ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΔΥΤΙΚΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΝ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

:

Ὁ δικηγόρος κ. Δημήτριος Δασκαλάκης ἔγραψε τὰ ἑξῆς σημαντικὰ γιὰ τὰ σύγχρονα τραγικὰ τεκταινόμενα: «Δυσ­τυχῶς οἱ πολλαπλὲς παπικὲς κακοδοξίες συνετέλεσαν στὸν θρησκευτικὸ ἀποχρωματισμὸ καὶ στὴν ἄμβλυνση τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης τῶν λαῶν τῆς Δύσης, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργηθεῖ πρόσφορο ἔδαφος γιὰ τὴν διάδοση μεταξὺ τῶν ἑτεροδόξων τῶν ἰδεῶν, ἀντιλήψεων καὶ ἀρχῶν τῆς σκοτεινῆς καὶ δαιμονοκίνητης “Νέας Ἐποχῆς”, ἡ ὁποία διαδίδει τὴν πίστη σὲ ἕνα ἀπρόσωπο Θεὸ καὶ ἀντιμετωπίζει ὅλες τὶς θρησκεῖες ὡς “μονοπάτια” ποὺ ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο τάχα Θεό. Οἱ ταλαιπωρημένοι λαοὶ τῆς Δύσης ἀδυνατώντας νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν πνευματική τους δίψα στὴν πανσπερμία τῶν προτεσταντικῶν παραφυάδων καὶ παραμένοντας ἀπογοητευμένοι ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ ψυχρότητα, τὴν παπικὴ αὐθεντία καὶ τὸν ἐπισκοπικὸ αὐταρχισμὸ τῆς “ἐκκλησίας” τῆς Ρώμης, πιάστηκαν μοιραῖα στὰ δίχτυα τῶν ντελάληδων τῆς “Νέας Ἐπο­χῆς” ποὺ διατυμπανίζουν τὴν πειθήνια ὑποταγὴ τοῦ ἀνθρώπου στὰ ἐπιτεύγματα τῆς θεοποιημένης ἐπιστήμης, στὸν ἐκφασισμὸ τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας καὶ στὴν “ἀναγκαιότητα” τοῦ ψηφιακοῦ κοινωνικοῦ μετασχηματισμοῦ» (Ἱστ. Τρελογιάννης)! Συμφωνοῦμε μὲ τοὺς προβληματισμοὺς τοῦ ἐκλεκτοῦ νομικοῦ!

Εἰσβολὴ τοῦ δαιμονικοῦ «πνεύματος» τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ εἰς τὸν Ὀρθόδοξον χῶρον

Ὁ κ. Δημήτριος Δασκαλάκης, σημείωσε καὶ τὰ ἀκόλουθα σημαντικά: «Ὅμως, τὸ πνεῦμα τῆς ἑωσφορικῆς “Νέας Ἐποχῆς” ἔχει κατορθώσει μὲ ὅπλα τὸν διαθρησκειακὸ συγκρητισμὸ καὶ τὴν πρωτοφανῆ ἐκκοσμίκευση τοῦ ὀρθόδοξου κλήρου νὰ διεισδύσει καὶ στὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή, ἀλλοιώνοντας τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα τοῦ πιστοῦ λαοῦ καὶ ὑποβαθμίζοντας τὴν ἀξία τῆς παράδοσης στὴν διατήρηση τῆς ὀρθόδοξης πνευματικότητας, μὲ σκοπὸ νὰ παγιδεύσει στὴν καταστροφική της διδασκαλία, ἂν εἶναι δυνατὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἂν θέλαμε νὰ σταχυολογήσουμε ὁρισμένες κρίσιμες καὶ οὐσιαστικὲς διαφορὲς μεταξὺ τῆς σκέψης, τῆς νοοτροπίας, τῆς συμπεριφορᾶς καὶ τοῦ ἤθους ποὺ χαρακτηρίζουν καὶ διαφοροποιοῦν (δυσ­τυχῶς ὅμως ὄχι γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα ἀκόμη) τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ ἐν σχέσει πρὸς τὸ δαιμονοκίνητο πνεῦμα ποὺ διατρέχει τοὺς σκοποὺς καὶ τὶς ἐπιδιώξεις τῆς ἀντίχριστης “Νέας Ἐποχῆς”, ἡ ὁποία ἐν εἴδει ἰοβόλου ἑρπετοῦ ἔχει κουλουριαστεῖ γύρω ἀπὸ τὸν λαιμὸ τῶν δυστυχισμένων λαῶν τῆς Δύσης, προκαλώντας τους πνευματικὴ ἀσφυξία…» (Ἱστ. Τρελογιάννης)! Τὸ δαιμονικὸ «πνευματικὸ» κίνημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς» εἶναι ἀπότοκο καὶ φυσικὴ συνέπεια τοῦ παραφθαρμένου δυτικοῦ χριστιανισμοῦ. Ἐπαναλαμβάνουμε: γιὰ τὴν σύγχρονη παγκόσμια κακοδαιμονία εὐθύνεται τὰ μέγιστα ὁ αἱρετικὸς παποπροτεσταντισμός, μὲ τὶς μυριάδες παραφυάδες του! *Εκ του ιστοτόπου του <<Ορθοδόξου Τύπου>> της 29.1.2023. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.