ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΦΛΕΓΟΝΤΑΙ

<<Δει τους ορθώς πολέμω χρωμένους ουκ ακολουθείν τοις πράγμασιν,
αλλ’ αυτούς έμπροσθεν είναι των πραγμάτων>>.

Δημοσθένης, 384-322 π.Χ.

Ο πόλεμος αυτός που διαδραματίζεται στην Ουκρανία έχει ξεκινήσει προ πολλού και, όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, καλό είναι να γυρίσουν τα σκονισμένα ημερολόγιά τους προς τα πίσω. Η Συρία ήταν ουσιαστικά η τελευταία -μέχρι την επόμενη- πράξη του αμερικανικού σήριαλ ολικού εγκλωβισμού της Ρωσίας εξ ανατολών, χρησιμοποιώντας τους Ταλιμπάν και τον ISIS -πήλινα και αναλώσιμα δημιουργήματα δικά τους- προκειμένου να καταλάβουν τη Δαμασκό και να τοποθετήσουν αμερικάνικες βάσεις, με πυραύλους σαφώς στραμμένους προς τους Ρώσους. Μετά από ένα δεκαετή  καταστρεπτικό πόλεμο, η Συρία συγκρατήθηκε (προς το παρών) στο <<άρμα>> της Ρωσίας και το παιχνίδι μεταφέρθηκε στο τερέν της Ουκρανίας. Η Ουκρανία, που και αυτή συνορεύει δυτικοευρωπαικά με τη Ρωσία ουσιαστικά <<εργαλειοποιήθηκε>> και <<στρατολογήθηκε>> από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, προκειμένου να την εντάξουν στο ΝΑΤΟ και να αξιοποιήσουν την πυρηνική της ενέργεια -φυσικά- κατά των Ρώσων.

Την Ουκρανία -από την άλλη- θα πρέπει να την δούμε ως μία χώρα με πολλές ιστορικές ιδιομορφίες προκειμένου να αναλύσουμε τις εθνικογεωστρατηγικές σχέσεις της με τη Ρωσία. Από τότε που αναγνωρίσθηκε (η Ουκρανία) ως εθνότητα από τον Λένιν, μέχρι και την τακτοποίηση των συνόρων της -ο Νικίτα Χρουτσώφ (1894-1971)  της είχε δώσει και αμιγώς ρωσικά εδάφη- η χώρα αυτή ανέκαθεν ήταν χωρισμένη στα δύο: Οι <<δυτικοί>>, που πλήρως <<κακοποιημένοι>> από το Σοβιετικό καθεστώς αντιδρούν σε οτιδήποτε τους θυμίζει Ρωσία και οι <<ανατολικοί>> ρωσόφωνοι πολίτες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, που πάντα ζητούσαν την προσάρτησή τους από την <<μητέρα>> Ρωσία και που το 2014 αυτοανακηρύχθηκαν ως ανεξάρτητες <<λαϊκές δημοκρατίες>>, τις οποίες παγκοσμίως αναγνώρισαν μόνο η Ρωσία και η Ν. Οσετία! Μέχρι και λίγες ημέρες πριν αποτελούσαν -βεβαίως- τμήματα της Ουκρανικής επικράτειας. <<Δυτικοί>> Ουκρανοί -όχι φυσικά στην ολότητά τους- κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συνεργάσθηκαν με τους Γερμανούς εισβολείς, μη αντέχοντας τις βαναυσότητες -είναι αλήθεια- των Σοβιετικών και από τότε τους ακολουθεί η <<ρετσινιά>> του Νεοναζί.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν -εδώ και μερικά χρόνια- διατείνεται σαφώς, πως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αθέτησαν τις άτυπες συμφωνίες στις διά ζώσης συνομιλίες τους για μη επέκταση του ΝΑΤΟ στα ευρωπαϊκά σύνορα της Ρωσίας. Πράγματι! Οι ΗΠΑ και οι δυτικοευρωπαϊκοί <<υποκόμοι τους>>, μετά την ένταξη στον στρατιωτικό σχηματισμό της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και -βεβαίως- της Πολωνίας εργαλειοποίησαν την <<πορτοκαλί επανάσταση>> των Ουκρανών το 2004, προσεταιρίστηκαν άριστα τον Βολοντίμιρ Ζελέφσκι το 2019 τάζοντάς του <<Ευρωπαϊκή Ένωση>> και <<Βορειοατλαντική Συμμαχία>>, με ό,τι αυτά συνεπάγονται! Είχε προηγηθεί η κατάληψη της Κριμαίας το 2014 από τους Ρώσους με το ίδιο ακριβώς σενάριο, όπως εκείνο του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ: στην πλειοψηφία τους Ρωσόφωνοι πολίτες, μετά την παραίτηση του Ρωσόφιλου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς επαναστάτησαν και αντικατέστησαν τον πρόεδρο του συμβουλίου υπουργών της Κριμαίας, Ανατόλι Μοχιλιόφ με τον Σεργκέι Αξιόνοφ. Οι Ρώσοι κατέλαβαν -αμαχητί- την πόλη και το Κοινοβούλιο της Κριμαίας ψήφισε και ενέκρινε μια διακήρυξη ανεξαρτησίας της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης από την Ουκρανία, με την ονομασία <<Δημοκρατία της Κριμαίας>>.

Πριν από την ρωσική εισβολή της Πέμπτης 24.2.2022 επικρατούσε στην Ουκρανία ένας άτυπος ενχώριος, τρομοκρατικός πόλεμος από το γνωστό τάγμα <<Αζόφ>>, μια εθελοντική, ακροδεξιά και νεοναζιστική, παραστρατιωτική μονάδα, η οποία εδώ και χρόνια είναι -επίσημα- μέλος της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας και εστρέφετο κατά των Ρωσόφωνων και των ελληνόφωνων χωριών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Το παράδοξο είναι, πως τα μέλη αυτής της νεοναζιστικής, παραστρατιωτικής οργάνωσης προέρχονται από την ανατολική Ουκρανία, πολέμησαν κατά των Ρώσων στον πόλεμο της Κριμαίας (2014) και φέρουν τα εθνικοσοσιαλιστικά διακριτικά των SS! Το σύμβολο δε που φέρουν στα μανίκια τους οι μαχητές του τάγματος <<Αζόφ>> είναι ένας πλάγιος Ρούνος (αρχαίο, αλφαβητικό σύστημα γραφής των βόρειων λαών της Ευρώπης), ένα δηλαδή αγκίστρι - παγίδα για λύκους! Εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από το <<Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών>> για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν συνδέσει το τάγμα <<Αζόφ>> με εγκλήματα πολέμου, όπως μαζικές λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις και βασανιστήρια. Μια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας από τον Μάρτιο του 2016 ανέφερε, ότι η οργάνωση είχε <<συλλέξει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη διεξαγωγή εχθροπραξιών από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και το Τάγμα <<Αζόφ>> μέσα και γύρω από το Shyrokyne (31 χλμ ανατολικά της Μαριούπολης), από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι σήμερα. Επίσης μαζικές λεηλασίες τεκμηριώθηκαν σε κατοικίες πολιτών, καθώς και στόχευση περιοχών αμάχων μεταξύ Σεπτεμβρίου 2014 και Φεβρουαρίου 2015. Τον Σεπτέμβριο του 2014, το τάγμα <<Αζόφ>>, εγγράφηκε στην Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας, ως Ειδική, αστυνομική δύναμη!

Στο διά ταύτα: Ο πρόεδρος Πούτιν εισέβαλλε σε μια <<συγγενή>> και ομόδοξη χώρα επιχειρώντας -με μια δυναμική επίδειξη ισχύος, με μια επιχείρηση <<αστραπή>>- να καταλάβει την Ουκρανία εγκαθιστώντας μια φιλική προς αυτόν κυβέρνηση, κατά το παράδειγμα της Λευκορωσίας. Δεν σταμάτησε στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όπως έκανε με την Κριμαία. Επιχειρεί την κατάληψη μιας ολόκληρης χώρας, που άσχετα αν θα τα καταφέρει, θα έχει -ωστόσο- επιτύχει αυτό ακριβώς που θέλει: <<όπλα>> προς διαπραγμάτευση! Αυτό πρακτικά σημαίνει, πως όσο αντέξει την οικονομική δυστοκία που περνάει η χώρα του, θα επιτίθεται μέχρι και την ολοκληρωτική κατάληψη του Κιέβου. Κι αν αυτό δεν συμβεί, θα βγάλει από τη <<φαρέτρα>> του διαπραγματευτικά <<όπλα>>, τις κατειλημμένες ήδη περιοχές -πλην  του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ- με αντάλλαγμα την τοποθέτηση νέας κυβέρνησης, με την δέσμευση της μη προσχώρησης στο ΝΑΤΟ. Από την άλλη, η Ουκρανία είχε το αναφαίρετο -φυσικά- δικαίωμα της προσχώρησης στην <<Ευρωπαϊκή Ένωση>> και την <<Βορειοατλαντική Συμμαχία>>, καθότι ο πρόεδρός της Βολοντίμιρ Ζελέφσκι εκλέχθηκε ελεύθερα από τον Ουκρανικό λαό, το 2019. Στόχος του ήταν η οριστική <<αποκομμουνιστικοποίηση>> της χώρας και η άρδην ένταξή της στον λεγόμενο <<δυτικό κόσμο>>. Ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον, αυτό που απασχολεί -ιδιαιτέρως- τους παρατηρητές των εξελίξεων είναι το αφήγημα της εισβολής και σε άλλες πρώην Σοβιετικές χώρες, αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία -πιστεύεται- πως θα αποτελέσει <<ανάχωμα>> για την εισβολή σε χώρες, όπου υπάρχουν ρωσικές μειονότητες!... Για το αν ο Ρώσος ηγέτης προσβλέπει στη προώθηση και επανασυγκρότηση μίας νέου τύπου <<Σοβιετίας>> ή αν επιδιώξει να αποδείξει τον τίτλο του <<τσάρου>> που του προσδίδουν, μέλλει να το δούμε στο άμεσο μέλλον.

Μία σημαντική υποσημείωση: πολλοί χριστιανοί μας <<πάσχουν>> από έναν άκριτο, ανερμήνευτο και δυναμικό <<πουτινισμό>>, θεωρώντας τον πρόεδρο Πούτιν ως τον μέγιστο ορθόδοξο ηγέτη που θα επαναφέρει τις πολιτικές ισορροπίες και -δι' αυτού- θα πραγματοποιηθεί η περίφημη <<αναλαμπή της ορθοδοξίας>>! Εδώ και χρόνια -το έχουμε ξαναεπισημάνει σε παλαιότερα γραπτά μας- έχει οικοδομηθεί περίτρανα η φαντασμαγορική εικόνα του ορθόδοξου ηγέτη που προσεύχεται, έχει πνευματικό, κολυμπάει τα Θεοφάνεια στα παγωμένα νερά του Βόλγα, στέκεται δακρυσμένος μπροστά σε εικόνες και από την άλλη επιτίθεται σε ανεξάρτητη χώρα ομοδόξων, ορθοδόξων χριστιανών! Στο εσωτερικό όμως της Ρωσίας -για τους γνωρίζοντες- επικρατεί ένα αυταρχικό, πολιτικό καθεστώς, ένα νέου τύπου <<Σοβιετικό>> status, με παντελή απουσία αντιπολίτευσης, δυναμική καταστολή από τα όργανα ασφαλείας κάθε μορφής διαδήλωσης και  μυστικές υπηρεσίες που καταγράφουν άπαντες, ακόμη και τους ημετέρους. Δημοσιογράφοι που αντιστέκονται στην πολιτική του προέδρου Πούτιν εξαφανίζονται, δηλητηριάζονται -όλως τυχαίως- και βρίσκονται νεκροί σε κάποιο παράδρομο του κέντρου της Μόσχας. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του αντιπολιτευόμενου πολιτικού Αλεξέϊ Ναβάλνι, που δηλητηριάστηκε με την νευροτοξική ουσία Νόβιτσοκ σε αεροπορικό ταξίδι του στη Σιβηρία, και άμα τη επιστροφή του στη Μόσχα συλλήφθηκε και έκτοτε αγνοείται... Λίγες -μόλις- μέρες πριν, γίναμε όλοι μάρτυρες διά τηλεοράσεως από την αβάσταχτη πίεση που δέχθηκε ο αρχηγός των ρωσικών υπηρεσιών κατασκοπείας Σεργέι Ναρίσκιν από τον πρόεδρο Πούτιν κατά τη διάρκεια συμβουλίου ασφαλείας στο Κρεμλίνο. Ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών εξέφραζε τη θέση του σχετικά με την αναγνώριση των αυτοαποκαλούμενων λαϊκών Δημοκρατιών του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, οι οποίες προφανώς δεν άρεσαν στον Ρώσο πρόεδρο που τον διέκοψε επανειλημμένα!

Και φτάνουμε στην επική Υποκρισία της <<Ευρωπαϊκής Ένωσης>>, του ΝΑΤΟ και φυσικά των ΗΠΑ, τα <<κροκοδείλια δάκρυα>> των οποίων επιφέρουν μόνο τον γέλωτα και την αποστροφή. Το να αποκαλεί ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάϊντεν τον Πούτιν <<δικτάτορα>> και <<φασίστα>>, είναι τόσο κωμικοτραγικό και γελοίο, όσο είναι και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, που έχει αιματοκυλίσει έναν ολόκληρο κόσμο, εγκαθιδρύοντας δικτατορικά καθεστώτα στην Λατινική Αμερική, αφαιμάζοντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής και εισβάλλοντας σε χώρες <<ων ουκ έστι αριθμός>>, υποκρινόμενοι πάντα τον <<Ρομπέν>> των Ολίγων! Οι δε <<πολιτισμένες χώρες>> της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως το τρίγωνο Αγγλίας, Γαλλίας, Γερμανίας με το τόσο πλούσιο ιστορικό αποικιοκρατιών σε Ευρώπη και Αφρική, χώρες που ζουν εις βάρος του ευρωπαϊκού νότου, συνθλίβοντας οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά τις μικρότερες <<διαπιστευόμενες>> χώρες, ας μην ομιλούν <<για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου>>! Όταν έγινε η πρωτοφανής εισβολή των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ (από τις 4 Μαρτίου έως τις 10 Ιουνίου του 1999) στην Γιουγκοσλαβία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ουδείς χαρακτήρισε τον εισβολέα ως <<δικτάτορα>> και <<φασίστα>>. Εργαζόμενος τότε στον ημερήσιο, Αθηναϊκό Τύπο, δεν θα ξεχάσω την απόλυτη παραφροσύνη που βασίλευε στις περισσότερες, πολιτικές εφημερίδες! Εκεί που -σχεδόν όλες- εγκωμίαζαν τον Μιλόσεβιτς για το σθένος του ιδίου και της χώρας του ν' αντισταθούν στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, μέσα σε λίγες μέρες απεκαλείτο από τον ίδιο τον Τύπο, ως <<δικτάτορας>> και <<φασίστας>>!

Για να καταλάβουμε -τέλος- τον <<μουλωχτό>> πόλεμο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που προηγήθηκε της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αρκεί να σημειώσουμε ένα όνομα: Τζέφρυ Πάϊατ! Ο γνωστός και μη εξαιρετέος πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα από το 2016, διορισμένος από τον <<αιματοβαμμένο>> πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, τον κατοχικό εισβολέα σε Ιράκ και Πακιστάν, που για την προσφορά του αυτή στην ανθρωπότητα πήρε και βραβείο Νόμπελ το 2009! Ο Τζέφρυ Πάϊατ -όλως τυχαίως- πριν την διαπίστευσή του στην Ελλάδα, υπήρξε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην... Ουκρανία από το 2013 έως το 2016. Κανείς δεν ξεχνάει την περίοδο πριν από την αναγνώριση της σχισματικής εκκλησίας του Επιφανίου Ντουμένκο από το <<εσβησμένο Φανάρι>>, όταν ο Πάϊατ είχε μεταβεί πολλάκις στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να αποδώσει ο αιρετικός Πατριάρχης Κων/λεως τον <<τόμο αυτοκεφαλίας>> στον σχισματικό ψευδοεπίσκοπο, τον Ιανουάριο του 2019! Ο αμερικανός πρεσβευτής είχε εργαστεί συστηματικά για την αναγνώριση της ψευδοεκκλησίας του Επιφανίου, με αλλεπάλληλες επισκέψεις του στο Φανάρι, τη Μονή Βατοπαιδίου και σε Μητροπολίτες του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου! Έτσι προκύπτει -για πολλοστή φορά- ο ρόλος και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, όχι μόνο στο ρωσικό σχίσμα που έλαβε χώρα λίγες ημέρας μετά, αλλά και της <<συνεισφοράς>> του στις ήδη τότε τεταμένες σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας, προσθέτοντας και αυτός τον δικό του <<λίθο αναθέματος>> στην <<απολίτιστη>> Ρωσία.

Σημείωση 1η: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν (τρεις εβδομάδες πριν την ρωσική εισβολή) και κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου (1 Φεβρουαρίου 2022) μετά το πέρας των συνομιλιών που είχε με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, είχε δηλώσει πως: <<Οι ΗΠΑ θέλουν πόλεμο στην Ουκρανία για να μας επιβάλουν κυρώσεις>> και κατέληξε με ένα σημαντικό ερώτημα που ακόμα παραμένει αναπάντητο. Είπε: <<Ας υποθέσουμε ότι η Ουκρανία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ξεκινά αυτές τις στρατιωτικές επιχειρήσεις (σημ. ημ.: κατά της Ρωσίας). Υποτίθεται ότι πρέπει να πάμε σε πόλεμο με το μπλοκ του ΝΑΤΟ; Το έχει σκεφτεί κανείς αυτό; Προφανώς όχι>>.

Σημείωση 2η: Αυτές είναι οι δαιμονιώδεις πολιτικές <<ορέξεις>> των σημερινών κοσμοκρατόρων που λυμαίνονται δυστυχώς τις ζωές -αλλά και τις ψυχές- των σημερινών λαών, αυτών που λαϊκιστές πολιτικάντηδες και άφρονες, νεοποχικοί νεροκουβαλητές θα αποκαλούσαν <<παράπλευρες απώλειες>>! Ευχόμαστε και προσευχόμαστε για τον ουκρανικό λαό που δοκιμάζεται σήμερα κάτω από την μπότα του εισβολέα, αλλά και των υπόλοιπων λαών που θα έχουν στο κατόπι τη σειρά τους...

Σημείωση 3η: Είναι εκπληκτικό, πως σύσσωμα τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν δώσει γενική <<άφεση αμαρτιών>> στο αιμοσταγές μόρφωμα του ΝΑΤΟ και αποκαλούν a priori τον Πούτιν ως <<δικτάτορα>>. Αντιθέτως ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάϊντεν παρουσιάζεται ψευδώς και πλανερώς, ως ο <<εγγυητής της ειρήνης>> στο κόσμο!.. Υπάρχει δε μια γενικότερη προσπάθεια ολικής απαξίωσης της Ρωσίας, που τουλάχιστον μετασοβιετικά κανείς δεν θα μπορούσε να της προσδώσει το προσωνύμιο του ιμπεριαλιστή. Η συνέχεια επί της οθόνης!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος