Ο τίτλος της ετικέτας της ανάρτησης ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων'' είναι καθόλα ενδεικτικός των ψευδοπροφητών της λεγομένης Οικουμενικής Κίνησης ή Παναίρεσης των Εσχάτων, που με την ανατολή του 20ού αιώνα ανεδύθησαν ίνα ''λαλούν διεστραμμένα''. Πρόκειται για μια σειρά επιστολών, ανακοινώσεων, εγκυκλίων και γενικότερα συγγραμμάτων τους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προάγουν τον διαχριστιανικό συγκρητισμό, αλλοιώνουν, μετασχηματίζουν και εγκαθιστούν έναν κάλπικο, πλαστό και απομιμητικό ''χριστιανισμό'', που απευθύνεται σε μάζες, γιατι ο ίδιος ο Οικουμενισμός διατίθεται σε οικουμενική, πλατιά, λαική κατανάλωση! Σε αυτούς τους ψευδοπροφήτες κατά την ''Αποκάλυψη'' του Ευαγγελιστή Ιωάννη αναφέρεται ο νέος ''Φάκελλος'' που ανοίγουμε υπό τον εμφανή, αυτοδίκαια διεκδικητικό και εμφατικό τίτλο ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων''! Σε αυτόν θα παρελάσουν όλοι οι θιασώτες της Εωσφορικής Κίνησης, αρχής γενομένης από τον πρωτοπόρο και πρωταγωνιστή του Οικουμενιστικού Θιάσου, τον Τεκτονικό μοιχεπιβάτη του Οικουμενικού Θρόνου, Μελέτιο Μεταξάκη. Τα γραπτά που συλλέξαμε, προέρχονται εκ του Τύπου -κυρίως του Εκκλησιαστικού- ημερησίου και περιοδικού και τα δημοσιεύουμε αυτούσια κάθε φορά, χωρίς σχολιασμούς και επικρίσεις. Ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα δύναται να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την πτώση και την έκπτωση των Οικουμενιστών από τα ίδια τους τα κείμενα, ακολουθώντας την επιταγή του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: ''Ει που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μη προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως έως θανάτου… την αλήθειαν μηδαμού προδιδούς''. P.G. 60, 611. Εύχεσθε!
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Μέρος 10ον
Λίγοι ίσως γνωρίζουν, πως το όνομα του Μητροπολίτη Θυατείρων Γερμανού Στρηνοπούλου (εκ των πρωτοπόρων της Παναίρεσης του Οικουμενισμού) συνδέεται άμεσα με την ''εκπόνηση'' της ''περίφημης'', αιρετικής εγκυκλίου του 1920 και όσα μετά αυτής επακολούθησαν στα εκκλησιαστικά δρώμενα της καθολικής Ορθοδοξίας.
Αντιγράφουμε μικρό απόσπασμα από την πλήρη και εμπεριστατωμένη εργασία του νυν Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Β' της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, ''Ημερολογιακό Ζήτημα ή Αίρεσις του Οικουμενισμού;'' που ήταν μια απολογητική-αναιρετική εργασία κατά τριών άρθρων του ήδη μακαριστού Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτη σχετικά με τους αναρίθμητους, απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς του, εναντίον των Ορθοδόξων του πατρίου ημερολογίου.
''Η Εγκύκλιος του 1920 είχε συνταχθεί από μίαν «Υποεπιτροπή», η οποία «στην ουσία ήταν ο καθηγητικός σύλλογος της Ιεράς Θεολογικής Σχολής Χάλκης, δηλαδή ο Σχολάρχης Μητροπολίτης Σελευκείας Γερμανός Στρηνόπουλος (ο μετέπειτα Θυατείρων), και οι καθηγηταί Αρχιμανδρίτης Ι. Ευστρατίου, Διάκονος Β. Στεφανίδης, Β. Αντωνιάδης και Π. Κομνηνός.
Εν τούτοις ο ιδιαίτερος ρόλος του Μητροπολίτου Σελευκείας στην σύνταξή της δεν μπορεί να αμφισβητηθεί»7. Επομένως, ο μητροπολίτης Γερμανός Στρηνόπουλος ήταν ο καταλληλότερος για να ερμηνεύσει τις εκκλησιολογικές προυποθέσεις της Εγκυκλίου του 1920, πράγμα το οποίο και έπραξε δημοσίως, με ιδιαίτερη μάλιστα σαφήνεια, κατά το πρώτο Παγκόσμιο Διαχριστιανικό Συνέδριο της Κινήσεως «Ζωή και Εργασία» (Στοκχόλμη, 16-30.8.1925).
Ο Γερμανός, ως Θυατείρων πλέον με έδρα το Λονδίνο, προτού να παρουσιάσει την Έκθεσή του στην Ολομέλεια του Συνεδρίου, «αναφέρθηκε διά μακρόν στην Εγκύκλιο του 1920 και εξέφρασε ορισμένες σκέψεις ως προς τις αρχές που έπρεπε να διέπουν τις διαχριστιανικές σχέσεις, έτσι όπως είχαν διατυπωθεῖ από το Οικουμενικό Πατριαρχείο»8, βάσει βεβαίως της θεολογίας της «Διευρυμένης ᾿Εκκλησίας».
«Είναι ανάγκη, είπε, να συνειδητοποιήσουν οι ᾿Εκκλησίες ότι εκτός από την ενότητα, υπό την στενή έννοια της λέξεως έννοια, που ενώνει σ' ένα σώμα τα μέλη μιας οποιασδήποτε κοινωνίας, υπάρχει και μία άλλη, πιο περιεκτική έννοια της ενότητας, κατά την οποία όλοι, όσοι παραδέχονται την θεμελιώδη διδασκαλία της αποκαλύψεως του Θεού εν Χριστώ και αποδέχονται Αυτόν ως Σωτήρα και Κύριο, θα έπρεπε να θεωρούν ο ένας τον άλλο ως μέλη του ιδίου σώματος και όχι ως ξένους. Χωρίς να εισχωρήσουμε στην εξέταση των δογματικών διαφορών που χωρίζουν τις Εκκλησίες, πρόσθετε ο Θυατείρων, πρέπει να καλλιεργήσουμε αυτήν ακριβώς την ιδέα της ευρυτέρας ενότητος...''
7. Μ. Π. Γεωργίου Τσέτση, Οικουμενικός Θρόνος..., ένθ' ανωτ., σελ. 56-57· Του Αυτού, Η Συμβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου..., ένθ' ανωτ., σελ. 78 και 80· Β.Θ. Σταυρίδου - Ε.Α. Βαρέλλα, ένθ' ἀνωτ., σελ. 54.
8. Μ. Π. Γεωργίου Τσέτση, Η Συμβολή του Οἰκουμενικού Πατριαρχείου..., ένθ' ανωτ., σελ. 101.
Ακολουθεί μετάφραση των
''Εγγράφων του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών εν AMSTERDAM''
σε μετάφραση του περί ου ο λόγος,
Μητροπολίτη Θυατείρων Γερμανού Στρηνοπούλου.
''ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟ... by ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ on Scribd
Εκ του περιοδικού της Ιεράς Συνόδου της επισήμου Εκκλησίας ''ΘΕΟΛΟΓΙΑ'',
τόμος Κ', έτος 1949, σελ. 18-57.
τόμος Κ', έτος 1949, σελ. 18-57.
Έρευνα, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου