π. ΠΛΑΚΙΔΑ DESEILLE: «ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ» (3ο ΜΕΡΟΣ)

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του π. Πλακίδα Deseille:
«Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων».
Εκδόσεις «Έαρ», Ιανουάριος 2019, σελ. 33-36.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η πρόσκληση στο Δείπνο

ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

Κατά Ματθαίον KB' 2-14

«Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ. Καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους,
καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν.
Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις
ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους. Οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὃς μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὃς δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ·
Οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν. Ακούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε. Τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι·
Πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους. Καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων.
Εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου· καὶ λέγει αὐτῷ· ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη.
Τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόνοις· δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν καὶ ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοὶ, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.».

Όλο και όλο το διακύβευμα της ζωής μας εδώ κάτω είναι να γνωρίζουμε προς τα πού κλίνει η καρδιά μας. 'Αραγε, αυτό που νοηματοδοτεί τη ζωή μας είναι πράγματι οι αξίες της Βασιλείας του Θεού; Είναι η βαθιά ένωση με τον Θεό, τον Οποίο ο Χριστός ήρθε να μας γνωρίσει; Ή μήπως είμαστε υπερβολικά απασχολημένοι με τις επίγειες πραγματικότητες, οι οποίες δεν είναι εκ φύσεως κακές, γίνονται όμως τέτοιες από τη στιγμή που αποτελούν τον κύριο λόγο για τον οποίο ζούμε, από τη στιγμή που γίνονται η πρωταρχική μας έγνοια, ενώ η μέριμνα για τη Βασιλεία παίρνει δευτερεύουσα θέση στην καρδιά μας;
Επιθυμούμε να μετέχουμε σε κάποιες τελετές, να εκπληρώνουμε ορισμένες θρησκευτικές υποχρεώσεις' αλλά μήπως εν τέλει το ουσιώδες για μας είναι η επιτυχία στην επίγεια ζωή; Μήπως είναι το επάγγελμά μας, η δουλειά μας, η οικογενειακή μας ζωή; Μήπως τελικά όλα αυτά παίρνουν στην καρδιά μας προτεραιότητα έναντι της αιώνιας Βασιλείας, της αιώνιας ζωής, την οποία ο Χριστός ήρθε για να μας προσφέρει;
Δεν είναι μόνον οι μεγάλοι αμαρτωλοί που θα χάσουν τη Βασιλεία, δεν είναι μόνον αυτοί που διακινδυνεύουν να μην κερδίσουν την αιώνια ζωή. Είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι εκτίμησαν ότι κατά βάθος το ουσιώδες είναι η παρούσα ζωή, και όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή η μέριμνα να εκπληρώνουμε το θέλημα του Θεού, να προτιμούμε αυτό αντί για οτιδήποτε άλλο, η μέριμνα προπάντων να ζούμε εν προσευχή, ενωμένοι με τον Χριστό, έχουν μικρότερη σημασία έναντι της επιτυχίας μας στην επαγγελματική μας ζωή ή μιας καλής σύνταξης.
Στο βαθμό που οι επίγειες μέριμνές μας προηγούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μέσα μας έναντι της μέριμνας για τη Βασιλεία, είμαστε κι εμείς σαν τους αγενείς προσκεκλημένους, οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κυρίου. Να, γιατί αυτό το ευαγγελικό ανάγνωσμα πρέπει να μας συγκλονίσει βαθιά. Ποιό είναι για μας το αληθινό νόημα της ζωής; Τί είναι για μας το καίριο και το θεμελιώδες; Εδώ βρίσκεται η ουσία. Και αυτό θα καθορίσει την αιώνια σωτηρία μας.
Ναι, μακάρι, προσδοκώντας τα Χριστούγεννα, να μπορέσουμε με την προετοιμασία που ορίζει η Εκκλησία -τα αναγνώσματα, όλων των ειδών τα θεόπνευστα κείμενα που εμπλουτίζουν τις ακολουθίες μας- να ετοιμαστούμε γι' αυτή την εορτή, να μπορέσουμε να ανοίξουμε την καρδιά μας, ώστε να υποδεχθεί χωρίς διάσπαση το δώρο αυτό του Θεού που θα μας προσφερθεί. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να γιορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα, μόνο τότε δεν θα πρόκειται για κάτι απλώς εξωτερικό, μία απλή τυπικότητα ανάμεσα σε άλλες, αλλά θα αφορά ολόκληρη τη ζωή μας, τον ίδιο τον αιώνιο προορισμό μας. Ας είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε την πρόσκληση στο δείπνο που μας απευθύνει ο Κύριός μας. Ας γίνουμε συνδαιτυμόνες της γαμήλιας αυτής τράπεζας, της τράπεζας των γάμων μας με τον Υιό του Θεού.
Τα Χριστούγεννα άλλη μια φορά στη ζωή μας, μας θυμίζουν το θαυμαστό σχέδιο του Θεού για μας: «Αυτός μας ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Μ. Αθανασίου, Περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, 54, P.G. 25, 192), «Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ι. Χρυσοστόμου, Ομιλία ΙΑ' Τιμ., α', P.G. 62, 555). Αυτή είναι η πρόσκληση που μας απευθύνεται. Δεχόμαστε να ανταποκριθούμε; Δεχόμαστε την πρόσκληση να θεωθούμε; Θα είναι αυτό από εδώ και μπρος το ουσιώδες, αυτό που θα δίνει νόημα σε όλη τη ζωή μας;

Βεβαίως, αυτό πρέπει να μεταφερθεί στη συγκεκριμένη πραγματικότητα του καθενός και από αυτή την άποψη η καθημερινότητά μας είτε στο μοναστήρι, είτε στην οικογένεια και στο επάγγελμα είναι σημαντική και απαιτεί να της αφιερώνουμε τις προσπάθειές μας. Όμως την ίδια στιγμή ο όλος μας προσανατολισμός οφείλει να έχει ως προτεραιότητα τη Βασιλεία του Θεού τόσο εδώ κάτω, όσο και αιωνίως. Αυτώ η δόξα, συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω Παναγίω Πνεύματι, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του
π. Πλακίδα Deseille:
«Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων».
Εκδόσεις «Έαρ», Ιανουάριος 2019, σελ. 33-36.