 |
Φωτογραφία από τον περίβολο της Ιεράς Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στη Λυκόβρυση Αττικής. |
( Ε κ τ ο υ π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο υ )
Τί γνώμην έχει ο πατέρας σου, Ειρήνη; Δεν του έχω ειπεί τίποτε, μόνον θέλω και την βοήθειάν σας. Συζήτησε πρώτα μόμη σου και αν χρειαστή θα ομιλήσω και εγώ.
Μετά η Αυγούστα προχώρησε λίγα βήματα και προσέφερε ένα μικρόν κιβώτιον, εστολισμένο με πολύτιμα πετράδια, λέγουσα:
αυτό το είχα ετοιμάσει για σένα΄ δεν γνωρίζω όμως αν το περιεχόμενον θα σου είναι πλέον χρήσιμον΄ σου ανήκει όμως και πρέπει να το πάρης. Να, πάρε και τούτο το ιδιαίτερον δώρον της καρδιάς μου.
Και βγάζουσα από το στήθος τον μαργαριταρένιο σταυρό της, που περιείχε τμήμα ελάχιστον Τιμίου Ξύλου, έργον σπανίας τέχνης, τον επέρασε στον λαιμόν της Ειρήνης.
Είθε να σε αξιώση ο Χριστός να φέρης με εγκαρτέρησιν τον Σταυρόν σου, της ευχήθηκε. Η Ειρήνη ευχαρίστησε την Αυτοκράτειραν και κατασυγκεκινημέναι απεχωρίσθησαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'Αι δύο αδελφαί και το αυτοκρατορικόν δώρον.
Στα διαμερίσματα της Καλλινίκης, ήνοιξαν το κιβώτιον αι δύο αδελφαί, που εδώρησεν η Αυγούστα εις την Ειρήνην, και έβγαλαν από μέσα έναν ολόκληρον θησαυρόν από ωραιότατα κοσμήματα σπανίας τέχνης και ανεκτιμήτου αξίας.
Όταν, λίγο αργότερα, η Ειρήνη ηρνήθη τον κόσμον, τα κοσμήματά της εξεποιήθησαν, και η αξία τους, ολόκληρος περιουσία εμοιράσθη μυστικά εις φιλανθρωπικά ιδρύματα της Πρωτευούσης.
Μετά τα γεγονότα αυτά, η Αυγούστα, πριν προλάβη η Ειρήνη να συνεννοηθή μετά του πατρός της, έστειλεν αυτόν εις Ανδριανούπολιν διά στρατιωτικάς υποθέσεις με σκοπόν να σκεφθή η Ειρήνη ωριμότερα, περί της αποφάσεώς της.
Κατά το διάστημα αυτό εσχετίσθη καλά η Ειρήνη με την βασιλοπούλα Θέκλα, ήτις επήγε την Ειρήνην εις όλα τα ιερά προσκυνήματα της Κωνσταντινουπόλεως.
Μεταξύ των άλλων ιερών κειμηλίων ήτο και η Εσθής της Θεοτόκου που ζηλοτύπως εφυλάσσετο εις τον ναόν των Βλαχερνών.
Ταύτην από τους Αγίους Τόπους είχε μεταφέρει η ευσεβεστάτη βασίλισσα Πουλχερία και την αφιέρωσεν εις τον ναόν της Θεοτόκου.
Εις τον ίδιον ναόν εφυλάσσετο και η εικών της Θεοτόκου, που παρίστανε την Θεοτόκον ορθίαν προσευχομένη με χείρας υψωμένας. Στο στήθος έφερεν εγκόλπιον τον Χριστόν.
Εκεί υπήρχε και η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου και το Άγιον Μανδήλιον (αχειροποίητος εικών του Σωτήρος).
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η'Ειρήνη και Θέκλα.
Τί κτήρια είναι αυτά που φαίνονται; ερώτησε η Ειρήνη την Θέκλαν. Είναι Μοναστήρια διάφορα που κατοικούν ευλαβείς και ειρηνικοί Μοναχοί και πέρα μακρυά στο άκρον της πεδιάδος είναι η μονή του Χρυσοβαλάντου, γυναικεία μονή, τιμωμένη επ' ονόματι των Αρχαγγέλων.
Η Ειρήνη στο όνομα Χρυσοβαλάντου τινάχτηκε ολόκληρη, διότι ήλθον στην μνήμη της τα προφητικά λόγια του αγ. Ιωαννικίου. Η Θέκλα αντελήφθη την ταραχήν της και ερώτησε:
την γνωρίζεις την μονήν; - Όχι μόνον από τα χείλη ενός αγίου ανδρός την έχω ακούσει. Είναι γυναικεία μονή είπεν η Θέκλα, κοινόβιον περί τας 30 μοναχάς. Εγώ τας έχω επισκεφθή δύο φοράς και η ηγουμένη είναι συγγενής της μητέρας μου.
Η Ειρήνη άκουγε μετά προσοχής. Βλέπω, είπεν η Θέκλα ότι πολύ σε ενδιαφέρουν, αυτά που σου λέγω. Τότε εσκέφθη η Ειρήνη ότι είναι καιρός να φανερώση στην φίλην της το μυστικόν της, την συνάντησίν της μετά του Αγίου Ιωαννικίου κ.λ.π. πλην της προφητείας της ηγουμενείας.
Ω! αγαπημένη μου Ειρήνη, πόσον ήθελα να είχα και εγώ δοσμένη την καρδίαν μου στον Χριστόν, όπως και συ! Αν το κατώρθωνα δεν θα με επλήγωναν τόσον τα λυπηρά της ζωής.
Θα Τον αγαπήσης Θέκλα, θα σε κάνη Εκείνος να Τον αγαπήσης, λαξεύοντας σιγά - σιγά την καρδίαν σου με την σμίλην του πόνου. Λίγα χρόνια μετά από το περιστατικό εκείνο η βασανισμένη βασιλοπούλα ήταν ακίνητη στο κρεββάτι του πόνου, διότι κτυπήθηκε από φοβεράν αρρώστεια που έκανε άχρηστα όλα τα μέλη της.
Τότε θυμόταν τα λόγια της Ειρήνης και ύψωνε το βλέμμα στον Εσταυρωμένο, που κρεμόταν απέναντί της, ψιθύριζε με ευλάβεια και εγκαρτέρησι.
Σ' ευχαριστώ Νυμφίε Ιησού που μ' έκανες να σ' αγαπήσω. Μ' αυτά τα λόγια ξεψύχησε στο παρεκκλήσιον των Βλαχερνών της Πρωτομάρτυρος Θέκλης, όπου είχε μεταφερθή για να προσευχηθή για τελευταίαν φοράν. Το παρεκκλήσιον το είχε ιδρύσει η ιδία με ιδικάς τας δαπάνας.
Το βράδυ όταν οι δύο φίλες που τώρα πια ένιωθαν ακόμη πιο ενωμένες με τα δεσμά της εν Χριστώ αγάπης επέστρεψαν στην πόλιν, έμειναν σύμφωνες να επισκεφθούν πολύ σύντομα την Μονήν του Χρυσοβαλάντου, αν επιστρέψη η Αυγούστα.
Μίαν ημέραν επήραν αι δύο φίλαι την Βασιλικήν άμαξαν και επήγαν εις την Μονήν του Χρυσοβαλάντου. Αύτη αποτελείτο από ένα τετράγωνον συμπλεκτηρίων, φραγμένον από πανύψηλον πέτρινον τοίχωμα. Για να μπη κανείς στην Μονήν έπρεπε να περάση κάτω από μίαν στοάν, που έφραζε με μίαν σιδηράν πόρταν.
Η στοά ωδηγούσε σε μια μεγάλη τετράγωνη πλακόστρωτη αυλή. Στο κέντρον της αυλής ήτο κτισμένος ωραιότατος Βυζαντινός ναός των Αρχαγγέλων. Το οικοδόμημα της Μονής ήτο διώροφον.
Εις το κάτω πάτωμα υπήρχαν μεγάλες αίθουσες που εχρησίμευον ως εργαστήρια, βιβλιοθήκαι και τραπεζαρίες. Εις το επάνω πάνω πάτωμα, εις το βάθος των μεγάλων στοών ήσαν τα κελλία των καλογραιών, πολυάριθμα μακρόστενα δωμάτια με στενές πόρτες και μικρά τετράγωνα παράθυρα.
Μεταξύ του εξωτερικού περιβόλου και της εσωτερικής αυλής ήσαν ευρύταται ωραίοι ξενώνες διά φιλοξενίαν γυναικών.
Οι κανονισμοί της Μονής απηγόρευον αυστηρώς την παραμονήν ανδρών εις το εσωτερικόν της Μονής.
Υπήρχεν έξω ένα μικρόν κτίριον διά τους άνδρας επισκέπτας και μικρός ναός του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου.
( Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι )
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου
της Ιεράς Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου
Καρελλάς Κορωπίου Αττικής,
''Βίος και Ακολουθία
της Οσίας Μητρός ημών Ειρήνης Ηγουμένης Μονής Χρυσοβαλάντου'',
σελ. 52-54, Οκτώβριος 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου