Παρεκκλήσι της Ι. Μ. Παναγίας Δαμάστας στη Φθιώτιδα, Αύγουστος 2023
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 102-103.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.
Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ
Ο ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΤΟΥ
1. Ο Οίκος του Θεού
«Κύριε, ηγάπησα ευπρέπειαν οίκου σου και τόπον σκηνώματος δόξης σου» (Ψαλ. 25, 8).
Εις τον Ναόν είμεθα ελεύθεροι από την γοητείαν και την μέθην των κοσμικών παθών και επιθυμιών' φωτιζόμεθα, αγιαζόμεθα και αι ψυχαί μας καθαρίζονται' προσεγγίζομεν τον Θεόν, ενούμεθα με τον Θεόν. Πόσον επαξίως πρέπει να τιμάται και να αγαπάται ο Ναός του Θεού! Πόσον οι άγιοι του Θεού ηγάπων αυτόν!
Αληθώς ο Ναός είναι ουρανός επί της γης' διότι εκεί όπου είναι ο θρόνος του Θεού, όπου τελεσιουργούνται τα φρικτά μυστήρια, όπου οι Άγγελοι υπηρετούν μζί με τους ανθρώπους, όπου ο Παντοδύναμος ακαταπαύστως δοξάζεται, εκεί αληθώς είναι ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών.
Ας εισέλθομεν, λοιπόν, εις τον Ναόν του Θεού, ιδιαιτέρως δε εις τα 'Αγια των Άγίων με φόβον Θεού, με καθαράν καρδίαν, κατά μέρος θέτοντες όλα τα πάθη και πάσαν κοσμικήν φροντίδα, και ας σταθώμεν εντός αυτού με πίστιν και ευλάβειαν, με προσοχήν βαθείαν, με αγάπην και ειρήνην εις τας καρδίας μας, διά να απέλθομεν από αυτόν ανακαινισμένοι και τρόπον τινά ουράνιοι' διά να ζήσομεν εις την αγιότητα του ουρανού, ελεύθεροι από κοσμικάς επιθυμίας και ηδονάς.
Εις τον Ναόν του Θεού αι απλαί και πισταί ψυχαί ευρίσκονται τρόπον τινά εις τον οίκον του Ουρανίου αυτών Πατρός' αισθάνονται την ελευθερίαν, την ευτυχίαν και το θείο φως. Εκεί οι χριστιανοί προγεύονται την μέλλουσαν Βασιλείαν, η οποία ητοιμάσθη δι' αυτούς από καταβολής κόσμου, την μέλλουσαν ελευθερίαν από κάθε αμαρτίαν και τον θάνατον, την μέλλουσαν ειρήνην και μακαριότητα.
Πότε όμως ιδιαιτέρως έχουν την πρόγευσιν αυτήν; Όταν ειλικρινώς εξ όλης της καρδίας των στρέφονται προς τον Θεόν, προσευχόμενοι προς τον Θεόν και λαμβάνοντες την σταθεράν απόφασιν να αφιερώσουν την ζωήν των εις τον Θεόν' και όταν πράττουν έργα αρετής εκτός του Ναού. Η πνευματική ανακούφισις και μακαριότης την οποίαν δοκιμάζομεν ενίοτε εν τω Ναώ κατά την αρμονικήν ψαλμωδίαν και την καθαράν ανάγνωσιν του αναγνώστου ή του λειτουργούντος ιερέως, είναι πρόγευσις της απείρου μακαριότητος την οποίαν θα δοκιμάσουν εκείνοι οι οποίοι αιωνίως θα θεωρούν την ανέκφραστον αγαθότητα του προσώπου του Θεού.
Πρέπει να είμεθα ζηλωταί της αρμονικής ψαλμωδίας και της καθαράς αναγνώσεως. Επικαλούμενοι τα ονόματα των Αγίων του Θεού κατά την προσευχήν μας τους παρακαλούμεν εις προσευχήν υπέρ ημών.
Η πηγή κάθε αληθινής χαράς, κάθε αληθινής ανακουφίσεως, της σωματικής και πνευματικής θεραπείας, η πηγή της πνευματικής δυνάμεως και ανδρείας, ευρίσκεται εις τον Ναόν' ενώ τα θέατρα και αι ποικίλαι κοσμικαί διασκεδάσεις και παρηγορίαι δεν ημπορούν ποτέ να αντικαταστήσουν εκείνο το οποίον ο αληθής χριστιανός αντλεί εν τω Ναώ, όπου Αυτός ο Θεός παρηγορεί τας ψυχάς των πιστών, εκείνων των οποίων αι καρδίαι είναι εστραμμέναι προς Αυτόν, όπως η μήτηρ παρηγορεί το τέκνο της.
Εκ του Ναού επίσης οι αποθανόντες προσφιλείς μας λαμβάνουν παρηγορίαν και ανακούφισιν και τον καθαρμόν από τας αμαρτίας των και την συγχώρησιν. Πόσον πρέπει να αγαπώμεν τον Ναόν και πόσον πρέπει να τον διακονώμεν! Και κάμνουν τούτο όσοι αναγνωρίζουν την αξίαν του' η δε Εκκλησία προσεύχεται υπέρ Αυτών λέγουσα: «Έτι δεόμεθα υπέρ των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν τω αγίω και πανσέπτω Ναώ τούτω» ή «αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου Σου' αντιδόξασον αυτούς τη θεϊκή Σου δυνάμει».
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 102-103.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου