Η ΑΡΔΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΙΑΣ ΕΚΠΕΣΟΥΣΑΣ ΜΟΝΑΧΗΣ

Διηγήθηκε κάποιος ἀπό τούς Πατέρες, ὅτι στήν Θεσσαλονίκη ὑπῆρχε ἕνα Ἀσκητήριον Γυναικῶν. 

Μία λοιπόν ἀπό τίς Μοναχές αὐτές πολεμήθηκε ἀπό ἐνέργεια τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ τῶν ἀνθρώπων

 νά ἐξέλθη ἀπό τό Μοναστήρι. 

Ἐξῆλθε λοιπόν καί μέ τήν ἐνέργεια πάλι τοῦ δαίμονος, ὁ ὁποῖος τήν ξεγέλασε νά κάνει τήν ἔξοδο,

 ἔπεσε στήν πορνεία. 

Ἀφοῦ λοιπὸν ἔπεσε στὴν πορνεία, ἔκανε ἀρκετὸ χρόνο στὸ ἁμάρτημα αὐτό. Κάποτε ὅμως ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ συνήργησε γιὰ τὴν μετάνοιά της καὶ μεταμελήθηκε καὶ ἀφοῦ γύρισε στὸ Κοινόβιό της μετανοημένη, ἔπεσε πρὸ τῆς πύλης τῆς Μονῆς καὶ ἐξέπνευσε. Ὁ θάνατός της ἀποκαλύφθηκε σὲ κάποιον ἅγιο ἄνθρωπο. Εἶδε δηλαδὴ αὐτὸς καὶ τοὺς ἁγίους Ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν νὰ παραλάβουν τὴν ψυχή της καὶ τοὺς δαίμονες, οἱ ὁποῖοι τὴν ἀκολου- θοῦσαν ἀπὸ πίσω. Καὶ γινόταν διάλογος μεταξύ τους. 

Καὶ οἱ μὲν ἅγιοι Ἄγγελοι ἔλεγαν, ὅτι μετανοημένη ἦλθε· οἱ δὲ δαίμονες ἔλεγαν, ὅτι τόσον καιρὸ σ᾿ ἐμᾶς ὑπηρετοῦσε, ἑπομένως εἶναι ἰδική μας. Ἀφοῦ κράτησε πολλὴ ὥρα ὁ διάλογός τους γύρω ἀπὸ τὸ θέμα αὐτό, οἱ δαίμονες εἶπαν, ὅτι οὔτε πρόλαβε νὰ εἰσέλθη στὸ Κοινόβιο· πῶς λοιπὸν λέγετε ὅτι μετανόησε; Καὶ οἱ Ἄγγελοι ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν, ὅτι ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ εἶδε ὁ Θεὸς τὴν πρόθεσί της νὰ προσανατολίζεται πρὸς αὐτό, δέχθηκε τὴν μετάνοιά της. 

Καὶ ἡ μὲν κυριότητα τῆς μετανοίας τῆς ἀνήκει, ἐφ᾿ ὅσον τὸν σκοπὸ αὐτὸν ἔθεσε πρῶτο ἀπ᾿ ὅλα, ἡ δὲ κυριότητα τῆς ζωῆς ἀνήκει στὸν Δεσπότη καὶ Κύριο πάντων. Μὲ αὐτὰ λοιπὸν τὰ λόγια τῶν Ἀγγέλων καταντροπιάσθηκαν οἱ δαίμονες καὶ ὑπεχώρησαν. Ὁ ἅγιος λοιπὸν ἐκεῖνος Γέροντας, ὁ καὶ Ἐπίσκοπος, στὸν ὁποῖο ἔγινε ἡ ἀποκάλυψις σχετικὰ μὲ τὸν θάνατο τῆς Μοναχῆς, τὰ διηγήθηκε αὐτὰ –εἶπε– σ᾿ αὐτόν, ἀπὸ τὸν ὁποῖο καὶ ἐμεῖς τὰ ἀκούσαμε καὶ σᾶς τὰ εἴπαμε.

Το Μέγα Γεροντικόν