ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ''ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ''
1923
Η κίνηση για την ''Έ ν ω σ η τ ω ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν'' -όρος, που ήταν πασίγνωστος ήδη τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα- δεν υποβοηθείτο μόνο δια μέσου της εκκλησιαστικής οδού, αλλά και δια του Τύπου, της συγγραφής βιβλίων, ακόμη και από την δημιουργία συλλόγων, πνευματικών συνεδρίων, αλλά και ορθοδόξων ή και διαχριστιανικών ''αδελφοτήτων'', όπως είναι και η ''Α δ ε λ φ ό τ η τ α Π ρ ο ς Ε ν ό τ η τ α Τ η ς Π ί σ τ ε ω ς'' (Fellowship of Unity) με έδρα το Κάιρο της Αιγύπτου, που παρουσιάζουμε παρακάτω.
Η ονομασία του συλλόγου -εν πρώτοις- είναι παραπλανητική, γιατι η ενότητα της Πίστεως (ως αυτοονομάζεται) δεν προυποθέτει επ΄ουδενί την Ενότητα μετά των αιρετικών ''εκκλησιών, χωρίς αυτές να έχουν μετανοήσει, γιατι δεν υπάρχει η ίδια ορθοτομημένη Πίστη με την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία'', αλλά και κατά δεύτερον, την Ενότητα της Πίστεως την συγκροτούν -μόνο και εν αληθεία- οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο. Επί τω προκειμένω, η ''Αδελφότητα'' που καταγράφουμε, συγκροτήθηκε αποκλειστικά και μόνο για την ήδη γνωστή στον ελλαδικό χώρο και τα ορθόδοξα Πατριαρχεία, ''Έ ν ω σ η τ ω ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν''.
Εδρεύει στο Κάιρο της Αιγύπτου, αποτελείται από Ορθοδόξους, αλλά και από χριστιανούς ποικιλόμορφων, ''αιρετικών'' δοξασιών, που συνεργάζονται με πολλαπλούς τρόπους για την ψευδοένωση. Μέλη της είναι ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος (1853-1925), οι περισσότεροι Μητροπολίτες του Πατριαρχείου, θεολόγοι, πρόεδροι συλλόγων, νομικοί, αλλά και κληρικοί και λαικοί από ετερόδοξες ''εκκλησίες'', που ζουν και δρουν στα διοικητικά όρια του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας. Πρόεδρος είναι ο Κ. Βρυάκος -δικαστής- με Γενικό Γραμματέα τον Α γ γ λ ι κ α ν ό Α. Σ κ ω τ. Σκοπός της αδελφότητας είναι κατά βάση η ''Ένωση πασών των Εκκλησιών'' και για τούτο, τα μέλη της καλούνται να έχουν επίσημη και τακτική κοινωνία με όλα τα αιρετικά δόγματα της Αιγύπτου, να διοργανώνουν εράνους για την βοήθεια των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής και να συσφίγγουν ποικιλοτρόπως τους δεσμούς, με όλους τους λοιπούς και κατ΄όνομα μόνο, εν Χριστώ ''αδελφούς τους''.
Στις 30 Απριλίου 1923 συνεδριάζουν επίσημα για τους σκοπούς του συλλόγου, λίγες μόνο ημέρες πριν την έναρξη του ''πανορθοδόξου'' συνεδρίου της Κων/πολης. Το γεγονός καλύπτεται -ως φυσικό επακόλουθο- από τα εκκλησιαστικά περιοδικά του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και τις εφημερίδες των ομογενών της Αιγύπτου, τον ''ΠΑΝΤΑΙΝΟ'', τον ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΑΡΟ'', όπως και από την ημερήσια πολιτικοκοινωνική εφημερίδα (βενιζελικής κατεύθυνσης) ''ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ'' που κυκλοφορεί αδιάκοπα από το 1878. Οι ''ευσεβείς'' πόθοι της αδελφότητας για το είδος, το χαραχτήρα, αλλά κυρίως για την μεθοδολογία επεξεργασίας αυτής της ψευδοένωσης είναι ηχηρές. Θυμίζουν έντονα, τους δημοσίους επαίνους και τις ανεκλάλητες, συγγραφικές ''ζωτοκραυγές'' κάποιων δικών μας κληρικών και θεολόγων, που έλαβαν μέρος στο Παλαιοκαθολικό Συνέδριο της Λυκέρνης το 1895 και εκθείαζαν -σχεδόν έξαλλα- τον λόγο του προέδρου των Παλαιοκαθολικών R. Rhilippi και τον μετέφεραν αργότερα αυτούσιο σε συγγράμματά τους.
Στο λόγο αυτό γίνεται επίσημα αναφορά για την ''Οικουμενική Εκκλησία'', αλλά και για τα δογματικά θέματα, που μόνο αυτή δύναται να επιλύσει, άμα τη ...Ένωσή της... φυσικά! Έλεγε ο πρόεδρος των Παλαιοκαθολικών γνωρίζοντας, ότι απέναντί του βρίσκονταν και καλεσμένες αντιπροσωπείες από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και αυτή της Ρωσίας: ''Δεν σκοπούμεν ενταύθα δογματικά ζητήματα να λύσωμεν, διότι, ούτε εκλήθημεν προς τούτο, ούτε αρμοδιότητα έχομεν... Μόνον τα κανονικά όργανα της Ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ ή ς Ε κ κ λ η σ ί α ς δύνανται μετά κανονικού κύρους να ορίζωσιν αντιλεγόμενα άρθρα πίστεως, το ημέτερον δε συνέδριον δεν είναι κανονικόν των επισήμων εκκλησιαστικών αρχών όργανον, αλλ΄ελευθέρα τις συνάθροισις, σύνδεσμός τις της αγάπης. Δια τούτο λείπει ημίν η αρμοδιότης να λύσωμεν δογματικά ζητήματα.
Έτι δε λείπει ημίν και η επιθυμία να διαταράξωμεν την δογματικήν διδασκαλίαν, την υ π ό τ η ς α ρ χ α ί α ς ε κ κ λ η σ ί α ς π α ρ α δ ε δ ο μ έ ν η ν''. Τα αυτά που πρεσβεύουν -ανάμεσα στα πολλά άλλα- και οι σημερινοί, Χριστοκτόνοι Οικουμενιστές: επαναφορά στην αρχαία, ενωμένη εκκλησία και απεμπολή της Πατερικής διδασκαλίας και παράδοσης, οι εκπρόσωποι της οποίας θεοφόροι και ομολογητές Πατέρες της Εκκλησίας μας κατά τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ''έπεσαν θύματα του αρχαικάκου όφεως''...! Στο φύλλο της εφημερίδας 94, έτος 43ον και σελ. 2, της Τρίτης 8 Μαίου 1923 οι αναγνώστες διάβαζαν τα παρακάτω:
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Τα Ελληνορθόδοξα μέλη της Αδελφότητος δια την ενότητα της Πίστεως (Fellowship of Unity) συνήλθον την παρελθούσαν Δευτέραν 30 Απριλίου (1923) εν τω National Hotel. Ο κ. Γεώργιος Καλομοίρης, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και μέλος της επί των Οικονομικών Επιτροπής της Αδελφότητος, ευγενώς προφερθείς, έθεσεν εις την διάθεσιν της Αδελφότητος τας ευρείας αιθούσας του Ξενοδοχείου και προσέφερεν πλούσιον τέιον εις τους προσελθόντας. {...} Μετά σύντομον ευλογίαν του την τιμητικήν θέσιν κατέχοντος Πανοσιολογιωτάτου, ο κ. Βρυάκος ανέπτυξε, χάριν των διά πρώτην φοράν προσελθόντων, τους σκοπούς της Αδελφότητος.
Εξιστόρισεν εν ολίγοις, πως μετά την πρωτοβουλίαν τ η ς Α μ ε ρι κ α ν ι κ ή ς Ε π ι σ κ οπ ι κ ή ς Ε κ κ λ ησ ί α ς, πάσαι αι άλλαι Εκκλησίαι, εκτός της Λατινικής, συνεφώνησαν ότι πρέπει να συστηματοποιηθεί δράσις, σκοπόν έχουσα την κοινήν προσπάθειαν,
όπως η τ ο υ Χ ρ ι σ τ ο ύ Ε κ κ λ η σ ί α
παρίσταται εις τους αλλοθρήσκους, αν όχι επί του παρόντος η ν ω μ έ ν η, τουλάχιστον, ως μη αποτελουμένη εκ τμημάτων ασυμπαθώς προς άλληλα διακειμένων.
Η ιδέα η Χριστιανική, ετόνισεν ο κ. Βρυάκος, δεν δύναται να προοδεύση
ά ν ε υ ε ν ό τ η το ς.
Έχει δε μεγάλην ανάγκην ο κόσμος υπέρ ποτε της επικρατήσεως της Χριστιανικής ιδέας της Αγάπης και των αρχών του Χριστιανισμού, εφ΄ων βασίζεται ο νεότερος πολιτισμός. Σήμερον, ότε η Ιστορία εν μέρει επαναλαμβάνεται πάλιν, εις βάρους του Ελληνικού Έθνους, είναι παρήγορον,
ότι η ε ν Α μ ε ρ ι κ ή κ α ι Α γ γ λ ί α Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή Ε κ κ λ η σ ία
εξηγέρθη κατά της ανοχής των ισχυρών, όπως εν Έθνος καταστρέφεται, καίτοι είναι Χριστιανικόν.
Αι πολιτικοθρησκευτικαί εφημερίδες των δύο τούτων χωρών, υπεράσπισαν τα Ελληνικά δίκαια, όσον και ο ελληνικός Τύπος, αν μη καλλίτερον. {...} Είναι γνωστόν, ότι την πρωτοβουλίαν της Αμερικής η κ ο λ ο ύ θ η σ α ν π ά σ α ι α ι Ε κ κ λ η σ ί α ι, εν αις αι ορθόδοξοι Κων/λεως, Αθηνών, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Κύπρου και Σμύρνης, ης φευ! ο Μητροπολίτης έπεσε θύμα του μίσους των Κεμαλικών.
Ε ν Γ ε ν ε ύ η το πρώτον κατ΄Αύγουστον 1920, η Εκκλησία Αλεξανδρείας αντιπροσωπεύθη υπό του αρχιεπισκόπου Νουβίας, του και μέλους της Αδελφότητος. Εν Αιγύπτω ιδρύθη τ ο 1 9 2 1 η Αδελφότης υ π ό ε ν ν έ α Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν κατά το Συνέδριον του Χελουάν του Οκτωβρίου. Τον παρελθόντα Οκτώβριον δ ε υ τ έ ρ α σ υ ν δ ι ά σ κ ε ψ ι ς τ ρ ι ή μ ε ρ ο ς εγένετο και έκτοτε ωργανώθη η Αδελφότης. Τα της διοικήσεως αυτής ανέλαβεν εκτελεστική επιτροπή 20 μελών εξ ων συμμετέσχον δύο Έλληνες κληρικοί και δύο λαικοί.
Της Αδελφότητος ταύτης το Καταστατικόν εκτυπούται και ελληνιστί, όπως ούτω καταστώσι γνωστοί οι σκοποί αυτής και η μέθοδος των εργασιών αυτής. Ο κ. Βρυάκος εξήγσεν, ότι, ως εκ του Καταστατικού, ου ανελύθησαν περικοπαί, εμφαίνεται η Αδελφότης,
ο ύ τ ε δ ο γ μ α τ ι κ ά ς σ υ ζ η τ ή σ ε ι ς ε π ι τ ρ έ π ε ι,
ο ύ τ ε δ ι α τ η ν ά μ ε σ ον κ α ι ο ρ γ α ν ι κ ή ν
έ ν ω σ ι ν των Ε κ κ λ η σ ι ώ ν ε ρ γ ά ζ ε τ α ι.
Σκοπός αυτής είναι προσέγγισις των θεωρούντων την ενότητα της Πίστεως αναγκαίαν,
ε ι ς ο ι α ν δ ή π ο τ ε Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή ν Ε κ κ λ η σ ί α ν
κ α ι α ν α ν ή κ ο υ σ ι.
Δια της προσεγγίσεως των μελών των διαφόρων Ε κ κ λ η σ ι ώ ν
θ α π ρ ο σ ε γ γ ί σ σ ω σ ι κ α ι α ι Ε κ κ λ η σ ί α ι.
Θα αυξήση η μεταξύ των μετασχουσών Εκκλησιών συμπάθεια και επ΄αγαθώ αλληλοεπίδρασις και θα σταθή αφορμή συνεργασίας προς σκοπούς αγαθούς, κοινούς, φιλανθρωπικούς, κοινωνικούς, ηθικούς και διαδόσεις του Ευαγγελίου εις τους μη γνωρίσαντας τους θείους του Χριστού λόγους.
{...} Εξ αντιθέτου, όμως πολλά έχομεν ωφεληθώμεν εκ του συγχρωτισμού μετά κληρικών και λαικών, άλλων Εκκλησιών διακρινομένων επί μορφώσει, χριστιανικώ ζήλω και επιθυμία προσεγγίσεως προς την Εκκλησίαν εκείνην, ην ονομάζουσιν ''Αγίαν Ορθόδοξον Ελληνικήν'' και ης την αρχαιότητα και τας Συνόδους αναγνωρίζουσι. Κατέληξε δε ο κ. Βρυάκος δι΄ανακοινώσεώς του, τι απεφασίσθη κατά την τελευταίαν συνέλευσιν της ολομελείας της Αδελφότητος: α). Όπως συστηθεί ε ι ς τ α ς δ ι α φ ό ρ ο υ ς Ε κ κ λ η σ ί α ς να γίνη την Κυριακήν 20 Μαίου σ ύ γ χ ρ ο ν ο ν κ ή ρ υ γ μ α εν τοις Ναοίς των Εκκλησιών, των μέλη συμμετέχουσι της Αδελφότητος, αναπτύσουν τα αγαθά της κοινής προσπαθείας π ρ ο ς π ρ ο σ έ γ γ ι σ ι ν τ ω ν Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν και γίνη θερμοτέρα η προσευχή δ ι α τ η ν Ε ν ό τ η τ α τ η ς Π ί σ τ ε ω ς. β). Όπως η Αδελφότης έλθη ε ι ς ε π ι κ ο ι ν ω ν ί α ν ε π ί σ η μ ον προς τας διαφόρους εν Αιγύπτω χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ά ς ε κ κ λ η σ ί α ς και δι΄άλλους σκοπούς (σχετιζομένους προς το αγαθόν π α σ ώ ν τ ω ν Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν και των μελών αυτών), ειδικώτερον δε προς συλλογήν εράνων εν τοις ναοίς τ ω ν Α ι γ ύ π τ ω Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν υπέρ των αναξιοπαθούντων μελών της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Μ. Ασίας.
Τούτο εις απάντησιν εκκλήσεως της εν Λονδίνω προς τον σκοπόν τούτον ιδρυθείσης Επιτροπής (ης συμμετέχουσιν
ο α ρ χ ι ε π ί σ κ ο π ο ς Κ α ν τ ε ρ β ο υ α ρ ί α ς
και ο Πρωθυπουργός), ην απηύθυνε προς την Αδελφότητα, κρίνουσα, ότι αύτη δύναται να χρησιμεύση ως μέσον επικοινωνίας
π ρ ο ς τ α ς ε ν Α ι γ ύ π τ ω Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ά ς Ε κ κ λ η σ ί α ς.
Τη ομοφώνω γνώμη των παρόντων παρεκλήθη
ο Γ ε ν. Γ ρ α μ μ α τ ε ύ ς τ η ς Α δ ε λ φ ό τ η τ ο ς κ. Α. Σκωτ,
όπως ο Πρόεδρος της Αδελφότητος διαβιβάση προς τον Αρχηγόν της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εν Αιγύπτω, τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Αλεξανδρείας κ. Φώτιον, την επιθυμίαν των Ελληνορθοδόξων μελών της Αδελφότητος προς πραγματοποίησιν των δύο τούτων ευχών της Αδελφότητος.
Ο κ. Σκωτ εγερθείς εξέφρασε δι' ολίγων την χαράν αυτού δια την επέκτασιν του πνεύματος των σκοπών της Αελφότητος προς τοις Ορθοδόξοις Έλλησι.
Τούτο έχει δια πάντας τους χριστιανούς σημασίαν, διότι η Εκκλησία αύτη είναι αρχαιοτέρα και η περισσότερον εργασθείσα επί εκατονταετηρίδες προς ανάπτυξιν και διάδοσιν της Θρησκείας του Χριστού. {...}
ΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν γραφόταν η είδηση για την συνεδρίαση της ''Αδελφότητας Προς Ενότητα της Πίστεως'' στο Κάιρο της Αιγύπτου, λίγες ημέρες αργότερα άρχιζε το γνωστό ''Πανορθόδοξο'' Συνέδριο της Κων/πολης (10 Μαίου - 8 Ιουνίου 1923), που θα αποφάσιζε την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου, ως πρώτη έμπρακτη εφαρμογή των νέων ειωθότων της σχεδιαζόμενης Παγκόσμιας, ''Οικουμενικής Εκκλησίας''. Λίγο πριν λήξει το Συνέδριο προηγήθηκαν έκτροπα στο Πατριαρχείο, απόρροια των ήδη γνωστών σχισμάτων που δημιουργούσε ο Μελέτιος Μεταξάκης από όπου και αν περνούσε: στα Ιεροσόλυμα, στην Κύπρο, στην Αθήνα, στην Αμερική και μετά στην Πόλη... Ο ημερήσιος Τύπος κατέγραφε καθημερινά τις εξελίξεις, όπως και το εκκλησιαστικό περιοδικό ''ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ'', εκ του οποίου καταγράφεται πως:
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΙΣ
Κατά τηλεγραφικάς πληροφορίας εξειλίχθησαν εις τα Πατριαρχεία απαίσιαι σκηναί, οργανωθείσαι παρ΄Ελλήνων δυστηχώς.
Πλήθος Λαού, οδηγούμενον υπό των κομματαρχών του Γαλατά, κατέκλυσε το Πατριαρχείον, ζητούν την παραίτησιν του Πατριάρχου.
Οι Μικρασιάται εζήτησαν ως Πατριάρχην τον Μητροπολίτην Καισαρείας κ. Νικόλαον.
Άτομα τινά εκ του πλήθους έθραυσαν τα έπιπλα της αιθούσης του Συμβουλίου του Διορθοδόξου Συνεδρίου.
Το Συνέδριον διεμαρτυρήθη προς τας Αρμοστείας.
Το πλήθος εξηκολούθησε παραμένον προ των Πατριαρχείων, εδέησε δε να αναμιχθή η Τουρκική Αστυνομία και η Διασυμμαχική, ήτις διέλυσεν αυτό.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετά τας σκηνάς εδήλωσε τα εξής:
''Είμαι Πατριάρχης της Ορθοδοξίας και μένω.
Τας σκηνάς εδημιούργησεν γνωστός καταχραστής έφορος της κοινότητας Γαλατά, στρατολολογίσας έναντι 500 λιρών διάφορα άτομα.''
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
1. Η είδηση για την συνεδρίαση της ''Αδελφότητας'' δημοσιεύθηκε στην πολιτικοκοινωνική εφημερίδα της Αιγύπτου ''ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ'', έτος 43ον, αρ. 94, της Τρίτης 8 Μαίου 1923.
2. Σχετικά με το Παλαιοκαθολικό Συνέδριο της Λυκέρνης το 1895 και την αποστολή αντιπροσωπείας εκ μέρους της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας αναφέρεται στο βιβλίο του θεολόγου καθηγητή Φ. Π. Παπαδοπούλου: ''Η ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΔΙΑΒΟΛΗ ΕΝ ΤΩ ΠΑΛΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩ ΖΗΤΗΜΑΤΙ'', Αθήνα 1895.
3. Σχετικά με τα έκτροπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, λίγο πριν την λήξη του ''Πανορθοδόξου'' Συνεδρίου του 1923 αναφέρεται η ''ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ'', αρ. 10, της 1ης Ιουνίου του 1923.
4. Στη φωτογραφία ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος (1853 - 1925).
5. Στο επόμενο: ''Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου και η δημόσια ομιλία του προς το ποίμνιο υπέρ της ''ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ'', στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας.
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Εξιστόρισεν εν ολίγοις, πως μετά την πρωτοβουλίαν τ η ς Α μ ε ρι κ α ν ι κ ή ς Ε π ι σ κ οπ ι κ ή ς Ε κ κ λ ησ ί α ς, πάσαι αι άλλαι Εκκλησίαι, εκτός της Λατινικής, συνεφώνησαν ότι πρέπει να συστηματοποιηθεί δράσις, σκοπόν έχουσα την κοινήν προσπάθειαν,
όπως η τ ο υ Χ ρ ι σ τ ο ύ Ε κ κ λ η σ ί α
παρίσταται εις τους αλλοθρήσκους, αν όχι επί του παρόντος η ν ω μ έ ν η, τουλάχιστον, ως μη αποτελουμένη εκ τμημάτων ασυμπαθώς προς άλληλα διακειμένων.
Η ιδέα η Χριστιανική, ετόνισεν ο κ. Βρυάκος, δεν δύναται να προοδεύση
ά ν ε υ ε ν ό τ η το ς.
Έχει δε μεγάλην ανάγκην ο κόσμος υπέρ ποτε της επικρατήσεως της Χριστιανικής ιδέας της Αγάπης και των αρχών του Χριστιανισμού, εφ΄ων βασίζεται ο νεότερος πολιτισμός. Σήμερον, ότε η Ιστορία εν μέρει επαναλαμβάνεται πάλιν, εις βάρους του Ελληνικού Έθνους, είναι παρήγορον,
ότι η ε ν Α μ ε ρ ι κ ή κ α ι Α γ γ λ ί α Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή Ε κ κ λ η σ ία
εξηγέρθη κατά της ανοχής των ισχυρών, όπως εν Έθνος καταστρέφεται, καίτοι είναι Χριστιανικόν.
Αι πολιτικοθρησκευτικαί εφημερίδες των δύο τούτων χωρών, υπεράσπισαν τα Ελληνικά δίκαια, όσον και ο ελληνικός Τύπος, αν μη καλλίτερον. {...} Είναι γνωστόν, ότι την πρωτοβουλίαν της Αμερικής η κ ο λ ο ύ θ η σ α ν π ά σ α ι α ι Ε κ κ λ η σ ί α ι, εν αις αι ορθόδοξοι Κων/λεως, Αθηνών, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Κύπρου και Σμύρνης, ης φευ! ο Μητροπολίτης έπεσε θύμα του μίσους των Κεμαλικών.
Ε ν Γ ε ν ε ύ η το πρώτον κατ΄Αύγουστον 1920, η Εκκλησία Αλεξανδρείας αντιπροσωπεύθη υπό του αρχιεπισκόπου Νουβίας, του και μέλους της Αδελφότητος. Εν Αιγύπτω ιδρύθη τ ο 1 9 2 1 η Αδελφότης υ π ό ε ν ν έ α Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν κατά το Συνέδριον του Χελουάν του Οκτωβρίου. Τον παρελθόντα Οκτώβριον δ ε υ τ έ ρ α σ υ ν δ ι ά σ κ ε ψ ι ς τ ρ ι ή μ ε ρ ο ς εγένετο και έκτοτε ωργανώθη η Αδελφότης. Τα της διοικήσεως αυτής ανέλαβεν εκτελεστική επιτροπή 20 μελών εξ ων συμμετέσχον δύο Έλληνες κληρικοί και δύο λαικοί.
Της Αδελφότητος ταύτης το Καταστατικόν εκτυπούται και ελληνιστί, όπως ούτω καταστώσι γνωστοί οι σκοποί αυτής και η μέθοδος των εργασιών αυτής. Ο κ. Βρυάκος εξήγσεν, ότι, ως εκ του Καταστατικού, ου ανελύθησαν περικοπαί, εμφαίνεται η Αδελφότης,
ο ύ τ ε δ ο γ μ α τ ι κ ά ς σ υ ζ η τ ή σ ε ι ς ε π ι τ ρ έ π ε ι,
ο ύ τ ε δ ι α τ η ν ά μ ε σ ον κ α ι ο ρ γ α ν ι κ ή ν
έ ν ω σ ι ν των Ε κ κ λ η σ ι ώ ν ε ρ γ ά ζ ε τ α ι.
Σκοπός αυτής είναι προσέγγισις των θεωρούντων την ενότητα της Πίστεως αναγκαίαν,
ε ι ς ο ι α ν δ ή π ο τ ε Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή ν Ε κ κ λ η σ ί α ν
κ α ι α ν α ν ή κ ο υ σ ι.
Δια της προσεγγίσεως των μελών των διαφόρων Ε κ κ λ η σ ι ώ ν
θ α π ρ ο σ ε γ γ ί σ σ ω σ ι κ α ι α ι Ε κ κ λ η σ ί α ι.
Θα αυξήση η μεταξύ των μετασχουσών Εκκλησιών συμπάθεια και επ΄αγαθώ αλληλοεπίδρασις και θα σταθή αφορμή συνεργασίας προς σκοπούς αγαθούς, κοινούς, φιλανθρωπικούς, κοινωνικούς, ηθικούς και διαδόσεις του Ευαγγελίου εις τους μη γνωρίσαντας τους θείους του Χριστού λόγους.
{...} Εξ αντιθέτου, όμως πολλά έχομεν ωφεληθώμεν εκ του συγχρωτισμού μετά κληρικών και λαικών, άλλων Εκκλησιών διακρινομένων επί μορφώσει, χριστιανικώ ζήλω και επιθυμία προσεγγίσεως προς την Εκκλησίαν εκείνην, ην ονομάζουσιν ''Αγίαν Ορθόδοξον Ελληνικήν'' και ης την αρχαιότητα και τας Συνόδους αναγνωρίζουσι. Κατέληξε δε ο κ. Βρυάκος δι΄ανακοινώσεώς του, τι απεφασίσθη κατά την τελευταίαν συνέλευσιν της ολομελείας της Αδελφότητος: α). Όπως συστηθεί ε ι ς τ α ς δ ι α φ ό ρ ο υ ς Ε κ κ λ η σ ί α ς να γίνη την Κυριακήν 20 Μαίου σ ύ γ χ ρ ο ν ο ν κ ή ρ υ γ μ α εν τοις Ναοίς των Εκκλησιών, των μέλη συμμετέχουσι της Αδελφότητος, αναπτύσουν τα αγαθά της κοινής προσπαθείας π ρ ο ς π ρ ο σ έ γ γ ι σ ι ν τ ω ν Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν και γίνη θερμοτέρα η προσευχή δ ι α τ η ν Ε ν ό τ η τ α τ η ς Π ί σ τ ε ω ς. β). Όπως η Αδελφότης έλθη ε ι ς ε π ι κ ο ι ν ω ν ί α ν ε π ί σ η μ ον προς τας διαφόρους εν Αιγύπτω χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ά ς ε κ κ λ η σ ί α ς και δι΄άλλους σκοπούς (σχετιζομένους προς το αγαθόν π α σ ώ ν τ ω ν Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν και των μελών αυτών), ειδικώτερον δε προς συλλογήν εράνων εν τοις ναοίς τ ω ν Α ι γ ύ π τ ω Χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ώ ν Ε κ κ λ η σ ι ώ ν υπέρ των αναξιοπαθούντων μελών της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Μ. Ασίας.
Τούτο έχει δια πάντας τους χριστιανούς σημασίαν, διότι η Εκκλησία αύτη είναι αρχαιοτέρα και η περισσότερον εργασθείσα επί εκατονταετηρίδες προς ανάπτυξιν και διάδοσιν της Θρησκείας του Χριστού. {...}
ΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν γραφόταν η είδηση για την συνεδρίαση της ''Αδελφότητας Προς Ενότητα της Πίστεως'' στο Κάιρο της Αιγύπτου, λίγες ημέρες αργότερα άρχιζε το γνωστό ''Πανορθόδοξο'' Συνέδριο της Κων/πολης (10 Μαίου - 8 Ιουνίου 1923), που θα αποφάσιζε την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου, ως πρώτη έμπρακτη εφαρμογή των νέων ειωθότων της σχεδιαζόμενης Παγκόσμιας, ''Οικουμενικής Εκκλησίας''. Λίγο πριν λήξει το Συνέδριο προηγήθηκαν έκτροπα στο Πατριαρχείο, απόρροια των ήδη γνωστών σχισμάτων που δημιουργούσε ο Μελέτιος Μεταξάκης από όπου και αν περνούσε: στα Ιεροσόλυμα, στην Κύπρο, στην Αθήνα, στην Αμερική και μετά στην Πόλη... Ο ημερήσιος Τύπος κατέγραφε καθημερινά τις εξελίξεις, όπως και το εκκλησιαστικό περιοδικό ''ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ'', εκ του οποίου καταγράφεται πως:
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΙΣ
Κατά τηλεγραφικάς πληροφορίας εξειλίχθησαν εις τα Πατριαρχεία απαίσιαι σκηναί, οργανωθείσαι παρ΄Ελλήνων δυστηχώς.
Πλήθος Λαού, οδηγούμενον υπό των κομματαρχών του Γαλατά, κατέκλυσε το Πατριαρχείον, ζητούν την παραίτησιν του Πατριάρχου.
Οι Μικρασιάται εζήτησαν ως Πατριάρχην τον Μητροπολίτην Καισαρείας κ. Νικόλαον.
Άτομα τινά εκ του πλήθους έθραυσαν τα έπιπλα της αιθούσης του Συμβουλίου του Διορθοδόξου Συνεδρίου.
Το Συνέδριον διεμαρτυρήθη προς τας Αρμοστείας.
Το πλήθος εξηκολούθησε παραμένον προ των Πατριαρχείων, εδέησε δε να αναμιχθή η Τουρκική Αστυνομία και η Διασυμμαχική, ήτις διέλυσεν αυτό.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετά τας σκηνάς εδήλωσε τα εξής:
''Είμαι Πατριάρχης της Ορθοδοξίας και μένω.
Τας σκηνάς εδημιούργησεν γνωστός καταχραστής έφορος της κοινότητας Γαλατά, στρατολολογίσας έναντι 500 λιρών διάφορα άτομα.''
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
1. Η είδηση για την συνεδρίαση της ''Αδελφότητας'' δημοσιεύθηκε στην πολιτικοκοινωνική εφημερίδα της Αιγύπτου ''ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ'', έτος 43ον, αρ. 94, της Τρίτης 8 Μαίου 1923.
2. Σχετικά με το Παλαιοκαθολικό Συνέδριο της Λυκέρνης το 1895 και την αποστολή αντιπροσωπείας εκ μέρους της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας αναφέρεται στο βιβλίο του θεολόγου καθηγητή Φ. Π. Παπαδοπούλου: ''Η ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΔΙΑΒΟΛΗ ΕΝ ΤΩ ΠΑΛΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩ ΖΗΤΗΜΑΤΙ'', Αθήνα 1895.
3. Σχετικά με τα έκτροπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, λίγο πριν την λήξη του ''Πανορθοδόξου'' Συνεδρίου του 1923 αναφέρεται η ''ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ'', αρ. 10, της 1ης Ιουνίου του 1923.
4. Στη φωτογραφία ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος (1853 - 1925).
5. Στο επόμενο: ''Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου και η δημόσια ομιλία του προς το ποίμνιο υπέρ της ''ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ'', στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας.
4. Στη φωτογραφία ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος (1853 - 1925).
5. Στο επόμενο: ''Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου και η δημόσια ομιλία του προς το ποίμνιο υπέρ της ''ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ'', στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας.
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου