Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ

Ο Οικουμενιστής Πατριάρχης Βαρθολομαίος έγινε ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης, 

που επισκέφθηκε σήμερα την παναιρετική ομήγυρη του Taizé της Γαλλίας 

και συμπροσευχήθηκε με τους συστεγαζόμενους 

καθολικούς και προτεστάντες του οικουμενιστικού αυτού κοινοβίου. 

Η Νέα Εποχή σε όλο της το μεγαλείο 

μέσα από την αιρετική δυσωδία του οικείου δαίμονος 

κι ένας ''Πατριάρχης'' που δύναται να καυχιέται, 

πως μαζί με τον αντίχριστο και αφορισμένο Πάπα 

κατέστησαν στην πράξη υπερήφανοι οπαδοί του Εωσφόρου!

Ἅπαντες σύν νεωτερίζοντες ἢ αἱρέσει ἢ σχίσματι, ἑκουσίως ἐνεδύθησαν, 

κατά τόν ψαλμωδόν, "κατάραν ὡς ἱμάτιον" (Ψαλμ. ρη’,18), 

κἄν τε Πάπαι κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε Κληρικοί, κἄν τε Λαϊκοί 

ἔτυχον εἶναι "κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ ἀνάθεμα ἔστω, 

εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε". 

Οὕτω φρονοῦντες οἱ Πατέρες ἡμῶν καί ὑπακούοντες εἰς τούς ψυχοσωτηρίους λόγους τοῦ Παύλου 

ἐστάθησαν σταθεροί καί ἑδραῖοι εἰς τήν ἐκ διαδοχῆς παραδοθεῖσαν αὐτοῖς πίστιν 

καί διέσωσαν αὐτήν ἄτρεπτον καί ἄχραντον διά μέσου τοσούτων αἱρέσεων, 

καί παρέδωκαν αὐτήν εἰς ἡμᾶς εἰλικρινῆ καί ἀνόθευτον, 

ὡς ἐξῆλθεν ἄδολος ἀπό τοῦ στόματος τῶν πρώτων ὑπηρετῶν τοῦ Λόγου· 

οὕτω φρονοῦντες καί ἡμεῖς, ἄδολον, 

ὡς παρελάβομεν, μετοχετεύσομεν αὐτήν εἰς τάς ἐπερχομένας γενεάς, 

μηδέν παραμείβοντες, 

ἵνα ὦσι κακεῖνοι ὡς καί ἡμεῖς εὐπαρουσίαστοι καί ἀκαταίσχυντοι, λαλοῦντες περί τῆς τῶν προγόνων ἡμῶν πίστεως...

Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1848

«Οὓς καί ὑμῖν φυλάξασθαι, ὡς ἀλλοτρίους τῆς εὐαγγελικῆς καί ἀποστολικῆς πίστεώς τε καί ἀγάπης, ἀναγκαῖον· μεμνῆσθαι δέ τοῦ Ἀποστόλου εἰπόντος· Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς, ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω· ἵνα τηροῦντες κἀκεῖνο τό, Προσέχετε ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν· καί τό, Στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπό παντός ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος, καί μή κατά τήν παράδοσιν, ἣν παρέλαβον παρ' ἡμῶν, στοιχῶμεν τῷ κανόνι τῶν ἁγίων».

Επιστολή Παύλου Προς Θεσσαλονικείς, κεφ. 3.

Ο Άγιος Ιωάννης λέγει: 

«Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, 

μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αύτώ μη λέγετε· 

ό γάρ λέγων αύτώ χαίρειν, κοινωνεί τοίς έργοις αύτού τοίς πονηροίς» (Β΄Ιωάννου 10-11). 

Έξ όλων αυτών των λόγων του Αγίου Θεολόγου διδασκόμεθα, 

λέγει ό άγιος Νικόδημος, 

«πρέπει να άποστρεφώμέθα τους κακοδόξους και αιρετικούς, 

και καμμίαν κοινωνίαν και ένωσιν να μην έχωμεν με αυτούς, 

ουδέ το χαίρε να μην προσφωνούμεν εις αυτούς, 

αλλά να τους έχωμεν μισητούς και σιχαμερούς».

(όρα ερμ. Επιστολ. Υπό Αγ. Νικοδήμου, τόμος Δ' σελ. 308).

   «… Τούτοις μηδένα κοινωνείν παραγγείλατε, 

ουδεμία γάρ κοινωνία φωτί προς σκότος, 

τούτους πάντας μακράν ποιείτε, ουδεμία γάρ συμφωνία Χριστώ προς βελίαρ. 

Καί, φυλάξασθε αγαπητοί αδελφοί, 

μήτε γράφειν προς αυτούς, μήτε γράμματα παρ’ αυτών δέχεσθαι, 

σπουδάσατε δέ μάλλον καί ύμείς άδελφοΐ καί συλλειτουργοί, 

ώς τώ πνεύματι παρόντες τή Συνόδω ημών συμψηφίσασθαι 

δι’ υπογραφής υμετέρας υπέρ του παρά πάντων τών απανταχού συλλειτουργών 

τήν όμοφωνίαν διασώζεσθαι» 

(βιβλ. Γ’, Κεφ. ΙΗ’, παραγρ. Ζ’ Δωδεκαβίβλου). 

Τοσαύτην ευλάβειαν είχον οι «'Αγιοι Απόστολοι προς την αλήθειαν ταύτην, 

ώστε ούτε μέχρι λόγου ψιλού επεκοινώνησαν μετά των παραχαρακτών της ορθής Πίστεως. 

Την αυτήν εύλάβειαν προς αυτήν έχοντες και οι μετ’ αυτούς «'Αγιοι Πατέρες, 

και την αδελφικήν σύμπνοιαν και ομοφωνίαν περί την Ορθόδοξον Πίστιν 

άνόθευτον πάσης παραχαράξεως θέλοντες να διαφυλάξουν, 

εθέσπισαν τα λεγόμενα «απολυτικά και συστατικά γράμματα»

διά τε τους κληρικούς και λαικούς, 

άνευ των οποίων, μεθιστάμενοι εις άλλην επισκοπικήν επαρχίαν, 

εγίνοντο ακοινώνητοι υπό του επιχωρίου Επισκόπου. 

Τα γράμματα αυτά περιείχον βεβαίωσιν 

ότι ο μεθιστάμενος έφερεν άνόθευτον την διδαχήν του Κυρίου, 

ήγουν ότι ομολογεί και φρονεί την Ορθόδοξον Πίστιν 

και διάγει βίον ενάρετον και χριστιανοπρεπή. 

(όρα ΙΑ', Δ' Οικουμ. Σύν.) 

Γ. Δ.