Μέρος 12ον
Αυτός που θα προκόψει στην προσευχή δεν την συγκρίνει με κανένα από τα πράγματα του κόσμου, τα μάταια και πρόσκαιρα. Η αδιάκοπη προσευχή διώχνει από την ψυχή κάθε φόβο και δειλία και τη γεμίζει με την ευφροσύνη του Θεού.
Όλ' αυτά δημιουργούνται στον άνθρωπο από τη συναίσθηση της ίδιας του της αρρώστιας. Με την επίμονη προσευχή πλησιάζει τον Θεό και με πόθο τρέχει σ' Αυτόν, για να πάρει φως από το φως Του και χάρη από τη χάρη Του.
Η χήρα, που αναφέρει το ιερό Ευαγγέλιο, παρακαλούσε και φώναζε δυνατά κι επίμονα πολλές φορές στον κριτή, να της αποδώσει το δίκιο της.
Κι εκείνος είπε: ''Τον Θεό και τους ανθρώπους δεν τους φοβάμαι ούτε τους υπολογίζω, αλλά για την επιμονή της θα της κάνω εκείνο που ζητάει''.
Όπως λοιπόν η χήρα φώναζε δυνατά για το δίκιο της, έτσι κι μείς πρέπει να παρακαλούμε με ταπείνωση τον Θεό, να μας στείλει τα χαρίσματά Του.
Γιατι η χήρα του Ευαγγελίου πέτυχε αυτό που ζητούσε, μολονότι ο κριτής την έδιωξε πολλές φορές, προσβάλλοντάς την κατά τον χειρότερο τρόπο.
Ο Θεός γνωρίζει τι μας ωφελεί και τι όχι. Γι' αυτό άλλοτε μας δίνει ό,τι Του ζητούμε και άλλοτε όχι. Ο Θεός θέλει το ψυχικό μας συμφέρον, μολονότι πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε και ασύνετα ζητάμε να γίνει κάθε αίτημά μας δεκτό.
Ο πολυεύσπλαχνος Θεός αναβάλλει πολλές φορές να στείλει τη χάρη Του, κι αυτό το κάνει για να φωνάξουμε περισσότερο και με μεγαλύτερη δύναμη στην προσευχή, κι έτσι να Τον πλησιάσουμε.
Απ' αυτά που του ζητάμε άλλα τα δίνει αμέσως και άλλα αργότερα, αποβλέποντας στο ψυχικό μας συμφέρον. Εμείς βέβαια θέλουμε να μας απαντά πάντα αμέσως, αλλά ο Θεός σαν άριστος και μοναδικός παιδαγωγός μας απαντάει τότε, που θα μας ωφελήσει ψυχικά.
Άλλους πάλι τους αφήνει να δοκιμασθούν στους πειρασμούς, για να αποδειχθεί αν πραγματικά τον αγαπούν. Εάν ο άνθρωπος δεν αισθανθεί την αρρώστιά του, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο, επειδή νομίζει ότι είναι κάτι.
Και τότε απομακρύνεται ο Θεός απ' αυτόν. Γιατι η υπερηφάνεια είναι το μεγαλύτερο κακό που υπάρχει. Αυτός που έχει υπερηφάνεια δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσει ποτέ στην τελειότητα.
Η ταπείνωση έρχεται με την συντριβή της καρδιάς και με την απομάκρυνση των λογισμών της υπερηφανείας. Κανένα πνευματικό έργο δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την ταπείνωση.
Μόνο με την ταπείνωση πλησιάζει κανείς τον Θεό και έρχεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο ταπεινός άνθρωπος δεν φοβάται τον πόλεμο που του κάνει ο διάβολος με τις αισχρές σκέψεις και τα σαρκικά πάθη.
Γνωρίζει ότι όλ' αυτά τα επιτρέπει ο Θεός για να μην πέσει στον εγωϊσμό, στο φοβερό αυτό και γεμάτο από δηλητήριο φίδι. Ο άνθρωπος όμως δεν πρέπει να ζητάει ο ίδιος τους πειρασμούς.
Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να υπομένει τις δοκιμασίες, όταν τις επιτρέπει ο Θεός. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι προσεκτικός και να φροντίζει για την σωτηρία της ψυχής του περισσότερο απ' όλα τα πράγματα.
Γιατι η ψυχή μας αξίζει περισσότερο απ' όλο τον κόσμο, είπε ο Κύριος. Να κάνει το καλό, να έχει πίστη, να γνωρίζει την αδυναμία του και να ζητάει πάντα τη βοήθεια του Θεού.
Η καλλιέργεια της ψυχής μας
Η άσκηση είναι η μητέρα του αγιασμού. Απ' αυτή γεννιέται η πρώτη σκέψη των μυστηρίων του Αγίου Πνεύματος. Ψυχή που μολύνθηκε από τα σαρκικά πάθη, δεν μπορεί ν' ανέβει στη Βασιλεία του Θεού, ούτε μπορεί να συναριθμηθεί με τους αγίους.
Τα δάκρυα και οι νηστείες δημιουργούν την ομορφιά της ψυχής, που στόλισμά της είναι οι αρετές. Οι θλίψεις και οι στενοχώριες βοηθούν την ψυχή στην πρόοδο την πνευματική και στην απόκτηση των αρετών.
Όλοι οι άγιοι πέρασαν από το καμίνι των θλίψεων κι έτσι απέκτησαν τις αρετές. Ν' αγωνίζεσαι μ' όλες τις δυνάμεις σου, μιμούμενος το πάθος του Χριστού, για να μπορέσεις να γευθείς τη δόξα Του.
Γιατι αν σταυρωθούμε μαζί με τον Χριστό και όπως ο Χριστός, θα δοξασθούμε μαζί Του. Όπως ο Χριστός σταυρώθηκε για τις αμαρτίες μας, έτσι κι εμείς πρέπει να σταυρώνουμε τα πάθη μας και τις κακές μας επιθυμίες.
Όποιος περιφρονεί την ανθρώπινη δόξα, αυτός θ' αξιωθεί ν' απολαύσει τη δόξα του Θεού. Για να φτάσει όμως κανείς σ' αυτή την κατάσταση, πρέπει να καθαρίζει συνέχεια την ψυχή του από κάθε σαρκική επιθυμία.
Για να προκόψεις στην αρετή, χρειάζεται να γνωρίσεις τον Θεό και να Τον αγαπήσεις. Και θα Τον γνωρίσεις καλύτερα όσο περισσότερο Τον αγαπάς.
Πρέπει να σταυρώσεις τα πάθη σου και τις κακές σου επιθυμίες, για να έρθει μέσα στην ψυχή σου η χάρη Του. Η βάση των αρετών είναι η ταπείνωση.
Και για ν' αποκτήσουμε αρετές, πρέπει πρώτα να βάλουμε το θεμέλιο των αρετών, που είναι η ταπείνωση. Πρέπει ν' απαλλαγείς από τα σαρκικά πάθη, για να μπορέσεις να προκόψεις στην αρετή.
Η πρόοδος στην αρετή δεν είναι εύκολο πράγμα. Χρειάζεται αγώνας σκληρός για πολλά χρόνια. Πρώτα θα γνωρίσουμε την αρρώστιά μας, θα πιστέψουμε ότι είμαστε άρρωστοι πνευματικά, και μετά θα προχωρήσουμε στη θεραπεία.
Οι Πατέρες διδάσκουν ότι ποτέ στη ζωή μας δεν θα δούμε τον Θεό αν δεν κόψουμε τα πάθη μας. Αυτός είναι ο σωστός και μοναδικός τρόπος για να πλησιάσουμε τον Θεό.
Τα αγαθά της Ουράνιας Βασιλείας δεν δίνονται στους ράθυμους και σ' αυτούς που δεν έχουν καρπό αρετής. Οι θλίψεις, οι στενοχώριες, οι αρρώστιες, το βάρος της σάρκας, οι ανάγκες του σώματος, οι συμφορές και αυτός ο θάνατος αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια του Θεού.
Αυτή όμως η βοήθεια θα έλθει, όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται ν' αποκτήσει τις αρετές. Μερικά πράγματα στα είπα πολλές φορές τα ίδια. Αυτό το έκαμα για να καταλάβεις καλά και να διαπιστώσεις πόση σημασία δίνω στην άσκηση της αρετής.
Γιατί αυτή δεν αποκτιέται με ωραία λόγια, αλλά με κόπο, με μόχθο και ιδρώτα. Είναι μακάριος ο άνθρωπος που συνεχώς ανεβαίνει.
''Κύριε, στρέψε τα πρόσωπά μας σε Σένα και κάνε με βδελυγμία ν' αποστραφούμε την αμαρτία. Δος μας την δύναμη να Σ' αγαπήσουμε αληθινά και να φτάσουμε νικητές στο τέλος του δρόμου της ζωής αυτής.
Δυνάμωσέ μας, Κύριε, για να καθαρίσουμε την ψυχή μας από τα σαρκικά πάθη και ν' αποκτήσουμε τις αρετές, τις τόσο απαραίτητες για να Σε πλησιάσει κανείς και να ενωθεί για πάντα μαζί Σου''.
( Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι )
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου
''Η Άσκηση στη Ζωή μας''
Είκοσι κείμενα για την Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή
βασισμένα στους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ του Σύρου,
έκδοση της Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής, 2006, σελ. 61 - 66.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου