''ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ'' ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣ

''Εάν υπάρχουν πιστοί μεταξύ μας που δεν αισθάνονται άνετα με το κοινό κοχλιάριο (ιερά λαβίδα), ίσως μπορούμε να προσφέρουμε μια εναλλακτική λύση. Όχι κάτι που επιβάλλεται, ή εξαναγκάζεται, αλλά μια επιλογή''!... 

Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος

Με απλά λόγια, τι μας λέει ο Συγκρητιστής ''Ενδυματολόγος'' κ. Ελπιδοφόρος με ειδικές σπουδές στον ανθρωποκεντρικό ορθολογισμό και την εκσυγχρονιστική... ''κοπτοραπτική'' παρουσίασης ενός Χριστού, ''κομμένου'' και ''ραμμένου'' στις επιταγές του εωσφορικού Οικουμενισμού; Ο κ. Ελπιδοφόρος, ως μη Ορθόδοξος, αλλά ως ένας διαχριστιανικός πλουραλιστής πλασάρει στο ποίμνιό του έναν προσαρμοστικό Προτεσταντισμό, του οποίου το δόγμα εκτοπίζει την Παράδοση, η οποία αποτελεί και την ιστορία της Εκκλησίας. Η αλήστου μνήμης, ''επική'' εκείνη επεξηγησή του για το ποιοι είναι αιρετικοί,  θα μείνει στην ιστορία, ως υπόδειγμα δαιμονικής πλάνης και εξαπάτησης ενός ανθρώπου, που οι οικείοι δαίμονες τον άγουν και τον φέρουν, ως μια καθοδηγημένη μαριονέτα με ροπή στο παλκοσένικο. Ο κ. Ελπιδοφόρος και οι συν αυτώ αιρετικοί εκμαυλιστές επιχειρούν -ένα αιώνα τώρα- να απογυμνώσουν παντελώς την Ορθοδοξία από την Παράδοσή της, από τους Αγίους της (τους αντιαιρετικούς και δη τους αντιπαπικούς) και το Ιερό Πηδάλιο, προκειμένου να παράξουν μια λίαν εύπεπτη και καταναλώσιμη διαχριστιανική ''ομελέτα'' από διαφορετικές, διαχριστιανικές και αλλοπρόσαλλες δοξασίες! Και Παράδοση δεν είναι κάποιος εθνικός εθιμοτυπισμός, μια ιστορική λαογραφία, ένας διαχρονικός θρύλος ή κάποια θρησκευτική ''ιεροτελεστία'' με ημερομηνία λήξης. Είναι ακριβώς αυτά που μας παραδόθηκαν από τους προπάτορές μας, ώστε η Πίστη μας να είναι συμπαγής και ομοιόμορφη ανά τους αιώνας, ώστε να μην βρεθεί ποτέ κανένας κατ' ευφημισμόν Ελπιδοφόρος να διαβάλλει, να μολύνει και να εκτοπίσει τα Παραδεδομένα! Ακολουθεί το ρεπορτάζ του ελληνοαμερικανικού ιστοτόπου ''Greek News'', με τις... επεξηγήσεις του κ. Ελπιδοφόρου για τα ''πολλαπλά κουταλάκια'' της Θείας Κοινωνίας... Φευ!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος εξηγεί γιατί έδωσε εντολή για χρήση διαφορετικών κουταλιών στη θεία μετάληψη

Νέα Υόρκη - Του Αποστόλη Ζουπανιώτη

Το αποκλειστικό δημοσίευμα της Greek News την περασμένη εβδομάδα σχετικά με την απόφαση του Αρχιεπίσκοπου της Αμερικής Ελπιδοφόρου, να δώσει εντολή στους ιερείς της Άμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας (δηλαδή της μητρόπολής του) να προσφέρουν ως προσωρινό μέτρο την Θεία Κοινωνία χρησιμοποιώντας ξεχωριστά κουτάλια για κάθε άτομο, αναπαρήχθη από πολλά ελληνικά μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο και προξένησε μεγάλη εντύπωση.

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας μας, δεν ακολούθησαν όλοι οι ιερείς της Άμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας την εντολή του Αρχιεπισκόπου, ούτε είναι απολύτως σαφές – ακόμη και από τα λόγια του ιδίου του κ. Ελπιδοφόρου – εάν η χρήση ξεχωριστών κουταλιών είναι υποχρεωτική. Όμως, αυτό που είναι σαφές είναι ότι ξεκίνησε ένας διάλογος για το θέμα που προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα.

Αναφερόμενος στο ζήτημα της Αγίας Κοινωνίας, σε μια διαδικτυακή συνάντηση με περισσότερα από 175 μέλη της Εθνικής Αδελφότητας Πρεσβυτερών, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδόφορος παρατήρησε:

«Δεν είναι ο τρόπος που την λαμβάνουμε, είναι η ίδια η Κοινωνία που μας σώζει και μας δίνει αιώνια ζωή». Αφού προσέγγισε ιστορικά το θέμα, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδόφορος ζήτησε από τις πρεσβυτέρες να προσεγγίσουν αυτό το ζήτημα με αγάπη και κατανόηση για κάθε μέλος της Εκκλησίας:

«Πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να κρατήσουμε όλους σε κοινωνία. Εάν υπάρχουν πιστοί μεταξύ μας που δεν αισθάνονται άνετα με το κοινό κοχλιάριο, ίσως μπορούμε να προσφέρουμε μια εναλλακτική λύση. Όχι κάτι που επιβάλλεται, ή εξαναγκάζεται, αλλά μια επιλογή», εξήγησε.

Αντίθετα, την Παρασκευή, σε μια δήλωση προς το πρακτορείο Associated Press (η οποία συμπεριλαμβάνεται σε ανταπόκριση με τίτλο «Η κοινωνία αμετάβλητη στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία παρά τον ιό», ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδόφορος είναι σαφής για την υποχρεωτική εφαρμογή της εντολής:

«Το ζήτημα μιας κοινής λαβίδας για την Κοινωνία εγείρει μια πολύ απλή ερώτηση: Τι είναι πιο σημαντικό, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ή η μέθοδος με την οποία τα λαμβάνουμε; Η απάντηση είναι εξίσου απλή. Δεν είναι η μέθοδος. είναι η ίδια η Θεία Κοινωνία».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δήλωσε στο Associated Press ότι ορισμένοι αισθάνονται άβολα να μοιράζονται μία λαβίδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

«Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, των οποίων το άγχος είναι πραγματικό, να στερούνται της Κοινωνίας;» αναρωτήθηκε. «Γι ‘αυτό ακριβώς αποφάσισα, μετά από πολλές διαβουλεύσεις, ότι οι ενορίες μπορούν να προσφέρουν την Θεία Κοινωνία σε κάθε ενορίτη χρησιμοποιώντας πολλαπλές λαβίδες, οι οποίες δεν θα χρησιμοποιούνται από άλλους».

Δεν είναι γνωστό εάν επιχειρήθηκε να υπάρξει ενιαία θέση επί του ζητήματος από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Ελληνικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Όπως αναφέρθηκε στην εφημερίδα Pittsburgh Gazette, «στις ελληνικές Ορθόδοξες εκκλησίες της Μητρόπολης Πίτσμπουργκ, θα ζητηθεί από τους πιστούς να λάβουν το μυστήριο ανασηκώνοντας το κεφάλι τους έτσι ώστε ο ιερέας να μπορεί να το ρίξει στο στόμα χωρίς το κουτάλι να το αγγίξει, μία κοινή πρακτική σε περιοχές του Ορθόδοξου κόσμου».

O π. Ο Ευαγόρας Κωνσταντινίδης, εκπρόσωπος της Αρχιεπισκοπής, ανάρτησε την Τρίτη, μετά την αποκάλυψη της Greek News την Κυριακή, ότι «μόνο η σκέψη αντικατάστασης του κοινού κουταλιού προκάλεσε μεγάλη ανησυχία σε ορισμένους κύκλους». Ο π. Ευαγόρας παρέθεσε ορισμένα αποσπάσματα εκτενούς άρθρο του Δρ. π. Αλκιβιάδη Καλύβα, ομότιμου καθηγητή Λειτουργικής στην Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη.

«Η λαβίδα είναι ένα ατελές υλικό αντικείμενο. Δεν μετέχει της αφθαρσίας του αναστημένου και θεωθέντος Σώματος του Χριστού, το Οποίο είναι πράγματι παρόν σε μας με τα ευχαριστιακά Δώρα. Από μόνη της η λαβίδα είναι ένα απλό κοχλιάριο, κουτάλι, ένα σκεύος. H αξία της απορρέει από τη χρήση της, διότι είναι το μέσο, με το οποίο προσφέρεται το Αίμα και το Σώμα του Χριστού στον λαό. Πριν πολλά χρόνια αντικατέστησε ένα παλαιότερο τρόπο μεταλήψεως.

Η χρήση της λαβίδας για να κοινωνεί ο λαός ήταν τότε καινοτομία. Σήμερα η σκέψη να αντικατασταθεί η λαβίδα προκάλεσε ανησυχία σε μερικούς κύκλους. Υπάρχουν ορισμένοι κληρικοί και λαϊκοί που βλέπουν την αντικατάσταση της λαβίδας ή οποιασδήποτε άλλης μετακίνησης από την τρέχουσα πρακτική ως απόρριψη της διδασκαλίας της πραγματικής παρουσίας του Χριστού στην Ευχαριστία. Βεβαίως, αυτό δεν είναι αληθινό!

Για να ανταποκριθούν στην παρούσα θανατηφόρα πανδημία τρεις τοπικές Εκκλησίες έχουν ήδη θεσμοθετήσει αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται η θεία Κοινωνία.[10] Οι περιστάσεις απαιτούν κάθε τοπική Εκκλησία να μελετήσει το ζήτημα με προσοχή λαμβάνοντας υπόψη της τις πολιτιστικές ευαισθησίες και την υγεία του λαού ως και τις οδηγίες υγιεινής και τα πρωτόκολλα των χωρών τους».

Ο π. Αλκιβιάδης Καλύβας ξεκαθάρισε ότι η χρήση της λαβίδος δεν θεσπίστηκε από μία Σύνοδο, οικουμενική ή τοπική. Η χρήση της προέκυψε βαθμιαία και πρωτίστως, ίσως, χρησιμοποιήθηκε για την κοινωνία των ασθενών και των ετοιμοθανάτων. «Στην αρχή, όπως θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί, η χρήση της στη Λειτουργία συνάντησε ορισμένες αντιδράσεις, όπως θα συνέβαινε με κάθε σημαντική λειτουργική καινοτομία. Η αντικατάσταση του παλαιού τρόπου της κοινωνίας των Δώρων ξεχωριστά, που ίσχυε για αιώνες και είχε βιβλικό πρότυπο, δεν ήταν εύκολη. Παρά ταύτα, νέες ποιμαντικές ανάγκες κατέστησαν τη χρήση της λαβίδας αναπόφευκτη. Σε τελευταία ανάλυση, η λαβίδα έγινε αποδεκτή έστω διστακτικά , διότι δεν παραβίαζε, αντέκρουε ή διακύβευε καμία δογματική διδασκαλία.

Η μέθοδος με την οποία προσφέρεται η Κοινωνία είναι καθαρώς χρηστική. Εξυπηρετεί ένα πρακτικό σκοπό. Έτσι, κατά τις ανάγκες και τις περιστάσεις, μία τοπική Εκκλησία με τη συλλογική της σοφία και εξουσία είναι ελεύθερη να υιοθετήσει, να τροποποιήσει και να διαχειρισθεί τη μέθοδο, με την οποία προσφέρεται η Θεία Κοινωνία. Οποιαδήποτε μέθοδο κι αν επιλέξει μία Εκκλησία, το κατ εξοχήν μέλημά της θα πρέπει να είναι να μην παραβιάζονται τα δόγματα και να είναι πρέπουσα, δηλαδή να διαφυλάσσει και να διατηρεί τo μεγαλείο της Θείας Μεταλήψεως».

ΑΝΑΜΕΙΚΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Η απόφαση του Αρχιεπισκόπου έγινε δεκτή με ανάμεικτα συναισθήματα από τους πιστούς. Δημοσιεύουμε μερικά από τα σχόλια στην αποκλειστική ιστορία της “Greek News”:

Eugenia West: «Ένα κουτάλι. Συμβουλή. Το κεφάλι πίσω και ο ιερέας μπορεί να ρίξει την κοινωνία στο στόμα χωρίς να το αγγίξει. Αλλά αν πιστεύετε πραγματικά στην Ευχαριστία δεν θα πρέπει να έχετε κανένα φόβο».

Θωμάς Σταματίου: «Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι η γυναίκα με αιματολογικό πρόβλημα άγγιξε μόνο τα ρούχα του Χριστού και θεραπεύτηκε, ούτε καν το σώμα του. Τώρα ανησυχούν για την πετσέτα και το κουτάλι! Η ιερή λαβίδα αντιπροσωπεύει το χέρι των Σεραφείμ από την Αγγελική τάξη, το οποίο κράτησε έναν αναμμένο κάρβουνο και άγγιξε το στόμα του Προφήτη Ησαΐα και είπε: Αυτό άγγιξε τα χείλη μου και θα αφαιρέσει τις ανομίες σου και θα καθαρίσει τις αμαρτίες σου».

Ζωή Καρούσος: «Δεν καταλαβαίνω: αφού πιστεύουμε ότι ο οίκος κι ο άρτος είναι το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, γιατί υπάρχει φόβος αν χρησιμοποιήσουμε το ίδιο κουτάλι; Τα κουτάλια δεν φέρουν θάνατο, βυθίζονται κάθε φορά και καθαρίζονται με το αίμα του Κυρίου μας».

Αικατερίνη Χίρον: «Θα αλλάξουμε εκκλησίες και δικαιοδοσίες τώρα που ο Αρχιεπίσκοπος έχει δείξει την πεποίθησή του ότι το βραστό νερό είναι ισχυρότερο από τον Χριστό. Για έναν άνθρωπο του οποίου το όνομα υποτίθεται ότι φέρνει ελπίδα, σίγουρα μας οδήγησε σε ένα μονοπάτι καταστροφής και θλίψης και απομακρύνθηκε από την Ορθοδοξία (σωτηρία)».

Cynthia Stanton: «Σας ευχαριστώ για αυτήν την οδηγία. Η ιδέα της χρήσης μεταλλικών κουταλιών είναι υπέροχη. Όλοι ανυπομονούμε να επιστρέψουμε στις εκκλησίες μας και να λάβουμε την Θεία Κοινωνία».

Ο Μανώλης Βελιβασάκης, άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δήλωσε ότι «από τη μία πλευρά είμαστε τυχεροί που έχουμε έναν προοδευτικό Αρχιεπίσκοπο ο οποίος κατανοεί τους φόβους και τις αμφιβολίες του ποιμνίου του. Από την άλλη πλευρά, έχουμε κάποιους Μητροπολίτες που κάνουν πίσω. Φαίνεται να ενδιαφέρονται λιγότερο για το τραγικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς και των οδηγιών τους! Είδα τις οδηγίες που δόθηκαν στους πιστούς μίας κοινότητας εδώ στη Φλόριδα και μάλλον θα πρέπει να φοράτε πανοπλία για να μπείτε στην Εκκλησία, να υποβάλετε πιστοποιητικό διαμονής και να φοράτε διπλή πανοπλία για να κοινωνήσετε με το ίδιο κουτάλι για όλους! Αλλά τουλάχιστον, είναι σοφό που παροτρύνουν τα ευάλωτα άτομα να μην διακινδυνεύσουν τη μόλυνση! Τα πράγματα είναι θλιβερά και φοβάμαι ότι θα έχουμε κακά αποτελέσματα!

Ο Στέλιος Τάτσης από την κοινότητα Αγίου Νικολάου Φλάσινγκ με επιστολή προς τον εκδότη της Greek News την οποία κοινοποιεί και στην ηλεκτρονική διεύθυνση της κοινότητάς του, αναφέρει πως «αν υπακούσετε θα είναι ντροπή, απιστία και προδοσία προς τον Χριστό». Αφού αποκαλεί τον Αρχιεπίσκοπο «Ελπιδοκτόνο» και κατηγορεί την εφημερίδα μας (Σ.Σ. για λόγο που δεν αντιλαμβανόμαστε καθώς μιλά για κάποιο άγνωστο σχόλιό του που δεν δημοσιεύσαμε) γράφει:

«Όσες κοινότητες ευθυγραμμιστούν με την παλαβή απόφαση του θα πάρουν την κάτω βόλτα και τ’ αποτελέσματα θα είναι τραγικά. Για τα κουταλάκια είχα γράψει παλαιότερα στον Εθνικό Κήρυκα είχα απαντήσει σε μια δημοσίευση ενός γιατρού που είχε προτείνει αυτό που διέταξε ο δικός σου και τότε όλοι οι Παπάδες μου έδιδαν τα εύσημα. Αν τώρα οι ίδιοι παπάδες ευθυγραμμιστούν με την εντολή του την ελπίδα μη φέροντος, στα μάτια των πιστών θα είναι Παπατζήδες».

https://www.greeknewsonline.com