Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ἡ κατὰ Σάρκα Περιτομὴ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ Περιτομὴν τὴν κατὰ Σάρκα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν σήμερον, τὴν ὁποίαν κατεδέχθη νὰ λάβῃ φιλανθρώπως κατὰ τὴν προσταγὴν τοῦ παλαιοῦ Νόμου, ἵνα ἀντὶ τῆς χειροποιήτου καὶ σαρκικῆς Περιτομῆς ἀντεισάξῃ εἰς ἡμᾶς τὴν ἀχειροποίητον καὶ πνευματικὴν Περιτομήν, ἤτοι τὸ ἅγιον Βάπτισμα.

Ταύτην, τὴν τοῦ Κυρίου Περιτομήν, παρελάβομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ παρὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων νὰ πανηγυρίσωμεν κατ᾿ ἕτος, ὡς καὶ τὴν πανηγυρίζομεν, λογιζόμενοι ταύτην ὡς μία τῶν Δεσποτικῶν Ἑορτῶν διὰ τὸν ἡμᾶς τιμήσαντα Κύριον διὰ μέσου αὐτῆς.

Διότι, καθὼς ὁ Κύριος κατεδέχθη δι᾿ ἡμᾶς τὴν ἔνσαρκον αὐτοῦ Ἁγίαν Γέννησιν καὶ ἔλαβεν ὅλα τὰ ἄλλα ἰδιώματα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ὅσα ἦσαν ὅλως ἀδιάβλητα καὶ ἀκατηγόρητα, τοιουτρόπως δὲν ἐπῃσχύνθη ὁ Πανάγαθος νὰ λάβῃ καὶ τὴν Περιτομήν. 

Ἔλαβε δὲ ὁ Κύριος τὴν Περιτομὴν διὰ δύο αἴτια· πρῶτον μέν, διότι ἠθέλησε νὰ ἐμφράξῃ τὰ στόματα τῶν αἱρετικῶν, οἵτινες ἐτόλμησαν νὰ εἴπωσιν, ὅτι δὲν ἔλαβεν ὁ Κύριος σάρκα ἀληθινήν, ἀλλὰ κατὰ φαντασίαν (οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὁ θεομάχος Μάνης καὶ οἱ τούτου ὀπαδοὶ Μανιχαῖοι), διότι πῶς ἤθελε περιτμηθῆ,

ἐὰν δὲν ἐλάμβανε σάρκα ἀληθινήν; καὶ δεύτερον, ἵνα ἐπιστομίσῃ τοὺς Ἰουδαίους, οἵτινες κατηγόρουν τὸν Κύριον, ὅτι δὲν φυλάττει τὸ Σάββατον, καὶ ὅτι παραβαίνει τὸν Νόμον, ψευδῶς συκοφατοῦντες Αὐτόν, διότι ὁ Κύριος ἐφύλαττε τὸν Νόμον ἕως καὶ εἰς αὐτὴν τὴν Περιτομήν1.

Διὰ τοῦτο λοιπόν, μεθ᾿ ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ τῆς ἐκ Παρθένου Γεννήσεώς Του, ηὐδόκησεν ὁ Κύριος νὰ φερθῇ ὑπὸ τῆς Μητρός Του καὶ τοῦ Ἰωσὴφ εἰς τὸν διωρισμένον ἐκεῖνον τόπον, ὅπου ἦτο συνήθεια νὰ περιτέμνωνται τὰ βρέφη,

ἔνθα περιετμήθη καὶ ἔλαβε τὸ γλυκύτατον ὄνομα Ἰησοῦς, τὸ ὁποῖον ἐκάλεσεν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ὅτε εὐηγγέλισε τὴν Θεοτόκον, πρὸ τοῦ νὰ συλληφθῇ ὁ Κύριος ἐν τῇ κοιλίᾳ τῆς Παρθένου, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. 2

Μετὰ δὲ τὴν Περιτομὴν ὁ Κύριος εὑρίσκετο μετὰ τῶν γονέων Του καὶ ἔζη ἀνθρωπίνως προκόπτων καὶ αὐξάνων, τόσον κατὰ τὴν ἡλικίαν τοῦ σώματος, ὅσον καὶ κατὰ τὴν σοφίαν καὶ χάριν, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν·

«Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις» (Λουκ. β´ 52). 1. Καὶ τρίτον αἴτιον διὰ τὸ ὁποῖον περιετμήθη ὁ Κύριος προσθέτει ὁ σοφὸς Εὐθύμιος ὁ Ζυγαδινός, ὅτι δηλαδή, ἂν δὲν περιετέμνετο, «οὐκ ἂν ὅλως παρεδέχθη διδάσκων, ἀλλ᾿ ἀποπεμφθείη ἂν ὡς ἀλλόφυλος·

οὐδ᾿ ἂν ἐπίστευσέ τις ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ προσδοκώμενος Χριστὸς ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ», διότι οἱ ἐξ Ἀβραὰμ ἅπαντες σφραγῖδα καὶ σημεῖον τὴν Περιτομὴν εἶχον, διαστέλλουσαν αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐθνῶν (Ἑρμηνεία εἰς τὸ δ´ κεφάλαιον τοῦ κατὰ Λουκᾶν).

Ἔπαυσε δὲ ὁ Κύριος τὴν Περιτομὴν καὶ λίαν εὐλόγως, κατὰ τὸν αὐτὸν Εὐθύμιον, διότι ἡ Περιτομὴ τῶν Ἑβραίων προετύπου καὶ προεσήμαινε τὸ Βάπτισμα τῶν Χριστιανῶν· διότι, ὥσπερ ἐκείνη τοὺς ἐξ Ἀβραὰμ ἐσφράγιζε καὶ διέστελλεν ἀπὸ παντὸς ἔθνους, οὕτω καὶ τοῦτο (τὸ Βάπτισμα δηλ.) τοὺς Χριστιανούς·

καὶ καθάπερ ἐκείνη περιττὸν ἀποτέμνει τοῦ σώματος μέρος, οὕτω καὶ τὸ Βάπτισμα τὴν ἁμαρτίαν ἀποτέμνει περιττὴν ὑπάρχουσαν. Ἔπρεπε δὲ νὰ παυθῇ ὁ τύπος, ἐλθόντος τοῦ πρωτοτύπου καὶ νὰ σιγήσῃ τὸ μηνύον, ἐπιστάντος τοῦ μηνυομένου· διότι ἐξεπλήρωσε τὴν ἀποστολήν του καὶ εἶναι περιττὸν τοῦ λοιποῦ (αὐτόθι). *Εκ του ιστοτόπου της <<Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής>>. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.