 |
''Μπορεί να λυγίζουμε σαν άνθρωποι. Ο Θεός δεν μετράει την πτώση, όσο την ανόρθωση και τον αγώνα για την κατάκτηση της αρετής. Ακόμη στους πειρασμούς νοιώθουμε ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Αν αφήση ελεύθερο τον σατανά ο Θεός, τότε η θέση μας θα είναι τραγική''. |
Μέρος 6ον
Στις θλίψεις και στις δύσκολες καταστάσεις που θ' αντιμετωπίσουμε χρειάζεται υπομονή. Άλλος τρόπος αντιμετωπίσεως δεν υπάρχει. Η υπομονή διώχνει την πικρία των αμαρτιών. Στους πειρασμούς χρειάζεται αντίσταση. Δεν πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε με απραξία και ακηδία. Όταν ανοίξουμε τις πόρτες της ψυχής μας, τότε θα μπει μέσα η σύγχηση, η ταραχή, η βλασφημία, η μεμψιμοιρία, οι διεστραμμένοι λογισμοί και τόσα άλλα κακά που βλάπτουν την ψυχή μας. Και η αιτία αυτών των κακών είναι η αμέλειά μας.
Για να θεραπευθούμε από τις αρρώστειες αυτές χρειάζεται ταπείνωση. Χωρίς την ταπείνωση οι πειρασμοί θα έρχονται μεγαλύτεροι και σφοδρότεροι. Αυτή είναι η αλήθεια. Προσπάθησε ν' αποκτήσεις την ταπεινοφροσύνη και θα σ' ελεήσει ο Θεός. Ανάλογα με την ταπείνωση στέλνει ο Θεός και την υπομονή. Και με την υπομονή γίνεται πιο ελαφρύ το βάρος των θλίψεων και των συμφορών.
Τότε το Πνεύμα το Άγιο θα κατοικήσει στην καρδιά σου. Ο Θεός, που είναι όλος αγάπη, δεν διώχνει αμέσως τους πειρασμούς, γιατι γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι για το ψυχικό μας συμφέρον, αλλά δείχνει την υπομονή και μ' αυτήν έρχονται όλα τα καλά. Ένοχοι ενώπιον του Θεού είμαστε όταν υποχωρούμε στους πειρασμούς, και όχι όταν μας προσβάλλουν. Η προσβολή των πειρασμών θα γίνει οπωσδήποτε γιατι έτσι θα δοκιμασθούμε.
Εμείς όμως δεν πρέπει να τους δεχόμαστε για να μη μολύνεται η ψυχή μας. Οι άγιοι υπομένοντας τους πειρασμούς έφτασαν σε μεγάλα έργα αρετής. Η δοκιμασία κάνει τον άνθρωπο δυνατό και ξεκαθαρίζονται μέσα του το καλό από το κακό. Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος: Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μας δοκιμάσει ο Θεός; Γιατί ο Θεός επιτρέπει να υποφέρουν τα παιδιά του;
Ο Θεός όρισε έτσι, γιατι αν δεν δοκιμάσει κανείς το κακό, δεν θα αισθανθεί ποτέ την γλυκήτητα του καλού. Μπορεί να λυγίζουμε σαν άνθρωποι. Ο Θεός δεν μετράει την πτώση, όσο την ανόρθωση και τον αγώνα για την κατάκτηση της αρετής. Ακόμη στους πειρασμούς νοιώθουμε ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Αν αφήση ελεύθερο τον σατανά ο Θεός, τότε η θέση μας θα είναι τραγική.
Του επιτρέπει τόσο μόνο να επέμβει, όσο ορίζει Εκείνος, που είναι ο παιδαγωγός της ψυχής μας. Αυτοί που προσχώρησαν στην αρετή φυλάχτηκαν από τη θεία δύναμη και έδιωξαν από την ψυχή τους τα καταστρεπτικά πάθη. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι επέτρεψε ο Θεός να έχει σοβαρό πειρασμό, για να μην υπερηφανεύεται. Του δόθηκε ''σκόλοψ τη σαρκί, ίνα μη υπεραίρεται''. Ακόμη από τους πειρασμούς αποκτά κανείς και πίστη.
Ο πειρασμός ωφελεί τον άνθρωπο. Οι αγωνιστές πειράζονται περισσότερο όταν αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο. Με τους πειρασμούς αυτοί που κοιμούνται ξυπνάνε και αυτοί που είναι μακρυά από τον Θεό τον πλησιάζουν πιο πολύ. Ο άνθρωπος που δεν αγωνίζεται, δεν δέχεται τον πλούτο της βοήθειας του Θεού.
Γι' αυτό ο Θεός πειράζει και βασανίζει πρώτα τους δούλους Του και αφού υπομείνουν καρτερικά τους πειρασμούς, μετά τους δίνει την αμοιβή. Ας δοξάζουμε τον Θεό που μας δίνει φάρμακα, ώστε μετά απ' αυτά να μας έρθει η ψυχική υγεία και η παρηγοριά. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην κουράζεται και να μην δυσανασχετεί την ώρα του πειρασμού.
Κι αυτοί οι άγιοι που θαυμάζουμε, αντιμετώπισαν τεράστιες εσωτερικές δυσκολίες, αλλά δεν άφησαν τον αγώνα. Χωρίς το φάρμακο των πειρασμών δεν μπορεί να γιατρευτεί κανείς. Όμως το να υπομένουμε τους πειρασμούς δεν εξαρτάται μόνο από τη δική μας προσπάθεια, αλλά και από τη θεία βοήθεια. Λοιπόν, αν υπομένουμε με καρτερία τους πειρασμούς ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει και θα μας στείλει τη βοήθειά Του, ώστε να προκόψουμε στην αρετή και να ενωθούμε μαζί Του.
Η σάρκα, εχθρός της ψυχής
Γνώριζε, ότι σφοδροί λογισμοί και σαρκικοί λογισμοί πειρασμοί θα σε πολεμούν, για να μολύνουν το σώμα σου και την ψυχή σου. Για να νικήσεις το πάθος αυτό πρέπει να αποφεύγεις συστηματικά τις κοσμικές συναναστροφές. Μη ξεχνάς ότι η φύση μας έχει μέσα της την ορμή για τεκνογονία, που φουντώνει από την απρόσεκτη συμπεριφορά μας με τις γυναίκες.
Άλλη ζημιά προκαλούν στην ψυχή οι πειρασμοί που έρχονται από πράγματα που βρίσκονται μακρυά μας, και άλλη, πολύ σοβαρότερη βλάβη προξενούν στην ψυχή μας οι λογισμοί που μας έρχονται όταν ο πειρασμός είναι κοντά μας. Όταν η φωτιά είναι μακρυά δεν μας βλάπτει πολύ, όταν όμως είναι κοντά, τότε η ζημιά είναι σίγουρη. Όπως το λάδι τρέφει το φως του λυχναριού, έτσι και οι σαρκικές επιθυμίες τρέφουν τα πάθη.
Για να κρατήσουμε το σώμα μας καθαρό από τους σαρκικούς λογισμούς, πρέπει να προσέχουμε πολύ τα ερεθίσματα. Γιατι δεν βλάπτει η ροπή για την τεκνογονία, που έβαλε ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά η εκτροπή. Τη ροπή όμως αυτή ο άνθρωπος πρέπει να τη δαμάζει και να την οδηγεί στο καλό. Γιατι αν αφήνει τον εαυτό του χωρίς χαλινάρι, τότε θα καταντήσει χειρότερος κι από τα άλογα ζώα.
Ο Θεός τα έκαμε όλα ''καλά λίαν'', αλλά ο άνθρωπος ξέφυγε από τον σωστό δρόμο και άφησε το σώμα του ελεύθερο να ικανοποιείται όπως εκείνο θέλει, και όχι όπως προστάζει το θέλημα του Θεού. Οι φυσικές κινήσεις του σώματος δεν πρέπει να μας βγάζουν από τον σωστό δρόμο ούτε να μας εμποδίζουν στην σωφροσύνη. Τα ποτά, τα πολλά φαγητά και η απρόσεκτη συναναστροφή με γυναίκες ανάβουν τη φλόγα των κακών επιθυμιών και το σώμα αγριεύει, χάνοντας τη φυσική του ημερότητα και απλότητα.
Πολλές φορές νομίζουμε ότι με την άσκηση και την προσευχή έχουμε φτάσει σε υψηλά μέτρα αρετής. Τότε ακριβώς επιτρέπει ο Θεός τους σαρκικούς πειρασμούς για να ταπεινωθούμε. Χρειάζεται βία, γιατι η σάρκα δεν υποτάσσεται εύκολα. Ο αγώνας είναι δύσκολος, αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου θα νικήσουμε.
Ο κόπος και ο αγώνας μας, ο σκληρός και δύσκολος, θα αμειφθεί από τον Θεό. Οι θλίψεις και οι στενοχώριες θανατώνουν τα σαρκικά πάθη. Το σώμα μας, όπως και η ψυχή μας, δεν είναι αμαρτωλά, αλλά οι κακές επιθυμίες και οι σαρκικοί λογισμοί τα μολύνουν. Η άσκηση, η ταλαιπωρία του σώματος και η προσευχή βοηθούν στην πνευματική ανύψωση.
Όταν περιφρονούμε τις θλίψεις και τις στενοχώριες, που επιτρέπει ο Θεός για την τελειοποίησή μας, είναι σαν να περιφρονούμε τις εντολές του Θεού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αρετή ανθίζει μέσα μας σαν λουλούδι μόνο με τις θλίψεις και τους σωματικούς κόπους. Όσο περισσότερο αγαπάμε την ανάπαυση, τόσο περισσότερο δίνουμε τόπο στα πάθη.
Γιατι όταν ταλαιπωρείται το σώμα με κόπους και με θλίψεις, οι πονηροί λογισμοί υποχωρούν. Όταν ο άνθρωπος θυμάται τις αμαρτίες του και μετανοεί γι' αυτές, τότε ο Θεός προνοεί γι' αυτόν και του αυξάνει την αρετή. Όσο περισσότερο κανείς βιάζει τον εαυτό του, τόσο περισσότερο ο Θεός τον ευλογεί, χαρίζοντας σ' αυτόν τη χαρά της αρετής. Κάθε χαρά που δεν προέρχεται από την αρετή, τροφοδοτεί τα πάθη της σάρκας.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου
''Η Άσκηση στη Ζωή μας''
Είκοσι κείμενα για την Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή
βασισμένα στους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ του Σύρου,
έκδοση της Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής, 2006, σελ. 26 - 32.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου