Ο τίτλος της ετικέτας της ανάρτησης ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων'' είναι καθόλα ενδεικτικός των ψευδοπροφητών της λεγομένης Οικουμενικής Κίνησης ή Παναίρεσης των Εσχάτων, που με την ανατολή του 20ού αιώνα ανεδύθησαν ίνα ''λαλούν διεστραμμένα''. Πρόκειται για μια σειρά επιστολών, ανακοινώσεων, εγκυκλίων και γενικότερα συγγραμμάτων τους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προάγουν τον διαχριστιανικό συγκρητισμό, αλλοιώνουν, μετασχηματίζουν και εγκαθιστούν έναν κάλπικο, πλαστό και απομιμητικό ''χριστιανισμό'', που απευθύνεται σε μάζες, γιατι ο ίδιος ο Οικουμενισμός διατίθεται σε οικουμενική, πλατιά, λαική κατανάλωση! Σε αυτούς τους ψευδοπροφήτες κατά την ''Αποκάλυψη'' του Ευαγγελιστή Ιωάννη αναφέρεται ο νέος ''Φάκελλος'' που ανοίγουμε υπό τον εμφανή, αυτοδίκαια διεκδικητικό και εμφατικό τίτλο ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων''! Σε αυτόν θα παρελάσουν όλοι οι θιασώτες της Εωσφορικής Κίνησης, αρχής γενομένης από τον πρωτοπόρο και πρωταγωνιστή του Οικουμενιστικού Θιάσου, τον Τεκτονικό μοιχεπιβάτη του Οικουμενικού Θρόνου, Μελέτιο Μεταξάκη. Τα γραπτά που συλλέξαμε, προέρχονται εκ του Τύπου -κυρίως του Εκκλησιαστικού- ημερησίου και περιοδικού και τα δημοσιεύουμε αυτούσια κάθε φορά, χωρίς σχολιασμούς και επικρίσεις. Ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα δύναται να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την πτώση και την έκπτωση των Οικουμενιστών από τα ίδια τους τα κείμενα, ακολουθώντας την επιταγή του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: ''Ει που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μη προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως έως θανάτου… την αλήθειαν μηδαμού προδιδούς''. P.G. 60, 611. Εύχεσθε!
Μέρος 2ον
Η Αναγνώριση των Αγγλικανικών Χειροτονιών
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ
ΑΛΗΘΕΙΑ
Εν Κων/πόλει τη 13 Αυγούστου 1922
Έτος ΜΒ', αριθ. 32, σελ. 327-328.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ
Τοις προέδροις των αγίων Ορθοδόξων Εκκλησιών
Η αγιωτάτη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ανέκαθεν τω πόθω της των πάντων ενώσεως διαφλεγομένη, αεί δε τα ρήματα του Κυρίου εν ω έχουσα, όσα μικρόν προ του σωτηρίου πάθους προς τον ουράνιον αυτού Πατέρα ηύξατο ''ίνα πάντες εν ώσι'', παρηκολούθει μεν ενδιαφερόντως πάντοτε πάσαν των διισταμένων Εκκλησιών κίνησιν, ανέκρινε δ' επιμελώς και επισταμένως πάσαν αυτών ομολογίαν πίστεως ή οιανδήποτε άλλην δήλωσιν, γινομένην προς επίτευξιν προσεγγίσεων αυτών εν τη Ορθοδοξία.
Μετ' ευαρεσκείας δε διεπίστωσεν, ότι μεταξύ τούτων η πάντοτε την ζωηροτέραν επιθυμίαν της άρσεως των επιπροσθούντων προς προσέγγισιν, και δη και πλήρη ένωσιν αυτής μετά της Ορθοδόξου Εκκλησίας διατρανώσασα υπήρξεν η Επισκοπιανή Αγγλικανική Εκκλησία, ήτις, εξ ανατολών το χριστιανικόν φως δεξαμένη, ουκ επαύσατο προς ανατολάς αποβλέπουσα και την μετά των εν Ανατολή Ορθοδόξων ειλικρινή προσέγγισιν και πλήρη εν Χριστώ Ιησού ένωσιν περί πολλού ποιουμένη.
Δι ο δη και η καθ΄ημάς Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία την προθυμίαν ταύτην δεόντως εκτιμώσα και πρότερον μεν, εις πολλάς μετά της Εκκλησίας ταύτης προήλθε σχέσεις ειλικρινώς αδελφικάς, εσχάτως δε και ειδικήν συνέστησεν επιτροπείαν μετά της εντολής, όπως επί τη βάσει επιστημονικής ερεύνης καθορίση τα υπολειπόμενα έτι σημεία διαστάσεως, και τον τρόπον της άρσεως αυτών προς επίτευξιν πλήρους ενώσεως των δύο Εκκλησιών εν τω αυτώ ορθοδόξω χριστιανικώ πνεύματι.
Εν τη μελέτη δι' αυτής ταύτη η Επιτροπή κατιδούσα, ότι επί ενός προέχοντος ζητήματος του κύρους δηλονότι των αγγλικανικών χειροτονιών, η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία ούτω απεφήνατο επισήμως γνώμην τινά, ούτε συνολικώς ούτε διά τίνος των επί μέρους αγίων Συνόδων καίτοι ικαναί εγένοντο κατά καιρούς συζητήσεις μεταξύ των θεολόγων αυτής, ότι δε επίσημος τις διερεύνησις και κανονική λύσις του προέρχοντος τούτου ζητήματος μεγάλως αν διηυκόλυνε την ποθητήν ένωσιν των σπουδαιοτέρων κωλυμάτων των εναντιουμένων εις τον εκατέρωθεν επιδιωκόμενον θεάρεστον σκοπόν της ενώσεως ειρημένου, υπέβαλεν υπό την κρίσιν της περί Ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου έκθεσιν σχετικήν, επιστημονικώς διαπραγματευομένην το ειρημένον ζήτημα.
Την ουν έκθεσιν ταύτην της Επιτροπής εν επανειλημμέναις συνεδριάσεσιν αυτής μελετήσασα η περί ημάς Αγία και Ιερά Σύνοδος, και λαβούσα υπ' όψιν:
1) Ότι η χειροτονία του Ματθαίου Πάρκερ εις Αρχιεπίσκοπον Καντουαρίας υπό τεσσάρων Επισκόπων έστι γεγονός ιστορικώς μεμαρτυρημένον.
2) Ότι εν τη χειροτονία ταύτη τε και ταις εφεξής εύρηνται πλήρη τα ορθόδοξα και απαραίτητα όρατά τε και αισθητά στοιχεία εγκύρου επισκοπικής χειροτονίας, η τε επίθεσις δηλονότι των χειρών και η επίκλησις του Παναγίου Πνεύματος και η πρόθεσις του μεταδούναι το της Επισκοπικής διακονίας χάρισμα.
3) Ότι οι επιστημονικώς εξετάσαντες το ζήτημα ορθόδοξοι θεολόγοι σχεδόν ομοφώνως εις τα αυτά κατέληξαν συμπεράσματα, υπέρ του κύρους αποφανθέντες των Αγγλικανικών χειροτονιών.
4) Ότι η εν τη Εκκλησία πράξις ουδεμίαν παρέχει ένδειξιν, ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία έθηκέ ποτε επισήμως εν αμφιβόλω το κύρος των Αγγλικανικών χειροτονιών, κατά τρόπον υποτυπούντα, ότι εν περιπτώσει ενώσεως των Εκκλησιών η αναχειροτονία των Αγγλικανικών κληρικών θεωρείται επιβεβλημένη.
5) Ότι το γενικόν τούτο πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκπροσωπούντες οι κατά καιρούς Αγιώτατοι Πατριάρχαι και άλλοι Ιεράρχαι της Ανατολής, γράφοντες προς Αρχιερείς της Αγγλικανικής Εκκλησίας, προσηγόρευον αυτούς ''Σεβασμιωτάτους εν Χριστώ αδελφούς'' αδελφικόν απονέμοντες ασπασμόν, απεφήνατο γνώμην υπέρ του εγκύρου της Αγγλικανικής Ιερωσύνης κρίνασα άμα όπως η διαγνώμη αύτη της ιεράς Συνόδου της εν Κων/πόλει Αγιωτάτης Εκκλησίας εξαγγελθή και ταις λοιπαίς αγίαις ορθοδόξοις Εκκλησίαις, όπως δοθή αυταίς αφορμή προς του αποφήνασθαι και ταύταις την εαυτών γνώμην ώστε διά των μερικών διαγνώσεων γνωσθήναι την επί την επί του σοβαρού τούτου ζητήματος πανορθόδοξον αντίληψιν.
Γράφοντες τοίνυν και τη Υμετέρα λίαν αγαπητή... και τας παρ' ημών κρατησάσας επί του ζητήματος τούτου σκέψεις ανακινούμενοι ουδόλως αμφιβάλλομεν, ότι και η Υμετέρα... μελετώσα μετά τα της περί Αυτήν αγ. και ι. Συνόδου το ζήτημα τούτο, ευαρεστηθήσεται ανακοινώσασθαι υμίν το πόρισμα της διασκέψεως προς περαιτέρω καλλιέργειαν των μετά της Αγγλικανικής Εκκλησίας ενωτικών σχέσεων, επί τη χρηστή ελπίδι, ότι ο Ουράνιος της Εκκλησίας Δομήτωρ διά της πανσενουργού αυτού χάριτος αναπληρώσει τα ελλείποντα και οδηγήσει πάντας τους εις αυτόν πιστεύοντας εις επίγνωσιν της αληθείας και εις την πρήρη ένωσιν, όπως γένηται εξ αυτών μία ποίμνη υπό αρχιποιμένα αυτόν τον αληθή ποιμένα των προβάτων τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ω η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.
Συνεχίζεται
Σημ. ημετέρα: Η ''Εκκλησιαστική Αλήθεια'' -απόσπασμα της οποίας δημοσιεύσαμε-
ήταν εκκλησιαστικό περιοδικό του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως,
εκδιδόταν επί 43 συνεχόμενα χρόνια (1880-1923)
και απηχούσε επισήμως τις απόψεις και τα δρώμενα αυτού.
Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια κειμένου, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνεχίζεται
Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια κειμένου, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου