Η μακαριστή Γερόντισσα Κυπριανή της Μονής των Αγίων Αγγέλων στις Αφίδνες της Αττικής ήταν μια σύγχρονη οσιακή μορφή, που στο πρόσωπό της ταυτιζόταν ολοκληρωτικά η ρήση του Χριστού μας '' αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών''. (Ματθ. 18, 3). Η αείμνηστη Γερόντισσα ήταν εκ παιδιόθεν αφιερωμένη στον ηγαπημένο Νυμφίο της Χριστό, εκ του Οποίου πάντα περίμενε το κέλευσμα για την άσκηση στη μοναχική ζωή. Υπηρετώντας για μια εικοσαετία στο νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού ως παιδαγωγός (1945-1967) με ταπείνωση και αυταπάρνηση, έλαβε την κλήση απ' τον Θεό μας με την συνάντηση που είχε για πρώτη φορά το 1971, με τον αείμνηστο πνευματικό μας πατέρα Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό. Στο πρόσωπο του Μητροπολίτη, η λαϊκή ακόμη Πηνελόπη Αλεξοπούλου θα βρει τον Γέροντα αυτόν, που αναζητούσε επί χρόνια ολόκληρα, με τις προσευχές και τα αιτήματά της προς τον Θεό. Έτσι το 1971 αγοράσθηκε η έκταση που βρίσκεται σήμερα η γυναικεία Ιερά Μονή των Αγίων Αγγέλων, για να ακολουθήσει η Μοναχική κουρά της Γερόντισσας το έτος 1973, λαμβάνοντας το όνομα Κυπριανή! Το 1974, την Παρασκευή της Διακαινησίμου θα γίνει Μεγαλόσχημη Μοναχή, για να ενθρονιστεί το 1982, ως Καθηγουμένη σε ηλικία 74 ετών. Η Γερόντισσα Κυπριανή ήταν ένας ευώδης κήπος με διαλεχτά και μοσχομύρητα άνθη, ένας ορμητικός ποταμός συναισθημάτων που ξεχυνόταν αβίαστα ακόμη και με την σιωπή της! ''Ένιωθα'', έλεγε ως Μοναχή πλέον, ''ότι κρατοῦσα στα χέρια μου ένα μεγάλο δοχείο γεμάτο ξέχειλα από αισθήματα... Και φοβόμουν πολύ να μην σκοντάψω... Ευτυχώς, βρέθηκε μπροστά μου ο Χριστός μας! ... Και έχυσα όλο το δοχείο επάνω Του''! Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο για την μακαριστή Γερόντισσα, από τον Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό Β', που ενώ ήταν ημιτελειωμένο εδώ και χρόνια, η Αδελφότητα της Μονής εργάσθηκε με ζήλο και υπευθυνότητα για την ολοκλήρωσή του. Το βιβλίο χαίρει πλουσίων Χριστολογικών συναισθημάτων και μιας τόσο, ανυπέρβλητης πνευματικής γραφής, που ο αναγνώστης αισθάνεται να τον κατακλύζουν άρδην, ανείπωτα αισθήματα αγάπης, ταπείνωσης και ευγνωμοσύνης προς τον δωροδότη Χριστό μας. Με το σύντομο αυτό και πτωχό -καθόλα- εισαγωγικό σημείωμά μας θα περπατήσουμε μαζί -έστω και αποσπασματικά- την ''στενή και τεθλιμμένη οδό'', αλλά ταυτόχρονα και την περίλαμπρη, ευφρόσυνη ζωή της αείμνηστης Γερόντισσας Κυπριανής κατά το ''κατατρύφησον του Κυρίου, και δώσει σοι τα αιτήματα της καρδίας σου. αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου και έλπισον επ' αυτόν, και αυτός ποιήσει'' (Ψαλμός 36, 4-5). Όσοι ευφρανθήκαμε από τον ανεξάντλητο πνευματικό της πλούτο, τις απλές -με υψηλά νοήματα- αστείρευτες διδαχές της, γινόμαστε προσευχητικοί ικέτες στον Χριστό μας να μας χαρίζει τέτοια μεγάλα, πνευματικά αναστήματα, που να μας γεμίζουν και να μας καθαίρουν από την πνευματική μας φτώχεια και τον εφάρματο και ανακόλουθο οδικό μας βίο. Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Προοίμιον Ευγνωμοσύνης
Ήταν η 15η Φεβρουαρίου... Στους αγρούς, στα περιβόλια ανάμεσα στις ελιές και στα ξέφωτα του δάσους οι αμυγδαλιές μόλις είχαν προλάβει να στολισθούν με τα λευκά τους, αψηφώντας τον χειμώνα που ήταν ακόμη απειλητικός...
Ξημερώνοντας την ημέρα αυτή εκοιμήθη εν Κυρίω η Ευλογημένη... Μετέστη προς το ανέσπερο φως η αείμνηστη Γερόντισσά μας Κυπριανή, η Οσιωτάτη Καθηγουμένη της Γυναικείας Μονής των Αγίων Αγγέλων στις Αφίδνες Αττικής.
Οι ανθισμένες νυφούλες είχαν αρχίσει την ετοιμασία για να προυπαντήσουν την άνοιξη... Έτσι λευκοντυμένες και φωτεινές, αξιώθηκαν να κατευοδώσουν την ολόφωτη Μητέρα μας, καθώς εισώδευε στην Αιώνια Άνοιξη...
Μαζί με τους εξόδιους ύμνους και το μοσχοθυμίαμα έστρωναν κι αυτές με τα λευκά άνθη τους την μακαρία οδό, ενώ η αγνή ψυχή της Ευλογημένης έκανε τα τελευταία βήματα για να συναντήσει τον Ηγαπημένο...
Σμάρια τα ξεθαρρεμένα σπουργιτάκια πέταγαν ψηλά, στον χρυσό κάμπο του ήλιου που βασίλευε... Η γαλήνη της φύσης αντιφέγγιζε την μυστική μεγαλοπρέπεια του Μέλλοντος Αιώνος...
Σ' αυτόν ανήκε ήδη η Μητέρα μας ολοκληρωτικά... ''Και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα''... Ήταν μια πρόγευση του Πάσχα... Το φως, η γαλήνη και η και η μυστική χαρά μας συνέπαιρναν... Συμμετοχή στους Γάμους του Αρνίου...
Έχουν περάσει από τότε τρία χρόνια... Η απουσία της Μητέρας δεν μας προκάλεσε ανησυχία και θλίψι... Με την βαθειά ταπεινοφροσύνη Της, ήταν πάντοτε απούσα, δίνοντας σεμνά και διακριτικά τόπο στην Παρουσία του Νυμφίου Της. Σε όλη την μακρόχρονη ζωή Της ήταν αθόρυβη, σαν ξένη και περαστική...
Τόπος όμως φανέρωσης Εκείνου... Και τώρα που γευόμαστε τα θεία ελέη, είναι τόσο αισθητή η ευγενής και φωτεινή παρουσία Της!... Εξακολουθεί να μας υπενθυμίζει εκείνο ακριβώς που βίωσε η Οσιότητά Της με συνέπεια και πληρότητα: ο σκοπός της μοναχικής μας ασκήσεως είναι να ζει ο Χριστός μέσα μας΄ να γίνουμε τόποι θεοφανείας΄ να είμαστε ''Θεού γέροντες''.
Αυτή η σωτήρια Παρακαταθήκη της Ευλογημένης ταυτίζεται με την αποκάλυψη της πραγματικής Ωραιότητας, όπου η Αγιότητα γίνεται Ποίηση και Ωδή στον Ηγαπημένο. Με την πνευματική αυτή Ωραιότητα σφραγίσθηκε η προσωπικότητα της αλησμόνητης Καθηγουμένης μας, της Οσιωτάτης Μητρός ημών Κυπριανής της Δικαίας.
Η παρρησία της ενώπιον του Θεού ήταν και είναι φανερή, γι' αυτό και θεωρούμε ως ιδιαίτερο δώρο της Μητέρας μας, έκφραση της ευαρεσκείας Της, να αρχίσει σήμερα, την ημέρα της Κοιμήσεώς Της, 15η Φεβρουαρίου 2003, μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ονησίμου, τώρα που ανθίζουν γύρω πάλι οι αμυγδαλιές!..., η προσπάθεια για την παρουσίαση του ευωδιαστού βίου Της.
''Στη μνήμη σου συνάξαμε, αμυγδαλιάς τα άνθη, και ήρθαμε να ψάλουμε, απ' της καρδιάς τα βάθη''...
Και δεν ήταν μικρή η έκπληξή μας, όταν ακριβώς σήμερα, για άλλη μια φορά, διαβάσαμε στα σημειώματα της Ευλογημένης μία από τις προσευχές Της, καθώς μέτραγε το τρακοσάρι κομβοσχοίνι Της:
''Άγιέ μου Απόστολε Ονήσιμε, σε παρακαλώ πάρα πολύ, πρέσβευε στον Κύριο να μου χαρίση την Πίστι, την ατράνταχτην, την αγία και παναγία, μέχρι τελευταίας μου αναπνοής, την ωραία Νύμφη του Χριστού, την επονομαζομένη Ορθοδοξία, ευχαίς αγίαις του πολυσεβάστου πνευματικού Πατέρα''!...
Ευχαριστούμε θερμότατα τον Σεβασμιώτατο εν Χριστώ Πατέρα μας, Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό, διότι υπό την ευσκιόφυλλη προσωπικότητά Του εξήνθισε η ευλογημένη Μητέρα μας...
Και στην χριστοφόρα σκιά Εκείνης αισθανόμασταν τότε και απολαμβάνουμε τώρα την Δρόσο του Πνεύματος και την νηφάλια μέθη από την ευωδία της Αιώνιας Άνοιξης.
Με απέραντη ευγνωμοσύνη
+ Γερόντισσα Ταξιαρχία Μοναχή
και η εν Χριστώ Συνοδία
Ιερά Μονή των Αγίων Αγγέλων
15.2.2003 + Αγίου Αποστόλου Ονησίμου
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Β':
''Γερόντισσα Κυπριανή,
Της Μονής των Αγίων Αγγέλων ο επίγειος άγγελος (1908-2000)'',
έκδοση α',
Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών,
Ιούνιος 2020.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου