Προς τιμήν του νεοφανούς αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος Ομολογητή, του εν Αμφιάλη διαλάμψαντος, επιλέξαμε, συλλέξαμε και καταγράψαμε κάποια χρονικά περιστατικά του αγίου -καθ΄όλα ομολογουμένως- βίου του από την ομιλία του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 [20] Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Αχαρνών Αττικής. Τα κάτωθι λεχθέντα παρουσιάζονται αποσπασματικά μεν, αλλά με μια ισορροπημένη, διηγηματική και ιστορική ακολουθία, μιας και ήταν αδύνατο να καταγράψουμε ολόκληρη την ομιλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών! Με λεπτή διάκριση και προσεκτική παρέμβαση σε κάποια -ελάχιστα- σημεία επιχειρήσαμε κάποιες μικρές, λεκτικές ''επιδιορθώσεις'', που μπορεί να ήταν συχνά επαναλαμβανόμενοι λόγοι, προκειμένου το κείμενο ν΄αποδοθεί πιο σωστά αναγνωσματικά. Άλλωστε είναι γνωστό, πως διαφέρει- παρασάγγας- ο προφορικός από τον γραπτό λόγο και για τούτο και μόνο επιχειρήσαμε -αυτό που λέμε- να ''χτενίσουμε'' και να ''στρώσουμε'' το κείμενο, προκειμένου να καταστεί ο αναγνώστης -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- έτι περισσότερο ευχαριστιακός κοινωνός του χαρισματικού λόγου του θεοφιλεστάτου! Η ανάρτησή μας χωρίζεται σε δύο μέρη ακολουθούμενη πάντα με το σχετικό βίντεο της ομιλίας προκειμένου η ανάγνωση να είναι ολοκληρωμένη από κάθε άποψη. Μέρον 1ον!
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
''{...} Η Ιερά Σύνοδός μας
-όπως είναι γνωστό εδώ και μερικά χρόνια-
έχει ως μια προτεραιότητά της να παρουσιάσει άγνωστες μορφές κληρικούς κ.λ.π.,
οι οποίοι διέπρεψαν εν Οσιότητι, εν Αγιότητι, εν Ομολογία,
για να τους παρουσιάσει σαν πρότυπα των πιστών μας.
Παλαιότερα -στην Εκκλησία μας του πατρίου ημερολογίου-
ίσως, επειδή υπήρχαν τέτοιες μορφές, πιο γνωστές,
πιο έντονα, πιο συχνά, πιθανόν δεν υπήρχε τέτοια ανάγκη.
Αλλά στις ημέρες μας υπάρχει τέτοια ανάγκη, είμαστε σε δύσκολα χρόνια,
το ξέρουμε όλοι
και έχουμε ανάγκη υποδειγμάτων, παραδειγμάτων
και άλλωστε θα έλεγα, ότι αυτό είναι και ο καλύτερος απολογητικός τρόπος
έναντι αυτών που μας μέμφονται,
μας κατηγορούν
-όπως είναι γνωστό- αντιμετωπίζουμε εναντίον μας μία επιθετικότητα από τους καινοτόμους,
από αυτούς που έχουν ξεφύγει, από τους οικουμενιστάς κ.λ.π.
ή από τους αδιαφόρους ή από σχετικούς μεν,
αλλά που θέλουν να έχουν ένα άλλοθι όπως λέμε,
να ξεφεύγουν δηλαδή και να μην αναλογίζονται τις ευθύνες τους έναντι των αιρετικών ποιμένων τους και να λένε:
''μένουμε κι εμείς εκεί, γιατι έχουμε αγίους κ.λ.π., ενώ εσείς τι έχετε'' μας λένε, έναντι του πατρίου;
Έχουμε μεγάλους αγίους,
αυτό μόνο αρκούμαστε να πούμε και ένας από αυτούς τους μεγάλους αγίους είναι ο άγιος
που θα μιλήσουμε απόψε και θα κάνουμε την διακήρυξή του
-πρώτα ο Θεός- αυτό το Σάββατο (Σάββατο 15 [28] Απριλίου εκκλ. ημερ.),
σ΄αυτό το Μοναστηράκι που έζησε,
στον Άγιο Δημήτριο στην Αμφιάλη
και φυσικά θα είναι καλό να ευρισκώμεθα όλοι εκεί,
αν μπορούμε.
Η ομιλία μας αυτή έχει ακριβώς αυτήν την έννοια, να προετοιμάσει δηλαδή το έδαφος, εφόσον δεν είναι γνωστός πολύ αυτός ο άγιος. Ο άγιος Ιωάννης ο νέος ελεήμων -όπως τον επονονομάζουμε- ο εν Αμφιάλη διαλάμψας, ο Ιωάννης, ο οποίος κατά το επώνυμο ήταν Βαξεβανόπουλος κι εμείς τον ονομάζουμε στην ομιλία μας σήμερα ο ελεήμων ομολογητής.
Ήταν πάρα πολύ γνωστός ως ελεήμων,
είχε την προσωνυμία αυτή όσο ζούσε και μετά,
όσοι τον ενεθυμούντο και διατηρούσαν την μνήμη του ζωντανή, τα πνευματικά του τέκνα,
όσοι τον εγνώρισαν.
Εθεωρείτο ο Γέροντας της Αγάπης -όπως τον έλεγαν-
ή ο Γέροντας των Φτωχών
ή ο ελεήμων Πνευματικός,
γιατι η κύρια ασχολία του ήταν η πνευματική του πατρότητα που καθοδηγούσε πάρα πολλούς πιστούς.
Εμείς τον ονομάζουμε και Ελεήμων Ομολογητή
για να συνδέσουμε ακριβώς αυτό το χάρισμα που είχε, της Ελεημοσύνης με το χάρισμα της Ομολογίας, που ίσως δεν τονίζεται και τόσο ιδιαίτερα.
Δεν ήταν πιθανόν στην πρώτη γραμμή της Ομολογίας με τον Άγιο που πρόπερσι διακηρύξαμε,
τον ηγέτη της εθνικής μας πορείας και καταστάσεως, Άγιο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο.
Αλλά αρκεί να πούμε,
ότι αυτός ήταν ο πνευματικός του Αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου και αυτό τα λέει όλα.
Κατά μία άποψη και ο ίδιος,
ο πατέρας Ιωάννης,
ο άγιος Ιωάννης εξομολογείτο στον Άγιο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο.
Δηλαδή ένας εξομολογείτο στον άλλο και από αυτό μπορούμε να διακρίνουμε και την διακριτικότητα και την αναγνώριση που είχε ο ένας μεγάλος άγιος για τον άλλον.
Ένας άγιος -άλλωστε- μπορεί να καταλάβει καλύτερα έναν άλλο άγιο!
Εμείς οι υπόλοιποι κάτι λίγα μπορούμε να καταλάβουμε και αυτά τα λίγα
θα προσπαθήσουμε να πούμε.
Η διήγησή μας είναι στηριγμένη κυρίως σε κάποιες σημειώσεις -σε μορφή φυλλαδίου- που έβγαλε ένας κληρικός, τώρα πάρα πολύ γέρων και υπέργηρος, κάποιος πατέρας Ακάκιος, ο οποίος είναι σε ένα Μοναστηράκι κάπου στην Εύβοια, στην Μονή Μεταμορφώσεως. Είναι ένας γέροντας που ήταν πρώην Αγιορείτης, ο οποίος είναι τώρα σε πολύ μεγάλη ηλικία, μπορεί να είναι ενενήντα ετών, ίσως και παραπάνω. Αυτός, πριν λίγα χρόνια διετέλεσε πνευματικό τέκνο του Αγίου και διέσωσε μέσω των μαρτυριών που πήρε από μοναχές που ήταν στο Μοναστηράκι, διάφορα περιστατικά ακόμα για τον Άγιο Ιωάννη και τα κατέγραψε. Και με την βοήθεια κάποιου καθηγητού, ο οποίος κατάγεται από την Εύβοια, αλλά διαμένει στην Αμερική, ο καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Ιωάννης Καλλιανιώτης, έγραψαν ο καθένας από αυτούς και από ένα ένα φυλλάδιο για τον Άγιο. Αυτά βέβαια δεν υπάρχουν και δεν κυκλοφορούν. Στο διαδίκτυο μπορεί να τα βρει κανείς, αλλά θα έλεγα είναι σε μια γλώσσα έτσι κάπως ''αρχαιοπρεπή'' και με τρόπο γραμμένα λίγο μη μεθοδολογικό, λίγο ακατάστατα κι έτσι ένας μέσος πιστός δεν μπορεί να τα παρακολουθήσει.
Υπάρχει και ένα άλλο φυλλάδιο που έγραψε
ένα πνευματικό τέκνο του Αγίου Γέροντος Ιωάννου,
ένας γιατρός ο κ. Απόστολος Συρακόπουλος
-επίσης δεν κυκλοφορεί και αυτό-
και υπάρχει και ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα ''Ορθόδοξος Τύπος'',
εφημερίδα που είναι του νέου ημερολογίου,
η οποία το 1975 έγραψε για τον Άγιο Ιωάννη,
γιατι τότε ο Άγιος έκανε ένα μεγάλο θαύμα!
Δηλαδή δέκα χρόνια μετά την κοίμησή του εμφανίστηκε σε κάποιον εργάτη,
που είχε πάει να εργαστεί σε ένα άλλο Μοναστηράκι που είχε στην Ν. Πεντέλη,
της Αγίας Τριάδος.
Εκεί εμφανίστηκε στον τεχνίτη, που είχε πάει να κάνει μία κατασκευή
και τον βοήθησε να κάνει αυτή την κατασκευή για αρκετή ώρα που ήταν μαζί.
Εκ των υστέρων φυσικά αυτός αναγνώρισε,
ότι ο Γέροντας που ήταν μαζί του ήταν ο κεκοιμημένος Άγιος Ιωάννης.
Δεν τον γνώριζε,
αλλά από φωτογραφία που είδε έπειτα τον αναγνώρισε ποιος ήταν.
Και επί τη ευκαιρία αυτή,
ο ''Ορθόδοξος Τύπος'' έκανε μια αναφορά στον Άγιο Γέροντα Ιωάννη,
χωρίς -βέβαια εννοείται- να λέει πως ο Γέροντας ήταν της Εκκλησίας του πατρίου ημερολογίου
για... ευνόητους λόγους.
Αλλά θέλω να πω,
ότι ακόμα και άνθρωποι που ήταν εχθρικά διακείμενοι σ΄εμάς και έγραφαν άσχημα εναντίον μας,
δεν μπορούσαν και ν΄αποκρύψουν τόσο μεγάλους Αγίους
και διέσωσαν ένα τόσο μεγάλο περιστατικό,
μίας τόσο μεγάλης, συγχρόνου αγίας μορφής!
''{...}Ήταν σκεύος εκλογής, δηλαδή ήταν άνθρωπος προσευχής με ιδιαίτερη αγάπη στην ανάγνωση του Ψαλτηρίου. Του άρεσε πάρα πολύ η ανάγνωση του ''Ψαλτηρίου''. Είχε πάντα ένα ''Ψαλτηράκι'' μαζί του και όποτε είχε κενό χρόνο το διάβαζε. Και μάλιστα -πως είναι τώρα, όταν είσαι αγαθός άνθρωπος, πως σε καθοδηγεί ο Θεός- ενώ καμμιά φορά -λέει- ξεχνιόταν, που θα μπορούσε να διαβάσει ''Ψαλτήρι'' που ήταν -ας το πούμε έτσι η ευχαρίστησή του και ας το πούμε έτσι η ψυχαγωγία του- όταν είχε κενό χρόνο και θα μπορούσε να διαβάσει ''Ψαλτήρι'', αλλά έκανε κάτι άλλο ή δεν έκανε τίποτε, άκουγε λέει μέσα του σταθερά μια φωνή που του έλεγε: ''Γεώργιε διάβασε το ''Ψαλτήρι'' σου!'' Και αμέσως ''συνήρχετο'' και έψαχνε το βιβλιαράκι του. Και μάλιστα εκείνη την εποχή που ήταν νέος ακόμη -του ήρθε κάτι φυσικό βέβαια και όχι τόσο σπάνιο ή εντυπωσιακό- είχε αντιμετωπίσει ισχυρό, σαρκικό πόλεμο. Σ΄εκείνο τον σαρκικό πόλεμο που πέρασε ως νέος, έναν πολύ ισχυρό ''κλονισμό'' -ας το πούμε έτσι- μελετούσε συστηματικά το ''Ψαλτήρι'' για πέντε ολόκληρα χρόνια! Για πέντε ολόκληρα χρόνια πλέον το ''Ψαλτήρι'', το είχε μάθει απ΄έξω! Τόσο πολύ είχε δοθεί, είχε επιδοθεί στην μελέτη του. Όχι έτσι γρήγορα - γρήγορα να τελειώνουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι λέει, αλλά με κατανόηση. Δηλαδή ανάγνωση -σαν να λέμε- με επίγνωση! Καταλάβαινε από ένα σημείο και πέρα, διότι του ''άνοιξε'' ο Θεός τον νου, κατανοούσε το ''Ψαλτήρι'' πλέον πολύ καλά και το θεωρούσε ως φάρμακο και το συνέστηνε και σε άλλους για τους σαρκικούς πειρασμούς. Διότι έλεγε, ''αν σε πειράζει σαρκικός πειρασμός να διαβάζεις -μετά προσοχής και προσευχητικά- όχι γρήγορα και αδιάφορα''. Με επίγνωση και κατανόηση να διαβάζεις το άγιο ''Ψαλτήριο'' και θα βρεις ανακούφιση. Προφανώς αυτό το έλεγε από την πείρα του. Μέσα του, καθώς προχωρούσε ο καιρός και περνούσε, του ωρίμασε βέβαια και η σκέψη του Μοναχισμού!
{...} Μάζεψε λίγα πραγματάκια,
μπήκε σε κάποιο βαπόρι του Πειραιά
και αποφάσισε να πάει στο Άγιον Όρος για να γίνει Μοναχός.
Καθώς ταξίδευε στο Άγιον Όρος είδε ένα όραμα,
είδε ζωντανά στον ουρανό τρεις σταυρούς φωτεινούς!
Κι άκουσε μία φωνή που του έλεγε επί λέξη:
''Γεώργιε επίστρεψε πίσω, διότι έχεις αναλάβει''
του είπε εδώ η φωνή, αν και έχει δει τρεις σταυρούς,
του είπε
''έχεις αναλάβει τέσσερεις σταυρούς:''
την μητέρα σου και τις τρεις αδελφές σου.
Σε προορίζω να γίνεις κληρικός και θα σώσεις πολλές ψυχές!''
Η φωνή ήταν τόσο επιτακτική, που δεν σήκωνε σαν να λέμε αναβολή.
Τώρα δεν γνωρίζουμε αν πήγε στο Άγιον Όρος
κι αν επέστρεψε μετά με το ίδιο καραβάκι
ή αν έκανε μια στάση στη Θεσσαλονίκη ή κάπου αλλού,
όμως δεν προχώρησε περαιτέρω.
Αλλά επειδή είναι απλή ψυχή βλέπετε και παραδομένη στο θέλημα του Θεού
δεν δυσκολεύεται ν΄αλλάξει το σχέδιό του και να πει:
''Θεέ μου πάλι πίσω με στέλνεις, αφού από εκεί έφυγα''.
Εδώ όμως άκουσε κάτι άλλο,
ότι πρέπει να φροντίσει για την οικογένειά του,
την μητέρα του και τις τρεις αδελφές του
και ότι τελικά προορίζεται και για κληρικός
και ότι θα σώσει και ψυχές!
Υπακούοντας λοιπόν στην Θεία Βουλή επέστρεψε στον Πειραιά προς μεγάλη χαρά της οικογενείας του, που τον είχαν πίσω. Είμαστε στην εποχή που ήδη το '24, δύο μόλις χρόνια μετά, αφού ήρθαν οι πρόσφυγες απ΄την Μ. Ασία, προηγήθηκε η ημερολογιακή καινοτομία, η γνωστή ημερολογιακή μεταρρύθμιση του 1924. Μόλις, μετά δύο χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, τώρα επρόκειτο για μια Πνευματική Καταστροφή πλέον. Είχαμε προηγουμένως εθνική καταστροφή και μετά από δύο χρόνια -σαν αυτοί που το έκαναν ήθελαν να ολοκληρώσουν το κακό- έκαναν και πνευματική καταστροφή. Να διαιρέσουμε λοιπόν και τον λαό για να βάλουμε το νέο ημερολόγιο του Πάπα για να συνεορτάζουμε, να ''εκσυγχρονίσουμε'' την Εκκλησία, να πνεύσει ''νέος άνεμος'' και στα εκκλησιαστικά. Η Εκκλησία ν΄ακολουθήσει την Πολιτεία, γιατι με πολιατική παρέμβαση έγινε αυτό και κυρίως για να εφαρμοστούν πράγματα στην Εκκλησία, τα οποία δεν ήταν κατά το θέλημα του Θεού! Η αλλαγή του ημερολογίου δεν ήταν θέλημα Θεού!
{...} Οι άνθρωποι όμως σαν τον Γεώργιο Βαξεβανόπουλο
και τόσες άλλες εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι
δεν ήταν δυνατό να εξαπατηθούν!
Αυτοί που αντέδρασαν στην ημερολογιακή καινοτομία,
οι πρώτοι,
κάτι λίγοι λαικοί και κάτι λίγοι κληρικοί αρχικώς,
μετά φούντωσε -ας πούμε- η αντίδραση
κι έγιναν χιλιάδες και εκατομμύρια.
Ήταν καθοδηγημένοι από το Πνεύμα του Θεού, γι΄αυτό κι ο Θεός έδινε τόσα θαύματα, τους στερέωσε με θαύματα.
Συν το μεγάλο θαύμα του Σταυρού το '25, εδώ στον Υμηττό.
Θαύμα με εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού πρέπει να ξέρουμε ότι έγινε και στην Κρήτη το 1937.
Όπως ακριβώς το '25 εμφανίστηκε εδώ στον Υμηττό ο Σταυρός,
έτσι σε αγρυπνία των Παλαιοημερολογιτών της Κρήτης σε ένα βουνό, στα Αστερούσια Όρη,
σε μια κορυφή,
οι του πατρίου
(τρεις ιερείς με πάρα πολύ κόσμο, τρεις χιλιάδες)
έκαναν αγρυπνία του Σταυρού και εμφανίστηκε πάλι του Σταυρού με το πάτριο,
ο Τίμιος Σταυρός στον ουρανό!
Αυτό έγινε γνωστό σε χιλιάδες κόσμο, υπήρξαν μάρτυρες.
Από κάτω από αυτό το όρος είναι μία Μονή,
που είχε μείνει επίσης με το πάτριο και διώχθηκε γι΄αυτό και αργότερα άλλαξε,
η Μονή του Κουδουμά,
μια πολύ γνωστή Μονή στην Κρήτη που ανέδειξε μεγάλους αγίους στις αρχές του 20ου αιώνος,
τους αδελφούς Παρθένιο και Ευμένιο
και άλλους μετά μεγάλους Πατέρες που αναδείχθηκαν από αυτή την Μονή
και ήταν και υπερασπιστές του πατρίου.
Όπως και ένας ιερεύς που ήταν σ΄αυτήν την αγρυπνία,
ο πατέρας Χαράλαμπος Σταματάκης,
ο οποίος εκοιμήθη το 1972,
πολύ άγιος ιερέας,
που το '35 με θαύμα του Θεού εστράφη στο πάτριο.
{...} Το όνομα Ιωάννης που έλαβε στην μοναχική κουρά του ήταν προς τιμήν του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, όχι του Τιμίου Προδρόμου και αυτό το όνομα στην κουρά του αποκαλύφθηκε από Θεού! Ήταν δηλαδή κατόπιν θείας αποκαλύψεως να ονομαστεί στην κουρά του Ιωάννης, προς τιμήν του αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη! Και μόλις στο 1943, μέσα στην Κατοχή δηλαδή, στα πάρα πολύ αυτά δύσκολα χρόνια, χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας, τον Οκτώβριο του 1943 από έναν Επίσκοπο του πατρίου, των Κυκλάδων κ. Γερμανό Βαρυκόπουλο.
Ήταν ένας επίσκοπος
που χειροτόνησαν οι πρώτοι αρχιερείς του '35,
που εξήλθαν με το πάτριο ημερολόγιο:
Δημητριάδος Γερμανός, πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος και Ζακύνθου Χρυσόστομος.
Αυτοί χειροτόνησαν τέσσερεις Επισκόπους, μόλις επέστρεψαν στο πάτριο.
Ένας από τους τέσσερεις που χειροτόνησαν
ήταν και ο Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος.
Αυτός ο Επίσκοπος λοιπόν χειροτόνησε τον πατέρα Ιωάννη το '43
για κληρικό και πνευματικό.
Ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός ήταν γνωστός για τον ζήλο του,
ερχόταν κι εδώ στην Μονή που είμαστε, της Αγίας Παρασκευής.
Είναι αυτός που έκανε το παρεκκλήσιο της Θεοτόκου
και έκανε τα εγκαίνια του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 1936.
{...} Κι όπως είναι γνωστό
εδώ μόναζε κι ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος ο Κρης,
ο κτήτορας της Μονής.
Δεν ξέρουμε,
αν εγνωρίζοντο με τον πατέρα Ιωάννη,
γιατι ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος εκοιμήθη ακριβώς την χρονιά
που αυτός έγινε κληρικός το '43.
Τον Ιανουάριο του '43,
ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος εκοιμήθη και την ίδια εκείνη την χρονιά,
τον Οκτώβριο,
ο άγιος Γέροντας Ιωάννης χειροτονήθηκε από των Κυκλάδων Γερμανό
ιερεύς και πνευματικός.
(Τέλος του 1ου Μέρους)
Υ.Γ.1: Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
του Ιερομονάχου π. Ακακίου του Ι. Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ευβοίας
υπό τον τίτλο:
''ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΤΑΙΩΣ,
Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.
Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου