφιέζωνται πολεμισταί ἀπό τά βουνά καλυμμένοι πίσω ἀπό μάσκες καί νά ἐπικοινωνοῦν μέ τούς εὑρισκομένους στά χωριά ἑτοιμοπόλεμους ἂνδρες, προκειμένου νά ὀργανώσουν ἒνοπλες ὁμάδες καί πολεμικές ἐνέργειες, ἢ μέ τά, δῆθεν, ἑορταστικά τραγούδια τους, νά μεταδίδουν μηνύματα πού οἱ τοῦρκοι δέν καταλάβαιναν...! Εἶναι γνωστοί οἱ ἀγῶνες Ὀρθοδόξων Ἱερωμένων κατά τῶν «καρναβαλλιῶν» κ.λπ., καθ’ ὃσον αἱ ἐκδηλώσεις αὐταί, ὁδηγοῦν εἰς ἀκραῖα φαινόμενα σαρκολατρείας, καί στρέφουν τόν νοῦν τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρώπου σέ «διασκεδάσεις» πού, κάθε ἂλλο, παρά ἒχουν σχέσιν μέ τήν Πίστην καί τήν Ὀρθοδοξίαν μας...! 

Βλέπομε ἒτσι, νά μιμοῦνται κάποιοι ἐν ὀνόματι τοῦ «ξεφαντώματος» τοῦ Λαοῦ μας καί τῆς δῆθεν διεξόδου του ἀπό τά προβλήματά του, ὁμάδες χορευτριῶν κατά τά πρότυπα ἂλλων χωρῶν, τῶν ὁποίων ἡ ἐμφάνισις παραπέμπει σέ σαρκολατρικές ἐκδηλώσεις καί νά ξοδεύωνται πολλές χιλιάδες Εὐρώ γιά κατασκευή «καρναβάλλων», τήν στιγμή κατά τήν ὁποίαν, σήμερον εἰδικῶς, ὁ Λαός μας ἒχει ἀνάγκην αὐτά τά χρήματα γιά νά μήν αἰσθάνεται στήν ράχη του τά βάρη πού...κάποιοι τοῦ ἐπιρρίπτουν...! Ἐδῶ, ὃμως, πρέπει νά σταθοῦμε καί νά ποῦμε δυό λόγια γιά κάτι πού ἒχει παρεξηγηθεῖ ἀπό πολλούς. Καί αὐτό εἶναι ὁ ὃρος «Καθαρά Δευτέρα». Δέν σημαίνει αὐτή ἡ ἒκφρασις πώς πρέπει νά φᾶμε ὃλα τά ὑπόλοιπα κρεάτων, τυριῶν, ἰχθύων κ.λπ. πού περίσσεψαν, ἀλλά πώς ἡ ἡμέρα αὐτή πρέπει νά παραμείνῃ ΚΑΘΑΡΑ, ἡμέρα νηστείας καί προσευχῆς, ἡμέρα προετοιμασίας μας γιά τήν σωματική μας ἀλλά καί ψυχικήν μας ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ...! 

Ἐκεῖνο πού ἒχω νά τονίσω, εἶναι πώς ἡ περίοδος αὐτή, δέν πρέπει νά εἶναι καί γιά ἐμᾶς, τά Ὀρθόδοξα καί πραγματικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Τοῦ Χριστοῦ μας, μία περίοδος κοσμικοῦ «γλεντιοῦ» μέ τίς προεκτάσεις και τό νόημα πού τῆς δίδουν οἱ ἐκτρεπόμενοι σέ ἀπαραδέκτους τρόπους διασκεδάσεως, ἀλλά, μαζί μέ τήν κάποιαν ἀξιοπρεπῆ, λελογισμένην και χωρίς παρεκτροπές διασκέδασιν γύρω ἀπό τά Οἰκογενειακά τραπέζια μέ τά ἐπιτρεπόμενα, ἑκάστοτε, ἐδέσματα, χωρίς μεταμφιέσεις καί συμμετοχήν σέ «καρναβαλικές γιορτές», πρέπει νά εἶναι περίοδος προετοιμασίας μας, σωματικῆς ἀλλά κυρίως ψυχικῆς, γιά τήν περίοδο πού ἒρχεται, τήν γεμάτη κατανυκτικές καί δημιουργοῦσες ψυχικάς ἀνατάσεις ἑορτάς μας...! Καί μεταξύ τῶν ἂλλων, ἂς μή λησμονοῦμε τάς ψυχάς τῶν κεκοιμημένων Πατέρων, Γονέων, Ἀναδόχων, Διδασκάλων, ἐχθρῶν μας καί φίλων μας, πού μέ τά τρία Ψυχοσάββατα (ἀλλά καί πέραν αὐτῶν, διά τῶν Προσευχῶν μας) πού μᾶς δίδονται, μποροῦμε νά τούς χαρίσωμε λίγη δροσιά, λιγη ανακούφιση καί λίγο φῶς μέ τίς εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τίς προσευχές μας καί τήν μνημόνευσίν τους...!

Καί, ἐπαναλαμβάνω γιά πολλοστήν φοράν: 

Μακριά ἀπό τίς παγανιστικές, ὑλιστικές καί ψυχοφθόρες κοσμικές «διασκεδάσεις», τίς ὁποῖες χρησιμοποιοῦν 

οἱ σκοτεινές δυνάμεις προκειμένου νά μᾶς καθυποτἀξουν, ἀλλά προετοιμασία διά τήν συνειδητή συμμετοχήν μας

 εις τά Ἃγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν περίοδο πού ἀκολουθεῖ...!

Αρχιμανδρίτης π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

Εφημέριος Ι. Ν. Παναγίας Προυσιωτίσσης Τσακός Αγίας Παρασκευής