ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ» (ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟΝ)
Στα χρόνια μας, η σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μεταβάλλει άρδην σε πολλούς το εθνικό τους συναίσθημα, την καλώς εννοούμενη πατριωτική ιδέα και έγερση, σκοπούμενη (η παγκοσμιοποίηση) στην πολιτιστική πολτοποίηση των λαών διά του χωνευτηρίου της πολυσυλλεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο εθνισμός (και ουχί ο εθνικισμός) -ως ιδέα- σέβεται και εκτιμά τις ιδιαιτερότητες κάθε έθνους, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να διατηρήσει τη δική του προγονική ταυτότητα, το δικό του πατροπαράδοτο πολιτισμό και την ημετέρα λατρευτική Πίστη. Μπροστά στο αποτροπιαστικό και επικίνδυνο φάσμα του Ολοκληρωτισμού που προωθείται, προσφέρουμε στο αναγνωστικό μας κοινό -χάριν της εθνικής μας υπόστασης και του δικού μας ελληνικού πατριωτισμού- το βιβλίο «Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου» που έγραψε η εγγονή της Εθνικής μας Αγωνίστριας, Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, προς τόνωση και ενίσχυση των κληροδοτημάτων του γένους μας. Το έργο θα ολοκληρωθεί με αποσπασματικές αναρτήσεις, δίχως να απωλέσει το πνεύμα και το ύφος με τα οποία γράφτηκε. Σήμερα, που οι περισσότεροι αποφεύγουν να μιλήσουν για έθνος, γένος, ιστορία, αρχαίο και ρωμέϊκο πολιτισμό, υπό τον κίνδυνο να μην τους αποκαλέσουν εθνικιστές ή φασίστες, το βιβλίο της Λέλας Καραγιάννη έρχεται να θυμίσει, πως ή ίδια βασανίστηκε και τουφεκίστηκε από Έλληνες και ξένους φασίστες! Η ίδια και η εθνική οργάνωση «Μπουμπουλίνα» που δημιούργησε, διώχθηκε ανηλεώς και παντοιοτρόπως από την «Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας του Κράτους», (απαρτισμένη κατά το πλείστον από Έλληνες δοσίλογους) που ήταν ένα ειδικό τμήμα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» δημιουργημένο από τον Ε. Βενιζέλο! Ενταγμένη αργότερα στο κατασκοπευτικό δίκτυο Απόλλων, αποκρυπτογράφησε απόρρητα σχέδια των Γερμανών κατακτητών προκαλώντας τους δολιοφθορές, διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των Αρχών Κατοχής, ενώ παράλληλα συνέβαλε στη βοήθεια των Άγγλων συμμάχων που είχαν εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Για όλα αυτά τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα μήνα πριν από την απελευθέρωση και δυο μήνες πριν από τα Δεκεμβριανά. Ευχόμαστε καλή δημιουργική ανάγνωση και εθνική αφύπνιση, όλα ιδωμένα υπό το άσβεστο φως της Ορθοδοξίας, ως πνευματικού φάρου για την πνευματική και ψυχική μας σωτηρία εδώ και στην Άνω Ιερουσαλήμ. Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
'Ωρες απομόνωσης και μαρτυρίου
Αύγουστος του 1944
Πίσω στο σκοτεινό κελί της η Λέλα Καραγιάννη θυμάται τον John Wilson, το ξανθό παλικάρι από τη μακρινή Αυστραλία που ήρθε να πολεμήσει στο πλευρό τους. Ο άνθρωπος που στάθηκε η αφορμή για την μεγάλη αιτία να εκπληρώσει τη δική της αποστολή. Ένας ατίθασος άνδρας που πλήρωσε ακριβά το τίμημα της ανυπακοής του, αλλά και ένας πραγματικός ήρωας που θυσίασε τη ζωή του για να σώσει τη ζωή των παιδιών της.
Η σύλληψή του οδήγησε στη σύλληψη του Γιώργου, της Ιωάννας και της Ηλέκτρας στα τέλη Μάϊου 1941. Όταν όμως, τον έφεραν σε αντιπαράσταση με τις δύο κοπέλες αρνήθηκε πως τις γνωρίζει. Το ίδιο κι εκείνες.
Σοκαρισμένες από το ανατριχιαστικό θέαμα προσπαθούν να μείνουν ψύχραιμες. <<Πρώτη φορά τον βλέπουμε>>, λένε στον ανακριτή. Υποβασταζόμενος από τους βασανιστές του και παραμορφωμένος οικτρά από τα φρικτά βασανιστήρια, χωρίς δόντια, χωρίς νύχια προσπαθεί με το θολό του βλέμμα να τις καθησυχάσει και να τους πει νοερά το τελευταίο αντίο. Ξέρει πως τώρα μόνο ο θάνατος μπορεί να τον λυτρώσει.
<<Πρώτη φορά τις βλέπω>>, είπε και πάλι στον ανακριτή. Οι δήμιοι τον σέρνουν. Με τη τελευταία αυτή σκέψη η Λέλα ψιθυρίζει: <<Καημένε John, ο Θεός να σε αναπαύει...>>. Αναζητώντας προσωρινά καταφύγιο από τις θλιβερές αυτές εικόνες βυθίζεται και πάλι στο λήθαργό της.
Κτίριο Νο 14 Ο ήχος της σιδερένιας πόρτας ακούγεται ανατριχιαστικός καθώς ανοίγει. Έντρομες οι λίγες φυλακισμένες κοιτούν τον Σμίτσερ, το μονόφθαλμο Ούγγρο δεσμοφύλακα, έναν σκληρό σαδιστή, που δεν αφήνει ευκαιρία να μαστιγώνει με το βούρδουλά του τα σκεβρωμένα κορμιά τους. Το ίδιο και ο Κόβατς και ο Βαλεντίνο, τρία ανθρωπόμορφα τέρατα, ο ένας χειρότερος από τον άλλο.
Βλέπουν τώρα τον Σμίτσερ να σέρνει μέσα στο κελί τη Λέλα Καραγιάννη και να την κλωτσά με τις μπότες του. Στο χέρι του κρατά μια σιδερένια γροθιά και με όλη του τη δύναμη τη βυθίζει στο στέρνο της βασανισμένης γυναίκας και σπάει τα πλευρά της. Το μακάβριο ουρλιαχτό της διαπερνά την ακοή τους σαν κεραυνός. Το μακάβριο ουρλιαχτό της διαπερνά την ακοή τους σαν κεραυνός. Χαμογελώντας σαδιστικά την πετά στα πόδια τους σαν ένα κουφάρι διπλωμένο στα δύο και κλείνει την πόρτα.
<<Πάει η φτωχιά η Λέλα, σίγουρα ξεψύχησε, ήχος δεν βγαίνει από μέσα της>>, σκέπτονται οι γυναίκες. Πανικόβλητες μπροστά στο άψυχο παγωμένο κορμί, σκύβουν να δουν αν η καρδιά τους χτυπά και ψάχνουν το σφυγμό της. <<Μάλλον σα να είναι σε κώμα>>, ψιθυρίζουν μεταξύ τους. Ψάχνουν και πάλι για ένα δείγμα ζωής. Ένας αδύναμος ήχος τους δίνει την ελπίδα πως ζει ακόμα.
Εκ των ενόντων συγκεντρώνουν λίγα ρουχαλάκια να τη σκεπάσουν και να την κρατήσουν ζεστή. Βρέχουν τα χείλη της με λίγο νερό και περιμένουν. Η νεότερη απ' όλες, μόλις 17 ετών, όμορφη σαν τριαντάφυλλο, ξεσπάει ασυγκράτητα σε λυγμούς. Κουρνιάζει δίπλα της στο πάτωμα και της χαδεύει απαλά το κεφάλι λέγοντας: <<Μανούλα γλυκιά, τί σου έκαναν οι άτιμοι>>>.
Ήταν η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, η νεότερη ηρωίδα της Αντίστασης, που έγραψε με τη θυσία της τη δική της αθάνατη ιστορία. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες σ' αυτό το ίδιο κελί ήταν η Λέλα Καραγιάννη, του την κρατούσε τις νύχτες στην αγκαλιά της σα μωρό, της σιγοτραγουδούσε και την παρηγορούσε για να της δώσει θάρρος και ελπίδα. Στο πρόσωπο της Ηρώς, η Λέλα έβλεπε τη μικρή της κόρη Νεφέλη, μόλις 16 ετών, κρατούμενη κι εκείνη στο διπλανό κτίριο, μαζί με τις μεγαλύτερες αδελφές της κι αναρωτιόταν η μάνα με τρόμο τί έμελλε να τους συμβεί.
Από την αγκαλιά της Λέλας, ένα μήνα ργότερα, άρπαξαν την Ηρώ οι δήμιοι για να την εκτελέσουν. Η Λέλα Καραγιάννη, ανήμπορη να κάνει κάτι περισσότερο για τη μικρή κοπέλα την κοίταξε στα μάτια έντονα και της είπε: <<Θάρρος Ηρώ μου! κράτα ψηλά το κεφάλι σου σαν υπερήφανη Ελληνίδα που είσαι>>. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου εκτελέστηκε με αξιοπρέπεια και με το κεφάλι ψηλά τρεις ημέρες πριν την εκτέλεση της Λέλας Καραγιάννη.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Λέλας Βύρ. Καραγιάννη, εγγονής της Εθνικής Αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη:
<<Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου>>, εκδόσεις <<ΠΕΛΑΣΓΟΣ>>,
Α' έκδοση Οκτώβριος 2023, Αθήνα, σελ. (59-61).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου