ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ

Μια Κυριακή, η αποκαλουμένη των Βαίων. Ένας φτωχός, ρακένδυτος και ενδεής Θεός θωράται ταπεινά πάνω σ΄ένα ξεσαμάρωτο, γυμνό γαιδούρι να βαδίζει διακριτικά ανυπέρβλητα ανάμεσα στο εγερμένο και αλαφιαμένο πλήθος, σε μια σταυρωτική πορεία θριάμβου, σε μια σωστικά μετέωρη βουτιά θανάτου, σ' έναν εκούσια ατιμωτικό εναγκαλισμό με την άφρονη καταδίκη των ανθρώπων.

Μια Κυριακή, η αποκαλούμενη των Βαίων του 21ου αιώνα. Σημερινοί, επίγονοι και αποστολικά... διάδοχοι, ομοφρονούντες μαθητές Του επιβιβάζονται σε μαύρες θωρακισμένες μερσεντές των 3.000 χιλιάδων κυβικών, έχουν μαύρα φιμέ και αλεξίσφαιρα τζάμια για να μην αναγνωρίζονται στην θέα των πολλών και διακριτικά, αναγνωρίσιμες, υπουργικές πινακίδες με τα αρχικά των Μητροπόλεων, για να φανεί επιβλητικά κι ανέξοδα ο υπερφίαλα, πομπώδης και διαβαθμισμένος τίτλος τους.

Μια Κυριακή, η αποκαλουμένη των Βαίων. Όπως και οι παλιοί εκείνοι Γραμματείς έχουν συνταυτισθεί και ομογενοποιηθεί με το ονόρε μιας χειραγωγημένης και φαύλης εξουσίας, όπου οι επιθετικοί και υπερθετικοί προσδιορισμοί τους δηλώνουν την υπηρεσιακή τους στάθμη και ο επισκοπικός κι ανίερος αυτοσκοπός τους εξελίχθηκε σε έναν ιδεοληπτικό, κρημνώδη και κατήφορο Δεσποτισμό, που μπροστά τους ένας πτωχός, ρακένδυτος και ενδεής Χριστός, φαντάζει με τον ατιμωτικά απαξιωμένο Πακιστανό, που πλένει με το μπουκάλι τα παμπρίζ των αυτοκινήτων της γωνίας.

Μια Κυριακή, η αποκαλουμένη των Βαίων. Κάποιοι αναλώνονται αφιδώς σε ξύλινα, βαρετά και βερμπαλιστικά κηρύγματα περί Υπομονής, Αγάπης και Πτωχείας, όταν οι ίδιοι εξαργυρώνουν τους ευαγγελικούς τους λόγους με πλούσια και ευαγή, καλωπισμένα διαμερίσματα, εξαψήφιες, καταθετημένες εισφορές σε Τράπεζες και αγαστές συνεργασίες με τον κρετίνο Καίσαρα της διαπλοκής και της εξουσίας.

Μια Κυριακή, η αποκαλουμένη των Βαίων. Κάποιοι αποκαλούνται πατέρες, όταν εκ του μακρόθεν παρακολουθούν σαν ταινία επιστημονικού ενδιαφέροντος 6.500 χιλιάδες Έλληνες να έχουν αυτοχειρίσει, 3.000.000 συνανθρώπους μας να ζουν κάτω από το όριο των φτώχειας κι ένα 3 ο/ο των Ελληνίδων να έχει αυτομολήσει στις πιάτσες και στα πεζοδρόμια του αγοραίου έρωτα, προκειμένου να ζήσει υποτυποδώς τα ''κατώτερα'' παιδιά της.

Μια Κυριακή, η αποκαλουμένη των Βαίων. Ακόμη και ο γράφων, ως ένας επηρμένος και μικρός δικτατορίσκος δείχνει εγνωσμένα με τεντωμένο δάκτυλο την υποκριτικά, διαμελισμένη αβλεψία των άλλων, γιατι και ο ίδιος δεν δύναται να αποστασιοποιηθεί από αυτόν τον εγγενή και φαρισαικό τομαρισμό του.

Μια Κυριακή, η αποκαλούμενη των Βαίων. Η υποκρισία του Σήμερα θωπεύει τον φαρισαισμό του Χτες.

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος