ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ & ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ κ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ: Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ...

ΟΠΩΣ εἶναι γνωστόν, ὁ Οἰκουμενισμὸς ἐδῶ καὶ μισὸν αἰῶνα ἔχει πραγματοποιήσει ἕνα ἐντυπωσιακὸ ἄνοιγμα πρὸς τὰ ἄλλα θρησκεύματα, πρὸς τὴν λεγομένη «Οἰκουμένη ὅλων τῶν μεγάλων θρησκειῶν», μὲ καθαρὰ ἐγκόσμιους στόχους.

Προέβη σὲ μία μετάθεση, σὲ μία «πελώρια μετάβαση» ὡς πρὸς τὴν βάση ἑνότητος τῶν ἀνθρώπων: ἀπὸ τὴν βάση τοῦ Θεανθρώπου Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, πρὸς ἕνα ὑπόδειγμα ἑνώσεως καὶ συνάφειας οὑμανιστικὸ-ἀνθρωπιστικό.

Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ γνωρίζουμε ὅτι ὁ «Ἄρχων τῆς Εἰρήνης» Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἡ Εἰρήνη, ἔφερε τὴν Εἰρήνη, τὴν ὁποίαν χορηγεῖ καὶ διατηρεῖ ἐκεῖ ὅπου τὴν ζητοῦν καὶ ποθοῦν νὰ τὴν δεχθοῦν ἀπὸ Αὐτὸν καὶ μόνον·

διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλη πηγὴ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ὄντως Εἰρήνη, ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερική, ἐκτὸς καὶ πέραν τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος βεβαίωσε αὐθεντικὰ καὶ ἀπόλυτα: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν» (Ἰω. ιδ΄ 27).

Ἐν τούτοις, οἱ παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς προχωροῦν ἀνέκαθεν πρὸς ἕναν Παγκόσμιο Θρησκευτικὸ Συγκρητισμό. Καὶ πρὸς τοῦτο ἐπικαλοῦνται ἠχηρὰ συνθήματα, τὰ ὁποῖα φυσικὰ δὲν ἀνταποκρίνονται στὶς τραγικὲς συνθῆκες τοῦ κόσμου·

ἐπιχειρηματολογοῦν γιὰ τὴν δῆθεν διακονία ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα κάθε ἀνθρώπου ἀνεξαρτήτως καταγωγῆς καὶ πίστεως, γιὰ τὴν βελτίωση τῆς ζωῆς, γιὰ τὴν συνεργασία καὶ συμφιλίωση, γιὰ τὴν ἀπάλειψη τοῦ φανατισμοῦ καὶ τῆς ἐσωστρέφειας·

γιὰ τὴν παγκόσμια ἀδελφοσύνη, γιὰ τὴν δῆθεν εἰρήνη τοῦ κόσμου, γιὰ τὴν συνεισφορὰ τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἰδεωδῶν στὸν κυο-φορούμενο «πλανητικὸ πολιτισμό». Ἐν τῷ μεταξύ, παρὰ τὶς μάταιες προσπάθειές τους, διότι ἄνευ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ τίποτε ἀπολύτως δὲν ἐπιτυγχάνεται, οἱ ταραχές, συγκρούσεις καὶ πολεμικὲς συρράξεις αὐξάνονται δραματικὰ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο.

Ὅμως, οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν πτοοῦνται, παρὰ ἐντείνουν τὶς προσπάθειές τους. Ἐφ’ ὅσον κατ’ αὐτοὺς οἱ αἱρέσεις ἔγιναν «διαφορετικὲς χριστιανικὲς παραδόσεις», καὶ οἱ θρησκεῖες μετατράπηκαν σὲ «διαφορετικὲς πνευματικὲς παραδόσεις», ἐπισπεύδουν τὶς ἐνέργειες καὶ δραστηριότητές τους μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι προσφέρουν «θεάρεστη» ὑπηρεσία στὴν ἀνθρωπότητα καὶ μάλιστα τώρα, στὴν περίοδο μετὰ τὴν λεγομένη πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. 

Στὴν πραγματικότητα, αὐτὸ ποὺ οὐσιαστικὰ καταφέρνουν εἶναι νὰ προωθήσουν τὴν ἀποστασία τῶν ἐσχάτων, τὸν Πανθρησκειακὸ Συγκρητισμό, ποὺ προετοιμάζει τὴν ὁδὸ γιὰ τὴν ἐπέλαση τοῦ Ἀνόμου, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων

θὰ ἀναλώσει καὶ θὰ συντρίψει, ὅπως καὶ ὅλους ὅσοι ἀμετανόητα ἐργάσθηκαν καὶ ἐργάζονται πυρετωδῶς ὑπὲρ αὐτοῦ, ἐν γνώσει ἤ ἐν ἀγνοίᾳ τους. Πρόσφατα γεγονότα ἀποτελοῦν χαρακτηριστικὰ δείγματα ὅλων τῶν ἀνωτέρω, στὰ ὁποῖα ἡ συμμετοχὴ τῶν ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν ἦταν ἔντονη καὶ πρωταγωνιστική.

α. Στὸ Διεθνὲς Συνέδριο μὲ τίτλο: «Συνάντηση γιὰ τὴν Προώθηση Κοινῶν Ἀξιῶν μεταξὺ τῶν πιστῶν τῶν Θρησκειῶν» στὸ Ριὰντ τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας στὶς 12-5-2022, ἔλαβε μέρος καὶ ὁ Οἰκουμενιστὴς πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος. Στὴν ὁμιλία του ἐνώπιον διαθρησκευτικοῦ ἀκροατηρίου τόνισε ὅτι «μία οὐσιαστικὴ ὑπηρεσία τῆς θρησκείας εἶναι ἡ εἰρήνη.

Στὴν ἐποχή μας, ἡ ἀξιοπιστία τῶν θρησκειῶν ἐξαρτᾶται σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ τὴν δέσμευσή τους γιὰ εἰρήνη». Περιέγραψε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ὡς «ἀφιερωμένο στὸν διάλογο καὶ τὴν προσέγγιση, χτίζοντας γέφυρες μεταξὺ διαφορετικῶν θρησκειῶν, πολιτισμῶν καὶ λαῶν, μεταξὺ ἀνθρωπότητος καὶ φυσικοῦ περιβάλλοντος, καθὼς καὶ προάγοντας τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀλληλεγγύη παγκοσμίως, πρὸς χάριν τῆς προστασίας τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας».

Ὡς πρὸς τὴν εἰρήνη, εἶπε ὅτι «ὑπάρχουν δυνατότητες καὶ ἀνεξάντλητα ἀποθέματα εἰρήνης στὶς μεγάλες θρησκευτικὲς παραδόσεις. Ὡστόσο, οἱ δυνατότητες δὲν εἶναι ἀρκετές. Πρέπει νὰ τὶς ἐφαρμόσουμε καὶ νὰ συνεργασθοῦμε γιὰ τὴν εἰρήνη, πρέπει νὰ γίνουμε ἀποτελεσματικοὶ παράγοντες στὴν ἀνθρώπινη πρόοδο».

Καὶ πρόσθεσε ὅτι «ὁ καταλληλότερος τρόπος γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ τὴν συμφιλίωση εἶναι ὁ εἰλικρινὴς διαθρησκευτικὸς διάλογος καὶ ὁ ἀμοιβαῖος σεβασμός». Παρέπεμψε δὲ ἀπαραιτήτως καὶ στὴν ψευδο-σύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου τῆς Κρήτης τοῦ 2016, θυμίζοντας ὅτι «ὁ ἔντιμος διαθρησκειακὸς διάλογος συμβάλλει στὴν ἀνάπτυξη τῆς ἀμοιβαίας ἐμπιστοσύνης καὶ στὴν προαγωγὴ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς συμφιλιώσεως».

Συνέχισε λέγοντας ὅτι «ὁ διάλογος καὶ ἡ διαφάνεια εἶναι τὰ ἀντίδοτα στὸν φονταμενταλισμό. Τὸ ἄνοιγμα στὸν “ἄλλον” δὲν ἀπειλεῖ τὴν ἰδιαίτερη ταυτότητά μας. Ἀντίθετα, τὴν βαθαίνει καὶ τὴν ἐμπλουτίζει».

Καὶ ὑπογράμμισε ἀποκαλυπτικά: «Κανεὶς –οὔτε ἕνα ἔθνος, ἕνα κράτος, ἡ θρησκεία, ἡ ἐπιστήμη, ἡ τεχνολογία- δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ προβλήματά μας μόνος. Τὸ μέλλον μας εἶναι κοινὸ καὶ ὁ δρόμος πρὸς αὐτὸ τὸ μέλλον εἶναι ἕνα ἀμοιβαῖο ταξίδι. Χρειαζόμαστε κοινὴ εὐθύνη, κοινὴ κινητοποίηση, κοινὲς προσπάθειες καὶ κοινοὺς στόχους.

Χρειαζόμαστε πραγματικὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον… Ἡ οἰκοδόμηση γεφυρῶν μεταξὺ τῶν θρησκειῶν, γεφυρῶν μὲ τὴν φύση καὶ ἡ προώθηση μιᾶς κουλτούρας εἰρήνης καὶ ἀλληλεγγύης εἶναι εὐθῦνες ποὺ ὀφείλουμε ὄχι μόνον στὴν σημερινὴ γενιὰ… Σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς προσπάθειες χρειαζόμαστε τὴν πνευματικὴ δύναμη καὶ τὴν συμβολὴ τῶν θρησκειῶν.

Οἱ παραδόσεις τους εἶναι μία ἀνεξάντλητη πηγὴ κρισίμων ἀληθειῶν γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο, γιὰ τὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεό, μὲ τὸν ἑαυτό μας, τοὺς ἄλλους καὶ τὴν δημιουργία, γιὰ τὴν ἐλευθερία μας, γιὰ τὸ νόημα τῆς ζωῆς καὶ τὸν τελικὸ προορισμὸ ὅλων…» (Βλ. Ἱστοσελίδα «Βῆμα Ὀρθοδοξίας», 12-5-2022).

Παραθέσαμε ἐκτενῆ ἀποσπάσματα, γιὰ νὰ δείξουμε ὅτι οἱ Διαθρησκειαστὲς φαίνεται νὰ παρακάμπτουν ἀνεπίτρεπτα τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀληθινὴ Πίστη μας στὸν Ἕνα Ὁμοούσιο καὶ Ἀδιαίρετο Τριαδικὸ Θεό μας,

Πατέρα, Υἱὸ καὶ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ νὰ μεταβαίνουν ἀνενδοίαστα στὴν θρησκειολογικὴ θεωρία περὶ ἑνὸς «Ὑψίστου Θεοῦ», ἑνὸς κατ’ οὐσίαν ἀνυπάρκτου φανταστικοῦ πλάσματος, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσουν καὶ ἐκπληρώσουν τὶς διαθρησκειακὲς δεσμεύσεις καὶ ἀρχές τους, γιὰ νὰ ἐπιτύχουν ἐγκόσμιους στόχους καὶ κάποια ἐπίφαση εἰρήνης.

Τοῦτο ἀποτελεῖ καταφανῶς δεινὴ προδοσία τῆς Ἀληθείας, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο πὼς «ὅ,τι εἴμαστε γιὰ τὸν Θεό, εἴμαστε διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκτὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει κανένα δεσμὸ καὶ καμία συγγένεια μὲ τὸν Θεό!» (Βλ. ἁγ. Ἐπισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ὁ Πρόλογος τῆς Ἀχρίδος, τ. 11, Ὁμιλία στὶς 2 Νοεμβρίου).

β. Στὶς 15 καὶ 16 Σεπτεμβρίου 2022, στὴν Ἀστάνα, πρωτεύουσα τοῦ Καζακστάν, στὸ Παλάτι τῆς Ἀνεξαρτησίας, πραγματοποιήθηκε τὸ «7ο Συνέδριο Ἡγετῶν Παγκοσμίων καὶ Παραδοσιακῶν Θρησκειῶν», ὅπου συμμετεῖχαν 100 ἀντιπροσωπεῖες ἀπὸ 50 χῶρες τοῦ κόσμου, συμπεριλαμβανομένων ἐκπροσώπων τοῦ Ἰσλάμ, τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Σιντοϊσμοῦ, τοῦ Βουδισμοῦ, τοῦ Ζωροαστρισμοῦ, τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καὶ ἄλλων θρησκευμάτων.

Κύριο θέμα τοῦ Διαθρησκειακοῦ Συνεδρίου ἦταν: «Ὁ ρόλος τῶν ἡγετῶν τῶν παγκοσμίων καὶ παραδοσιακῶν θρησκειῶν στὴν πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνάπτυξη τῆς ἀνθρωπότητος στὴν μεταπανδημικὴ περίοδο».

Παρὼν ἦταν ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων Θεόφιλος, ὁ ὁποῖος ἀνέγνωσε ὁμιλία, ὅπως καὶ εὐρεία ἀντιπροσωπία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Σὲ μήνυμά του ὁ πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ὑποστήριξε «τὸν εἰρηνευτικὸ διάλογο τῶν θρησκευτικῶν ἡγετῶν (ὡς) πολύτιμο στὴν ἐπίλυση τῶν ὑφισταμένων προβλημάτων γιὰ ὑπέρβαση τῶν προκλήσεων τῆς ἐποχῆς μας, στὴν ἐναρμόνιση τῶν διεθνῶν σχέσεων καὶ στὴν ἐγκαθίδρυση μιᾶς δίκαιης παγκόσμιας τάξης».

Ὁ μητροπολίτης Βολοκολὰμσκ Ἀντώνιος θεώρησε τὸν Διαθρησκειακὸ διάλογο ὡς τὴν καλύτερη ἀπάντηση στὶς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας, στὴν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης καὶ «στὴν ἑνότητα τῶν πιστῶν στὸ θεμέλιο μιᾶς κοινῆς ἠθικῆς βάσεως».

Παρὼν ἦταν ἐπίσης ὁ Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος μὲ ἀντιπροσωπία του καὶ εἶχε ἐξέχουσα θέση στὶς ἐργασίες τοῦ Διαθρησκευτικοῦ αὐτοῦ Συνεδρίου, ὡς «προσκυνητὴς τῆς εἰρήνης ποὺ ἀναζητεῖ τὸν διάλογο καὶ τὴν ἑνότητα».

Ὁμιλίες ἔγιναν ἀπὸ ἀνώτατους παράγοντες τῶν Μωαμεθανῶν, ὅπως καὶ τὸν Ἀρχιραββῖνο τοῦ Ἰσραήλ, ἐπίσης δὲ βιντεοσκοπημένο μήνυμα ἀπηύθυνε καὶ ὁ Γενικὸς Γραμματέας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν Ἀντόνιο Γκουτέρεζ (Βλ. Ἱστοσελίδα «Βῆμα Ὀρθοδοξίας», 159-2022, Ἱστολόγιο «Ἀσκητής», 17-9-2022, Euronews, 21-9-2022).

γ. Στὴν ἐτήσια διεθνῆ Συνάντηση προσευχῆς γιὰ τὴν εἰρήνη στὸ «πνεῦμα τῆς Ἀσσίζης» μὲ ἐκπροσώπους Θρησκειῶν ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, ποὺ διοργάνωσε ἡ Παπικὴ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Αἰγιδίου ἀπὸ 23 ἕως 25 Ὀκτωβρίου 2022 στὴν Ρώμη, μὲ γενικὸ τίτλο: «Ἡ Κραυγὴ γιὰ Εἰρήνη», συμμετεῖχαν ἀντιπροσωπεῖες ἀπὸ ὅλο τὸ φάσμα τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἑτεροθρήσκων.

Παρόντες βεβαίως ἦταν καὶ ἐκπρόσωποι τοῦ Οἰκουμενιστοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἤτοι ὁ μητροπολίτης γέρων Χαλκηδόνος Ἐμμανουὴλ καὶ ὁ μητροπολίτης Ἰταλίας Πολύκαρπος.

Ἐπίσης, ἐκπρόσωποι τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, Μόσχας καὶ Ρουμανίας, ὅπως καὶ τῶν Ἐκκλησιῶν Κύπρου καὶ Ἀλβανίας. Μέσα σὲ κλῖμα κοινῶν προσευχῶν καὶ τελετῶν, ἐκδηλώσεων, ὁμιλιῶν, συνάξεων καὶ λοιπῶν δραστηριοτήτων, μὲ τὴν συμμετοχὴ στὴν τελετὴ λήξεως στὸ Κολοσσαῖο τῆς Ρώμης καὶ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἀπευθύνθηκαν ἐκκλήσεις πρὸς τοὺς ἡγέτες τοῦ κόσμου γιὰ ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνη στὸ μέλλον καὶ γιὰ ἐπικράτηση κοσμικῆς εἰρήνης (Βλ. Ἱστολόγιο «Ἀκτῖνες», 26-10-2022).

Πρόκειται γιὰ κενὲς διακηρύξεις ἄνευ ἀντικρίσματος, διότι λείπει ὁ Μεγάλος Ἄγνωστος, ὁ Εἰρηνοδότης Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μόνος Εἰρηνοποιὸς τῶν καρδιῶν, ἄνευ τοῦ Ὁποίου δὲν ἐπιτυγχάνεται τίποτε.

Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ ἄκρως ἀντίθετα ἀποτελέσματα, ὥστε κάθε ἡμέρα ποὺ περνᾶ νὰ φαίνεται ὅτι μᾶς ὁδηγεῖ πιὸ κοντὰ σὲ παγκόσμιο ὄλεθρο, ἀπὸ τὸν ὁποῖον μόνον ἡ ἀληθινὴ Μετάνοια μπορεῖ νὰ μᾶς σώσει καὶ ὄχι βεβαίως οἱ Διαθρησκειακὲς κραυγὲς καὶ ἀδολεσχίες γιὰ εἰρήνη. 

δ. Στὴν πρωτεύουσα τοῦ Βασιλείου τοῦ Μπαχρέϊν, σὲ Διαθρησκειακὴ Συνάντηση τὴν Τρίτη, 3-11-2022, συμμετεῖχε καὶ πάλι ὁ Οἰκουμενιστὴς πατριάρχης Κων/λεως Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος στὴν σχετικὴ ὁμιλία του τόνισε τὴν ἀνάγκη τοῦ Διαθρησκευτικοῦ διαλόγου σὲ πνεῦμα συμπληρωματικότητος, ἐμπιστοσύνης καὶ σεβασμοῦ (Βλ. Ἱστολόγιο «Φῶς Φαναρίου», 3-11-2022).

*Εκ του ορθοδόξου  περιοδικού <<Έπαλξις Ορθοδοξίας>>, έκδοση της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Πλαταμώνος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών. Λάρισα, τεύχος 4ο, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2022, σελ. 7-10. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.