ΛΟΓΟΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΚΑΙ ΖΩΗΦΟΡΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΝ 

ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣ 

ΥΠΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1897

Ούτοι πάντες οι Απόστολοι 
ήσαν προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει, ουν γυναιξί και Μαία, 
τη Μητρί του Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού. (Πράξ. Α'. 14).

Β'  Μ έ ρ ο ς

Ε κ   τ ο υ  π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο υ

Ο Χριστιανισμός εστί το μέγα αναμορφωτικόν εργαστήριον εξ ου αλλοιούνται όλα τα κακά ενστίγματα της φύσεως ημών και μεταποιούνται εις αγαθά.

Εν τω χριστιανισμώ η ψυχή προς το τέλειον πάντοτε αφορώσα, απεκδύεται και αυτό το θεμιτόν και πρσφυές τη ανθρωπίνη ουσία, θυσιάζει τον εγωισμόν και την ηδυπάθειαν και ζη εν τω Θεώ, διότι εν αυτώ αυξάνει, ανατρέφεται

και διαχέεται εις νέαν ζωήν τελειότητος, καθήκοντος και αρετής και μεθ' ηρωισμού προβαίνει ο άνθρωπος επέκεινα των ορίων του καθήκοντος, προκρίνων το θείον παράγγελμα ''Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι''.

Όντως δε θαυμαστόν, ότι εν τω χριστιανισμώ πάσα τάξις και γένος ανθρώπων διαμορφούται και γίνεται αποδεκτική αγιότητος΄ 

συνήθως δε η αντίφασις της φύσεως και της κοινωνίας ενεργεί τας μεταφορτώσεις των χαρακτήρων και τας επιστροφάς εις νέον βίον΄ 

ήτοι εν αυτώ βλέπει τις παντίας αλλοιώσεις, τους διανύοντας δηλ. τον βίον εν χλιδή και ευμαρεία καταφρονούντας τα υλικά αγαθά και προαιρομένους βίον θλίψεων και ταλαιπωριών΄

άλλους δεικνύοντας άκαμπτον αφοβίαν, ηρωισμόν και ευστάθειαν, εις των μαρτύρων και ομολογητών προς ένδειξιν της προς τον Θεόν πίστεως, ζήλου και αγάπης, και άλλοι δόξαν και κλέος ηγούνται την αυταπάρνησιν και την φιλοπτωχείαν, μεθ΄ης αντήλλαξαν, την φήμην του μεγάλου αυτών ονόματος.

Και ιδού η εντελής αγιότης εξέρχεται εκ του μέσου της λυμαινομένης διαφθοράς των προ της Ευαγγελικής χάριτος λαών και παρίσταται ως τι έκτακτον φαεινόν μετέωρον.

Εν τω μέσω της κατακεκλεισμένης ανθρωπότητος από τον ζόφον της αμαρτίας και γενικής σκοτοδίνης των παθών αναλάμπει ως Ήλιος η αρετή και αγιότης.

Κόρη πάναγνος και έμπλεως ουρανίων χαρίτων και αρετών αγαθότητος, πίστεως και ασπίλου αγνείας, προωρισμένη απ' αιώνων, εκλέγεται παρά της θεότητος, μόνη αξία των γυναικών να καταστή ενδιαίτημα της σεσαρκωμένης θεότητος προς σωτηρίαν του ανθρωπίνου γένους.

Η πανύμνητος ταύτη κόρη κατέδειξεν εν όλω τω βίω αυτής ελευθέρω παντός μη συγγνωστού αμαρτήματος, ότι ετύγχανε διά της Θεοσεβείας και της κατά πνεύμα ομοιώσεως τω Θεώ αξία της μεγίστης χάριτος του Θεού επικληθείσα υπό του Αγγέλου ''κεχαριτωμένη''.

Διά θερμής δε πίστεως και υπακοής εις τον Θεόν, δι' αγνότητος και καθαρότητος, δι' αγάπης και αφοιώσεως εις το γένος αυτής πιστή ούσα δούλη του Κυρίου, έτυχε του μεγίστου τούτου αξιώματος ούπερ θνητός ηξιώθη μήτηρ γενέσθαι του Θεού Λόγου και της μεγίστης παρρησίας παρ' αυτώ,

ως ανωτέρα και αυτών των Αγγελικών ταγμάτων, διό και η προστάτις και η βοήθεια πάντων των χριστιανών.

Και σήμερον δε μεταστάσα και τελειωθείσα Αγγελικαί δορυφορίαι την κοίμησιν της ζωαρχικής ταύτης μητρός καταγλαίζουσιν, Αποστολικαί Θεηγορίαι την κηδείαν του Θεοδόχου αυτής σώματος μακαρίζουσι και ο του Θεού Θεός λόγος, ο ταύτης υιός δι' ευσπλαχνίαν γενέσθαι καταδεξάμενος δεσποτικαίς παλάμαις την ιεράν ψυχήν της μητρός αυτού υποδέχεται.

Η θεόνυμφος αύτη κόρη ούτω μεγαλυνθείσα, παρέστηκε τω υιώ αυτής μεσιτεύουσα και δεομένη υπέρ της στρατευομένης εκκλησίας, ώσπερ και ζώσα παρέσχεν ημίν την απόδειξιν ταύτην και από της εν τω υπερώω προσκαρτερήσεως υπέρ της ιδρύσεως αυτής διά του Αγίου Πνεύματος, του οδηγούντος εις πάσαν την αλήθειαν την χριστιανικήν ημών πίστιν.

Η Χριστιανική θρησκεία μ' όλην την διαστροφήν της βουλήσεως του φυσικού ανθρώπου, μ' όλην την επιρρεπή αυτού τάσιν εις το κακόν έχει την δύναμιν να οδηγή τον άνθρωπον εις τον προορισμόν αυτού.

Η θρησκεία αύτη μόνη εστίν αληθής και θεία, καθ' όσον ενεργεί υπερφυσικά αποτελέσματα τελοιοποιήσεως εις τους πραγματικώς αυτήν ''ασπαζομένους''.

Επί των ζωοποιών αυτής αληθειών στηριζόμενοι ετελειώθησαν μυριάδες μαρτύρων και ομολογητών και η θειότης αυτή αποδεικνύεται εκ των αποτελεσμάτων της αγιότητος, της αρετής, και των καρπών αυτής.

Η θρησκεία αύτη εστίν ο μυροβόλος εκείνος ευανθής λειμών εις τον οποίον ο εισερχόμενος εντρυφά τους αειθελείς καρπούς της αμβροσίας και αγίας ζωής.

Εν τω χριστιανισμώ η ψυχή δεν ζη πλέον τον αισθητόν και ηδυπαθή βίον τον πάροχον τόσων ανυπολογίστων δεινών, αλλ' επέκεινα του περιορισμένου τούτου κόσμου.

Ο Χριστιανισμός ηγίασε τον κόσμον και μετέβαλε την πρώην αγρίαν και δειμαλέαν αυτού όψιν εις πανέκλαμπρον λειμώνα ημερότητος, δικαιοσύνης, ισότητος και αδελφότητος.

Αι νομοθεσίαι και οι θεσμοί τα ήθη και αι σχέσεις των ανθρώπων ανεκαινίσθησαν και ανεπτύχθησαν εν τω Ευαγγελίω και ό,τι σήμερον είνε γενικον δημόσιον καθολικόν είνε χριστιανικόν.

Ο χριστιανισμός εθριάμβευσε κατά του διεφθαρμένου πολιτισμού των εθνικών εκαθάρησεν απ' αυτού τον κόσμον εμφυσών πνεύμα ζωής και αθανασίας, δι' ου εξημέρωσε και εξηυγένισε τους αρχαίους λαούς και τα έθνη.

Και εάν και μετά ταύτα η κοινωνία εξωκέλλη, εάν τα πάθη πλήττουσιν εκ πλαγίου το σκάφος της εκκλησίας του Χριστού, εάν εν τω σκότει εγείρωνται υλιστικαί εταιρίαι υποβάλλουσαι τα πάντα εις τας αισθήσεις ίνα καταβροχθήσωσιν αυτό, ουδέν άλλο πράττωσι ή να πλήττωσι τον αέρα.

Ο Χριστιανικός λόγος, η Ορθόδοξος πίστις ταυτισθέντα πλέον προς παν αληθώς συντηρητικόν πολιτευτικόν και προοδευτικόν οσημέραι διαλάμπουσι και υπερισχύουσι. 

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 
Εκ του βιβλίου
''ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΚΑΙ ΖΩΗΦΟΡΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ'' 
υπό του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου Δημητροπούλου, 
σελ. 3-6, εκδοθέν εν Αθήναις, 
έτει 1897.