ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (Α')

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
«Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ», εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας»,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 200-202.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.

Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΜΕΤΑΝΟΙΑ

7. Διόρθωσις της ζωής. (A')

«Οδόν εντολών σου έδραμον όταν επλάτυνας την καρδίαν μου» (Ψαλ. 118, 32).

Οποίαν απόλαυσιν και χαράν αισθάνεσαι όταν εύρης χρήσιμον και μάλιστα και πολύτιμον αντικείμενον το οποίο ήτο χαμένον! Είσαι έτοιμος να πηδήσης από την χαράν σου. Φαντάσου, λοιπόν, πόσον ευχάριστον πράγμα είναι εις τον Ουράνιον Πατέρα το θέαμα του απολεσθέντος προβάτου το οποίον ανέζησε (Λουκ. 15,4)' το θέαμα της απολεσθείσης και ευρεθείσης πάλιν δραχμής (Λουκ. 15,8). το θέαμα του τέκνου του αμαρτωλού, ο οποίος ευρέθη -ήτοι της ζώσης εικόνος του Θεού, του ανθρώπου. Η χαρά του Ουρανίου Πατρός διά τον απολεσθέντα και ανευρεθέντα άσωτον υιόν είναι τόσον μεγάλην ώστε ολόκληρος ο ουρανός κινείται εις χαράν. «Χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. 15,7). Απολεσθέντες αδελφοί και αδελφαί! επιστρέψατε από τον δρόμον της καταστροφής εις τον Ουράνιο Πατέρα. «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 3,2). Πόσο είναι καλόν να νικά κανείς τα πάθη! Μετά την νίκην αισθάνεσαι τόσον ανακούφισιν της καρδίας, τόσην ειρήνην και μεγαλείον πνεύματος! Εις την ζωήν αυτήν διαρκώς αμαρτάνομεν, και ταυτοχρόνως είμεθα τόσον φίλαυτοι ώστε δεν υποφέρομεν να ελέγχωνται τα λάθη και αι αμαρτίαι μας, ιδιαιτέρως ενώπιον των άλλων' αλλ' εις την μέλλουσαν ζωήν τα παραπτώματά μας θα ελεγχθούν ενώπιον του κόσμου ολοκλήρου. Ενθυμούμενοι το φοβερόν τούτο βήμα ας υποφέρωμεν εδώ κάθε έλεγχον και αποδοκιμασίαν με ταπείνωσιν και πραότητα και ας διορθώνωμεν τους εαυτούς μας από τα λάθη και τας αμαρτίας μας' ιδιαιτέρως ας ανεχώμεθα τους ελέγχους των ανωτέρων μας και είθε ο Κύριος να τους διδάξη, όπως ελέγχουν τα πάθη μας όχι με μοχθηρίαν, αλλά με συμπάθειαν και με πνεύμα πραότητος. Έχετε κατά νουν ότι διά την κάθαρσιν της καρδίας σου από τας αμαρτίας θα τύχης απείρου αμοιβής, θα ίδης τον Θεόν, τον οικτίρμονα Δημιουργόν σου, την Πρόνοιάν σου. Το έργον της καθάρσεως της καρδίας είναι δύσκολον, διότι συνδέεται με μεγάλας στερήσεις και λύπας' και διά τούτο, η αμοιβή είναι μεγάλη' «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. 5,8). Πόσον ταχείς είμεθα εις το κακόν και πόσον βραδείς εις το καλόν! Επιθυμώ να κάμω καλόν εις τον εχθρόν μου και να δείξω εις αυτόν συμπάθειαν, πριν όμως προφθάσω να γίνω συμπαθής εν την καρδία μου, είμαι ήδη κακός, βέλος καυστικόν κακίας εσωτερικής με καίει' επιθυμώ να είμαι υπομονετικός, αλλ' η στανική υπερηφάνεια εύρεν ήδη έδαφος ευρύ εν τη καρδία μου' επιθυμώ να είμαι ευγενής και λεπτός, και όμως όταν γίνη ανάγκη να δείξω την ευγένειάν μου γίνομαι τραχύς' επιθυμώ να είμαι γενναίος και αφιλοκερδής, αλλ' η φιληδονία και η φιλαργυρία και εις την ελεχίστην ευκαιρίαν, ως λέοντες πεινώντες και βρυχώμενοι, ζητούν τροφήν'  επιθυμώ να είμαι απλούς και να εμπιστεύωμαι τους άλλους, η πονηρία όμως και η αμφιβολία κατατρώγουν την καρδίαν μου' επιθυμώ να είμαι σοβαρός, συγκεντρωμένος και ευλαβής εις την διακονίαν μου προς τον Παντοδύναμον, αλλ' η κουφότης και η απροσεξία της καρδίας μου με εμποδίζουν' επιθυμώ να αποσπάσω τον εαυτόν μου από τα γήϊνα, να είμαι εγκρατής τροφής και ποτού, αλλ' όταν βλέπω ευχάριστον τροφήν και ποτόν κάθημαι εις την τράπεζαν και ως δούλος εκουσίως γίνομαι αιχμάλωτος της κοιλίας μου, αφήνω ευκόλως τον εαυτόν μου να φάγη και να πίη περισσότερον από ό,τι η φύσις μου έχει ανάγκην, η απληστία και η ακρασία επεμβαίνουν και νικούν την επιθυμίαν μου όπως είμαι αδιάφορος προς την τροφήν και το ποτόν. Τοιουτοτρόπως ομοιάζω με τον ασθενή εκείνον, ο οποίος κατέκειτο επί της κλίνης του τριάκοντα οκτώ έτη, και πολλάκις ήρχετο εις της Βηθεσδά την κολυμβήθραν, η οποία έκαμνεν υγιά οποιονδήποτε εισερχόμενον εις αυτήν μετά την ταραχήν των υδάτων υπό αγγέλου, πάντοτε όμως άλλος προ αυτού εις αυτήν εισήρχετο. Και όταν εγώ, ο οποίος έγινα ασθενής ένεκα των αμαρτιών μου, καταβάλλω προσπάθειαν και συνέρχωμαι, με την απόφασιν να βυθισθώ εις τον Θεόν και να βελτιωθώ, άλλος εισέρχεται προ εμού εις την καρδίαν μου' η αμαρτία και ο διάβολος με προλαμβάνουν εις αυτόν τον οίκον μου, εις αυτήν την κολυμβήθραν μου της Βηθεσδά και δεν με επιτρέπουν να φθάσω την πηγήν του ζωντανού ύδατος,, τον Κύριον -δεν με επιτρέπουν να βυθισθώ εις την καθαρτικήν κολυμβήθραν της πίστεως, της ταπεινώσεως, της εγκαρδίου συντριβής και των δακρύων.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
«Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ», εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας»,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 200-202.