Ο ΘΕΟΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 27-29.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.
Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

 3. Ο Θεός το Άγιον Πνεύμα

<<Και εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ένα μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα>> (Ιω. 14,16). Το Άγιον Πνεύμα ονομάζεται <<Παράκλητος>> (Ιω. 14,26) συμφώνως προς την φύσιν Αυτού, η οποία είναι ειρήνη, χαρά και άπειρος μακαριότης και ένεκα της ενέργειάς Του επί των ψυχών των πιστών, τας οποίας εχισχύει ως μήτηρ εις τας αρετάς των, τας ταλαιπωρίας, τας θλίψεις και τας ασθενείας και εις τας μεγάλας πράξεις της πίστεως. Ονομάζεται δε Παράκλητος και προς αντίθεσιν προς το πονηρόν πνεύμα της απογοητεύσεως το οποίον συχνά προσβάλλει τας ψυχάς. Παν φαινόμενον έχει την αιτίαν του. Τοιουτοτρόπως όταν κάμητε μίαν καλήν πράξιν αισθάνεσθε χαράν και ανακούφισιν εις τας ψυχάς σας. Διατί δε; Διότι το Άγιον Πνεύμα είναι εντός υμών' είναι παντού και πληροί τα πάντα' είναι ο θησαυρός πάσης ευλογίας, ο οποίος μας παρηγορεί. Αν τουναντίον κάμης κακήν πράξιν, ή και όταν ακόμη δεν έχεις ταύτην και μόνον την σκεφθής, αισθάνεσαι οδυνηράν απογοήτευσιν εις την ψυχήν σου. Διατί δε; Διότι επέτρεψες το πονηρόν πνεύμα της απογοητεύσεως να σε καταλάβη. Π.χ. αρχίζεις να προσεύχεσαι και καταβάλλεσαι από την απογοήτευσιν, ενώ όταν ήρχιζες την προσευχήν σου δεν ησθάνεσο αυτήν' ή αρχίζεις την ανάγνωσιν βιβλίου πνευματικού περιεχομένου -λ.χ. της Αγίας Γραφής- και καταβάλλεσαι από την απογοήτευσιν, την ραθυμίαν, την απιστίαν και την δυσπιστίαν. Διατί; Διότι πειράζεσαι από τα πονηρά πνεύματα της απογοητεύσεως, της αμφιβολίας και της απιστίας, τα οποία χρησιμοποιούν την πανουργίαν των εναντίον σου. Ή είσαι εις τον Ναόν και παρακολουθείς την Θείαν Λειτουργίαν' και αισθάνεσαι ανίαν, δυσανασχέτησιν' η απογοήτευσις σε έχει καταλάβη. Και πάλιν διατί; Διότι τα πονηρά πνεύματα της ραθυμίας και αθυμίας χρησιμοποιούν την πανουργίαν των εναντίον σου. Ή πάλιν αρχίζεις την συγγραφήν θρησκευτικού βιβλίου -κηρύγματος λ.χ.- και αισθάνεσαι το σκότος και την ψυχρότητα εις την καρδίαν σου, ενώ το σώμα σου καταβάλλεται από την ανικανότητα και την αδυναμίαν. Διατί; Διότι οι αόρατοι εχθροί σε πολεμούν. Το Άγιον, λοιπόν, Πνεύμα είναι απολύτως χρήσιμον εις όλους μας δι' όλα μας τα καλά έργα. Είναι η δύναμις, το φως, η ειρήνη και η ανακούφισίς μας. Όλαι αι ευλογίαι της ψυχής, ήτοι παν ό,τι αποτελεί την πραγματικήν ζωήν, την ειρήνην και την χαράν της ψυχής, έρχεται εκ του Θεού! Γνωρίζω τούτο εκ πείρας. Η καρδία μου μου το λέγει. Συ, Πανάγιον Πνεύμα, είσαι ο θησαυρός όλων των ευλογιών! Επί πολύν καιρόν δεν ηδυνάμην σαφώς να εννοήσω διατί είναι απαραίτητον να ενισχύεται η ψυχή μας από το Πανάγιον Πνεύμα. Τώρα όμως ο Πανοικτίρμων Κύριος μοι έδωσε να εννοήσω πόσον απαραίτητον είναι τούτο. Ναι! Είναι απαραίτητον εκάστην στιγμήν της ζωής μας, όπως είναι απαραίτητος η αναπνοή' είναι απαραίτητον κατά την προσευχήν μας και καθ' όλην την ζωήν μας. Αν δεν ενισχύση την ψυχήν μας, αύτη ρέπει προς κάθε αμαρτίαν και τον πνευματικόν θάνατον' εξασθενεί, χάνει κάθε δύναμιν ένεκα του κακού, το οποίον εισέρχεται εις την καρδίαν και γίνεται ανίκανος προς κάθε καλόν. Άνευ της ενισχύσεως του Αγίου Πνεύματος, αισθάνεται κανείς πως η καρδία υπονομεύεται από διάφορα κακά και είναι ετοίμη να βυθιστή εις εκάστην στιγμήν εις την άβυσσον αυτών. Πρέπει, λοιπόν, η καρδία μας να ίσταται σταθερά ως επί βράχου. Και ο βράχος αυτός είναι το Άγιον Πνεύμα. Αυτό ενισχύει τας δυνάμεις μας' και όταν ο άνθρωπος προσεύχεται, το Άγιον Πνεύμα ενισχύει την καρδίαν του με την πίστιν και την ελπίδα ότι θα λάβη εκείνο διά το οποίον προσεύχεται. Αυτό πυρπολεί την ψυχήν με αγαλλίασιν, καλάς σκέψεις και ενισχύει τον νουν και την καρδίαν. Αν ο άνθρωπος πρόκειται να εκτελέση έργον τι, Αυτό τονώνει την ψυχήν του με την πεποίθησιν της σπουδαιότητος και της αναγκαιότητος της εργασίας του και με ακατανίκητον υπομονήν η οποία καταβάλλει όλας τας δυσκολίας. Αυτό εμπνέει εις τον άνθρωπον, εις τας σχέσεις του με ανθρώπους διαφόρου θέσεως και των δύο φύλων, σεβασμόν προς τους ομοίους του, οι οποίοι έγιναν κατ' εικόνα Θεού -οποιοιδήποτε και αν είναι- και εξηγοράσθησαν με το αίμα του Χριστού.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 27-29.