Προς τιμήν του νεοφανούς αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος Ομολογητή, του εν Αμφιάλη διαλάμψαντος, επιλέξαμε, συλλέξαμε και καταγράψαμε κάποια χρονικά περιστατικά του αγίου -καθ΄όλα ομολογουμένως- βίου του από την ομιλία του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 [20] Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Αχαρνών Αττικής. Τα κάτωθι λεχθέντα παρουσιάζονται αποσπασματικά μεν, αλλά με μια ισορροπημένη, διηγηματική και ιστορική ακολουθία, μιας και ήταν αδύνατο να καταγράψουμε ολόκληρη την ομιλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών! Με λεπτή διάκριση και προσεκτική παρέμβαση σε κάποια -ελάχιστα- σημεία επιχειρήσαμε κάποιες μικρές, λεκτικές ''επιδιορθώσεις'', που μπορεί να ήταν συχνά επαναλαμβανόμενοι λόγοι, προκειμένου το κείμενο ν΄αποδοθεί πιο σωστά αναγνωσματικά. Άλλωστε είναι γνωστό, πως διαφέρει- παρασάγγας- ο προφορικός από τον γραπτό λόγο και για τούτο και μόνο επιχειρήσαμε -αυτό που λέμε- να ''χτενίσουμε'' και να ''στρώσουμε'' το κείμενο, προκειμένου να καταστεί ο αναγνώστης -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- έτι περισσότερο ευχαριστιακός κοινωνός του χαρισματικού λόγου του θεοφιλεστάτου! Η ανάρτησή μας χωρίζεται σε δύο μέρη ακολουθούμενη πάντα με το σχετικό βίντεο της ομιλίας προκειμένου η ανάγνωση να είναι ολοκληρωμένη από κάθε άποψη.
Μέρος 2ον.
Τελευταίον!
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
{...} Οι κύριες ασχολίες του αγίου Γέροντος Ιωάννου ήταν οι ιερές ακολουθίες
-ήταν λειτουργός δηλαδή-
και η κύρια πνευματική του εργασία ήταν πνευματικός πατέρας.
Δεν είχε δηλαδή κάποιο άλλο διακόνημα,
όλο το 24ωρο να αφιερωνόταν δεν του έφτανε ως πνευματικός πατέρας.
Είχε καθιερωθεί ως αφανής πνευματικός Μοναχών και λαικών και
όπως είπαμε και αυτού, του αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου!
Ως προς την αποδοχή των πιστών του νέου ημερολογίου
αρχικώς ήταν απορριπτικός,
δηλαδή δεν ήθελε να εμπλακεί με πιστούς του νέου ημερολογίου
που έρχονταν και του ζητούσαν την πνευματική του βοήθεια, κάλυψη και συμβουλή.
Μόνο συμβουλή έδινε, αλλά δεν αναλάμβανε.
Αλλά σιγά-σιγά καθώς καθιερώθηκε ως πνευματικός και η φήμη του απλώθηκε,
χωρίς να το θέλει πλέον,
δηλαδή ένα κύμα ανθρώπων ήρχοντο προς αυτόν και ζητούσαν πνευματική βοήθεια.
Ένα απόγευμα πριν κάνει τον Εσπερινό είδε μια ομάδα ανθρώπων αγνώστων,
που δεν ήταν φυσικά του πατρίου,
ζήτησαν δε εξομολόγηση και αυτός τους απέπεμψε.
Είπε ότι δεν μπορεί να τους αναλάβει.
Μετά πήγε να κάνει Εσπερινό και όταν μπήκε στην εκκλησία,
του φάνηκε πως είδε στο τέμπλο του ναού που είναι οι εικόνες,
του φάνηκε σαν να υπήρχε μια οθόνη κι εκεί του φάνηκαν οι ψυχές των ανθρώπων.
Πως είναι οι ψυχές, δεν ξέρουμε, είδε όμως όραμα!
Άκουσε τότε μια φωνή που του έλεγε:
''Ιωάννη, γιατι δεν δέχεσαι αυτούς που ήρθαν στην εξομολόγηση
και τους διώχνεις έτσι άσπλαχνα;''
Βέβαια να πούμε και αυτό, όχι για μυστηριακή εξυπηρέτηση αδιάκριτη, αλλά για διαφώτιση, βοήθεια, ώστε σιγά-σιγά όσοι από αυτούς ήταν καλοπροαίρετοι να προσέλθουν και στο πάτριο. Αυτό ήταν το σκεπτικό.
Σε μια άλλη περίπτωση
ενώ έκανε τον μοναχικό του κανόνα,
μία νύχτα του παρουσιάστηκε ο ίδιος ο Κύριός μας
ως καλός ποιμήν
και στα δεξιά Του -λέει- είχε πρόβατα, κανονικά, λευκά και ωραία και
στα αριστερά Του είχε πάλι πρόβατα,
αλλά ήταν μαυρισμένα, καψαλισμένα,
ήταν δηλαδή σε μια κατάσταση αξιοθρήνητη.
Τρόμαξε ο Γέροντας που είδε αυτό το θέαμα,
που είδε τον Κύριο ζωντανό μπροστά του κι αναρωτήθηκε,
τι συμβαίνει, γιατι είναι αυτά τα πρόβατα έτσι μαυρισμένα.
Και του είπε ο Κύριος:
''Τα καμμένα πρόβατα είναι τα νεοημερολογίτικα τέκνα μου,
που στέλνω για να τα φωτίζεις κι εσύ τα διώχνεις.
Θα σου τα ζητήσω εν ημέρα Κρίσεως,
διότι δεν είναι δικό σας δικαίωμα
-αυτό είναι σημαντικό που λέει ο Κύριος-
να τα επαναφέρετε στη Γνησία Ορθοδοξία.
Αυτό -λέει ο Κύριος- εγώ το διευθύνω!''
Το καταλαβαίνουμε;
Εσείς -λέει- να τα δέχεσθε και
όσα επιστρέψω εγώ θα γυρίσουν στην ορθή γραμμή της δεξιά μου!
Τι θέλει να πει με αυτό Κύριος;
Για να στραφεί κάποιος από το νέο στο πάτριο,
ο ίδιος ο Κύριος το διευθύνει!
{...} ''Για τις αμαρτίες του λαού -του είπε ο Κύριος'' επέτρεψα αυτόν τον διχασμό της Εκκλησίας!'' Με τις αμαρτίες του λαού έγινε και η Μικρασιατική Καταστροφή και κάποιοι θέλησαν να την ολοκλρώσουν και ως πνευματική καταστροφή. Αν δεν υπήρχαν αμαρτίες δεν θα το παραχωρούσε αυτό ο Θεός. Γιατι έγινε διαίρεση παλαιού και νέου στην Ελλάδα; Το σκεφθήκαμε ποτέ; Ο Κύριος πάντως το λέει εδώ ''για τις αμαρτίες του λαού. ''Εσύ -είπε- δέξετέ τα και προστάτευσέ τα αυτά που σου στέλνω''. Έτσι του είπε μόνο ο Κύριος και Τον έχασε από μπροστά Του! {...} Μάλιστα ο Θεός τον αξίωσε στη βάπτιση μιας μεγάλης γυναίκας που έκανε -είτε ετερόδοξη, είτε αλλόδοξη δεν το ξέρουμε αυτό- στον Άγιο Δημήτριο Αμφιάλης να δει και αγγέλους που ήταν παρόντες στη βάπτιση δεξιά και αριστερά της κολυμβήθρας, οι οποίοι συμπαραστέκοντο και φυσικά έτσι γίνεται και στην λειτουργία σε όλα τα Μοναστήρια. Κάποτε ο Θεός επιτρέπει να φανούν αυτά για να μας ενισχύσει.
Στην μεγάλη εποχή του διωγμού -το '51, '52- επί Σπυρίδωνος Βλάχου
έγιναν και εφαρμόστηκαν φοβερά μέτρα
αποσχηματισμού, συλλήψεως και διώξεως, εκτοπίσεως και εξορίας των ιερέων μας.
Ο πατέρας Ιωάννης δεν εξαιρέθηκε,
επέδραμαν και εναντίον αυτού, ενώ ήξεραν τι αγαθός άνθρωπος ήταν και
πόσο καλό και αγαθό έργο επιτελούσε, δηλαδή ευεργετικό.
Δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, ούτε είπε και κακό για κανέναν.
Κι όμως εναντίον και αυτού επέδραμαν αστυνομικά όργανα, με εντολή ανωτέρων.
Δύο φορές του επιτέθηκαν στο Μοναστηράκι του και τις δύο φορές γλύτωσε θαυματουργικά!
Δεν επέτρεψε ο Θεός να συλληφθεί, ούτε και να πάθει κανένα κακό.
Την μία φορά ήταν εκτός ακολουθίας και ο άγιος ήταν μέσα στο ιερό του Ναού,
δίπλα από την αγία τράπεζα γονατιστός και προσηύχετο.
Μπήκαν οι αστυνομικοί μες στο Ναό, δεν τον είδαν, όρμησαν και μέσα στο ιερό βήμα
-μη σεβόμενοι φυσικά τίποτα- πήγαν
γύρω - γύρω από την αγία τράπεζα,
έψαξαν τα πάντα κι έφυγαν άπρακτοι...!
Απλά ο Θεός τον κατέστησε αν όχι αόρατο, πάντως τον διεφύλαξε και τον ''σκέπασε''
κι αυτός ήταν δίπλα και γονατιστός...!
Άλλη φορά έκανε ακολουθία μέσα στο Ναό,
όρμηξαν οι αστυνομικοί και ο άγιος
-ενώ τους άκουσε-
συνέχιζε την ακολουθία και αισθάνθηκε ότι ήρθαν με κακό σκοπό,
ωστόσο εκφωνούσε πιο δυνατά και του έλεγαν οι Μοναχές να σιγάσει,
γιατι ήρθαν οι αστυνομικοί να τον συλλάβουν.
Αυτός όμως έλεγε με θεία ζέση και ιερό ζήλο:
''Να σας πω,
εμείς θα κάνουμε την ακολουθία μας όσο πιο δυνατά και έντονα και
η Παναγία μας τους παίρνει την ακοή και φεύγουν!''
Και δεν ακούστηκε τίποτε,
όπως και έγινε!...
{...} Είναι γνωστά, αυτά δημοσιεύθηκαν και πρόπερσι που κάναμε την αγιοκατάταξη του πρώην Φλωρίνης κ. Χρυσοστόμου, ότι ο άγιος Ιωάννης έλαβε τις προηγούμενες ημέρες θεία ειδοποίηση, να πάει να ενημερώσει τον άγιο Χρυσόστομο, ότι επίκειται το τέλος του, έχει τελειώσει ο αγώνας του και έχει ετοιμασθεί ο θρόνος του εν ουρανοίς! Γιατι πράγματι, ο άγιος Ιωάννης ''είδε'' τους δύο αγίους -τον Τίμιο Πρόδρομο και τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο- να φτιάχνουν ουράνιο θρόνο και ότι έμεινε ακόμη λίγη εργασία... Και του είπαν: ''Πατέρα Ιωάννη, πήγαινε να ειδοποιήσεις τον πρώην Φλωρίνης, διότι γι΄αυτόν είναι αυτός ο θρόνος! Τελείωσε η αποστολή του, ο θρόνος του είναι έτοιμος!'' Κι ο άγιος έλεγε: ''Μα πως να πάω και να πω τέτοιο πράγμα;'' '''Οχι -έλεγαν- θα του το πεις''. Και πήγε την παραμονή 6 Σεπτεμβρίου του 1955 -ο άγιος Χρυσόστομος εκοιμήθη στις 7- στο σπίτι του, που έμενε με την ανηψιά του στην Κυψέλη, αλλά, όταν πήγε ο άγιος Ιωάννης, έλειπε ο πρώην Φλωρίνης. Τον περίμενε -ο άγιος πρώην Φλωρίνης ήταν στα 85 του τότε- και μόλις ήρθε του είπε: ''Δυσκολεύομαι να σας το πω, αλλά έχω λάβει μία αποκάλυψη για σας. Τότε του είπε κι ο άγιος πρώην Φλωρίνης: ''Να μου το πεις πατέρα Ιωάννη, γιατι κι εγώ έλαβα μια πληροφορία, ''φεύγω! Το ξέρω!'' Και πράγματι τον εξομολόγησε τελευταία φορά και την ίδια βραδυά εκοιμήθη...!
{..} Ο άγιος Ιωάννης της Αμφιάλης ήταν φιλάσθενος άνθρωπος.
Κάποτε όμως τον ''έσφιξαν'' τόσο πολύ οι πόνοι και
προσευχόταν γονυπετής να τον απαλλάξει ο Χριστός μας
λίγο από τους πόνους που τον πλάκωσαν.
Κι άκουσε αυτή την φωνή που άκουγε -την χαρακτηριστική- να του λέει:
''Ιωάννη!
Αυτά (οι πόνοι) είναι ο σταυρός σου.
Θέλεις να σου τον αφαιρέσω;
Με αυτόν θα στεφανωθείς'' του είπε ο Κύριος! +
Και βέβαια αυτός του απάντησε:
''Γεννηθήτω το θέλημά Σου Κύριε!''
Είχε μεγάλο πόθο να πηγαίνει στους Αγίους Τόπους.
Τότε δεν πήγαιναν με αεροπλάνο, πήγαιναν με πλοίο.
Επτά φορές πήγε στους Αγίους Τόπους και κάθε φορά είχε μεγάλη, πνευματική χαρά, βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό
με προτροπή του ιερού Χρυσοστόμου μας!
Σ΄ένα τέτοιο ταξίδι ξέσπασε πυρκαγιά φοβερή και κινδύνευσε το πλοίο.
Ο άγιος Ιωάννης έσπευσε με τον σταυρό στα χέρια και έκανε θερμή προσευχή να τους γλυτώσει ο Κύριος,
αφού πήγαιναν στους Αγίους Τόπους.
Και πράγματι έσβησε θαυματουργικά η φωτιά!
{...} Κάποτε στην Θεία Λειτουργία ένιωσε φοβερό πονοκέφαλο και πόνους στην κοιλιακή χώρα σε τόσο φοβερό βαθμό, που διπλώθηκε στα δύο μέσα στο ιερό. Πώς έβγαλε την Λειτουργία εκείνη την ημέρα δεν ξέρει. Μετά βίας την έκανε, μετά ξεκουράστηκε και το βράδυ είχαν αγρυπνία, γιατι ξημέρωνε μια εορτή. Το βράδυ καθώς θυμίαζε, πήγε μπροστά σε μια γυναίκα που ήταν δαιμονιζομένη, η οποία πετάχτηκε και του είπε: ''Είδες Ιωάννη, τι σου έκανα το πρωί στην Λειτουργία για να σταματήσεις; Με αναίδεια ο δαίμονας. Οπότε ο άγιος επετίμησε το δαινόνιο και αυτό εξήλθε και είπε: ''Φεύγω, γιατι με έκαψες!''
Κάποτε -λέει- εξομολόγησε μια γυναίκα,
την οποία κρατούσε ο διάβολος ''δεμένη''.
Γιατί ήταν -δαιμονικά- τώρα αυτή ''δεμένη'';
Γιατί ό άγιος της ανακάλυψε κρυφά αμαρτήματα
που τα έκρυβε και πιθανόν αυτή να τα ξέχασε,
αλλά ήταν σοβαρά και βαριά.
Και της είπε,
αν δεν φύγουν αυτά, το ''δέσιμό'' σου δεν φεύγει.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το λέμε και να το τονίζουμε
για όσους και όσες αισθάνονται ''δεμένοι'' ή ''δεμένες''.
Και νομίζουν,
πως θα σου διαβάζουν μια ευχή και ''λύνεσαι''.
Μακάρι να ήταν έτσι εύκολα.
Αν δεν φύγουν αυτά, τα οποία έχουν συσσωρευθεί,
δεν ''λύνεσαι'' με τίποτα,
όσες ευχές και να σου διαβάσουν.
Αυτό είπε ο άγιος σ΄αυτήν.
Της τα ανακάλυψε, της τα ανέσειρε, της τα απέσειρε
και μόνο τότε ''λύθηκε''
κατόπιν της ''συγχωρητικής ευχής'' που της διάβασε.
Ο άγιος Ιωάννης, όπως και όλοι οι άλλοι οι άγιοι
είχε υπερβολική αγάπη στην Παναγία μας,
την οποία αξιώθηκε σε αυτή την ζωή να την δει τρεις φορές!
Μάλιστα κάποτε
άκουσε ότι κάποιοι άνθρωποι είχαν έλθει από την Αμερική
-Έλληνες επηρεασμένοι από αιρετικούς-
κατηγορούσαν την Παναγία μας ή μέχρι και βλασφημούσαν.
Και αναγκάστηκε παρ' όλο που δεν είχε καταπιαστεί με τέτοια θέματα
-με θεία φώτιση-
να γράψει ένα ειδικό βιβλιαράκι, πάρα πολύ καλό
-το οποίο σώζεται ιστορικά, αλλά δεν υπάρχει σε διάθεση-
''Ο Βίος της Υπεραγίας, Δεσποίνης ημών και Θεοτόκου Μαρίας''
Πειραεύς 1963.
Το '63 το εξέδωσε,
τρία χρόνια πριν κοιμηθεί και το οποίο έδωσε σε αυτούς τους ανθρώπους,
οι οποίοι μετεστράφησαν και μετενόησαν,
όταν διάβασαν για την Παναγία μας πράγματα που δεν γνώριζαν...
{...} Η Σύνοδός μας στο τέλος της χρονιάς που πέρασε αποφάσισε την επίσημη διακήρυξη της αγιότητάς του. Την πρώτη τιμή του αγίου, την έκανε στην μνήμη του στις 26 Ιανουαρίου. Μια μέρα νωρίτερα -για να μην συμπέσει με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο- ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς κ. Γερόντιος, εκεί στο Μοναστηράκι του αγίου στην Αμφιάλη, ήταν από βραδύς εκεί με τα λείψανά του και λέει, ότι ενώ το βράδυ τον έβγαλαν και τα λείψανά του ήταν κανονικά και δεν έβγαζαν τίποτε, την άλλη ημέρα το πρωί που πήγε στην ακολουθία του Όρθρου και στην Θεία Λειτουργία, η κάρα του -ειδικώς και όχι τα υπόλοιπα οστά- ήταν σαν να είχε βραχεί, είχε παρουσιάσει σαν να λέμε εμφύδρωση. Είχε αναδύσει ένα ''υγρό'', το οποίο ήταν ευώδες! Όσοι προσκύνησαν εκεί, μπορούν να το εξιστορήσουν. Ήταν μια φανέρωση της ευαρεσκείας του και θα έλεγα της παρουσίας του, της πνευματικής!...
Υ.Γ.1: Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
του Ιερομονάχου π. Ακακίου του Ι. Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ευβοίας
υπό τον τίτλο:
''ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΤΑΙΩΣ,
Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.
Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου