ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ» (ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ)

 

Στα χρόνια μας, η σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μεταβάλλει άρδην σε πολλούς το εθνικό τους συναίσθημα, την καλώς εννοούμενη πατριωτική ιδέα και έγερση, σκοπούμενη (η παγκοσμιοποίηση) στην πολιτιστική πολτοποίηση των λαών διά του χωνευτηρίου της πολυσυλλεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο εθνισμός (και ουχί ο εθνικισμός) -ως ιδέα- σέβεται και εκτιμά τις ιδιαιτερότητες κάθε έθνους, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να διατηρήσει τη δική του προγονική ταυτότητα, το δικό του πατροπαράδοτο πολιτισμό και την ημετέρα λατρευτική Πίστη. Μπροστά στο αποτροπιαστικό και επικίνδυνο φάσμα του Ολοκληρωτισμού που προωθείται, προσφέρουμε στο αναγνωστικό μας κοινό -χάριν της εθνικής μας υπόστασης και του δικού μας ελληνικού πατριωτισμού- το βιβλίο «Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου» που έγραψε η εγγονή της Εθνικής μας Αγωνίστριας, Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, προς τόνωση και ενίσχυση των κληροδοτημάτων του γένους μας. Το έργο θα ολοκληρωθεί με αποσπασματικές αναρτήσεις, δίχως να απωλέσει το πνεύμα και το ύφος με τα οποία γράφτηκε. Σήμερα, που οι περισσότεροι αποφεύγουν να μιλήσουν για έθνος, γένος, ιστορία, αρχαίο και ρωμέϊκο πολιτισμό, υπό τον κίνδυνο να μην τους αποκαλέσουν εθνικιστές ή φασίστες, το βιβλίο της Λέλας Καραγιάννη έρχεται να θυμίσει, πως ή ίδια βασανίστηκε και τουφεκίστηκε από Έλληνες και ξένους φασίστες! Η ίδια και η εθνική οργάνωση «Μπουμπουλίνα» που δημιούργησε, διώχθηκε ανηλεώς και παντοιοτρόπως από την «Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας του Κράτους», (απαρτισμένη κατά το πλείστον από Έλληνες δοσίλογους) που ήταν ένα ειδικό τμήμα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» δημιουργημένο από τον Ε. Βενιζέλο! Ενταγμένη αργότερα στο κατασκοπευτικό δίκτυο Απόλλων, αποκρυπτογράφησε απόρρητα σχέδια των Γερμανών κατακτητών προκαλώντας τους δολιοφθορές, διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των Αρχών Κατοχής, ενώ παράλληλα συνέβαλε στη βοήθεια των Άγγλων συμμάχων που είχαν εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Για όλα αυτά τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα μήνα πριν από την απελευθέρωση και δυο μήνες πριν από τα Δεκεμβριανά. Ευχόμαστε καλή δημιουργική ανάγνωση και εθνική αφύπνιση, όλα ιδωμένα υπό το άσβεστο φως της Ορθοδοξίας, ως πνευματικού φάρου για την πνευματική και ψυχική μας σωτηρία εδώ και στην Άνω Ιερουσαλήμ. Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Το πρώτο θύμα της οικογένειας

Ο Βύρων συνοδεύει στο σιδηροδρομικό σταθμό Λαρίσης τη μητέρα του και τις δύο αδελφές του Ιωάννα και Ηλέκτρα. Οι κοπέλες είχαν κληθεί να υπηρετήσουν. Μικρό πλήθος από εθελόντριες νοσοκόμες είναι παρατεταγμένο στην αποβάθρα.

Φορούν στην κεφαλή λευκό μαντήλι με τον κόκκινο σταυρό ενώ ένα ελαφρύ μπλε χιτώνιο καλύπτει τους ώμους τους. Σε λίγο καταφθάνει η νεαρή πριγκίπισσα Φρειδερίκη, συνοδευόμενη από την κυρία Αθηνά Μεσολωρά, διευθύντρια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Η πριγκίπισσα χαιρετά διά χειραψίας τις νεαρές εθελόντριες, τις συγχαίρει για το θάρρος τους και τις ευχαριστεί για τις υπηρεσίες τους.

Τους εύχεται επίσης καλή δύναμη και τους υπόσχεται το συντομότερο να τους στείλει εφόδια και ζεστό ρουχισμό. Στέκεται τώρα μπροστά στις αδελφές Καραγιάννη. Για κάποιο λόγο φαίνεται να συνομιλεί μαζί τους λίγο περισσότερο. Δείχνει εντυπωσιασμένη από τη φυσική καλλονή των κοριτσιών κι το αγέρωχο παράστημα. Τις ερωτά ποιες είναι.

Η κυρία Μεσολωρά τις συστήνει και δείχνει τη μητέρα τους που στέκεται διακριτικά στο πλάι. Η Λέλα Καραγιάννη πλησιάζει και ανταλλάσσεται θερμή χειραψία. Η Φρειδερίκη χαμογελά ελαφρά: <<Έχω ακούσει για την οικογένειά σας>>, της λέει. Ξέρει επίσης τώρα πως η Ιωάννα και η Ηλέκτρα είναι οι δύο κοπέλες που συναγωνίζονται, σε φιλικό επίπεδο με το σύζυγό της πρίγκηπα Παύλο σε αγώνες ιππασίας.

Μαζί με άλλα μέλη και στελέχη του Ιππικού Ομίλου προσφέρονται εθελοντικά δυο φορές το χρόνο  να μεταφέρουν όλα τα άλογα ιππεύοντας από την Κηφισιά στον Ιππόδρομο του Φαλήρου και το αντίθετο. Συγκινητικός ο αποχαιρετισμός ανάμεσα στα τρία αδέλφια και στη μάνα. <<Να προσέχεις τους γονείς μας και το μαγαζί, ψιθυρίζουν οι κοπέλες στο Βύρωνα. Η Ιωάννα αποσπάται στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Η νέα κοπέλα, δυνατή, αθλητική και θαρραλέα, σύρεται πρηνηδόν στο έδαφος για να φτάσει στους τραυματίες. Οι σφαίρες περνούν σύρριζα πάνω από το κεφάλι της. Οι όλμοι σκάνε δεξιά κι αριστερά. Εκείνη συνεχίζει το καθήκον της και προσεύχεται: <<Θεέ μου, Θεέ μου, βοήθησέ μας>>!

Η Ηλέκτρα αποσπάται στους συρμούς των τρένων που μετέφεραν τραυματίες στις κοντινότερες πόλεις και τα νοσοκομεία. Τους περιποιείται με στοργή και αφοσίωση. Ψήνονται όλοι στον πυρετό. Η φρίκη από τα ακρωτηριασμένα μέλη τους δεν την τρομάζει. Με θάρρος κάνει ότι μπορεί να σταματήσει την αιμορραγία και να ανακουφίσει τον πόνο τους. <<Θεέ μου, Θεέ μου, βοήθησέ μας>>! προσεύχεται κι εκείνη.

Τα τραγικά νέα που φτάνουν, από το μέτωπο συγκλονίζουν την οικογένεια. Από τους πρώτους πεσόντες σε μάχη κοντά στην Κορυτσά είναι ο νεαρός γαμπρός τους, ανθυπολοχαγός Ιωάννης Βαλάσης. Η Ιωάννα Καραγιάννη θρηνεί τον αγαπημένο αρραβωνιαστικό της, και η οικογένεια βλέπει με λύπη τα όνειρα της κόρης να γκρεμίζονται. Ο πόνος είναι αβάσταχτος για όλους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Γερμανική Κατοχή

Ο κόσμος σαρώνεται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, απρόσμενα άγριο και αιματηρό. Τώρα η Λέλα Καραγιάννη ξέρει τι ήταν αυτό το σαράκι της ανησυχίας που την κατέτρωγε τα δύο τελευταία χρόνια. <<Οι ορδές των Ούννων>>, καταβροχθίζουν τη δυτική Ευρώπη που βρέθηκε ανίσχυρη να αντιμετωπίσει τη παντοδύναμη κατακτητική μηχανή τους που ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά της.

Ο αλαζονικός Μουσολίνι θέλοντας και ο ίδιος μερίδιο στη δόξα του <<εταίρου>> του. αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να τον καταπλήξει κάνοντας -όπως διακηρύσσει- τον <<περίπατό>> του στη μικρή Ελλάδα! Ήρθε η ώρα της κρίσεως για το μικρό μας Έθνος που μάχεται λιονταρίσια.

Η αντοχή, η επιμονή και το θάρρος του Έλληνα που πολεμάει για τη λευτεριά του καταπλήσσει τους πάντες. Οι νίκες ακολουθούν η μία την άλλη. Ο ενθουσιασμός κάνει τον λαό μας να πανηγυρίζει. Η Λέλα Καραγιάννη με το γνωστό της χιούμορ και πάλι σχολιάζει: <<Οι καημένοι οι μακαρονάδες βρέθηκαν να κολυμπούν χειμωνιάτικα στην Ανδριατική με τον εξοπλισμό τους για μπανιερό>>!

Πράγματι Ιταλοί στρατιώτες εκλιπαρούν για τη ζωή τους που τους χαρίστηκε επανειλημμένα χάρη στο μεγαλείο της ελληνικής ψυχής. Οι <<συνέταιροί>> τους του Γ' Ράιχ σπεύδουν προς <<διάσωσή>> τους. Τώρα η μία στρατιά γίνονται δύο. Δύο και τα μέτωπα! Για πόσο καιρό μπορούν ακόμα να αντέξουν τα παλληκάρια μας;

Βαρύς χειμώνας, τραγικές συνθήκες, φοβερές ελλείψεις εξοπλισμού και πυρομαχικών. Η πατρίδα αιμορραγεί ασταμάτητα, ο αγώνας χάνεται, το μέτωπο καταρρέει... Τα γερμανο-ιταλικά στρατεύματα Κατοχής εξαπλώνονται στη χώρα, ενώ Ανατολική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη παραδίδονται στους Βούλγαρους. Τριπλή Κατοχή...

<<Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες>>; προσεύχεται ο λαός. Η καρδιά του Έλληνα σπαράζει όταν η βαριά μπότα του κατακτητή παρελαύνει αλαζονικά στο κέντρο της όμορφης Αθήνας, που η μυθική Θεά Αθηνά βάφτισε με τ' όνομά της. Ο Απρίλιος του 1941 έφερε την πιο μαυροφορεμένη άνοιξη της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Λέλας Βύρ. Καραγιάννη, εγγονής της Εθνικής Αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη:
<<Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου>>, εκδόσεις <<ΠΕΛΑΣΓΟΣ>>,
Α' έκδοση Οκτώβριος 2023, Αθήνα, σελ. (49-54).