«ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΟΥ» ΚΑΙ «ΠΡΟ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΟΥ»

 Ἐπὶ τῇ Μνήμῃ τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας

† Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ

...Ὅπως γνωρίζετε, ὅλη ἡ ἐν Χριστῷ Ζωὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἀποβλέπει στὴν ἀνεύρεσι-φανέρωσι-ἀποκάλυψι τῆς Καρδιᾶς, ἡ Ὁποία ἀποτελεῖ τὴν οὐσία τῆς ψυχῆς, τὸ κέντρο τοῦ Προσώπου. Ἡ ἄσκησι τῆς Μετανοίας συμβάλλει μοναδικὰ στὴν ἀποκάλυψι αὐτή, ὅταν μάλλιστα σκεφθῆ κανεὶς ὅτι ἡ Μετάνοια διατρέχει, διαποτίζει ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ἐν Χριστῷ Ζωῆς καὶ δίδει ποιότητα σὲ αὐτές. Ἡ Μετάνοια, τὸ χαροποιὸ πένθος, ἡ χαρμολύπη, οἱ ἀλληλένδετοι μὲ αὐτὰ κόποι –μικροὶ ἢ μεγάλοι– μαλακώνουν τὸ ἐνδότατο εἶναι μας καὶ φέρνουν τὴν Καρδιὰ στὴν ἐπιφάνεια. Πολὺ εὔστοχα ἔχει γραφῆ, ὅτι ἡ φράσις: «μπὲς μέσα στὴν καρδιά σου καὶ θὰ βρεῖς ἀνάπαυσι», συγκεφαλαιώνει ὅλη τὴν Ἡσυχαστικὴ Θεολογία καὶ Παράδοσι. Ἡ καλλιέργεια τῆς Μετανοίας γεννᾶ τὸ ταπεινὸ φρόνημα καὶ τὴν αὐτομεμψία. Κάποιες γενναῖες ψυχὲς δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ καλλιεργοῦν τὴν αὐτομεμψία, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ ἢ μᾶλλον εἶναι ἡ αὐγὴ τῆς ἡμέρας ποὺ θὰ ἀνακαλύψουμε τὴν Καρδιά. 2 Κάποιες ἄλλες ἀδύνατες ψυχοῦλες νὰ μὴν ἀποθαρρύνωνται οὔτε νὰ τρομάζουν, διότι ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι ἁπλούστεροι τρόποι γι᾿ αὐτές, μέσῳ τῶν ὁποίων καλλιεργεῖται τὸ ταπεινὸ φρόνημα καὶ χαράζει ἡ ποθητὴ ἡμέρα. Ἂς φροντίσουν αὐτὲς νὰ ἐντρυφοῦν στὶς δωρεὲς τοῦ Χριστοῦ μας, μέσα στὶς ὁποῖες κυριολεκτικὰ «κολυμπᾶμε». Αὐτὸ τοῦτο τὸ εἶναι μας, οἱ καθημερινὲς εὐλογίες τοῦ Οὐρανοῦ, ἡ ὀμορφιὰ τῆς φύσεως καὶ τόσα ἄλλα μᾶς ὠθοῦν στὴν συνεχῆ δοξολογία καὶ εὐχαριστία πρὸς τὸν Κύριό μας καὶ μᾶς γεμίζουν μὲ ταπεινοὺς λογισμοὺς καὶ ταπεινὰ αἰσθήματα, ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιὰ νὰ μᾶς ἀποκαλυφθῆ ἡ Καρδιά. Μὲ ἕνα συνεχὲς «Δόξα Σοι ὁ Θεός!» εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντισταθμίσουμε πολλοὺς κόπους καὶ ἀσκήσεις καὶ ὁ δρόμος μας νὰ διανυθῆ συντομώτερα καὶ εὐκολώτερα. Ἡ Ὁσία Μαρία μᾶς καλεῖ στὴν Μετάνοια, ἀλλὰ οἱ κόποι πέραν τοῦ Ἰορδάνου δὲν εἶναι γιὰ ὅλους· ὑπάρχουν κόποι καὶ τρόποι πρὸ τοῦ Ἰορδάνου, προσιτοὶ στοὺς περισσοτέρους. Θὰ ἐνθυμῆσθε, ὅτι ἡ πόλις Ἰεριχὼ εἶναι πρὸ τοῦ Ἰορδάνου· καὶ στὴν πόλι αὐτή, ὁ ἀρχιτελώνης Ζακχαῖος ταπεινώθηκε ὄχι κατεβαίνοντας, ὄχι μὲ μία ἐπώδυνη καὶ τραχεῖα κάθοδο ἀσκητικῆς ταπεινώσεως, ἀλλὰ ἀνεβαίνοντας ἁπλᾶ σὲ μία συκομορέα. Ἡ ταπείνωσις αὐτὴ διὰ τῆς ἀναβάσεως ἀποτελεῖ τύπον τῆς ἀναβιβάσεως τῆς ψυχῆς μας πρὸς τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς εὐγνωμοσύνης, εὐχαριστίας καὶ δοξολογίας. Ὁ εὐγνώμων ἄνθρωπος ταπεινώνεται· καὶ ὸ ταπεινούμενος κατανύσσεται· καὶ ὁ κατανυσσόμενος δακρύζει· καὶ ὁ δακρύζων μετανοεῖ· καὶ ὁ μετανοῶν ἀνακαλύπτει τὴν Καρδιά. Οἱ καλοπροαίρετες καρδιές Σας θὰ πληροφορηθοῦν περισσότερα... Μοναζούσαις, 21.9.2012 ἐκ. ἡμ. *Εκ της ιστοσελίδας της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής της 1.4.2023 πολ. ημ. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.