«ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Α'»: ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ)

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 57-59.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Η ΟΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

Η ηδονή της αμαρτίας είναι σαν μια σκιά και σαν ένα όνειρο. Σβήνει πριν καλά-καλά τη γευθεί ο άνθρωπος. Οι τιμωρίες, όμως, που την ακολουθούν δεν έχουν τέλος. Λίγη είναι η γλύκα που προσφέρει στον άνθρωπο, μα αιώνια η πίκρα. Ό,τι είναι ένα στιγμιαίο όνειρο μπροστά σε μια ζωή ολόκληρη, το ίδιο είναι και οι γήινες απολαύσεις μπροστά στη μελλοντική κόλαση. Και ποιος, αλήθεια, θα ήθελε να δει ένα ευχάριστο όνειρο, και εξαιτίας του να τιμωρείται σ' όλη του τη ζωή; Ας ξεφύγουμε, αγαπητοί μου, από την πονηριά του διαβόλου, που μας ξεγελάει με πράγματα μικρά και μας κάνει να χάνουμε τα μεγάλα. Διαφορετικά, θα καταδικαστούμε μαζί του στην παντοτινή κόλαση, θ' ακούσουμε κι εμείς τον Κριτή να μας λέει: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι! Πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους δικούς του» (Ματθ. 25:41). Μερικοί, όμως, λένε: «Ο Θεός είναι φιλάνθρωπος, δεν θα το κάνει αυτό». Και τους ρωτάμε: «Τότε, λοιπόν, αυτά γράφτηκαν άσκοπα»; «Όχι», απαντούν, «αλλά για να φοβηθούμε να είμαστε καλοί». «Αν, δηλαδή, δεν είμαστε καλοί, αν μείνουμε κακοί ως το τέλος, δεν θα μας στείλει στην κόλαση; Και δεν θα αμείψει τους ενάρετους ανθρώπους»; «Ναι, θα τους αμείψει. Ο Θεός μας ευεργετεί και περισσότερο απ' όσο αξίζουμε». «Μα καλά, πως αυτά είναι αληθινά και θα πραγματοποιηθούν δίχως άλλο, ενώ τα σχετικά με την κόλαση όχι»; Πόσο πανούργος είναι ο διάβολος! Πόσο απάνθρωπη είναι η φιλανθρωπία του! Αυτός βάζει μέσα στο νου μας τέτοιους λογισμούς, που μας οδηγούν στην αμέλεια και στη ραθυμία. Γνωρίζει ο πονηρός, ότι ο φόβος της κολάσεως είναι ένα χαλινάρι, που σφίγγει την ψυχή και τη συγκρατεί από το κακό. Πασχίζει, λοιπόν, με κάθε τρόπο να μας τον αφαιρέσει για να μας ρίξει εύκολα στους γκρεμούς. Ό,τι κι αν αναφέρουμε από τη Γραφή για την κόλαση, λένε μερικοί πως είναι μόνο απειλή και πως δεν θα πραγματοποιηθεί. Καλά, ας δεχθούμε -αν και κάτι τέτοιο δείχνει ασέβεια- πως έτσι είναι ως προς τα μελλοντικά. Για όσα, όμως έγιναν, για όσα πραγματοποιήθηκαν ήδη, τι έχουν να μας πουν; Τους ρωτάμε: Ακούσατε για τον μεγάλο κατακλυσμό, για την παγκόσμια εκείνη καταστροφή, που έγινε στον καιρό του Νώε; Μήπως κι αυτό ειπώθηκε μόνο σαν απειλή; Δεν έγινε, δεν πραγματοποιήθηκε; Δεν το μαρτυρούν ακόμα και τα βουνά της Αρμενίας όπου στάθηκε η κιβωτός; Δεν σώζονται μέχρι σήμερα τ' απομεινάρια αυτής της κιβωτού, για να θυμίζουν το γεγονός; Και τότε έλεγαν πολλοί πως δεν θα γίνει τίποτα κακό. Εκατό χρόνια κατασκεύαζε την κιβωτό ο δίκαιος Νώε, εκατό χρόνια φώναζε, μα κανείς δεν τον πίστευε. Και καθώς δεν πίστεψαν στα απειλητικά λόγια, τους βρήκε ξαφνικά η πραγματική τιμωρία. Εκείνος, λοιπόν, που τους τιμώρησε τόσο αυστηρά, δεν θα τιμωρήσει πολύ περισσότερο εμάς; Γιατί οι ανομίες του καιρού μας δεν είναι καθόλου μικρότερες από τις ανομίες του καιρού εκείνου. Δεν υπάρχει αμαρτία που να μη γίνεται σήμερα. Πέστε μου κι εσείς που έτυχε να πάτε κάποτε στην Παλαιστίνη, πέστε, για να τ' ακούσουν και όσοι δεν έχουν πάει: Στα περίχωρα του ποταμού Ιορδάνη υπάρχει μια περιοχή πολύ εύφορη. Ή, μάλλον, υπήρχε. Τώρα δεν υπάρχει πια. Κάποτε ήταν σωστός παράδεισος, όπως μας λέει η Γραφή. Σήμερα έχει καταντήσει πιο άγονη απ' όλες τις ερήμους. Συναντάς εκεί δέντρα και βλέπεις επάνω τους καρπούς. Μα οι καρποί είναι για να θυμίζουν την οργή του Θεού. Συναντάς ροδιές. Τα κλωνάρια φαίνονται θαλερά, τα ρόδια φαίνονται ωραία και λαχταριστά στον ανύποπτο διαβάτη. Μόλις, όμως, πιάσει ένα ρόδι και το σπάσει, μόνο στάχτη και σκόνη θα μείνουν στα χέρια του. Βρίσκεις, λοιπόν, εκεί δέντρα και καρπούς, , αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι δέντρα και καρποί. Βρίσκεις αέρα και νερό, αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με τον αέρα και το νερό που ξέρουμε. Όλα είναι άγονα, όλα είναι άκαρπα, όλα μιλούν για την οργή που ξέσπασε κάποτε και όλα προεικονίζουν τη μελλοντική οργή. Μήπως κι αυτό που σας ανέφερα είναι μια απλή απειλή; Μήπως είναι κούφια λόγια; Όχι, δεν πρόκειται για λόγια, αλλά για την αλήθεια.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 57-59.