ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

 Κυριακῇ ΙΑ´ - ΙΖ´ Δεκεμβρίου

Ἀβραάμ, ὁ Πατριάρχης, καὶ οἱ πρὸ Νόμου καὶ ἐν Νόμῳ κατά σάρκα Προπάτορες

τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Κατὰ τὴν αὐτὴν ἑνδεκάτην τοῦ παρόντος, εἰ τύχοι ἐν Κυριακῇ, ἢ τῇ πρώτῃ μετ᾿ αὐτὴν ἐρχομένῃ, διὰ τὸ ἐγγίζειν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ Γέννησιν, μνείαν ποιούμεθα τῶν πρὸ Νόμου καὶ ἐν Νόμῳ κατὰ σάρκα Προπατόρων Αὐτοῦ· ἐξαιρέτως δὲ τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ, εἰς ὃν πρῶτον ἐδόθη ἡ ἐπαγγελία, εἰπόντος τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτόν· «᾿Ενευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς» (Γεν. ιβʹ 3 καὶ κβʹ 18). Ἐδόθη δὲ ἡ ἐπαγγελία αὕτη 2039 ἔτη πρὸ Χριστοῦ, ὅτε ὁ μὲν Ἀβραὰμ ἦν ἐτῶν 75, ὁ δὲ Θεός, καλέσας αὐτόν, προσέταξεν ἵνα ἐγκαταλίπῃ πατρίδα, γονεῖς καὶ συγγενεῖς, καὶ ἀπέλθῃ εἰς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, εἰς ἣν ὅταν ἔφθασεν, εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς αὐτόν· «Τῶ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην» (αὐτ. 7)· διὰ τοῦτο ἡ γῆ ἐκείνη, ἐπονομασθεῖσα· Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, ἐγένετο ἔπειτα τῶν Ἑβραίων ἡ πατρίς, ἥτις ἐστὶν ἡ ὑπὸ τῶν ἱστορικῶν καλουμένη Παλαιστίνη. Ἐκεῖ ὁ Ἀβραάμ, μετὰ παρέλευσιν ἐτῶν 24, διετάχθη παρὰ Θεοῦ τῆς Περιτομῆς τὸν Νόμον· τὸ δὲ ἑκατοστὸν ἔτος τῆς ἡλικίας αὐτοῦ, καὶ ἐνενηκοστὸν τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Σάῤῥας, ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ· καὶ ζήσας τὰ πάντα ἔτη 175, ἐτελεύτησεν ἐν εἰρήνῃ, πρεσβύτης καὶ πλήρης ἡμερῶν. Αἱ τοῦ μακαρίου Ἀβραὰμ ὑποθέσεις εἶναι ἐγνωσμέναι τόσον εἰς τοὺς σοφούς, ὅσον καὶ εἰς τοὺς ἰδιώτας Χριστιανούς. Καθότι ἡ Βίβλος τῆς Γενέσεως, τὴν ὁποίαν συνέγραψεν ὁ Προφήτης Μωϋσῆς, ἡ περιέχουσα ταύτας, αὐτή, λέγω, ἀναγινώσκεται εἰς ἐπήκοον πάντων τῶν Χριστιανῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, κατὰ τὰς νηστίμους ἡμέρας τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὅθεν ἀπὸ τὴν Βίβλον ἐκείνην μανθάνουσιν ὅλοι, ὅτι ὁ Προπάτωρ ἡμῶν Ἀβραὰμ ἐκατάγετο ἀπὸ τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, καὶ ἦτον Ἐθνικός. Ἔθνος γὰρ ἦτον οἱ Χαλδαῖοι πρωτύτερον ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Καὶ ὅτι εἶχε πατέρα εἰδωλολάτρην τὸν Θάρραν. Πλὴν ἀγκαλὰ καὶ ἀπὸ τοιοῦτον εἰδωλολάτρην ἐκατάγετο ὁ θεῖος Ἀβραάμ, δὲν ἔλαβεν ὅμως ἐκ τούτου κᾀνένα ἐμπόδιον εἰς τὸ νὰ γνωρίσῃ τὸν ἀληθῆ Θεόν. Ἀλλά, ἀνίσως πρέπῃ νὰ εἰποῦμεν καὶ ἕνα λόγον παράδοξον, ὁ μέγας Ἀβραὰμ καὶ ἀπὸ αὐτὴν ἀκόμη τὴν εἰδωλολατρίαν ὡδηγήθη εἰς τὸ νὰ καταλάβῃ τὸν ἀληθῆ Θεόν. Κατανοήσας γὰρ ὁ ἀοίδιμος, ὅτι κᾀνένα κτίσμα δὲν εἶναι Θεός· καὶ ἀκολούθως, ὅτι δὲν πρέπει νὰ προσκυνῆται ὠς Θεός. Καὶ στοχασθεὶς τὴν εὐταξίαν τῶν ὄντων, ἐκ τῶν ὁρωμένων τούτων ποιημάτων, ἐγνώρισε τὸν ἀόρατον αὐτῶν Ποιητήν. Καὶ γνωρίσας Τοῦτον, ἐπροσκύνησεν ὠς Θεόν. Καὶ ὡς κρατοῦντα καὶ κυβερνῶντα ὅλα τὰ κτίσματα. Καὶ ὡς διορίσαντα εἰς αὐτὰ τὴν φαινομένην ταύτην εὐαρμοστίαν καὶ τάξιν. Οὗτος λοιπὸν προσταχθεὶς παρὰ Θεοῦ νὰ ἀφήσῃ τὴν πατρίδα καὶ συγγένειάν του, καὶ νὰ ὑπάγῃ εἰς γῆν Χαναάν, ἥτις εἶναι ἡ Παλαιστίνη καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα, παρευθὺς ὑπήκουσε, χωρὶς νὰ διακριθῇ μὲ τὴν καρδίαν του, διὰ τὴν πολλὴν πίστιν ὅπου εἶχε πρὸς τὸν Θεόν. Διὰ τοῦτο καὶ μισθὸν τῆς πίστεώς του λαμβάνει, τὸ νὰ γεννήσῃ εἰς τὸ βαθὺ γῆράς του τὸν Ἰσαάκ, καὶ νὰ γένῃ πατὴρ πολλῶν ἐθνῶν. Ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ γὰρ ἐγεννήθη ὁ Ἰσαάκ. Καὶ ἀπὸ τὸν Ἰσαὰκ ἐγεννήθη ὁ Ἰακώβ. Καὶ ἀπὸ τὸν Ἰακὼβ ἐγεννήθη ὁ Ἰούδας, (ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ ὁποίου ἐγεννήθη ὁ Χριστὸς) καὶ οἱ λοιποὶ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Πατριάρχαι. Διὰ τοῦτο λοιπὸν οἱ θεοφόροι Πατέρες ἡμῶν καὶ Διδάσκαλοι μνήμην ποιοῦσι σήμερον τοῦ θείου Ἀβραάμ, ὡς γεγονότος Προπάτορος τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ταύτην παρέδωκαν νὰ ποιοῦμεν καὶ ἡμεῖς, ὄχι μακρὰν καὶ εἰς πολλῶν ἡμερῶν διάστημα. Ἀλλὰ κοντὰ εἰς τὴν κατὰ σάρκα Γέννησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο ποιήσαντες, ὄχι ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν, ἀλλὰ κατὰ θείαν ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· ἐπειδὴ γὰρ ὁ ὑπεράγαθος καὶ φιλάνθρωπος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἐκαταδέχθη νὰ κάμῃ τὸν Πατριάρχην Ἀβραὰμ καὶ τοὺς ἀπογόνους ἐκείνου, Προπάτοράς του κατὰ τὸ ἀνθρώπινον. Τούτου χάριν οἱ θειότατοι Πατέρες ἔκριναν δίκαιον νὰ ἑορτάζωμεν τὴν Μνήμην Αὐτοῦ καὶ τῶν λοιπῶν, ὡς Προπατόρων, ὄχι μακρὰν ἀπὸ τὴν σάρκα τοῦ Κυρίου Γέννησιν. Ταῖς τῶν Σῶν ῾Αγίων πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. ᾿Αμήν.