ΤΙΜΩ ΤΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΙΜΩ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ!

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 107-109.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.

Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

Ο ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΤΟΥ

2. Συμβολισμοί

Όταν τιμώ τας εικόνας, πρώτον, τιμώ εις αυτάς τον Θεόν, ο οποίος εγέννησε προ πάντων των αιώνων τον Υιόν, την Ζώσαν Εικόνα Του, ο Οποίος έδωκε υλικήν ύπαρξιν εις την άπειρον σκέψιν του Θεού Πατρός με την δημιουργίαν των κόσμων και όλων των δημιουργημάτων, τα οποίο ευρίσκοντο εις την σκέψιν του Θεού, καθώς και του ανθρώπου του δημιουργηθέντος κατ' εικόνα και ομοίωσιν Θεού'
δεύτερον, τιμώ εις αυτάς την εικόνα του σαρκωθέντος Θεού'
τρίτον, τιμώς εις αυτά εμέ αυτόν, την ιδίαν μου εκόνα, του αθανάτου ανθρώπου, ο οποίος εκλήθη να γίνη μέτοχος της Θείας φύσεως, εις ένωσιν μετά του Κυρίου, να γίνη ναός του Αγίου Πνεύματος. Επίσης ωθούμαι εις τιμήν των εικόνων διότι βλέπω εις αυτάς να εκδηλώνεται η δύναμις του Θεού, η οποία σώζει τους πιστούς και τιμωρεί τους απίστους, καθ' ον τρόπον βλέπω και αισθάνομαι την ιδίαν δύναμιν εις το σημείον του Σταυρού του Κυρίου, ο Οποίος ονομάζεται ζωοποιός ένεκα της θαυματουργικής του δυνάμεως.
Δι' όλους αυτούς τους λόγους, αι εικόνες αντικαθιστούν δι' εμέ αυτά τα πρόσωπα των οποίων τα ονόματα φέρουν. Τα πρόσωπα των αγίων επί των εικόνων αναπαριστούν εις ημάς πόσον πλησίον εις το πνεύμα των αγίων του Θεού ευρισκόμεθα, οι οποίοι ζουν εν τω Θεώ και είναι πάντοτε πλησίον μας εν Αγίω Πνεύματι, διά της ζώσης πίστεως και της προσευχής προς αυτούς. Διότι ποίον πράγμα ημπορεί να είναι μακράν από το Πνεύμα του Θεού, το Οποίον είναι πανταχού παρόν και πληροί τα πάντα «διά πάντων χωρούν πνευμάτων νοερών, καθαρών, λεπτοτάτων» (Σ. Σολ. 7.23).
«Χαρά γίνεται ενώπιον γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. 15, 10). Τούτο σημαίνει ότι η ψυχική μας διάθεσις είναι φανερά όχι μόνον εις τον Θεόν, αλλά και εις τους αγγέλους. Ιστάμενος ενώπιόν Σου και των αγίων Σου αγγέλων, Κύριε, φέρω ενώπιόν Σου τας κακάς και πονηράς μου πράξεις και εξομολογούμαι και φανερώνω αυτάς. Αποτελεί συνήθειαν υπέροχον και ευάρεστον εις τον Θεόν να έχουν οι χριστιανοί εικόνα του Σωτήρος και να προσεύχωνται εις Αυτόν ενώπιον αυτής. Τούτο αποτελεί μεγάλην ανάγκην της ψυχής μας. Αυτός ο Κύριος με την αγάπην η οποία προσιδιάζει εις Αυτόν επιθυμεί να κατοικήση εντός ημών καθώς λέγει ο απόστολος: «Τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθεί Χριστός εν υμίν» (Γαλ. 4, 19). Ή αλλαχού: «κατοικήσαι τον Χριστόν διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» (Εφ. 3, 17).
Πώς όμως ημπορώ να μορφώσω τον Χριστόν εν τη καρδία μου αν δεν αναπαριστώ πρώτον Αυτόν διά των αισθήσεών μου προ των οφθαλμών μου; Έχομεν, λοιπόν, εικόνας του Σωτήρος, της Μητρός του Θεού και άλλας. Η αγάπη του Χριστού δι' αυτούς, η οποία επιθυμεί να φέρη πάντοτε τας εικόνας αυτών εις τας σκέψεις των και τας καρδίας των, προσέτι δε και η φύσις μας, η οποία είναι σωματική και πνευματική, προυκάλεσε την ανάγκην της αναπαραστάσεως αυτών επάνω εις εικόνας, τας οποίας θέτομεν εις τα πλέον τετιμημένα μέρη των οίκων μας και τιμώμεν αυτάς με υποκλίσεις και μετανοίας πρώτον πνευματικάς, έπειτα δε και σωματικάς.

Η τιμή δε ημών προς τας εικόνας είναι σύμφωνος με την πρόθεσιν του Θεού. Αυτός ο ουρανός απαντά εις ημάς από τας εικόνας, καθώς ο Κύριος εις τους παλαιοτέρους χρόνους απήντα από την θέσιν της ευσπλαχνίας εν τη Σκηνή του μαρτυρίου' πολλαί από αυτάς λάμπουν με τα θαύματα.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 107-109.