«ΜΗ ΜΕΡΙΜΝΗΣΕΤΕ ΠΩΣ Ή ΤΙ ΛΑΛΗΣΕΤΕ»

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 31-32.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.
Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

 3. Ο Θεός το Άγιον Πνεύμα

Ημπορούμεν και σκεπτόμεθα, διότι υπάρχει απεριόριστος Σοφία (Σκέψις), ακριβώς όπως ημπορούμεν και αναπνέομεν διότι υπάρχει απεριόριστος έκτασις αέρος. Δι' αυτόν τον λόγον αι φανειναί ιδέαι απί αντικειμένου τινός ονομάζονται εμπνεύσεις. Αι σκέψεις μας ρέουν διαρκώς χάριν εις την ύπαρξιν του απεριορίστου Πνεύματος και Σοφίας (Σκέψεως). Δι' αυτό ο Απόστολος λέγει: <<Ουχ ότι ικανοί έσμεν αφ' εαυτών λογίσασθαί τι ως εξ εαυτών, αλλ' η ικανότης ημών εκ του Θεού>> (Β' Κορ. 3,5). Δι' αυτό επίσης λέγει ο Σωτήρ: <<Μη μεριμνήσητε πως ή τι λαλήσετε>> (Ματθ. 10,19). Ώστε βλέπετε ότι η σκέψις και μάλιστα και αυτός ο λόγος (η έμπνευσις) έρχονται προς ημάς έξωθεν. Τούτο, βεβαίως, γίνεται όταν είμεθα εις κατάστασιν χάριτος και εις ανάγκην τινά. Αλλά και γενικώς εις την καθημερινήν ζωήν μας, όλαι αι φαειναί σκέψεις έρχονται από τον Φύλακά μας Άγγελον και από το Πνεύμα του Θεού. Ενώ τουναντίον αι ακάθαρτοι και σκοτειναί σκέψεις προέρχονται από την διεφθαρμένην μας φύσιν και από τον Πονηρόν, ο οποίος μας παραμονεύει πάντοτε. Πως λοιπόν οφείλει ο χριστιανός να πολιτεύεται; <<Ο Θεός έστιν ο ενεργών εν ημίν>> (Φιλ. 2,13). Γενικώς δε βλέπομεν εις το σύμπαν το βασίλειον της σκέψεως' εις την κατασκευήν ολοκλήρου του ορατού κόσμου, ιδιαιτέρως δε της γης' εις την στροφήν και την ζωήν της γηϊνης σφαίρας' εις την κατανομήν των στοιχείων -του φωτός, αέρος, ύδατος, γης, πυρός-, ενώ άλλα στοιχεία εδόθησαν εις τα ζώντα -τα πτηνά, του ιχθύας, τα ερπετά, τα ζώα και τους ανθρώπους- και εκδηλώνονται εις την σοφίαν και την ευφυά αυτών κατασκευήν, τας ιδιότητάς των, την φύσιν και τας συνηθείας των. Με ολίγας λέξεις παντού βλέπομεν το βασίλειον της σκέψεως, ακόμη και εις αυτόν τον άψυχον λίθον και την άμμον. Όταν απαγγέλλης προσευχήν μακράν ενώπιον πολλών ανθρώπων, ο εχθρός προσπαθεί να ταράξη την καρδίαν σου και να σβήση τας λέξεις εις τα χείλη σου με την σκέψιν ότι οι άνθρωποι, ενώπιον των οποίων απαγγέλλεται η προσευχή, πολλάς λέξεις αυτής δεν εννοούν και είναι ανωφελής καταδαπάνησις καιρού η απαγγελία τοιούτων προσευχών. Τούτο όμως είναι μωρία. Διότι δεν λαμβάνεται υπ' όψιν το Άγιον Πνεύμα, η Διδάσκαλος ούτος πάσης αληθείας. Μήπως εις τοιαύτας περιπτώσεις το Άγιον Πνεύμα μένει απαθές και δεν φωτίζει πάσαν ανθρωπίνην καρδίαν; Μήπως δε και συ δεν εδοκίμασες ποτέ την διαφώτισιν της καρδίας σου υπό του Αγίου Πνεύματος; Κατ' αρχάς δεν ηννόεις και συ μερικάς λέξξεις και φράσεις και έπειτα αιφνιδίων το Άγιον Πνεύμα ήνοιξε τον νου σου διά να ημπορείς να εννοής τας έως τότε ακατανοήτους εκείνας λέξεις και φράσεις -και φως τοιούτον λοιπόν αίφνις φωτίζει την καρδίαν σου. Έσο βέβαιος ότι το ίδιον συμβαίνει και εις τους άλλους. Αναγίγνωσκε με σταθεράν ψυχήν χωρίς καμμίαν οχληράν υποψίαν. Σπείρε τον σπόρον και ο Θεός θα φροντίση διά την αύξησίν του. 

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 31-32.