Εἰς τήν Λειτουργίαν
Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον.
Κεφ. 26: 6-16
Τοῦ ᾿Ιησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ, ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, προσῆλθεν αὐτῷ γυνή, ἀλάβαστρον μύρου ἔχουσα βαρυτίμου, καί κατέχεεν ἐπί τήν κεφαλήν αὐτοῦ ἀνακειμένου. Ἰδόντες δέ οἱ Μαθηταί αὐτοῦ ἠγανάκτησαν, λέγοντες· Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη; ἠδύνατο γάρ τοῦτο τό μύρον πραθῆναι πολλοῦ, καί δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς. Γνούς δέ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς· Τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; ἔργον γάρ καλόν εἰργάσατο εἰς ἐμέ. Τούς πτωχούς γάρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμέ δέ οὐ πάντοτε ἔχετε. Βαλοῦσα γάρ αὕτη τό μύρον τοῦτο ἐπί τοῦ σώματός μου, πρός τό ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐάν κηρυχθῇ τό Εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεται καί ὃ ἐποίησεν αὕτη, εἰς μνημόσυνον αὐτῆς. Τότε πορευθείς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος ᾿Ιούδας ᾿Ισκαριώτης, πρός τούς Ἀρχιερεῖς, εἶπε· Τί θέλετέ μοι δοῦναι, κἀγώ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Οἱ δέ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια. Καί ἀπό τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν, ἵνα αὐτόν παραδῷ.
Εικόνα Δημήτρης Μανιάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου