ΤΟ «ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ»: «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ»

Είναι υποκριτικό να ψάχνουμε την τραγωδία στα Τέμπη -αποκλειστικά και μόνο- ανάμεσα στην ωχαδερφιστική ανικανότητα του Σταθμάρχη, την ελλειμματική προϊστάμενη αρχή, την προκλητική αβλεψία των μνημονιακών διακυβερνήσεων της χώρας, την αδηφάγα, σαρκοβόρα, ως και σηψαιμική ελληνική διοίκηση,  που δεν απέχει και πολύ από τα χρόνια του κυρ Αλέξανδρου. Η σκηνή είναι η αυτή, το ντεκόρ μόνο έχει αλλάξει σχέδια και χρωματισμούς, ενδυματολογία και πρωταγωνιστές. Η υποκρισία όμως είναι πάντα η ίδια! Γιατί τελούμε αποστατικά περιπατούντες ανάμεσα στα κιγκλιδώματα ενός δαιμονοκτόνου κόσμου, ανάμεσα στην υλιστική πλατφόρμα της θεοποίησης ενός μικρού <<Ταρτούφου>> και της αποπνευματοποίησης ενός ανθρώπου που ακόμα και στο τάφο του εκδιώχνει τον Χριστό. Γιατί όλα αυτά τα καθημερινά, τα ευτελή, τα υποτυπώδη επαναλαμβανόμενα δρώμενα χαρακτηρίζονται από ανθρώπους που την Κυριακή των Απόκρεω <<λατρέψαμε>> τον Καρνάβαλο στη Πάτρα και τη Λάρισα, και τώρα -οποία σύμπτωση- θρηνούμε τους αυτούς νεκρούς που χάθηκαν από τη Πάτρα και τη Λάρισα. Βλέπετε ο Καρνάβαλος δεν προσωποποιεί αποκλειστικά τον σημερινό απαγχονισμένο -πνευματικά- εκπαιδευμένο νεοέλληνα, αλλά και κάθε εν δυνάμει <<ιδανικό αυτόχειρα>>, που <<περιπατεί εν μέσω σκιάς θανάτου>>, που προσκυνεί με δαιμονική αλαζονεία, το είδωλο του θεοποιημένου εαυτού του! Όλα τα υπόλοιπα είναι για για να ξερνάει αίμα η σημερινή δημοσιογραφία του Χίτσκοκ, τα κόμματα να τραβάνε φωτό στα χαρακώματα κι εμείς εκ του καναπέως ν' απορούμε δεικτικά για τη διεστραμμένη μας κατάντια. Κάποτε στη Πόλη την επτάλοφη, τη Πόλη του Βοσπόρου μαζεύονταν οι χριστιανοί ορθοστάδην για να παρακαλέσουν την Παναγία, να τους γλιτώσει απ' τους βαρβάρους. Σήμερα, με όλη αυτή την υπαρξιακή μιζέρια και τον πνευματικό απόπατο, όχι απλώς δεν γεμίζουμε τις εκκλησίες, αλλά βλασφημούμε και το Χριστό για τα δεινά που μας συμβαίνουν. Γιατί απωλέσαμε τους καιρούς της χορηγούμενης, κοινωνικής ευδαιμονίας και πλέον το εθνικό μας σύνθημα είναι απλά <<Να περνάμε καλά>>! Κι αν συμβεί και κάποιο τραγικό συμβάν, όπως εκείνο των Τεμπών, το σύνθημά μας θα είναι να <<Να περνάμε καλά, μέχρι τέλους>>! Αλίμονο...

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος