Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γεωργίου Κ. Τουμανίδη:
«Πυρρίχιος Δρόμος»
εκδόσεις «Έαρ», 1η έκδοση, Απρίλιος 2023, σελ. 107-110.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»
`
Το βιβλίο αυτό είναι ένα πόνημα-αφήγηση που εξιστορεί τη ζωή των προπατόρων μας στον μαρτυρικό Πόντο, αυτών που αντί του συμβιβασμού, της υποταγής και της προσκύνησης, επέλεξαν τον πυρρίχιο δρόμο του καθήκοντος, τον πυρρίχιο τρόπο της πίστεως και της προσευχής, την πυρρίχια ζωή της θυσίας. Είναι μια προσπάθεια να προβληθεί η αγιοπατερική παράδοση και σοφία του Πόντου από το απώτερο άκρο της Μ. Ασίας, από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, μια συλλογή μαρτυριών που διασώθηκαν και πέρασαν από γενιά σε γενιά, από τους ανθρώπους που τα βίωσαν και γράφονται για να μεταφερθούν στη σημερινή και τις επόμενες γενιές. Είναι ένα ταξίδι στη μαρτυρική ζωή του Ελληνισμού του Πόντου, τις αρχές και τις αξίες του, μία περιπλάνηση στη δίνη άλλων κόσμων σκληρών, αλλά πραγματικών. Ίσως στην υλόφρονη εποχή μας να φαντάζει παραμυθένια η αγιότητα και η προσκόλληση στην ορθόδοξη πίστη, για την οποία οι άνθρωποι στον Πόντο και γενικότερα στην Μικρά Ασία υπέστησαν δοκιμασίες, έχυσαν δάκρυα και αίμα. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας οδηγός επιβίωσης, που περιγράφει τρόπους και τεχνικές πνευματικού πολέμου σε καιρούς κρίσεως ή σε καιρούς Αποκαλύψεως, όταν καλείται κάποιος να ξεπεράσει τα ανθρώπινα όριά του. Περιέχει προσευχές, τρόπους και μεθόδους πνευματικού αγώνα από τον αγιοτόκο Πόντο, που έχουν δοκιμαστεί στις δυσκολότερες καταστάσεις και αντιξοότητες. Για να γραφτεί αυτό το βιβλίο. άνοιξαν δακρύβρεχτα αρχεία μιας ζωής, βίβλοι καρδιάς, καταθέσεις ψυχών. Ξεδιπλώθηκαν και αποκαλύφθηκαν από τις εσχατιές της Ανατολής αναμνήσεις μαρτυρικής ζωής αγίων του Πόντου, γραμμένες με δάκρυα και αίμα, που στολίζουν στον δρόμο του Θεού και παρακαλούν για δικαίωση. Όσα γράφτηκαν σ' αυτό το βιβλίο έγιναν. Ο ουρανός κατέβηκε στη γη και οι άνθρωποι ανυψώθηκαν στον ουρανό, καταθέτοντας στον Θεό τα πειστήρια του μαρτυρίου τους: κομμένα χέρια, πόδια, γλώσσες, κεφάλια, καμμένα κορμιά, παγωμένα μέλη, θυσιασμένα παιδάκια, αγνές παρθένες κόρες με την τιμή και την αξιοπρέπειά τους κατατεθειμένες στον Χριστό για να τους τις ξαναδώσει λαμπρότερες στη Δευτέρα Παρουσία Του, πυρπολημένες καρδιές και φλεγόμενες ψυχές. Ας είναι αιωνία παρά τω Θεώ η μνήμη των μαρτύρων της πίστεως, του Πόντου και ολόκληρης της Μικρασίας. *(Απόσπασμα εκ του προλόγου).
«ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ»
Γ'
ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ ΠΑΝΤΟΥ - ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
Ξεσηκωμός των Ποντίων
Ο Νικήτας οργώνει τα παράλια του Πόντου, κινούμενος από τα Ανατολικά προς τα Δυτικά. Ο λόγος του προφητικός, κακεί τους νέους να τους ακολουθήσουν στον αγώνα: «Σουμών', αδέλφα, ο πόλεμος, ο καιρός τι δόξας έρται. Άμον τ' αγίους θα δοκιμάουμες και θα ψέσκουμες σην φωτίαν, άμα πρέπ' να βαστάζουμε και ν νικούμε' κι θα λυγίζουμε, θα τσαλικούμες με την πίστ' ν εμούν άμον το 1821. Το γαίμαν εμούν, αρχαίων Ελλένων γαίμαν, ενωθέν με τη Χριστού το γαίμαν, που κοινωνίζουμε. Χάιτε, επάρτε τ' άρματα!» (=Ζυγώνει, αδέλφια, ο πόλεμος, ο καιρός της δόξας έρχεται. Θα δοκιμαστούμε σαν τους αγίους και θα ψηθούμε στη φωτιά, αλλά πρέπει να αντέξουμε και να νικήσουμε' δεν θα λυγίσουμε, ατσάλινοι θα γίνουμε με την πίστη μα;, όπως το 1821. Το αίμα μας, αρχαίων Ελλήνων αίμα, ενώθηκε με του Χριστού το αίμα, που κοινωνάμε. Εμπρός, πάρτε τα άρματα!)». Το αντάρτικο απλώνεται σε όλο τον Πόντο. Σε κάθε τόπο που περνούν, ο Νικήτας παραδίδει στους τοπικούς Πόντιους οπλαρχηγούς τους νέους αγωνιστές. Σαν νέοι ιερολοχίτες, επιλέγουν την οδό της αρετής, του αγώνα, αψηφώντας τους κινδύνους και αυτόν ακόμη τον θάνατο. Πορεύεται συνεχώς ο Νικήτας από τα παράλια προς την Αμάσεια για τη μεγάλη συνάντηση, όπως έλεγε, με τον υψηλότατο Έλληνα Μακεδονομάχο και τώρα στρατηγό του αντάρτικου κινήματος του Πόντου, τον αρχηγό των σωμάτων αντίστασης και υπεράσπισης του Ποντιακού Ελληνισμού, τον Μητροπολίτη Αμασείας Γερμανό Καραβαγγέλη. Η ζωή του Γερμανού Καραβαγγέλη ήταν πολυτάραχη. Το 1900, σε ηλικία 34 ετών, εκλέγεται Μητροπολίτης Καστοριάς και αναλαμβάνει την υποστήριξη των Ελλήνων της Μακεδονίας στην αντιπαράθεση και αντίδραση κατά του Βουλγαρικού Κομιτάτου, που είχε ως στόχο του τον εκβουλγαρισμό της Μακεδονίας και της Θράκης. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης ήταν η ηγετική φυσιογνωμία του Μακεδονικού Αγώνα. Ενέπνεε τους Μακεδονομάχους, περιόδευε στις επαρχίες της Μακεδονίας, παρηγορούσε τους Έλληνες και αναπτέρωνε το ηθικό τους με τα πύρινα κηρύγματά του, συνεργαζόταν με την Ελληνική Κυβέρνηση, εμψύχωνε τους αγωνιστές και τον λαό, οργάνωνε αντιστασιακές ομάδες, ενίσχυε τους φτωχούς και τους αδυνάμους. Ήταν ο κύριος αφυπνιστής των κοιμισμένων και ράθυμων συνειδήσεων των εν Αθήναις κρατούντων, αγωνίστηκε για την Ορθοδοξία περιφρουρώντας το ποίμνιό του και τον Ελληνισμό της Μακεδονίας από τους Βούλγαρους εξαρχικούς. Οι αγώνες του σεβάσμιου ιεράρχη συνεχίστηκαν στον Πόντο. Το Πατριαρχείο το 1908 τον τοποθέτησε Μητροπολίτη Αμασείας, με έδρα τη Σαμψούντα. Ακάματος και δημιουργικός, συνετέλεσε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της Μητροπόλεώς του, ίδρυσε πάνω από 100 σχολεία, έχτισε ορφανοτροφεία, γηροκομεία, εκκλησίες' το έργο του, έργο προόδου και ανάπτυξης, είχε πραγματικά την ευλογία του Θεού. Το 1915, κατά τη Γενοκτονία 1.500.000 Αρμενίων, έσωσε πολλά Αρμενόπουλα από βέβαιο θάνατο και κατόπιν χιλιάδες Πόντιους από τους Νεότουρκους, οι οποίοι, με σύνθημά τους «η Τουρκία στους Τούρκους», καταδίωκαν μέχρι τελικής εξοντώσεως όλους τους κατοίκους των άλλων εθνοτήτων ολόκληρης της Μικράς Ασίας. Ήταν από τους κύριους συντελεστές της δημιουργίας του ποντιακού αντάρτικου και ο πρώτο στην ιεραρχία του, αφού αυτός όριζε τους οπλαρχηγούς των τοπικών αγωνιστών. Το 1917 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, αλλά επέστρεψε στη θέση του, ώσπου το 1922 καταδικάστηκε ερήμην, ως εχθρός της Τουρκίας, σε θάνατο μαζί με τον επίσκοπο Ζήλων Ευθύμιο Αγριτέλλη και τον πρωτοσύγκελλό του Πλάτωνα Αϊβαζίδη. Οι δύο τελευταίοι βρήκαν τραγικό θάνατο και κατατάχθηκαν στη χορεία των εθνομαρτύρων. Ένα πικρό χάραμα έφτασε για τον Νικήτα ή μεγάλη στιγμή να συναντήσει αυτό τον άγιο άνθρωπο και υπερασπιστή του Πόντου. Μόλις τον είδε, του φίλησε με ευλάβεια το χέρι και του είπε: «Ο Θεός να ελεά μας», που ήταν το σύνθημα, όπως του είχε πει! Ο σεβάσμιος ιεράρχης τον αγκάλιασε με δάκρυα στα μάτια. -Έχω ακούσει για σένα και τους αντάρτες σου, Νικήτα. Είναι θεάρεστο το έργο που κάνετε και να το συνεχίσετε. Να έχετε από μία μικρή ομάδα μέχρι σαράντα ανδρών εσύ και ο φίλος ο Αλέξανδρος. Έχω ακούσει και γι' αυτόν. Να κινείστε ξεχωριστά και να αλλάζετε συνέχεια όνομα. Ξέρω ότι οι άνδρες σου είναι όλοι πολύ ανδρείοι, εμπειροπόλεμοι και ατρόμητοι. Εσείς δεν τον φοβάστε τον θάνατο. Θα κινείστε μεταξύ Αμασείας και Σαμψοούντας. Έρχεται θύελλα στη Σαμψούντα.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γεωργίου Κ. Τουμανίδη:
«Πυρρίχιος Δρόμος»
εκδόσεις «Έαρ», 1η έκδοση, Απρίλιος 2023, σελ. 107-110.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου