ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΚΑΙ ΖΩΗΦΟΡΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΝ
ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣ
ΥΠΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1897
Ούτοι πάντες οι Απόστολοι
ήσαν προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει, ουν γυναιξί και Μαία,
τη Μητρί του Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού. (Πράξ. Α'. 14).
Γ' Μ έ ρ ο ς
Ε κ τ ο υ π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο υ
Ναι, φιλέορτον ακροατήριον, τηλικαύτην ανάγκην της ανθρωπίνης ψυχής ήλθε να ικανοποιήση η θρησκεία του Ιησού Χριστού και εξασφαλίση τα ανθρώπινα λογικά δικαιώματα.
Τηλικαύτα να δραματουργήση τεράστια και εξαίσια θαύματα προς τους μη πιστεύοντας τα ακατάλυπτα αυτής μυστήρια, να αποκρούση δε την πλάνην και δεισιδαιμονίαν και εδραιώσει το πανσθενές αυτής κράτος επί της γης.
Η χριστιανική πίστις επί του θεμελίου των Προφητών και Αποστόλων οικοδομηθείσα όντος ακρογωνιαίου λίθου του Σωτήρος Χριστού, δεν φοβείται τους λήρους των θειστών, των υλιστών και αθέων, αλλά προφυλάττει τους οπαδούς αυτής από της πλάνης, της μωρίας και διαστροφής των διανοιών και οδηγεί προς την αλήθειαν και την ζωήν.
Μ' όλας τας συστάσεις των θετικών λεγομένων θρησκειών, αι πνευματικαί του ανθρώπου δυνάμεις δεν περιορίζονται εις τον αισθητόν τούτον κόσμον, μηδέ αποπνίγονται οι ευγενείς φύσεως ημών ενοράσεις εις το άδηλον και το αχανές.
Η ψυχή ημών δι' όλων αυτής των δυνάμεων υπερίπταται προς τον δημιουργόν και αρχηγόν της ζωής΄ ο νους κεκαθαρμένος μεταρσιούται πέραν των ορίων της πείρας΄ και εντεύθεν η εν τω κόσμω τούτω χαρά το ιδεώδες της καρδιάς και της διανοίας, το ύψος του φρονήματος και ο ενθουσιασμός εις παν ό,τι πνευματικόν και ψυχωφελές.
Αύτη δε η προς το αγαθόν έφεσις ημών και ροπή η δι' ελπίδος και πίστεως κατεχομένη εν ημίν, εστίν η σφραγίς του Δημιουργού εγχαραχθείσα επί του ανθρωπίνου πλάσματος.
Είναι το θείον της πίστεως, όπερ καταρδεύει, ζωογονεί, μεγαλύνει, καθαγιάζει και μεταρσιεί τας ψυχάς των λαών εις την αιθερίαν αίγλην της αθανασίας και της μακαριότητος.
Αλλά παρ' ημίν η τόσον ζωοποιός αύτη δύναμις, η πίστις εις την πνευματικήν αναγέννησιν και τον αληθή εξευγενισμόν των λαών μένει νεκρά άνευ κηρύκων και διδασκάλων του λαού, άνευ ποιμένων φιλοστόργων μη σχετιζομένων προς τον τύραννον Μαμωνάς, δυνάμεων δε μεθ' ηρωικής αυταπαρνήσεως και πυτετώδους ενεργητικότητος ανταποκριθήναι εις τους ιερούς πόθους των λαών.
Η Αγία επιρροή και δράσις της ιεράς ημών πίστεως πανταχού και πάντοτε ένα και μόνον επιδιώκει σκοπόν την ηθικοθρησκευτικήν αναγέννησιν και ευδαιμονίαν των πιστών.
Ασφαλές άρα εχέγγυον δι' ου δύναται ν' αναπτυχθή και εξευγενισθή ο λαός είναι η Εκκλησία του Χριστού.
Η Εκκλησία ως φιλόστοργος μήτηρ νουθετεί διά των λειτουργών της τον παρεκτραπέντα άνθρωπον, τον κατηχεί και καθαίρει διά της μετανοίας από τους ρύπους και τας κηλίδας των εγκλημάτων αυτού και μόνη τον καθιστά ευσεβή χρηστόν και έντιμον πολίτην.
Λάβετε, χριστιανοί μου, αρωγόν την Εκκλησίαν και τον πεφωτισμένον και ευσεβή αυτής κλήρον προς εξάλειψιν εις την ψυχικήν εστίαν του έθνους των κοινωνικών εγκλημάτων του ευγενούς άλλως και φιλοτίμου ομοδόξου λαού.
Τα φιλέκδικα μίση, τα άγρια πάθη και αι αλληλοφόνοι αυτοδικίαι θέλουν εντός ολίγου εξαλειφθή από τα στέρνα αυτού.
Ο κλήρος δύναται αποτελεσματικώς να συντελέση εις την άμεσον των κακών εξάλειψιν.
Ας εννοήσωσιν αι αρμόδιοι παρά Θεού τεταγμέναι συνάλληλοι αρχαί Εκκλησία και πολιτεία, ότι μεγίστην υπέχουσιν ευθύνην εάν το κύριον αυτών καθήκον, ο έστι την ηθικήν διαπαιδαγώγησιν του λαού παραμελώσι και νωχελώς βλέπωσι τα καθ' εκάστην συμβαίνοντα.
Ας εννοήσωσιν αι αρχαί αύται, ότι ο άνθρωπος είναι ον λογικόν είναι ουχ ήττον και θρησκευτικόν και δείται παιδεύσεως και ηθικής αναπτύξεως.
Διά της διδασκαλίας των ιερών εν τοις σχολείοις, ήτις σχεδόν εξέλιπε σήμερον, αναχαιτίζεται ο άνθρωπος, φωτίζεται και οδηγείται προς τον προορισμόν αυτού.
Μόνος ο χριστιανισμός έλυσε το μέγα πρόβλημα της ικανοποιήσεως της θρησκευτικής δυνάμεως της ψυχής ημών εν σχέσει και συναφεία προς τας άλλας δυνάμεις.
Ιδού λοιπόν πόσων αγαθών πρόξενος υπήρξεν η σήμερον πανηγυριζομένη θεομήτορ κόρη, η αγιασθείσα και τέξασα ασπόρως και υπερφυώς εκ Πνεύματος Αγίου τον Υιόν και Λόγον του Θεού.
Ιδού ότι η κόρη αύτη υπήρξε το ιερόν θησαύρισμα της δόξης του Θεού και θρόνος ηλιοστάλακτος του Βασιλέως της δόξης.
Ιδού ότι αύτη εστίν η προφητευομένη γυνή η περιβεβλημένη την Ήλιον και η κλίμαξ του Ιακώβ δι' ης κατέβη ο Θεός Λόγος εις την γην και ανέβη εις τον ουρανόν ο άνθρωπος.
Αφού και μετά την ανάληψιν του υιού της νύκτωρ και μεθ' ημέραν ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήση προσεκαρτέρει μετά των θείων Αποστόλων την εξ ύψους δύναμιν υπέρ της ιδρύσεως της στρατευομένης Εκκλησίας και της δι' αυτής σωτηρίας του κόσμου,
και νυν μεταστάσαι εις ουρανούς αεννάως πρεσβεύει και έχει μεγίστην παρρησίαν προς τον υιόν αυτής του μεμψαμένου των Φαρισαίων οίτινες ητίμαζον τους γονείς αυτών θέλοντες δήθεν τιμήσαι τω Θεώ.
Της Παρθένου ταύτης επικαλεσθώμεν, αδελφοί, την θερμήν πρεσβείαν και αντίληψιν ως πολύ ισχύει δέησις μητρός προς ευμένειαν Δεσπότου.
Διά της προς τον υιόν της δε θερμής υπέρ ημών πρεσβείας και ικεσίας και της μιμήσεως των εξόχων αυτής αρετών της πίστεως και της αγνείας, θέλομεν αποβάλη την οίησιν και την απάτην και κανονίσωμεν τον βίον ημών
προς τας ζωηφόρους τρίβους της σωτηρίας μας προς ας οδηγούμεθα δι' αυτής της Ουρανομέμπτου ημών θρησκείας προς δόξαν του εκ της Παρθένου τεχθέντος υιού του Θεού δι' ου αξιωθείημεν της Βασιλείας των Ουρανών.
Γένοιτο.
Τ έ λ ο ς
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου
''ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΚΑΙ ΖΩΗΦΟΡΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ''
υπό του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου Δημητροπούλου,
σελ. 6-9, εκδοθέν εν Αθήναις,
έτει 1897.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου