«ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ»: ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Α' 1935-2013 (ΟΜΙΛΙΑ 2η)

 

Απομαγνητοφωνημένες, αποσπασματικές ομιλίες του μακαριστού πνευματικού πατρός ημών, αειμνήστου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α', επί τη συμπληρώσει δέκα ετών εκ της εκδημίας του εις χείρας Κυρίου 17 (30) Μαϊου 2013 εκκλ. ημ.

1996. Κυριακή της Πεντηκοστής.
Βράδυ στο πνευματικό κέντρο της Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στην Αθήνα.
«Ομιλία στη Κυριακή της Πεντηκοστής».
Είναι το θέμα της ομιλίας του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α'.
(Απόσπασμα)

Απομαγνητοφώνηση, επιμέλεια ομιλίας, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Απομαγνητοφωνημένες, αποσπασματικές ομιλίες
αειμνήστου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α',
επί τη συμπληρώσει δέκα ετών εκ της εκδημίας του εις χείρας Κυρίου
17 (30) Μαϊου 2013 εκκλ. ημ.
Ομιλία 2η: «Κυριακή της Πεντηκοστής».
Ομιλία στη Κυριακή της Πεντηκοστής του  1996.

«ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΤΟΥ 1996»

Η σημερινή ημέρα θα πρέπει -όλους τους χριστιανούς Ορθοδόξους- να τους συγκινεί ιδιαιτέρως, γιατί είναι η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας μας! Σαν και σήμερα εκπληρώθηκε η υπόσχεση που έδωσε ο Χριστός μας στους μαθητάς Του, πως θα τους στείλει το Πνεύμα το Άγιο, εκείνο θα τους υπενθυμίσει, όσα είχε πει και να κηρύξουν και να γράψουν.

Αλλά για όσους δεν ήταν το πρωϊ στο μοναστήρι, να επαναλάβω κάτι που ανέφερα το πρωϊ, που έχει σχέση με την ημέρα -την μεγάλη αυτή εορτή- με το όραμα του προφήτου Ιεζεκιήλ. Γιατί όπως υπάρχουν κάλπικα και σωστά νομίσματα, έτσι και υπάρχουν οράματα που είναι από τη φαντασία του ανθρώπου, από την ενέργεια του σατανά, αλλά και οράματα αποκαλυπτικά, που ο Θεός αποκαλύπτει σε αγίους ανθρώπους.

Ο ίδιος -ο προφήτης- είχε λάβει προσταγή από αυτόν τον Θεό να μιλήσει στα οστά και στην απορία του -στο ξάφνιασμά του- πως θα ομιλήσει σε οστά στην προτροπή του Θεού, κάνοντας υπακοή και αρχίζοντας να ομιλεί, τα οστά πήρανε σάρκες και έγιναν ακροαταί του κηρύγματος του προφήτου Ιεζεκιήλ, που αυτό ήταν μια προεικόνισις της αναστάσεως όλων των νεκρών, που θα γίνει την ημέρα της κρίσεως στη Δευτέρα του Κυρίου μας παρουσία! 

Αν το διαβάσει κανείς με λεπτομέρεια αυτό στη Παλαιά Διαθήκη θα συγκλονιστεί. Ο ίδιος -λοιπόν- αυτός ο προφήτης είδε ένα όραμα, είδε μια εκκλησία, και στο άκρον της εκκλησίας ήταν μία οπή, μία τρύπα κι από κει έβγαινε ένα νερό. Μέχρι τα χίλια μέτρα ήταν το νερό αυτό, εάν θα πατούσε κανείς μέχρι τον αστράγαλο. Από τα χίλια μέτρα αυτά, άλλα χίλια κάτω το νερό αυτό ήταν πιο πολύ και έφτανε μέχρι τα γόνατα.

Από κει πάλι, άλλα χίλια μέτρα από κάτω ήταν ακόμη πιο πολύ κι από κει -κάτω ακόμα- πιο πολύ και δένδρα με ωραιότατους καρπούς! Και αυτό το όραμα που είδε εκατοντάδες χρόνια πριν ο Χριστός μας γεννηθεί, προεικόνιζε την σημερινή ημέρα, την ημέρα της Πεντηκοστής! Τί ήταν εκείνο το λίγο το νερό που έβγαινε στα πρώτα χίλια μέτρα; Ήταν οι πρώτοι χριστιανοί, τα πρώτα μέλη της Εκκλησίας, που δεν ήταν πάνω -όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων- από εκατόν είκοσι άτομα.

Την ημέρα της Πεντηκοστής σαν και σήμερα, όταν ήρθε το Πνεύμα το Άγιο εν είδη πυρήνων γλωσσών πάνω στα κεφάλια των αγίων Αποστόλων, κι έκανε το πρώτο κήρυγμα ο απόστολος Πέτρος, πίστεψαν -στο πρώτο εκείνο κήρυγμα- τρεις χιλιάδες άνθρωποι.! Μετά στο επόμενο πέντε χιλιάδες! Οι εκατόν είκοσι γινήκαν τρεις χιλιάδες, οι τρεις χιλιάδες έγιναν πέντε χιλιάδες, οι πέντε χιλιάδες έγιναν είκοσι χιλιάδες, εκατό χιλιάδες, διακόσιες χιλιάδες και στα δύο τώρα χιλιάδες χρόνια -που φτάσαμε περίπου- είναι η μεγαλύτερη θρησκεία στο κόσμο, φτάσαμε περίπου ένα δισεκατομμύριο να είναι ο χριστιανικός κόσμος. 

Αυτό λοιπόν ερμηνεύει, εξηγεί το όραμα του προφήτου Ιεζεκιήλ η σημερινή ημέρα της Πεντηκοστής! Ο Χριστός είχε πει στους μαθητάς του να μην απομακρυνθούν, κι αυτό έχει μια πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Γιατί είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο δίδαγμα για όλους μας, να μην απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα, πριν ενδεθούν την εξ ύψους δύναμη! Πριν λάβουν το Πνεύμα το Άγιο!

Γι' αυτό βλέπουμε στους ανθρώπους, στους αγίους, στους ανθρώπους -πραγματικά- τους πνευματικούς, παρ' ότι έχουν κληθεί από τον Θεό για κάποια αποστολή, για βοήθεια προς τους συνανθρώπους των, δεν αποτολμούν να κάνουν κάτι, χωρίς να έχουν την πληροφορία απ' το Θεό.  Παράδειγμα τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, που ήταν ένας χαρισματούχος ιερομόναχος, ένας άγιος πραγματικά άνθρωπος, που είχε τόση βία, που ήταν ανέκφραστη η βία του. Για φαντασθείτε, τρία χρόνια γονατιστός σε μια πέτρα, ποιος θα άντεχε;

Που δεν αντέχουν οι χριστιανοί μας -οι σημερινοί χριστιανοί μας.  Έρχονται πολλές φορές πνευματικά μου παιδιά, που για να μπορούν να κάνουν έναν κανόνα, γιατί δεν είναι αυτές οι καθ' εαυτές οι μετάνοιες ή η νηστεία ή η μελέτη που θα μας βοηθήσει τόσο πολύ. Βεβαίως θα μας βοηθήσουν, όσο βοηθάει η υπακοή, που κάνει κανείς στο πνευματικό, για να κάνει τον κανόνα του. Και βάζω σε μερικούς -καμμιά φορά ξέρετε- τρεις μετάνοιες, δώδεκα μετάνοιες, που είναι αστείο και έρχονται και μου λένε, δεν έκανα τις μετάνοιες που μου βάλατε... Δεν έκανα τις μετάνοιες που μου βάλατε!

Δεν μπορούν να κάνουν δώδεκα μετάνοιες, δεν μπορούν να κάνουν τριάντα μετάνοιες, τόσο τους κουράζει. Ενώ ξενυχτούν άλλοι -ώρες ολόκληρες- στα κέντρα που διασκεδάζουν, στους κινηματογράφους ή με τις ώρες καθηλωμένοι στη τηλεόραση του σπιτιού, δεν μπορούν να διαθέσουν μισή ώρα, ένα τέταρτο, για να εκπληρώσουν τα πνευματικά τους καθήκοντα.

Παρότι -λοιπόν- είχε αυτή τη βία, ο άγιος Σεραφείμ, τη βία αυτή και τη χάρη και την αγιότητα, δεν αποτολμούσε να εξομολογήσει, δεν αποτολμούσε να συμβουλέψει κι ήταν κλεισμένος μέσα στο κελί του και προσπαθούσε -όσο πιο πολύ- να ενωθεί με τον Θεό, έως ότου έλαβε την εντολή από το Θεό διά μέσου της Παναγίας μας να βγει από το κελί του και ν' αρχίσει την ιεραποστολή του!

Γι' αυτό -λοιπόν- από την εμπειρία του έλεγε ο άγιος Σεραφείμ -που ζούσε το Πνεύμα το Άγιο- ότι εκείνος που θα αναπαύσει στη καρδιά του το Πνεύμα το Άγιο, ασφαλίζει χίλιους ανθρώπους γύρω του! Μιας και είναι τόσο μεγάλη αυτή η μέρα -η σημερινή ημέρα- που αναφερόμεθα στο Πνεύμα το Άγιο, θα ήθελα να σας παρακαλέσω αυτά, που θα ακούσετε, βάλτε τα βαθιά πολύ μέσα στο νου και στη καρδιά σας. Από την ημέρα της Πεντηκοστής, το Πνεύμα το Άγιο είναι στην Εκκλησία.

Και πέρα από τα μυστήρια της Εκκλησίας που ενεργεί το Πνεύμα το Άγιο, θα πρέπει να γνωρίζομε ότι ζούμε και κινούμεθα και υπάρχουμε και αναπνέουμε μέσα στο Πνεύμα το Άγιο! Όπως ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον αέρα, χωρίς το οξυγόνο, αν τώρα εδώ μέσα που είναι και τα παράθυρα ανοικτά και οι πόρτες αρχίσουν λίγο λίγο να μας αφαιρούν το οξυγόνο, τον αέρα, θ' αρχίσει δύσπνοια και αν μας το αφαιρέσουν όλο θα σκάσουμε. Όπως δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος, σε ό,τι αφορά το σώμα, την ύλη, χωρίς το οξυγόνο, χωρίς τον αέρα, δεν μπορεί να ζήσει η ψυχή χωρίς το Πνεύμα το Άγιο.

Το οξυγόνο της ψυχής μας είναι το Πνεύμα το Άγιο! Κι όταν ο άνθρωπος απομακρύνεται με τη θέλησή του, απομακρύνεται από την Εκκλησία, απομακρύνεται από τον ορθό βίο, απομακρύνεται από την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Όταν με τη θέλησή του κάνει κάτι που είναι αντίθετο ως προς το θέλημα του Θεού, τότε χάνει το οξυγόνο κι αρχίζει η δύσπνοια της ψυχής! Άλλοι το εκφράζονται ως ψυχοπλάκωμα, άλλοι το εκφράζονται ως κενό, άλλοι το εκφράζονται -και έχει γενικευθεί αυτή η λέξις- ως άγχος.

Το άγχος δεν είναι τα προβλήματα της ζωής, λάθος αυτό. Άγχος είναι -σημειώστε το καλά αυτό- απουσία της χάριτος, είναι απουσία του Αγίου Πνεύματος! Αυτή η απουσία του Αγίου Πνεύματος από το χώρο της ψυχής του ανθρώπου είναι που δημιουργεί το άγχος. Προσωπικά έχω γνωρίσει ανθρώπους στο τόπο της Μονής μας, που οι ίδιοι μου το έχουν εμπιστευθεί, που δεν ξέρουν από υλικά αγαθά, τι έχουν! Μου είπε κάποιος πριν από τέσσερα - πέντε χρόνια, αν σας πω τι έχω, θα σας πω ψέματα! Δεν ξέρω τι έχω!

Τόσα πολλά από ακίνητα, από μετρητά, από, από, από... Αν σας πω -λέει- τι έχω θα σας πω ψέματα. Ούτε ξέρω τι έχω. Και μου περιέγραφε αυτός -που δεν ήξερε τι είχε- το άγχος, τη δυστυχία του, το δράμα του... Έχω γνωρίσει ανθρώπους, αν όχι σαν κι αυτόν που δεν ήξερε τι είχε, αλλά έχω γνωρίσει πολλούς, που ήξεραν τι είχαν. Πόσες λίρες, πόσες πλάκες χρυσού στην τράπεζα, που ήξεραν πόσα ακίνητα είχαν, αλλά κι εκείνοι περιέγραφαν τη δυστυχία τους, ότι ζούσαν με τα ηρεμιστικά χάπια, γιατί δεν μπορούσαν να κοιμηθούν.

Δεν μπορούσαν να ησυχάσουν. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που είναι μέλη της Εκκλησίας μας, που ήταν σε πολύ μεγάλη δοκιμασία, που χάσανε την εργασία τους, χάσανε το σπίτι τους, άλλοι που τους κόπηκε το φως, άλλοι που τους κόψαν το νερό. Και έτυχε να περάσω από το σπίτι τους -αυτό σας το έχω ξαναπεί- και τους είδα να είναι χαρούμενοι!

Και είπα: <<τι ευχάριστο μαντάτο έχετε>>; -<<Μας κόψανε το φώς>> -χαμογελαστά! Δεν εμειώνετο η χαρά τους και η ευτυχία τους, παρότι ήταν χωρίς νερό, παρότι αυτοί ήταν ήταν χωρίς ρεύμα...! Άλλοι που δεν είχαν για τρία ημερόνυχτα ψωμί -όπως μου είχαν πει. Κι όμως ήσαν χαρούμενοι! Είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στη πρόνοια του Θεού κι έλεγαν, αφού ο Θεός το θέλει, αφού ο Θεός το επιτρέπει, γεννηθήτω το θέλημά Του!

Αυτός που μας στέρησε, αυτός και θα μας τα φέρει! Δοξασμένο το όνομά Του! Δεν ήξεραν τι πάει να πει άγχος. Έχουμε δημιουργηθεί από το Θεό, έχουμε πλαστεί από το Θεό και δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Αυτόν. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, δεν δεσμεύει την ελευθερία μας. Δεν θέλει με το ζόρι να σωθούμε, να πάμε στο Παράδεισο.

Να πάμε σ' αυτή την ομορφιά, που ο απόστολος Παύλος μέχρι τρίτου ουρανού ανέβηκε και δεν ετόλμησε να περιγράψει αυτά που είδε, γιατί δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφούν και να εκφραστούν! Και αρκέστει να πει: <<α οφθαλμὸς ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεὸς τοις αγαπώσιν αυτόν>>.

Απομαγνητοφωνημένες, αποσπασματικές ομιλίες
αειμνήστου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α',
επί τη συμπληρώσει δέκα ετών εκ της εκδημίας του εις χείρας Κυρίου
17 (30) Μαϊου 2013 εκκλ. ημ.
Ομιλία 2η: «Κυριακή της Πεντηκοστής».
Ομιλία τη Κυριακή της Πεντηκοστής του 1996.
Απομαγνητοφώνηση, επιμέλεια ομιλίας, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ