Η ΚΗΔΕΙΑ ΜΙΑΣ ΝΕΚΡΟΦΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΣΤΕΡΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΠΤΩΜΑΤΟΣ

Προχθές Κυριακή, η Εκκλησία μας υπενθύμισε την παραβολή των <<Βασιλικών Γάμων>>, των ανθρώπων δηλαδή που καλούνται στη Βασιλεία των Ουρανών και οφείλουν να είναι πνευματικά έτοιμοι προκειμένου να τύχουν της <<καλής μερίδος>> των σωζομένων. Η Αποστασία στις μέρες μας είναι δεδομένη και γι' αυτό δεν αναμασούμε τα χιλιοειπωμένα. Ευκαιρίας δοθείσης όμως κάνουμε μνεία για τον λεγόμενο <<δυτικό χριστιανισμό>> που αποτελεί ουσιαστικά έναν σουρεαλιστικό συγκρητισμό, ένα πνευματιστικό γκουρμέ έκπτωτων δοξασιών και εκσυγχρονισμένων δαιμονικών παραφιλολογιών. Η κοίμηση της προσφάτως αποδημησάσης Βασίλισσας της Αγγλίας αποτελεί ίσως το πιο απτό παράδειγμα <<κληθέντος>> στο <<Βασιλικό Τραπέζι>> της παραβολής, η οποία (αν και απούσα από το σώμα της Μίας Εκκλησίας), όμως τα τελευταία χρόνια ασχολείτο με τον σχεδιασμό της νεκροφόρας που θα την περιέφερνε ανά τις πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου, την παραγγελία του ειδικού φερέτρου από μόλυβδο προκειμένου ν' αργεί η αποσύνθεση του σκηνώματός της και φυσικά όλες αυτές τις χρονοβόρες τυπολατρικές διαδικασίες της ταφής της, που κόστισαν πάνω από επτά δισεκατομμύρια στερλίνες! Αν και κλήθηκε ουσιαστικά να ετοιμάσει την ψυχή της, εκείνη προτίμησε να ετοιμάσει την κηδεία της με μια ακατάσχετη, άσωτη και καταχρηστική διάθεση χρημάτων, που με αυτά θα μπορούσαν να χορτάσουν τα ξεραμένα, αφυδατωμένα στόματα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Αιθιοπία, την Νιγηρία ή τη Ζάμπια φερ' ειπείν. Η ματαιοδοξία, ο ναρκισσισμός και η κομπορρημοσύνη ακύρωσαν, αχρήστευσαν και ποδηγέτησαν την λιτότητα, τη ευλάβεια και την ταπεινότητα. Έτερος, Έλληνας ηθοποιός, που αποδήμησε τις ίδιες μέρες, αρνήθηκε την ορθόδοξη επιμνημόσυνη ταφή, συνεπώς και την προετοιμασία της ψυχής του στη Βασιλεία των Ουρανών και διέθεσε εξολοκλήρου το σώμα του στην ιατρική, προκειμένου αυτό να καταστεί πειραματικό εγχείρημα από τους φοιτητές της Ιατρικής Αθηνών. Παράλληλα το σώμα του δεν μεταφέρθηκε σε ορθόδοξη εκκλησία για λαϊκό προσκύνημα, αλλά στα <<γραφεία του λαού>> γνωστού κόμματος, προκειμένου οι εκεί <<σύντροφοι>> να τον ξεπροβοδίσουν με ανάταση της αριστερής γροθιάς τους ή με τον ψίθυρο κάποιου επαναστατικού τραγουδιού της δεκαετίας του '70. Ο Τύπος υποδέχθηκε με εκκωφαντικούς, διθυραμβικούς επαίνους την απόφασή του να διατεθεί το σώμα του για πειραματική ανατομία και έρευνα. Ουδείς όμως σκέφθηκε (και πως άλλωστε;), πως η ορθόδοξη εξόδιος ακολουθία, το μνημόσυνο αποτελεί μυστήριο της Εκκλησίας και ως τέτοιο παρακαλείται εκ του ιερέως ο Θεός για τα αμαρτήματα του τεθνεώτος: <<αυτός, πανάγαθε Βασιλευ, δι᾿ εμού του ταπεινού και αναξίου δούλου σου, συγχώρησον τω δούλῳ σου (τω δείνι) είτι εν τω παρόντι βίῳ ως άνθρωπος επλημμέλησε· και άφες αυτώ όσα εν λόγῳ η έργῳ ή κατὰ διάνοιαν ήμαρτε, λύσας αυτού και τον επικείμενον, μεθ᾿ οιωνδήποτε τρόπων, δεσμόν, ον αυτὸς καθ᾿ εαυτὸν εκ συναρπαγής ή άλλης τινὸς αιτίας ἔδησεν, είτε υπὸ Αρχιερέως είτε παρ' άλλου τινός, φθόνῳ και συνεργείᾳ του πονηρού, τοιούτον υπέστη ολίσθημα· εὐδόκησον, ως μόνος αγαθὸς και πολυέλεος, την μεν ψυχὴν αυτού μετὰ των Αγίων ταχθήναι των απ᾿ αιώνός σοι ευαρεστησάντων, το δε σώμα τη παρὰ σου δημιουργηθείση φύσει δοθήναι>>. Μνήμη νεκρών ή μνημόσυνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποκαλείται το εκκλησιαστικό παρακλητικό τελετουργικό υπέρ των ψυχών των κεκοιμημένων χριστιανών. Ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης αναφέρει στα συγγράμματά του τη μνήμη των νεκρών ως <<μυστήριον επί των ιερώς κεκοιμημένων>>. Η μνήμη των νεκρών αποτελεί μέλος της λειτουργικής δομής του σώματος της εκκλησίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού και ουχί εκ του Περισσού Αττικής! Από εκεί και πέρα και η νεκροφόρα που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ειδικά για την εξόδιο ακολουθία θα σκουριάσει και θα γίνει παλιοσίδερα και το φέρετρο θα το φάει το χώμα και το πτώμα του ηθοποιού άταφο θα παραμένει επί χρόνια στη φορμόλη για να αλλοιώνεται σιγά - σιγά στο πέρασμα του χρόνου. Για τις ψυχές αυτές όμως, ποιος θα νοιαστεί μ' ένα μνημόσυνο, με μια προσευχή, με μια ελεημοσύνη, έστω μ' ένα ταπεινό <<Θεός σχωρέστον>>;

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος