Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗΣ
Την Τρίτη 2 Μαρτίου εκκλ. ημ., η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Οσίου Ιωακείμ του εξ Ιθάκης (1786 - 1868). Στη βιογραφία του, που εξέδωσε η Μονή Βατοπαιδίου το 1992, υπάρχει ένα συγκινητικό γεγονός, παράδειγμα προς μίμηση, που το δημοσιεύουμε, ως πνευματικό εφαλτήριο του ''καλού αγώνα'' που ανοίχθηκε μπροστά μας. Την συγχώρεση που ζήτησε κάποιος χρόνιος διώκτης του Οσίου Γέροντος, που λίγο πριν την αποδήμηση του τελευταίου, έσπευσε κοντά του για να τον συγχωρέσει. Αυτή η Συγχώρεση -άλλωστε- ήταν και το νόημα του εσπερινού της Συγχωρήσεως, που επί τω πρακτέω σημαίνει, πως χωρώ μαζί με τον Θεό και μαζί με τους συνανθρώπους μου!... Ευχόμαστε ''καλό στάδιο'' στις άγιες ημέρες που ξετυλίγονται μπροστά μας, ώστε και μετά το τέλος του να έχουμε αναγεννηθεί πνευματικά και να έχουμε κάνει έστω κι ένα μικρό, πνευματικό βήμα προς τα μπρος. Εύχεσθε!
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Ο Γεώργιος Παίζης δημογραμματέας του Κιονίου Ιθάκης, ανέφερε ότι ένα από τα τελευταία άθλα που με τη βοήθεια της Χάριτος πέτυχε ο αείμνηστος Παπουλάκης, ήτο και η συμφιλίωσι του ασπόνδου και ισοβίου του εχθρού, κάποιου Γ. Τσαπραλή.
Ο άνθρωπος αυτός, από χαρακτήρος αδιάφορος και βυθισμένος στον εμπορικό του κυκεώνα, δε συμπαθούσε τον οσιότατο Γέροντα, αλλά και τον τότε Επίσκοπο του τόπου Γαβριήλ και παρακινούσε να εξορίση τον Παπουλάκη στη Μονή του.
Η σύζυγος όμως του διώκτη, Εριφίλη, ήτο ευλαβεστάτη και πολύ πιστή, και στον Γέροντα πλησίαζε με σεβασμό. Όταν έφθασε το τέλος του Γέροντος, ο πολύς κόσμος πλησίαζε με δάκρυα να πάρη την ευχή του και αν μπορούσε κάτι να του προσφέρη.
Ο Γέροντας απεποιείτο κάθε προσφορά τους και έλεγε ότι αναμένει το θάνατο και τίποτε άλλο δεν χρειάζεται. Σ' όλους έδινε συνεχώς ευλογίες και ευχές. Μόλις η Εριφίλη, η σύζυγος του εμπόρου Τσαπραλή, έσπευσε με σεβασμό να πάρη την ευχή του, της μίλησε με καλωσύνη και την ερώτησε συνάμα, τι γίνεται το σκάφος του συγγενή τους Κράβαρη.
Η κυρία του είπε ότι ''χάθηκε, Γέροντα, το πλοίο και μάλιστα πιστεύομε ότι βυθίστηκε αύτανδρο και μας άφησε όλους σε βαρύτατο πένθος''. ''Όχι, κόρη μου'', της είπε ο Παπουλάκης, ''το πλοίο είναι σώο και θα φθάση εντός ολίγου στο λιμάνι, όταν εγώ δεν θα είμαι στη ζωή, αλλά την ώρα εκείνη θα με μεταφέρετε για ενταφιασμό''.
Τότε τον ερώτησαν, τι θέλει να του φέρουν και είπε μ' ένα χαριτωμένο μειδίαμα: ''Αν είχα ένα μήλο, θα το έτρωγα''.
Όλοι σκέφτηκαν που να βρεθή μήλο τέτοια εποχή, Φεβρουάριο μήνα, όπως ήταν οι συνθήκες τότε, που δεν φυλάγονταν τα φρούτα, όπως σήμερα. Η κ. Εριφίλη θυμήθηκε ότι, πριν ένα χρόνο και περισσότερο, είχε φυλάξει σ' ένα συρτάρι της εννέα μήλα και δεν γνώριζε αν υπήρχε κανένα γερό.
Έτρεξε σπίτι της και το είπε στον άνδρα της αυτό και για την πρόρρησι του πλοίου. Ο σκληρός τότε και αδυσώπητος κατήγορος του Παπουλάκη είπε στη γυναίκα του:
''Αν βρεθή μήλο γερό, τότε θα πιστέψω ότι είναι άγιος αυτός και θα τον προσκυνήσω''. Άνοιξε πράγματι τον κομό της η κ. Εριφίλη και βρήκε όλα τα φυλαχθέντα μήλα φθαρμένα προ πολλού, εκτός από ένα, που ήτο ροδοκόκκινο και δροσερό σαν να κόπηκε εκείνη την ώρα από τη μηλιά.
Με πολλή χαρά το έδειξε στον άνδρα της και οι δύο μαζί ξεκίνησαν για τον Παπουλάκη. Με τρεμάμενο χέρι πήρε ο Γέροντας το μήλο και είπε με συγκίνησι: ''Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ έστιν''.
Όταν δε είδε να εμφανίζεται ο παντοτεινός διώκτης του στη θύρα, είπε με χαρούμενη φωνή: ''Καλώς ήλθες, Καπετάν Γιώργη''.
Συγκινημένος ο πρώην εχθρός μεταβλήθηκε σε ευλαβή προσκυνητή και με συντριβή ζήτησε συγνώμη για την όλη του συμπεριφορά. Ο προορατικότατος Γέροντας πολύ προσευχήθηκε γι' αυτό το αποτέλεσμα'
έτσι δέχθηκε με πατρική στοργή των πρώην διώκτη του, ως αθώο πρόβατο που επέστρεψε στη μάνδρα της μετανοίας.
Θεώρησε το επίτευγμα αυτό της Θείας Χάριτος σαν τον τελευταίο θρίαμβο της πνευματικής του προσπαθείας, που ισόβια πρόσφερε για τη σωτηρία του πλησίον του.
Μετά από αποχαιρετισμούς και ευλαβείς προσκυνήσεις πολλών πιστών που διαισθάνονταν την αποδημία του Γέροντος, δίνοντας και αυτός τις τελευταίες συμβουλές, παρέδωσε το πνεύμα εις χείρας Θεού.
Στην εκφορά του αγίου του λειψάνου έφθασε και το πλοίο του Καπετάν Γιώργη στο λιμάνι κατά την πρόρρησί του!...
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Απόσπασμα εκ του βιβλίου ''Ο Παπουλάκης'',
Όσιος Ιωακείμ ο Βατοπαιδινός ο εξ Ιθάκης 1786-1868,
έκδοση της Ι. Μ. Βατοπαιδίου Αγίου Όρους, 1992, σελ. 63-65.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου