ΕΠΙΤΕΛΟΥΝΤΕΣ ΑΓΙΩΣΥΝΗΝ ΕΝ ΦΟΒΩ ΘΕΟΥ

Τί είναι ο αγιασμός, 

που είναι απαραίτητος για την ψυχική μας σωτηρία, 

για ν' αξιωθούμε να δούμε τον Κύριο; 

Είναι αυτό ακριβώς, 

που λέει η λέξη. 

Να γινόμαστε άγιοι, 

να επιδιώκομε να πλησιάζομε περισσότερο τον Άγιο, 

τον μοναδικόν στην κυριολεξίαν Άγιον, 

τον Θεόν. 

Αυτός μας το ζήτησε. 

του π. Ευθυμίου Μπαρδάκα

Και δική Του παραγγελία είναι το: ''Άγιοι έσεσθε, ότι εγώ Άγιος ειμί''. (Α' Πέτρ. α' 16). Άγιος εγώ, άγιοι και εσείς. Άγιος ο Θεός, άγιοι και οι Χριστιανοί. Αυτό είναι το χρέος μας, το καθήκον μας, να γινόμαστε καθημερινά και περισσότερο όμοιοι προς τον Θεό, να αντιγράφομε την αγιότητα του Θεού. Αυτός είναι ο αγιασμός, που μας ζητεί ο Απόστολος. Και με αυτόν ασφαλώς θα δούμε τον Κύριο. Να εμβαθύνομε όμως στην έννοια της αγιότητας. Είναι άγιος ο Θεός. Δηλαδή ελεύθερος από κάθε υλική ατέλεια, αποστρεφόμενος κάθε τι που είναι πονηρό και φαύλο, αγαπά δε μόνο ό,τι είναι καλό, δίκαιο, αγαθό. 

Τίποτα το κακό, το ακάθαρτο, το μη τελείως αγνό δεν υπάρχει στον Θεό. Αλλά άνθρωποι όμως εν αμαρτίαις ζώντες καθημερινά και από κόσμο αμαρτωλό περιβαλλόμενοι, δεν είναι δυνατόν να συλλάβομε την απόλυτη αγιότητα του Θεού, του ''Φύσει αγίου'', του''Πάσης επέκεινα καθαρότητος'', της πηγής της αγιότητας εκ της οποίας μεταλαμβάνουν και οι άνθρωποι, Του Οποίου είναι απρόσιτη η αγιότητα και απερίγραπτη και άφθαστη και ασύλληπτη. Καμμία σύγκριση δεν επιδέχεται η αγιότητα του Θεού και προς των αγγέλλων και των αρχαγγέλλων την αγιότητα, η οποία οσονδήποτε κι αν είναι μεγάλη, είναι όμως περιορισμένη εν σχέσει προς την απόλυτη αγιότητα του Θεού. Προς αυτήν την αγιότητα του Θεού καλείται ο άνθρωπος, να κατευθύνει τις προσπάθειές του. 

Να αναπαραγάγει στον εαυτό του, στην ψυχή του, την αγία ζωή του Χριστού, να καλλιεργήσει το σπέρμα της αγιότητος, το οποίο δια του βαπτίσματος εναπέθεσε σε εμάς ο Χριστός. Να απομακρύνει την αδικία και να εγκολπωθεί την δικαιοσύνη. Να αρνηθεί τον θυμό και να αναζητήσει την πραότητα. Να μισήσει την σκληρότητα και να αγαπήσει την ελεημοσύνη, να γίνει ο ταπεινός, ο επιεικής, ο ειρηνοποιός, ο συγκαταβατικός και πρόθυμος σε θυσίες χάριν των αδελφών του, αφού Αυτός, ο Άγιος Θεός υπέστη την μεγαλύτερη θυσία, τη θυσία της ζωής Του, χάριν ημών. Βέβαια και σε τούτο ο Θεός θα μας βοηθήσει και δώρο δικό του είναι η αγιότητα και δώρημα άνωθεν κατεβαίνον, αρκεί ο άνθρωπος να προσφέρει τη θέλησή του στον Θεό και να ποθεί τον αγιασμό και την κάθαρσή του από τους μολυσμούς της αμαρτίας. 

Αυτήν την έννοια έχουν -οι εν τη Αγία Γραφή προτροπές- τόσον του Κυρίου, όσο και των Αγίων Του Αποστόλων. ''Αγωνίζεσθε'' είπε ο Κύριος προς τους Χριστιανούς όλων των αιώνων. Και ''Έσεσθε υμείς τέλειοι, καθώς και ο πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστί''. Και ''εισέλθετε δια της στενής πύλης'' (Λουκ. λγ' 24, Ματθ. ε' 48, ζ' 13). Αλλά και οι Άγιοι του Κυρίου Απόστολοι, προς αυτόν τον αγώνα κατευθύνουν τους πιστούς με τα φλογερά των συνθήματα. ''Ο άγιος αγιασθήτω έτι'' (Αποκ. κβ' 11), συνιστά ο μαθητής της αγάπης. Και ''Πας ο έχων την ελπίδα ταύτην επ' αυτώ αγνίζει εαυτόν, καθώς εκείνος αγνός εστί'' (Α' Ιωάν. γ' 3), επαναλαμβάνει ο ίδιος. Και ο Απ. Πέτρος: ''Κατά τον καλέσαντα υμάς άγιον, και αυτοί άγιοι εν πάση αναστροφή γεννήθητε'' (Α' Πέτρ. α' 15). 

Σε κάθε περίπτωση, σε όλη την συνπεριφορά σας, σε κάθε λεπτομέρεια αυτής, σε όλες τις σχέσεις σας οικογενειακές, κοινωνικές, επαγγελματικές, να δείχνετε αγιότητα. Προς φίλους και εχθρούς, προς οικείους και ξένους, σε κάθε εργασία και απασχόληση, σε κάθε τόπο και χρόνο να συμπεριφέρεσθε κατά τρόπο άγιο. Ιδού η έννοια του αγιασμού, αλλά και το καθήκον όλων μας, να γινόμεθα καθημερινώς άγιοι. Γινόμαστε όμως; Προσέχομε, ώστε τίποτε το ένοχο, το αμαρτωλό, το ακάθαρτο να μη εισέλθει στο εσωτερικό μας; Αγωνιζόμαστε για να κρατήσομε την σκέψη μας καθαρή από λογισμούς πονηρούς, την καρδιά αγνή από αισθήματα αμαρτωλά, κατώτερα από φθόνους και αντιπάθειες, από μνησικακίες και εκδικητικές διαθέσεις; 

Και τα μάτια μας, τα διατηρούμε καθαρά από εικόνες αμαρτωλές και θεάματα προκλητικά; Εάν όχι, τότε, πως θα δούμε τον Κύριο, τον καθαρό και Άγιο; Ο ίδιος, το επιβεβαίωσε στην περίφημη επί του όρους ομιλία Του: ''Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται'' είπε (Ματθ. ε' 8). Οι αγνοί και εξαγιασμένοι και εξηγνισμένοι θα δουν τον Θεόν. Οι άλλοι, πως θα Τον δουν, αφού δεν είναι καθαροί; Και ο Απ. Παύλος εμπνεόμενος από το πνεύμα του Θεού, συνιστά:

''Ταύτας έχοντας τας επαγγελίας,

αγαπητοί, 

καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός 

και πνεύματος, 

επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού'' (Β' Κορ. ζ' 1). 

Αφού μεγάλες και θαυμαστές υποσχέσεις έχομε από 

τον Θεό, 

ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας 

από κάθε τι που μολύνει το σώμα και το πνεύμα μας 

και ας τελειοποιούμεθα στην αγιοσύνη με φόβο 

Θεού. 

Ας μας αξιώσει ο περί πάντας αγαθός Κύριος, 

να αποκτήσομε τον αγιασμό, 

για να απολαύσομε τον θείον Του πρόσωπο.

Άρθρο του Αρχιμανδρίτη π. Ευθυμίου Μπαρδάκα 

εκ του προσωπικού του Ιστολογίου ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ''. 

Εισαγωγή στο μονοτονικό σύστημα και επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Αρχιμανδρίτης π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

Εφημέριος Ι. Ν. Παναγίας Προυσιωτίσσης 

Τσακού Αγίας Παρασκευής Αττικής.